«Καμπανάκι» στον ΣΥΡΙΖΑ από Αλ. Μητρόπουλο: Η εσωστρέφεια μας οδηγεί στην ήττα

Με τη δραματική προειδοποίηση ότι «ο λαός δεν θα συγχωρήσει ποτέ το ενδεχόμενο να φανούμε ανίκανοι να διαχειριστούμε το ποσοστό που μας έδωσε δοκιμαστικά» και ότι «δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταγραφούμε ως ένα ακόμη «περιστατικό» της διαρκούς ήττας του προοδευτικού κινήματος, της νέας τραγωδίας της Αριστεράς», ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Μητρόπουλος, χτυπά το καμπανάκι του κινδύνου για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων του Μαΐου. Ο επιφανής εργατολόγος και δραστήριος βουλευτής, εκ των επικεφαλής της σοσιαλιστικής τάσης του ΣΥΡΙΖΑ ζητά να σταματήσουν τα φαινόμενα εσωστρέφειας και οι επιμέρους συσπειρώσεις, που βαθαίνουν το ρήγμα μεταξύ των ομάδων. «Εάν βρεθούμε ξανά μπροστά σε έναν κύκλο εσωστρέφειας, θα είναι ό,τι πιο καταστροφικό για το κόμμα και τους δεσμούς εμπιστοσύνης με τους πολίτες» σημειώνει και τονίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται προς τις εκλογές με εκκρεμή βασικά ζητήματα και με διαφωνίες δομικού χαρακτήρα στα θέματα της Ευρώπης και των Συμμαχιών.

Ο κ. Μητρόπουλος προχωρά σε μία σημαντική παραδοχή, καθώς αναφέρει ότι τα μηνύματα από το μέτωπο των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν είναι αισιόδοξα, άρα η μόνη ελπίδα του κόμματος είναι οι ευρωεκλογές «για να καταδείξουμε αφενός μεν τη δυναμική μας, αφετέρου δε τη ριζική μεταστροφή του λαού».

Ο έμπειρος πολιτικός εκφράζει μεταξύ άλλων τη διαφωνία του με τη συναίνεση του κόμματος στην αλλαγή του καθεστώτος δημοσιοποίησης των δημοσκοπήσεων και το ότι θα επιτρέπονται πλέον έως και δύο μέρες πριν τις εκλογές: «Όλοι αναγνωρίζουμε ότι το μείζον πρόβλημα του λαού, αλλά και του φορέα μας, είναι το επικοινωνιακό πλεονέκτημα του αντιπάλου, το οποίο αντιμετωπίζουμε χωρίς επαρκή συνεννόηση, χωρίς ενιαία εκφραστικά και ιδεολογικά προτάγματα» σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ολόκληρη η επιστολή του Αλέξη Μητρόπουλου υπό τον τίτλο «Αναγκαία όσο ποτέ η ενότητά μας, Φυγή προς τα μπρος χωρίς εσωστρέφειες» προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ως εξής:


«Σύντροφε Πρόεδρε,

Συντρόφισσες-σύντροφοι,

Είχα την ευκαιρία και σε προηγούμενες συνόδους της Κ.Ε., αλλά  και σε πολλές τοποθετήσεις-αναλύσεις μου στην Π.Γ. να εξηγήσω ότι, παρά τις προόδους στον τομέα της οργανωτικής και ιδεολογικής ενότητας, πορευόμαστε στις κρίσιμες αυτές εκλογές με εκκρεμή τα βασικότερα ζητήματα. Και ασφαλώς μεταξύ αυτών το σπουδαιότερο είναι ότι εκδηλώνονται ακόμη με ένταση διαφωνίες δομικού χαρακτήρα.
 
Στην πορεία μας μετά το ιδρυτικό μας Συνέδριο, τα δύο σημαντικά θέματα, των Συμμαχιών και της Ευρώπης, εξακολουθούν να ταλανίζουν τις ομάδες και τις επιμέρους συσπειρώσεις και το ρήγμα, αντί να μικραίνει, μεγεθύνεται. Κι αυτό παρότι η κεντρική αφήγησή μας, της διεκδικητικής-συγκρουσιακής διαπραγμάτευσης με τα επιμέρους στάδια και τις αξιώσεις, όπως έχουμε περιγράψει, δημιούργησε το κοινό έδαφος συνάντησης ακόμη και των φιλοΚΚΕ απόψεων. Η εκκρεμότητα αυτή διαιωνίζεται διότι δεν υπήρξαν αναλύσεις και συζητήσεις, ούτε διάθεση, για σύγκλιση σε βάθος, με συνέπεια ο καθένας να οχυρώνεται πίσω από τις απόψεις του.

Ως προς τις Αυτοδιοικητικές και τις Ευρωπαϊκές Εκλογές είχα έγκαιρα προειδοποιήσει για τα μέλλονα να επακολουθήσουν με την από 7-1-2014 ανάλυσή μου. Αυτά που προέβλεψα παρατηρήθηκαν στο θέμα ορισμένων προταθέντων για τις Περιφέρειες. Απεύχομαι τη δημιουργία παρόμοιων προβλημάτων στο ζήτημα του ευρωψηφοδελτίου και της Διακήρυξής μας κι ελπίζω να διαψευσθούν οι φόβοι μου που περιγράφονται στην από 28-3-2014 περαιτέρω ανάλυσή μου που σας είναι γνωστή.

 
Συντρόφισσες-σύντροφοι,

Τα πρώτα μηνύματα από το μέτωπο των Αυτοδιοικητικών Εκλογών δεν είναι αισιόδοξα. Οι διαδικασίες ανάδειξης των υποψηφίων από τις Οργανώσεις αδιαφόρησαν για τα κατά τόπους πρόσωπα-συνδέσμους μας, με τα οποία υφάναμε τον ιστό του 27% της εκλογικής μας δύναμης.

Επομένως οι Ευρωεκλογές απομένει η μόνη μεγάλη ελπίδα μας για να καταδείξουμε αφενός μεν τη δυναμική μας, αφετέρου δε τη ριζική μεταστροφή του λαού.

Όπως όλοι γνωρίζετε, βρισκόμαστε μπρος σε ένα πολύπτυχο και από μακρού χρόνου σχεδιασμένο πρόγραμμα που προωθεί η μνημονιακή συγκυβέρνηση.

Αυτό περιλαμβάνει:

-τη σημαδεμένη-ασφαλισμένη έξοδο στις Αγορές,

-την επίτευξη και διανομή «του πλεονάσματος του αίματος»,

-την αισθητή μείωση της στατιστικής ανεργίας (ή ακριβέστερα την ανάσχεση της αύξησής της) μέσα από τα ποικιλώνυμα προγράμματα προσωρινής (νεανικής) ψευδοαπασχόλησης και

-την επιχείρηση απορρόφησης ενός τμήματος του στατιστικού εκλογικού σώματος της Χ.Α. με συνεννόηση σε κεντρικό επίπεδο των συνιστωσών της δεξιάς παράταξης.

Οι γνωστοί αλληλο-εκβιασμοί (υπόθεση Μπαλτάκου) και η εκκρεμότητα των θεσμικών εγγυήσεων καθυστερεί την υλοποίηση του τέταρτου σκέλους του κυβερνητικού προγράμματος, ενώ τα άλλα μέρη του υλοποιούνται με γοργούς ρυθμούς και προβάλλονται από τα μνημονιακά μέσα ως συστατικά του «success story». Σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο θα υπάρξει η καταιγιστική τους προβολή.

Κατά τη γνώμη μου, δεν έπρεπε να συναινέσουμε στην άρση της απαγόρευσης διενέργειας δημοσκοπήσεων μέχρι και την παραμονή των εκλογών, αφού όλοι αναγνωρίζουμε ότι το μείζον πρόβλημα του λαού, αλλά και του φορέα μας, είναι το επικοινωνιακό πλεονέκτημα του αντιπάλου, το οποίο αντιμετωπίζουμε χωρίς επαρκή συνεννόηση, χωρίς ενιαία εκφραστικά και ιδεολογικά προτάγματα.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, εάν βρεθούμε ξανά μπροστά σε έναν κύκλο εσωστρέφειας, θα είναι ό,τι πιο καταστροφικό για το κόμμα και τους δεσμούς εμπιστοσύνης με τους πολίτες.

Πολλοί από μας προτάσσουν τις ιδεολογικές, αυτοποιητικές τους παραδοχές ή ονειρώξεις και υποβαθμίζουν ή δεν συλλαμβάνουν τι ακριβώς έχει συμβεί σήμερα στη χώρα μας. Έτσι κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε ότι με τη στάση μας κάθε άλλο παρά αποτρέπουμε τη νέα μνημονιακή επιδείνωση που θα ακολουθήσει μιας ελαφράς κυβερνητικής ήττας ή ισοδυναμίας.

Δεν θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε πάλι κατηγορίες από τους πολίτες παρόμοιες αυτών που αντιμετώπισε η Αριστερά (δικαιολογημένα) επειδή συμμετείχε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και ανεξαρτήτως των ιδεολογικών παραδοχών των επιμέρους φορέων και προσώπων, έβαλε αντικειμενικά «πλάτη» για να περάσει το Μάαστριχτ και η ΟΝΕ που έκτοτε μας ταλανίζουν.

Γι’ αυτό καλούμαστε, έστω και την τελευταία στιγμή,

·  να σφυρηλατήσουμε ενότητα, εχεμύθεια, αμοιβαία εμπιστοσύνη, εσωτερική αυτοσυγκράτηση, 

·  να αποφύγουμε πάση θυσία την εσωστρέφεια που ο ιδεολογικός μνημονιακός αντίπαλος καραδοκεί να εκμεταλλευτεί.

· να συμφωνήσουμε, σαν ένα ενιαίο σώμα, σε ό,τι μένει εκκρεμές στα ψηφοδέλτια των Περιφερειών και στο ευρωψηφοδέλτιο, με γνώμονα μια μεγάλη νίκη ως απορρόφηση και περαιτέρω προώθηση της κοινωνικής μας δυναμικής.

· να  επιλέξουμε, πριν είναι αργά, λέξεις και φράσεις συγκεκριμένης, ενιαίας και αποδεκτής από όλους «χωρητικότητας».

Ο λαός δεν θα συγχωρήσει ποτέ το ενδεχόμενο να φανούμε ανίκανοι να διαχειριστούμε το ποσοστό που μας έδωσε δοκιμαστικά, εξαιτίας πολλών λόγων που έχω εξηγήσει και με τους οποίους ενδεχομένως κάποιοι από σας να διαφωνείτε.

Οι πολίτες περιμένουν να τους οδηγήσουμε στην έξοδο εδώ και τώρα, χωρίς περαιτέρω περιχαρακώσεις, βολονταρισμούς, ιδεολογικές προπέτειες και προσωπικές αυτοδικαιώσεις.

Δεν μπορεί και δεν πρέπει να καταγραφούμε ως ένα ακόμη «περιστατικό» της διαρκούς ήττας του προοδευτικού κινήματος, της νέας τραγωδίας της Αριστεράς.


Με συντροφικούς χαιρετισμούς,

Αλέξης Π. Μητρόπουλος

Μέλος Π.Γ. ΣΥΡΙΖΑ»