Ντιμπέιτ με... άρωμα Ελλάδας για την προεδρία της Κομισιόν

Στις Βρυξέλλες και την αίθουσα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στρέφονται σήμερα τα βλέμματα των Ευρωπαίων ψηφοφόρων, εν όψει των εκλογών της 25ης Μαΐου.

Εκεί, στις 22:00, θα διεξαχθεί το πρώτο ντιμπέιτ με τη συμμετοχή και των πέντε υποψηφίων για την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής -συνεπώς, και του απόντος από την προηγούμενη τηλεμαχία, Αλέξη Τσίπρα.


Ο κ. Τσίπρας την ώρα που προσέρχεται στο χώρο όπου θα διεξαχθεί η τηλεμαχία

Στην Ελλάδα το debate θα μεταδοθεί ζωντανά από το Κανάλι της Βουλής, από το protothema.gr, από το ραδιοφωνικό σταθμό «στο Κόκκινο», από το ertopen και την τηλεόραση της ΝΕΡΙΤ. 

Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, υποψήφιος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ο Μάρτιν Σουλτς, νυν πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και υποψήφιος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών,  ο Γκι Φέρχοφσταντ, νυν επικεφαλής της ομάδας των Φιλελευθέρων Δημοκρατών και υποψήφιος του ίδιου κόμματος, η Σκα Κέλλερ, υποψήφια του Κόμματος των Πρασίνων και ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφιος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, θα αναπτύξουν τις θέσεις τους στην αίθουσα της Ολομέλειας στο Ευρωκοινοβούλιο στις Βρυξέλλες, ενώπιον κοινού 300 ή και 500 πολιτών.

Θα συντονίσει η Ιταλίδα δημοσιογράφος Μόνικα Ματζόνι, παρουσιάστρια  και διευθύντρια του ιταλικού δημόσιου σταθμού  RAI News24.

Η συζήτηση θα χωριστεί σε τρία μέρη με διαφορετική θεματολογία το καθένα.

Κάθε υποψήφιος θα έχει στη διάθεσή του λίγα λεπτά, προκειμένου να παρουσιάσει την υποψηφιότητά του και μόλις ένα λεπτό για να απαντήσει στις ερωτήσεις που θα ακολουθήσουν ή να σχολιάσει τις απαντήσεις των αντιπάλων του.

Η κύρια γλώσσα των συμμετεχόντων θα είναι τα αγγλικά, αλλά θα υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία στις 23 επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Οι πολίτες απ” όλη την Ευρώπη θα μπορούν να σχολιάζουν τη συζήτηση μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τον κωδικό #tellEUROPE.

Η συζήτηση, συμπαραγωγής Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Eurovision, διάρκειας 90', θα προσφερθεί στους τηλεοπτικούς σταθμούς όλων των χωρών της ΕΕ.

Ποιοι είναι οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι, Γιούνκερ και Σουλτς

Μετά την ολοκλήρωση των εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η νεοσύστατη ολομέλεια του θα κληθεί να επιλέξει το νέο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η Επιτροπή είναι το εκτελεστικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όντας υπεύθυνη να φέρει εις πέρας τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου των αρχηγών της Ευρώπης. Συνεπώς, έχει μεγάλη επιρροή και «λόγο» ως προς την διεκπεραίωση των εργασιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο «καπετάνιος» της Επιτροπής έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στη δράση του και η συνειδητή επιλογή ψήφου στις εκλογές του Κοινοβουλίου είναι σημαντική από κάθε πολίτη.

Οι δύο επικρατέστεροι υποψήφιοι για την προεδρία της Επιτροπής είναι ο Γερμανός Μάρτιν Σούλτς των Σοσιαλιστών και ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος από το Λουξεμβούργο. Αμφότεροι πήραν μέρος στην πρόσφατη τηλεμαχία, όπου μεγάλος απών ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, και εξέφρασαν δημοσίως τις απόψεις και πολιτικές τους για το μέλλον. Πόσα, όμως, γνωρίζουμε για την προσωπική τους ζωή και το βίο τους;

Μάρτιν Σουλτς

Ο Μάρτιν Σούλτς γεννήθηκε στο Χέλραθ, μια μικρή πόλη κοντά στο Άαχεν το 1955. Μεγάλωσε στα σύνορα με το Βέλγιο και την Ολλανδία και χαρακτηρίζεται πολύγλωσσος. Μιλάει Γερμανικά, Ολλανδικά, Γαλλικά, καθώς επίσης Αγγλικά, βασικά Ιταλικά και Ισπανικά. Από μικρός συμμετείχε σε προγράμματα ανταλλαγής με Γαλλικά σχολεία, γεγονός που ενίσχυσε τον Ευρωπαϊκό του προσανατολισμό.

Ολοκλήρωσε Καθολικό σχολείο στη Γερμανία και όνειρό του ήταν να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Όπως έχει επισημάνει και ο ίδιος, το ποδόσφαιρο μονοπώλησε το ενδιαφέρον του στα σχολικά του χρόνια. Δύο σοβαροί τραυματισμοί στο γόνατο όμως καταστούν το όνειρο αυτό αδύνατο, έτσι οδηγείται σε μια βαθιά κρίση και μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ.

Ξεπερνώντας την κρίση αυτή όμως, ο Μάρτιν Σουλτς σταματάει πλήρως την κατανάλωση αλκοόλ -κάτι που συνεχίζει μέχρι σήμερα- και πιάνει δουλειά ως ασκούμενος σε διάφορα βιβλιοπωλεία και εκδοτικούς οίκους κατά τη δεκαετία του '70.

Με τη βοήθεια του αδερφού του ανοίγει το δικό του βιβλιοπωλείο στην πόλη Βούρσελεν και εργάζεται ως βιβλιοπώλης μέχρι το 1994. Παρά την απογοήτευση του με το ποδόσφαιρο συνεχίζει να είναι λάτρης του και ένθερμος υποστηρικτής της ομάδας της Κολωνίας.

Συνεχίζοντας μια προσωπική παράδοση δεκαετιών, βρίσκει χρόνο καθημερινά για να γράψει στο ημερολόγιό του.

Η πολιτική του καριέρα ξεκίνησε όταν ήταν μόλις 19 ετών, με την εγγραφή του στο Σοσιαλοδημοκρατικό κόμμα, όπου γίνεται πρόεδρος των νεαρών υποστηρικτών του κόμματος. Η καριέρα του εκτοξεύεται όταν στην ηλικία των 31, εκλέγεται δήμαρχος στο Βουρσελέν, ο νεότερος στην ιστορία του.

Το 1994 βάζει επιτυχώς υποψηφιότητα για Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κερδίζει το πρώτο Ευρωπαϊκό του πόστο. Αρκετά ενεργός στα δρώμενα των Γερμανών Σοσιαλιστών, το 2004 αναλαμβάνει και την αρχηγία τους στο Ευρωκοινοβούλιο. Μεγάλη ώθηση στην πολιτική του καριέρα δίδεται, όταν το 2003 εμπλέκεται σε διαμάχη με τον τότε πρωθυπουργό της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Έπειτα από κριτική του Σούλτς για τα σκάνδαλα του Ιταλού πρωθυπουργού, ο Μπερλουσκόνι τον παρομοιάζει με Ναζί και δημιουργεί άλλο ένα σκάνδαλο, αυτή τη φορά με ευρωπαϊκές και διπλωματικές προεκτάσεις.

Έκτοτε αναλαμβάνει το πόστο του αρχηγού των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών το 2009 και το 2012 εκλέγεται πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εν μέσω κριτικής για αδιαφάνεια στον τρόπο εκλογής του. Έχει επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεση του στην έλλειψη ρύθμισης του τραπεζικού τομέα και τον θεωρεί ως ένα από τους κύριους αίτιους της πολύπλευρης κρίσης της Ευρώπης.

Η πρώτη προτεραιότητα, αν εκλεγεί πρόεδρος, είναι να δημιουργήσει περισσότερες ποιοτικές θέσεις εργασίας για τους Ευρωπαίους. Στόχος του σε εύρος πενταετίας να έχει ελαττωθεί  σημαντικά η νεανική ανεργία και να δώσει τέλος τις αδικίες  πρακτικές μισθοδοσίας. Θέλει επίσης να δει τη μείωση της οικονομικής ανισότητας μεταξύ των πλουσιότερων και των φτωχότερων κρατών της ΕΕ, καθώς και να πολεμήσει την φορολογική διαφθορά και να καταστήσει το τραπεζικό σύστημα «ασφαλές».

Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ

Θεωρείται το «βαρύ όπλο» του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος χάρη στη μακρά εμπειρία του, έχοντας επιτυχώς ασκήσει κορυφαία εθνικά και ευρωπαϊκά κυβερνητικά αξιώματα για σχεδόν δύο δεκαετίες. Έχει δηλώσει στο παρελθόν πως θα ήθελε να δει έναν Επίτροπο ειδικά για την Ελλάδα, έτσι ώστε να επιβλέπει την επανόρθωση της οικονομίας και να αποφύγει προβλήματα.

Είναι επίσης φιλέλληνας ο ίδιος, περνώντας τις διακοπές του συχνά στην Ελλάδα, στην Ιθάκη και στα νησιά του Ιονίου. Δηλώνει «αλλεργικός» στους διχαστικούς χαρακτηρισμούς Βόρειας και Νότιας Ευρώπης και κύριο του μέλημα είναι να «οικοδομήσει γέφυρες και ομοφωνία» στα κράτη-μέλη.

Γεννημένος το 1954, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ είναι μεγάλος υποστηρικτής αυξημένης  ευρωπαϊκής συνοχής. Μεγάλωσε στο Μπελβό στο νοτιοδυτικό Λουξεμβούργο, ο πατέρας του πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μετά από αναγκαστική επιστράτευση από το γερμανικό στρατό και αργότερα υπήρξε μεταλλουργός και μέλος της Συνομοσπονδίας Χριστιανών Συνδικαλιστών.

Πολιτικά, ο Γιούνκερ ανήκει στην Κεντροδεξιά, όμως δηλώνει δύσπιστος ως προς την τυφλή πίστη στις νεοφιλελεύθερες λύσεις, σε σημείο που έχει χαρακτηριστεί ως ο «πιο σοσιαλιστής Χριστιανοδημοκράτης που υπάρχει».

Περνάει τα σχολικά του χρόνια στο Βέλγιο, ώσπου γυρίζει στο Λουξεμβούργο και έπειτα ολοκληρώνει τις νομικές του σπουδές στο Στρασβούργο. Το 1974 εντάσσεται στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα και ορκίζεται δικηγόρος το 1980, παρ' όλα αυτά ποτέ δεν εξασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου, καθώς το ενδιαφέρον του προσελκύει η πολιτική.

Έκτοτε αναρριχείται σταθερά στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα, όπου οι έντονοι λόγοι του γρήγορα τον φέρνουν στη θέση του Κοινοβουλευτικού Γραμματέα. Η μεγάλη του απήχηση εντός και εκτός κόμματος τον οδηγούν το 1984 να εκλεγεί για πρώτη φορά στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Σχεδόν άμεσα προωθείται στη θέση του υπουργού Εργασίας και έπειτα αναλαμβάνει υπουργός Οικονομικών, με έντονη φημολογία πως το κόμμα τον προετοιμάζει ως τον επόμενο πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου, στη θέση του Ζακ Σαντέρ. Οι φήμες βγαίνουν αληθινές και το 1995 ορκίζεται πρωθυπουργός, μια θέση που θα κρατήσει μέχρι το 2013, ένα εντυπωσιακό διάστημα 18 ετών, που τον καθιστά έναν από τους μακροβιότερους πρωθυπουργούς παγκοσμίως.

Εκτός από τη θέση του πρωθυπουργού, ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ υπηρετεί για οκτώ χρόνια ως «κεφαλή» του Eurogroup, της μηνιαίας συνεδρίασης των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης, πόστο που κατέχει τώρα ο Ολλανδός Γερούν Ντάισελμπλουμ.

Τη μακρά λίστα σημαντικών πολιτικών θέσεων που υπηρετεί έρχονται να συμπληρώσουν οι θητείες του ως κυβερνήτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά και του ΔΝΤ. Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως πρόεδρος του Eurogroup, γίνεται μία από τις κεντρικές μορφές στη δημιουργία της Συνθήκης του Μάαστριχτ, της συνθήκης που γέννησε το ευρώ.

Συχνά έρχεται ευθεία αντιπαράθεση με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, κυρίως λόγο των εξαίρετων σχέσεων του με τον πρώην Σοσιαλιστή Καγκελάριο της Γερμανίας, Γκέρχαρντ Σρέντερ.

Το αποκορύφωμα των άσχημων σχέσεων τους ήταν η λεγόμενη «Σύνοδος της Πραλίνας» -λόγω της τοποθεσίας της συνάντησης στη γειτονιά παραγωγής σοκολάτας των Βρυξελλών-, όπου στο μείζον θέμα της κοινής ασφάλειας, η Μέρκελ κατηγορεί τον Γιούνκερ για ελλιπή πληροφόρηση, παρά την κομματική τους συμμαχία.

Ναδίρ των σχέσεων τους, δε, αποτελούν οι ευρωεκλογές του 2009, όπου η Άνγκελα Μέρκελ θέτει επικεφαλής του Συμβουλίου τον Χέρμαν Βαν Ρομπάι, -έναν σχετικά άγνωστο πολιτικό εκτός Βελγίου- και παρακάμπτει πλήρως τον Γιούνκερ.

Η τοποθέτηση της βαρόνης Άστον στο τιμόνι της Ευρωπαϊκής Εξωτερικής πολιτικής, δε, ήταν σήμα βαθιάς ρήξης μεταξύ τους.

Έκτοτε όμως οι δύο πολιτικοί έχουν βάλει στην άκρη τις περισσότερες διαφορές τους και παρά τη «χλιαρή» υποστήριξη της Μέρκελ, ο Γιούνκερ ανέλαβε επιτυχώς το χρίσμα.