ΣΥΡΙΖΑ: Στόχος η αντιμετώπιση της κεντροαριστερής ανασύστασης

Ψηφίστηκε κατά πλειοψηφία το σχέδιο απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο κατατέθηκε το απόγευμα της Κυριακής κατά τη συνεδρίαση του κομματικού Οργάνου.

Στην απόφαση, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνεται πρόταση να διαδραματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ κεντρικό ρόλο στην «αντιμετωπίση της κεντροαριστερής ανασύστασης», προκειμένου να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ «ηγεμονικό ρόλο». Επίσης έντονη είναι η διάθεση αυτοκριτικής για λάθη και παραλήψεις κατά την προεκλογική περίοδο και σημειώνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν «άκουσε» τη δύναμη «που διατηρεί ο πολυπράγμων πασοκισμός». Επιπλέον γίνεται κάλεσμα προς το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το χώρο της Οικολογίας, σε πρόσωπα που έχουν έρθει σε ανοιχτή ρήξη με «το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου». Εκφράζεται, δε, η άποψη πως δεν θα πρέπει να υπάρχουν οι προσδοκίες για προσέλευση στελεχών από «τον οργανωμένο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας». Επίσης το μήνυμα των πολιτών που ελήφθη από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν: «πέστε μας καθαρά τι θα κάνετε και πώς θα το κάνετε».

Πιο συγκεκριμένα σχετικά με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σημειώνεται πως «είναι πρωτίστως νίκη του λαού μας, που ξεπέρασε δυναμικά την προπαγάνδα φόβου, καταδίκασε την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου και την πολιτική της ακραίας κοινωνικής λιτότητας, την πολιτική των μνημονίων». Υπογραμμίζεται, επίσης πως «ο δρόμος για την πολιτική ανατροπή άνοιξε, αλλά μένουν πολλά ακόμη να γίνουν».

Στην ανάλυση για την Κεντροαριστερά περιγράφονται τα παρακάτω:

«Η Κεντροαριστερά αποτέλεσε βασικό πολιτικό πυλώνα του πολιτικού συστήματος στη χώρα μας και δια μέσω αυτού και της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Χωρίς την κεντροαριστερά το πολιτικό σύστημα αδυνατεί να ποδηγετεί σε μόνιμη βάση την κοινωνία.

Σε πολιτικό επίπεδο η αντιμετώπιση της κεντροαριστερής ανασύστασης είναι κεντρικό πρωτεύον καθήκον για να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ ηγεμονικό ρόλο».

Αναφορά γίνεται και στο ποσοστό της Χρυσής Αυγής: είναι ανησυχητική η άνοδος και η παγίωση των συσχετισμών της Χ.Α., ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εκτίμηση για τον ρόλο του Τουρκικού Προξενείου στη Θράκη και τις παρεμβάσεις που έκανε τόσο στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όσο και τις ευρωεκλογές:

«Μεγάλη υποχώρηση έχουμε υποστεί βεβαίως στη μειονότητα της Θράκης, η οποία συνδέεται αφενός με δικές μας αστοχίες και αφ' ετέρου με την ταύτιση των άμεσων συμφερόντων, δηλαδή την εξουδετέρωση του ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ Τουρκικού Προξενείου και των κομμάτων του Μνημονίου στην περιοχή (ΝΔ και ΠΑΣΟΚ), όπου μοίρασαν ψήφους, τοπικές και υπερτοπικές εξουσίες στις 3 κάλπες (Δήμος στο ΠΑΣΟΚ, Περιφέρεια στη ΝΔ, ευρωψηφοδέλτιο στο μειονοτικό κόμμα)».

Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, μεταξύ των άλλων, καταγράφεται και το παρακάτω συμπέρασμα:

«Κατεβάσαμε δημοτικά σχήματα σε 213 από τους 325 Καλλικρατικούς Δήμους (όταν το 2010 είχαμε στηρίξει παρατάξεις, είτε ως αυτόνομη κάθοδο είτε σε συνεργασίες, σε 104 Δήμους), καλύπτοντας το 90% του πληθυσμού».

Στα πολιτικά συμπεράσματα οι συντάκτες του Σχεδίου προχωρούν σε ασυνήθιστη αυτοκριτική:

«Η εφαρμογή οργανωτικά και πολιτικά των πολιτικών μας στόχων αποδείχθηκε δύσκολη υπόθεση και ανέδειξε σημαντικές αδυναμίες όπως : απουσία αυτοδιοικητικής εμπειρίας και προσανατολισμού σε πολλές οργανώσεις, την περιχαράκωση των οργανώσεων σε αρκετές περιπτώσεις, την ανάδειξη φιλοδοξιών που εμπόδιζαν τις συλλογικές μας αποφάσεις, όπως για παράδειγμα την απόφαση για επιλογή υποψηφίων δημάρχων σε πόλεις μεγαλύτερες των 60.000 σε συνεννόηση των τοπικών οργανώσεων με την ΚΕ, η οποία δεν τηρήθηκε.

Οι επιτυχίες μας δεν πρέπει να κρύψουν, αρνητικά φαινόμενα παραγοντισμού και προσωπικών φιλοδοξιών, κλειστών κομματικών διαδικασιών και αχρείαστων εντάσεων. Ως κόμμα και ως Ο.Μ. είμαστε ακόμη, και παρά τις βελτιώσεις, μακριά από τη γείωση με το κοινωνικό γίγνεσθαι και το επίπεδο οργανωτικότητας μας δεν αντιστοιχεί στο να εκφράζει τις ελπίδες και τις αγωνίες της κοινωνίας, ιδιαίτερα σε τοπικό επίπεδο.

Το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών καταδεικνύει  ότι δεν υπάρχει η ανακλαστική αντιστοίχηση της γενικής εκλογικής μας επιρροής με τα τοπικά σχήματα που επιλέξαμε. Αυτό δείχνει από την μια μεριά την ανάγκη να συγκροτηθεί ένα ριζικά διαφορετικό  αλλά ελκτικό μοντέλο αυτοδιοικητικής λειτουργίας που να σηματοδοτεί με ενάργεια την ρήξη με το σημερινό τοπικό κατεστημένο και να το ανταγωνίζεται αποτελεσματικά, κατεστημένο  που αποδεικνύεται ότι έχει μεγάλη αντοχή και ικανότητα αναπαραγωγής του, καθώς επίσης και την ανάγκη μεγαλύτερης εξειδίκευσης και κοινωνικής γείωσης της πολιτικής παρουσίας και δράσης των οργανώσεων και των στελεχών μας σε τοπικό/αυτοδιοικητικό και προγραμματικό επίπεδο.
Από την άλλη  η καταγραφόμενη απόκλιση ενός τμήματος της επιρροής μας με τις επιλογές που κάνουμε ιδιαίτερα στις περιφερειακές εκλογές, αποδεικνύει τους χαμηλούς δεσμούς που έχουμε με ένα μεγάλο τμήμα της εκλογικής μας επιρροής, το οποίο  παρουσιάζει στοιχεία διπλής ταυτότητας και για το οποίο πρέπει να αξιοποιηθούν πολιτικά και ιδεολογικά μέσα ώστε να αποκτήσει συμπεριφορά μεγαλύτερης πολιτικής ταύτισης με τον ΣΥΡΙΖΑ».

Όσον αφορά στις προοπτικές που ανοίγονται πλέον, σημειώνεται:

«Ο λαός μας έδωσε το μήνυμα: Θέλουμε να κυβερνήσετε. Θέλουμε όμως περισσότερα από εσάς – πιο καθαρό, επεξεργασμένο και ριζοσπαστικό πολιτικό λόγο, όχι αμφισημίες, πλήρη διαφοροποίηση από το σάπιο πολιτικό σύστημα. Πέστε μας καθαρά τι θα κάνετε και πως θα το κάνετε».

Στην ειδική αναφορά σε σχέση με τις πρώτες ενέργειες του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση περιγράφονται τα εξής:

«Απαιτείται λοιπόν να ανταποκριθούμε στο αίτημα των καιρών για τη συγκρότηση ενός πλατιού δημοκρατικού, προοδευτικού, ριζοσπαστικού κινήματος ανατροπής, που όχι μόνο θα κερδίσει τις επερχόμενες εθνικές εκλογές, αλλά θα αποτελέσει τη νέα μεγάλη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, τη μεγάλη πλειοψηφία που θα αναλάβει το ιστορικό έργο της κοινωνικής σωτηρίας και της ανασυγκρότησης της πατρίδας μας.

Ο λαός μας έδωσε εντολή να επισπεύσουμε. Να ανταποκριθούμε στο αίτημα των καιρών και να βάλουμε τέλος στην ανθρωπιστική κρίση που ταλαιπωρεί εκατομμύρια Έλληνες πολίτες, και ιδιαίτερα στο πεδίο των 1.500.000 ανέργων και ταυτόχρονα να δώσουμε ανάσα, ελπίδα και εμπιστοσύνη σε όλους όσους υποφέρουν, και είναι πάρα πολλοί.

Εμπιστοσύνη γιατί οφείλουμε να ακυρώσουμε τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους, δεν υποκύπτουμε στους εκβιασμούς, αντίθετα θα επιδιώξουμε και να πετύχουμε την διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, η δε αποπληρωμή του εναπομείναντος να γίνει με ρήτρα ανάπτυξης. Να προχωρήσουμε άμεσα στο σχεδιασμό της παραγωγικής, κοινωνικής και οικολογικής ανασυγκρότηση της χώρας, με καθοριστικό ρόλο του δημόσιου και κοινωνικού τομέα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και ενός δημόσιου, κοινωνικά ελεγχόμενου, τραπεζικού συστήματος.

Εμπιστοσύνη διότι θα ρυθμίσουμε δίκαια το ιδιωτικό χρέος.

Ελπίδα, γιατί θα προχωρήσουμε άμεσα στην αύξηση των δημοσίων δαπανών, στο σταμάτημα των απολύσεων στο Δημόσιο τομέα, στην επαναπρόσληψη των αντισυνταγματικά απολυθέντων, στην προστασία των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα από μαζικές απολύσεις και στην κατάργηση της διαθεσιμότητας στο δημόσιο τομέα.

Ανάσα, γιατί θα επαναφέρουμε το κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, το επίδομα ανεργίας στα 461 ευρώ, τις συντάξεις στα προ του 2009 επίπεδα αρχίζοντας από τις χαμηλότερες, θα προστατεύσουμε τους εργαζόμενους από τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών επαναφέροντας τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τις συμβάσεις εργασίας».

Χαρακτηριστική είναι η διάθεση αυτοκριτικής και σε σχέση με την κατάσταση που επικρατούσε στο κόμμα κατά την προεκλογική περίοδο:

«Η εσωτερική ζωή του κόμματος κυριαρχήθηκε από την ενασχόληση με ζητήματα των αυτοδιοικητικών εκλογών από τον Σεπτέμβριο του 2013 σε περίοδο που μεσολάβησαν κρίσιμα και σημαντικά πολιτικά γεγονότα. Η γραμμή που υπήρχε και προσπαθήθηκε να εφαρμοστεί συνάντησε αντιδράσεις και χρειάστηκε η παρέμβαση που έγινε για να τοποθετηθούν στελέχη πρώτης γραμμής στις Περιφέρειες και στους μεγάλους δήμους. Ενώ διακηρύσσαμε ότι κεντρικός άξονας της παρέμβασής μας έπρεπε να είναι οι ευρωεκλογές, εντούτοις ελάχιστες κομματικές δυνάμεις ασχολήθηκαν με τις ανάγκες των ευρωεκλογών. Η καμπάνια του σ. Α. Τσίπρα σε όλη την Ελλάδα και ο αντίκτυπος της καμπάνιας του στην  Ευρώπη με την απήχηση του ντιμπέιτ, έδωσαν αέρα στην καμπάνια μας και πολιτικοποίησαν τη συζήτηση».

Τέλος σε ολόκληρη την προεκλογική περίοδο δεν δώσαμε έμφαση και δεν απαντήσαμε πολιτικά στα φαινόμενα της κεντροαριστερής ανασύστασης (Ποτάμι, επαναμφάνιση ΓΑΠ κλπ) και δεν ακούσαμε τη δύναμη που διατηρεί σε αυτοδιοικητικό επίπεδο ο πολυπράγμων πασοκισμός.

Στην παράγραφο που αναφέρονται οι απευθύνσεις σε πολιτικούς χώρος, σημειώνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στραμμένος προς το ΚΚΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το χώρο της Οικολογίας. Εκτός αυτών αναφέρονται και τα εξής:

 «• Απευθυνόμαστε, στις πολιτικές κινήσεις και στους ανθρώπους που συναντηθήκαμε προεκλογικά στην στήριξη της υποψηφιότητας του σ. Α. Τσίπρα για την  προεδρία της Κομισιόν, καθώς και στους ανθρώπους και τα στελέχη που έχουν έρθει σε ανοιχτή ρήξη με το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου και της ακροδεξιάς συγκυβέρνησης, που δεν χωρούν σε κεντροαριστερά σενάρια που έχουν ως μόνο στόχο να ανακόψουν τη δυναμική μίας πραγματικής, ριζοσπαστικής αριστερής αλλαγής. Παρά τις διαφορές μας, είμαστε ανοιχτοί να βρεθούμε σε κοινούς αγώνες για να σταματήσει η καταστροφή.
•Βλέπουμε τις διεργασίες που συντελούνται στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς κατανοώντας ότι αυτός ο πολιτικός χώρος βρίσκεται σε κινητικότητα. Στη βάση των πολιτικών σχεδίων είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε με εκείνους που αντιλαμβάνονται πλέον ότι η λύση για τη χώρα δεν μπορεί να έρθει με τα κεντρώα σενάρια, στον αστερισμό της ΝΔ, ούτε φυσικά με την αναβάπτιση του παλαιού, φθαρμένου και διεφθαρμένου στελεχικού δυναμικού του πάλαι ποτέ δικομματισμού, αλλά σε εκείνους που έρχονται σε ρήξη με τα μνημόνια, που αναζητούν πολιτική διέξοδο για τη χώρα σε αριστερή, αντιμνημονιακή, δημοκρατική, προοδευτική κατεύθυνση».

Τέλος καταγράφεται και η πεποίθηση πως δε θα πρέπει να αναμένεται η «προσέλευση στο αντιμνημονιακό μπλοκ στην αντιμνημονιακή ριζοσπαστική δημοκρατική συσπείρωση από τον οργανωμένο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, αφού το ΠΑΣΟΚ έχει ενταχθεί ιδρυτικά στο νεοφιλελεύθερο (και μνημονιακό ως εκ τούτου) σχέδιο και αποτελεί τμήμα του αντίπαλου πολιτικού σχεδίου».