Υπάρχει... ζωή μετά τις εκλογές;

Τι κάνουν, στα αλήθεια, οι υποψήφιοι, που δεν εκλέγονται, μετά τις εκλογές. Τρεις νέοι, ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης (ΝΔ), ο Κυριάκος Πιερρακάκης (ΕΛΙΑ) και η Φανή Σπυριδάκη (Το Ποτάμι), μας απαντούν πως «υπάρχει ζωή και μετά τις εκλογές».

Κωνσταντίνος Κυρανάκης - Νέα Δημοκρατία

Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά, με το νεότερο υποψήφιο ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και πρόεδρο της Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Κωνσταντίνο Κυρανάκη. Εκείνη τη στιγμή, βρισκόταν στη Νορβηγία. Με λίγα λόγια, τον πετύχαμε, στην -προ εκλογών καθημερινότητά του. Κάπου στο εξωτερικό. 
Μόλις ήρθα Νορβηγία, απευθείας από Πορτογαλία που ήμουν στο πλαίσιο της εκδήλωσης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, μαζί με τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, σημειώνει.

Με τι ασχολείσαι τώρα Κωνσταντίνε;
Μετά από μια εβδομάδα εκλογικής αποτοξίνωσης επέστρεψα σε αυτά που έκανα και πριν τις 15 Απριλίου. Από τη μια, στα πρότζεκτ που είχαν μείνει πίσω στην δουλειά, κυρίως ιστοσελίδες που πρέπει να παραδώσουμε άμεσα με την ομάδα από freelancers στην οποία συμμετέχω. Από την άλλη επέστρεψα στα καθήκοντά μου ως πρόεδρος της Νεολαίας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. 

Και η δουλειά σου, σε βοήθησε στην προεκλογική διαδικασία;
Η δουλειά μου με βοήθησε πάρα πολύ αφού επικοινωνιακά χειρίστηκα εγώ την καμπάνια, λόγω επαγγελματικής εμπειρίας, και δεν χρειάστηκε να πληρώσω εξωτερικούς συνεργάτες. Οι φίλοι μου από τη δουλειά, πάντως, έβαλαν και αυτοί ένα χεράκι στην όλη προσπάθεια.

Τι ακριβώς κάνεις τώρα στη Νορβηγία;
Η συζήτησή μας με βρίσκει στη Νορβηγία όπου βρίσκομαι για το εκλογικό συνέδριο της οργάνωσης Unge Høyre, δηλαδή τη Νεολαία του κυβερνητικού κεντροδεξιού κόμματος. Σε λίγο θα έχω την ευκαιρία να κάνω μια ομιλία στους συνέδρους και να προσπαθήσω να τους κινητοποιήσω για τις ευρωπαϊκές καμπάνιες που «τρέχουμε» αυτήν την περίοδο.

Αρα να υποθέσω πως σε βοήθησε η ομάδα σου.
Η παρέα μου ήταν παιδιά με τα οποία συνεργάζομαι αρκετά χρόνια τώρα, από την ΟΝΝΕΔ, από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Νέων και από το Πανεπιστήμιο. Ο Ελπιδοφόρος, η Βάσια, ο Γιώργος και ο Νίκος ήταν ο βασικός πυρήνας αλλά βδομάδα με την βδομάδα όλο και περισσότερα παιδιά έμπαιναν στην ομάδα για να βοηθήσουν. Τους είμαι πραγματικά ευγνώμων γιατί σχεδόν άφησαν τις δουλειές τους για να με βοηθήσουν και χωρίς αυτούς δεν θα είχα καταφέρει τίποτα. 

Τελικά, τι αποκόμισες ως εμπειρία;
Η καμπάνια και η εμπειρία που πήρα σε έναν μόλις μήνα αξίζει περισσότερο από ένα ολόκληρο κύκλο σπουδών. Η άμεση επαφή με τόσο μεγάλη ποσότητα κόσμου, η ανάγκη να λύνεις προβλήματα σε ελάχιστο χρόνο, η ξαφνική έκθεση στην τηλεόραση, η πρόκληση να κάνεις δύσκολες επιλογές, η διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού σε συνδυασμό με το ότι πρέπει να εμπνεύσεις κόσμο με αυτά που λες κάθε δευτερόλεπτο που περνά, είναι ένα σπριντ για γερά νεύρα. Αλλά επειδή η πολιτική δεν είναι αγώνας ταχύτητας, είναι μαραθώνιος, κρατάω αυτήν την εμπειρία σαν καλή εκκίνηση και συνεχίζω χωρίς να πολυκοιτάω πίσω. Το μπροστά έχει σημασία. 

Κυριάκος Πιερρακάκης-ΕΛΙΑ

Συναντηθήκαμε την Παιανία, στο γραφείο του στο Athens Technology Institute, στο διάλλειμα από το μάθημά που δίδασκε. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης, «draft» στο ψηφοδέλτιο της ΕΛΙΑΣ μας μίλησε για τη δική του εμπειρία και όπως δηλώνει χαρακτηριστικά «σημασία για το χώρο της Κεντροαριστεράς δεν έχει τόσο η Κυριακή των εκλογών, όσο η Δευτέρα που ξημέρωσε».

Με τι ασχολείσαι αυτή την περίοδο;
Είμαι συντονιστής καινοτομίας και καθηγητής στο ΑΙΤ όπου διδάσκω μαθήματα πάνω στα οικονομικά, την τεχνολογική πολιτική, την ηγεσία. Ταυτόχρονα, είμαι ερευνητής πάνω σε θέματα πολιτικής οικονομίας και τεχνολογικής πολιτικής και ολοκληρώνω το διδακτορικό μου στην Οξφόρδη.

Τι λένε οι συνεργάτες σου/μαθητές σου για την πολιτική σου επιλογή να είσαι υποψήφιος; 
Οι περισσότεροι περίμεναν μια υποψηφιότητα από μέρους μου, με δεδομένη την ενασχόλησή μου με τα πολιτικά δρώμενα - και βρήκαν μάλλον ενδιαφέρουσα την εμπειρία, καθώς, κατά κάποιον τρόπο, «συμπερέσυρα» αρκετούς εξ' αυτών στο να παρακολουθήσουν στενά τις πρόσφατες εκλογές.

Σε βοήθησε η εργασία σου για την προεκλογική εκστρατεία;
Σημαντικά, υπό την έννοια ότι αρκετά από τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνομαι βρίσκονται στο επίκεντρο του νέου παραγωγικού μοντέλου το οποίο χρειάζεται η χώρα μας, αλλά και η Ευρώπη συνολικότερα. Επίσης, το να διδάσκεις σε μεγάλο βαθμό σε βοηθά στο να απλοποιείς πολύπλοκα νοήματα και στο να επικοινωνείς με επάρκεια.

Ποια ήταν η παρέα σου στην προεκλογική εκστρατεία;
Φίλοι μου - όχι μόνο από την πολιτική αλλά και συνεργάτες, παλιοί συμμαθητές και συμφοιτητές, νεότερα πρόσωπα αλλά και πεπειραμένα. Η «προίκα» από αυτή την εκστρατεία, πέρα από καθαυτή την εμπειρία της δημόσιας έκθεσης σε μια δύσκολη για την Ελλάδα συγκυρία, είναι οι φιλίες που σφυρηλατήθηκαν σε μια διαδικασία απαιτητική από όλες τις απόψεις, ιδιαίτερα σε συναισθηματικό επίπεδο. 

Τι θα έκανες διαφορετικά αν ξανακατέβαινες;
Δεν πιστεύω στο να «μετανοιώνεις» για λανθασμένες κινήσεις, διότι έτσι κι αλλιώς ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Αντίθετα, πιστεύω στο να μαθαίνεις από τα λάθη σου. Ο πανελλαδικός σταυρός προτίμησης στις Ευρωεκλογές εφαρμόστηκε για πρώτη φορά - συνεπώς όλοι οι υποψήφιοι ήμασταν σχετικά «άπειροι" σε σχέση με τις ιδιαιτερότητες της διαδικασίας. Ειδικά για το χώρο που εκπροσωπώ, το ζητούμενο δεν ήταν τόσο το ποιά πρόσωπα από τα 42 θα μας εκπροσωπήσουν στην Ευρωβουλή όσο το πως θα ανασυγκροτηθεί ο χώρος συνολικότερα, μέσα από τις προσπάθειες όλων μας. Δηλαδή, σημασία δεν την είχε τόσο η Κυριακή των εκλογών, όσο η Δευτέρα που θα ξημέρωνε αμέσως μετά. Ελπίδα μου είναι η προσπάθεια αυτή, στην οποία στρατεύτηκαν πολλά νέα και αξιόλογα πρόσωπα, να είναι το τέλος της αρχής, ένα κομμάτι ενός ευρύτερου σχεδιασμού για το μέλλον αυτής της ιστορικής παράταξης. 

Φανή Σπυριδάκη-To Ποτάμι

Συναντηθήκαμε στο Γκελ Μπιστρό. Μια Παραζιάνικη απόδραση στο 59b της Κολοκοτρώνη. Η εσωτερική αυλή και ο ιδιαίτερος στολισμός (από παλιά πιάνα μέχρι…φουσκωτές κότες στο ταβάνι), δε μπορούν παρά να σε ταξιδέψουν εκτός Ελλάδος. Αυτό το τελευταίο είχε ως στόχο -και όχι ως αυτοσκοπό- να πετύχει η Φανή Σπυριδάκη. Τη γνωρίσαμε να κερδίζει ψήφους και εντυπώσεις μέσα από την απλότητα του πολιτικού της λόγου ανάμεσα σε «επαγγελματίες» υποψηφίους για την Ευρωβουλή. «Είμαι 34 χρόνια η Φανή και 2 μήνες Ποτάμι. Δε μπορώ να αλλάξω τη Φανή για το Ποτάμι και να φορέσω ένα political correct κουστούμι. Η αμεσότητα είναι στοιχείο του χαρακτήρα μου και αυτό δεν αλλάζει» 

Τι ώθησε έναν άνθρωπο του θεάτρου να βουτήξει στα βαθιά νερά του Ποταμιού;
Ψάχνουμε, όπως και στον έρωτα, συνεχώς δικαιολογίες για να μην κάνουμε κάτι. Οπότε σκέφτηκα αντίστροφα. Για ποιο λόγο να το κάνω. Όχι γιατί να μην το κάνω. Είχα πάρα πολλούς λόγους για να κατέβω με το Ποτάμι. Αλλά κυρίως ακολούθησα το ένστικτό μου, όταν γνώρισα τον Θοδωράκη. 

Π;vς ήταν η πρώτη σας γνωριμία; 
Μου φάνηκε σχεδόν αμήχανος όταν με προσέγγισε. Τα πράγματα, μου είπε είναι απλά. Είμαι υποψήφιος, έρχεσαι; Εγινε εδώ στο μαγαζί. Στον πρώτο όροφο νέοι συγγραφείς παρουσιάζουν τα βιβλία τους και εκεί ο Σταύρος παρουσίασε το βιβλίου του. Νομίζω πως «γοητεύτηκε» από το γεγονός πως κάθε φορά που ήταν εδώ με έβλεπε να τρέχω με δίσκους, να πλένω ποτήρια, αυτό που κάνω και τώρα. Είμαι σκληρά εργαζόμενη στην επιχείρησή μου. Αλλά και ακόμα εν μέσω εκλογών, ήμουν το πρωί στην λαχαναγορά, το μεσημέρι έφτιαχνα το menu, το απόγευμα μιλούσα με φίλους του Ποταμιού και το βράδυ στον Πρετεντέρη. Η καθημερινότητά μου, δεν άλλαξε τόσο. Σκέψου, πως δεν έφυγα εκτός Αθηνών, παρά μόνο για μια μέρα που πήγα στο Ηράκλειο Κρήτης, τόπο καταγωγής μου.
 
Τι έχει αλλάξει στον κόσμο που έρχεται στο μαγαζί;
Καταρχήν ο κόσμος δεν φλερτάρει. Και είναι λογικό, όταν ο κόσμος παίρνει 400 ευρώ. Είχε έρθει ένα ζευγάρι και έπινε μαζί ένα κρασί. Παλιά όλοι φώναζαν ποιος θα πρωτο-πληρώσει. Αυτά τα μαγαζιά λειτουργούν με την ψυχολογία του κόσμου, εδώ οι άνθρωποι ακουμπούν το περίσσευμα ενέργειά τους. Ζούμε μια περίοδο πολιτικής δυσλειτουτουργίας. 

Θεωρείς τον εαυτό σου ερασιτέχνη της πολιτικής. Το Ποτάμι θα έχει για σένα συνέχεια;
Δεν τη θεωρώ Τέχνη την Πολιτική. Δυστυχώς. Έχει ευτελιστεί και η αξία της και ο τρόπος που την πραγματώνουμε. Διαχείριση κάνουμε. Δεν κάνουμε την τέχνη της Πολιτικής. Για αυτό νομίζω πως πρέπει να βγουν μπροστά άνθρωποι που έχουν σηκώσει ρολά για να ξανακάνουν το μαγαζί παραγωγικό. Σε αυτήν την κατεύθυνση , φυσικά θα συνεχίσω να ασχολούμαι. Αν φυσικά είμαι χρήσιμη και υπάρχει χώρος για μια θεατρολόγο με bistro, με χαρά θα το κάνω. Αν όχι και πάλι θα βοηθήσω τον Σταύρο. Με διάλεξε στους 42 και ξέρεις εγώ δεν είμαι παραδόπιστη.