Κώστας Λαπαβίτσας: «Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει με οδηγό σε δημοπρασία»

Ίσως να μην υπήρξε ιδανικότερη ή δυσχερέστερη συγκυρία για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του Κώστα Λαπαβίτσα «Ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την Ελλάδα/και την Περιφέρεια της Ευρωζώνης» (εκδόσεις Λιβάνη) από τη χτεσινή.

Η κόντρα με τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε ήδη ανάψει ύστερα από τη δημόσια τηλεοπτική τοποθέτηση του Πάνου Σκουρλέτη για τη στάση του γνωστού οικονομολόγου που συγκλίνει με αυτή του Αλαβάνου.

Κι η αλήθεια είναι ότι όσοι βρέθηκαν χτες στο βράδυ στο υπόγειο της Στοάς του Βιβλίου θα είδαν πολλούς εκπροσώπους του «Σχεδίου Β» να ανταποκρίνονται στις θέσεις του καθηγητή του SOAS. Ειδικά όσον αφορά το πρόγραμμα του Σύριζα ο κ. Κώστας Λαπαβίτσας-που παρουσιάστηκε από τον ίδιο τον εκδότη κ. Ηλία Λιβάνη- ήταν κατηγορηματικός: σε ερώτηση για το πώς βρίσκει τις προγραμματικές εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ δεν ήταν φειδωλός ως προς τις εκφράσεις του.  

«Τα προγράμματα που χαράζουμε εδώ στην Ελλάδα μοιάζουν με αυτά που σκαρφίζονταν κάποτε οι ηγεμόνες των παραδουνάβιων περιοχών: όσο μικρότερη η χώρα, τόσο μεγαλύτερο το πρόγραμμα» επεσήμανε με κάποια ειρωνεία ο διαπρεπής καθηγητής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου.

«Χανόμαστε σε άπειρες ανούσιες λεπτομέρειες και παραμέτρους καταγράφοντας ένα πρόγραμμα που μοιάζει με οδηγό σε δημοπρασία. Ενώ τα πράγματα χρειάζονται σαφείς απαντήσεις και ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα 1,2,3 άντε και το πολύ 4 σημείων. Εγώ ξέρω να σας πω το πρόγραμμα που θα πρότεινα εγώ. Για τα υπόλοιπα ρωτήστε το Σύριζα» απάντησε καθιστώντας σαφείς τις δικές του προγραμματικές θέσεις.   

Σύμφωνα με τον Κώστα Λαπαβίτσα που ειδικεύεται στην ιαπωνική οικονομία οι βασικές παράμετροι ενός ριζοσπαστικού προγράμματος περιλαμβάνουν:

«Ι) Αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους ώστε να γίνει βιώσιμο. Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα απαιτήσει διαγραφή, κίνηση που πιθανότατα θα περιλαμβάνει μονομερείς ενέργειες, όπως η στάση πληρωμών. Είναι ύψιστης σημασίας η αναδιάρθρωση του χρέους να αντιμετωπιστεί με πλήρη διαφάνεια, πρώτο βήμα για την οποία θα είναι η ενεργοποίηση μίας Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους.

ΙΙ) Άρση της λιτότητας και αναπροσαρμογή της δημοσιονομικής πολιτικής με στόχο τη μείωση της ανεργίας. Ο κύριος μοχλός της ενίσχυσης της ζήτησης πρέπει να είναι οι δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές και αλλού. Ωστόσο, η κοινωνική καταστροφή που προκλήθηκε από την κρίση είναι τόσο μεγάλη, ώστε η λήψη άμεσων μέτρων για την ενίσχυση της κατανάλωσης και της δημόσιας παροχής υγείας, στέγασης και σίτισης είναι ζήτημα ζωτικής σημασίας.

ΙΙΙ) Αναπροσαρμογή των δημόσιων οικονομικών και εγκατάλειψη της επιδίωξης πλεονασματικών ή ισοσκελισμένων προϋπολογισμών. Τα δημοσιονομικά ελλείμματα είναι απολύτως νόμιμο εργαλείο οικονομικής πολιτικής. Εάν τα ελλείμματα δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν μέσω του εγχώριου δανεισμού, τότε πρέπει να είναι δυνατός ο εκχρηματισμός τους για σχετικά σύντομα χρονικά διαστήματα.

ΙV) Ο ελάχιστος μισθός θα πρέπει να αποκατασταθεί αμέσως και να αντιμετωπιστούν οι μειώσεις συντάξεων, ενώ η μελλοντική πορεία των εισοδημάτων και των συντάξεων θα πρέπει να καθορίζεται με βάση την αύξηση της παραγωγικότητας. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρξει βαθιά αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου μέσω του φορολογικού συστήματος και της πολιτικής μισθών. Είναι απαραίτητη η αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους σε τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

V) Αλλαγή ισορροπίας στην οικονομία με ενίσχυση του παραγωγικού τομέα πέρα από τον τομέα των υπηρεσιών. Κύριο πεδίο της οικονομικής δραστηριότητας πρέπει να είναι η εγχώρια οικονομία, αλλά πρέπει επίσης να αλλάξει και η ισορροπία υπέρ των τομέων της οικονομίας που παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά έναντι εκείνων που δεν παράγουν τέτοια αγαθά.

VΙ) Το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα πρέπει να τεθεί σε τελείως διαφορετική βάση. Απαιτείται εκτεταμένη ρυθμιστική παρέμβαση συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου των κεφαλαιακών ροών. Θα πρέπει επίσης να υπάρξει δημόσια ιδιοκτησία των τραπεζών και άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων». 
Γι’αυτό και όπως τόνισε απαιτείται βαθιά διαγραφή του χρέους και εκ νέου διαπραγμάτευση. «Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα και να μη φοβόμαστε να έχουμε απλωμένο το όπλο στο τραπέζι» τόνισε. Για εκείνον η έξοδος από το ευρώ που ενδεχομένως να μας προταθεί δεν είναι κόκκινη ζώνη ούτε λέξη ταμπού-ούτε τότε, ούτε τώρα. «Είχε προταθεί επισήμως κάποια στιγμή από τους εταίρους μας προς τον Βενιζέλο και εκείνος για λόγους εθνικής ‘περηφάνιας’ είχε αρνηθεί προτιμώντας να οδηγήσει την οικονομία μας σε πλήρη διάλυση» είπε. 

«Πάσχουμε από σύνδρομο της Στοκχόλμης»

«Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί έχουμε τέτοια εμμονή με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τη στιγμή που όλοι βλέπουμε τα αποτελέσματα της οικονομικής πολιτικής της. Σάμπως όλοι να πάσχουμε από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και να είμαστε ερωτευμένοι με αυτό που φοβόμαστε ή το αντίθετο. Καμία χώρα δεν έχει χτυπηθεί τόσο πολύ οσο η Ελλάδα και καμία δεν φοβάται τόσο την έξοδο όσο η Ελλάδα» τόνισε ο γνωστός καθηγητής. Γι’αυτό πρεσβεύει ότι μια «πραγματικά ριζοσπαστική κυβέρνηση πρέπει να θέσει επιτακτικά το ζήτημα χάραξης ενός αντίστοιχα ριζοσπαστικού προγράμματος δίχως φόβο- και το κυριότερο χωρίς ημίμετρα. Ακόμη και το χειρότερο ενδεχόμενο της εξόδου από τη νομισματική Ένωση είναι διαχειρίσιμο» είπε. Φυσικά πιστεύει ότι καμία αλλαγή δεν είναι δυνατή χωρίς αλλαγή και μετασχηματισμό του κράτους- αν και παραδόξως διαφωνεί με τις οικονομικές προγραμματικές δηλώσεις του Συριζα. «Δεν είναι δυνατόν να διεκδικούμε την άνοδο των μισθών  στα 751 ευρώ.


Τι θα γίνουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που πραγματικά αιμορραγούν;» έθεσε το παράδοξο για έναν αριστερό οικονομολόγο ερώτημα. Σε όλα αυτά πρεσβεύει ότι ο Σύριζα πρέπει να δείξει αποφασιστική στάση και να μη φοβάται το κόστος. «Να υποστηρίξει με σθένος όσα πρέπει να γίνουν ώστε να ξαναρχίσει να λειτουργεί αποτελεσματικά η βιομηχανική μηχανή της χώρας». Παρόντες και προφανώς όχι τυχαία ήταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης αλλά και πολλοί εκπρόσωποι της Αριστερής Πλατφόρμας όπως οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές Δέσποινα Σπανού και Γιάννης Τόλιος.

Δυναμική πλειοψηφική παρουσία είχαν πρώην μέλη της πρωτοβουλίας για την αντισυστημική αριστερά-ποιος ξεχνάει την περίφημη ΠΑΣΑ;- εκπρόσωποι του ΑΝΤΑΡΣΥΑ-είδαμε τον Δημήτρη Κουσουρή που είχε πέσει θύμα της Χρυσής Αυγής- αλλά και την Ελένη Πορτάλιου της Ανοιχτής Πόλης η οποία ζήτησε κάποια στιγμή το λόγο αλλά η παρουσία της δεν έγινε αντιληπτή. Περαστικός ήταν ο τομεάρχης διοικητικής μεταρρύθμισης του Σύριζα Αλέξης Μητρόπουλος ο οποίος έφυγε φουριόζος όταν έμαθε τα νέα για την ψήφο εμπιστοσύνης από την κυβέρνηση αλλά και ο βουλευτής του Σύριζα Δημήτρης Στρατούλης.