Βενιζέλος στο newmoney.gr: «Επενδύσεις και θέσεις εργασίας οι νέες προτεραιότητες»

O πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος μιλά στο newmoney.gr για τις επιλογές του στην οικονομία,τις στρατηγικές συνεργασιών και τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους πιστωτές.


1. Σε ποιες αλλαγές στοχεύει το ΠΑΣΟΚ στην οικονομική πολιτική εάν συμμετάσχει σε κυβέρνηση συνεργασίας;

Το ζητούμενο είναι να βελτιώσουμε στο μέγιστο το μακροοικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε και το οποίο συνδέεται με τη μελέτη βιωσιμότητας του χρέους. Γι' αυτό πρέπει να εφαρμοστούν πλήρως οι ανειλημμένες δεσμεύσεις του Eurogroup της 21/2/2012 και να γίνουν όσο γίνεται μεγαλύτερες και καλύτερες παρεμβάσεις στους επιμέρους συντελεστές, ώστε η βιωσιμότητα να αποκτήσει όσο γίνεται πιο μακροπρόθεσμη προοπτική.

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι τώρα που η Ελλάδα έχει καταφέρει να φτάσει σε πρωτογενές πλεόνασμα και θετικό ρυθμό ανάπτυξης πρέπει να διαμορφώσουμε έτσι τη σχέση πλεονάσματος/ΑΕΠ, ώστε η οικονομική μας πολιτική να στοχεύει σε όσο γίνεται υψηλότερο ρυθμό αύξησης, παρά σε ακόμη υψηλότερο πλεόνασμα ,από ένα σημείο και μετά.

Αυτό θα μας διευκολύνει στην εφαρμογή αναπτυξιακών αλλά και κοινωνικών πολιτικών και θα μας επιτρέψει ταυτόχρονα να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος, να αποκαταστήσουμε αδικίες, να διασφαλίσουμε την κοινωνική συνοχή, να ενώσουμε την κοινωνία και να τη συστρατεύσουμε.

Ταυτόχρονα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα νέα εργαλεία που έχουν διαμορφωθεί στην Ευρωζώνης, όπως είναι η στήριξη της δευτερογενούς αγοράς ομολόγων , αλλά και η στήριξη των τραπεζών μας με ελάχιστα επιτόκια από την ΕΚΤ.

Όλα αυτά όμως δε θα αποδώσουν καρπούς, εάν δεν υπάρχει πολιτική σταθερότητα, ασφάλεια δικαίου και εσωτερικό φιλοεπενδυτικό κλίμα. Γιατί μόνο μέσα από τις επενδύσεις και τη στήριξη της επιχειρηματικότητας σε όλους τους τομείς -από τον πρωτογενή τομέα μέχρι τον τουρισμό και από την ενέργεια μέχρι την έρευνα και την καινοτομία -μπορείς να πετύχεις το μεγάλο σου στόχο που δεν είναι οι αριθμητικοί συντελεστές της ανάπτυξης, αλλά η δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Διότι το μεγάλο μαράζι της ελληνικής κοινωνίας είναι βεβαίως η ανεργία, την οποία μπορεί να χτυπήσει κανείς καίρια μόνο με αυτόν τον τρόπο.

2. Τι θα εκμεταλλευθεί όσον αφορά τις ευρωπαϊκές συνθήκες προς όφελος της ελληνικής οικονομίας;

Τώρα πλέον το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, οι αποφάσεις σε σχέση με την ενιαία τραπεζική αγορά και οι αποφάσεις σε σχέση με το νέο ρόλο της ΕΚΤ ,σε συνδυασμό με το «πακέτο Γιούνκερ» που είναι ένα πακέτο ανάπτυξης, μας επιτρέπουν να αξιοποιήσουμε πέρα από τους κλασικούς μηχανισμούς του ΕΣΠΑ και της ΚΑΠ και πέρα από τα εργαλεία της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΙΕΒ) και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (EBRD), πολλούς νέους μοχλούς που είναι στη διάθεσή μας. Αλλά για να λειτουργήσουν αυτοί οι μοχλοί, πρέπει να έχουμε στην Ελλάδα, όπως είπα και παραπάνω, ένα εγχώριο κλίμα σταθερότητας, ασφάλειας, συναίνεσης και ταυτόχρονα μία δημιουργική συστράτευση των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας.

3. Σε ποιους θα απευθυνθεί το ΠΑΣΟΚ στην εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής;

Εμείς απευθυνόμαστε σε όλο τον ελληνικό λαό, μια και ιστορικά πάνω από τους μισούς Έλληνες ψήφισαν κάποια στιγμή στη ζωή τους ΠΑΣΟΚ. Όσο κι αν απογοητεύτηκαν τους ζητάμε να εκτιμήσουν ψύχραιμα αυτό που έγινε και αυτό που τώρα καλούμαστε να κάνουμε. Και αν θέλουν να πάμε μπροστά και όχι προς τα πίσω, να ψηφίσουν πάλι την Παράταξη τους, το σπίτι τους, να ψηφίσουν ΠΑΣΟΚ.

Και κυρίως απευθυνόμαστε σε αυτούς που ξέρουν τι σημαίνει σήμερα πατριωτισμός, εθνικό συμφέρον, ανάγκη και σωτηρία της πατρίδας. Απευθυνόμαστε σε όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους, σε όσους μπορούν να ξεχωρίσουν τη σκληρή αλήθεια από το εύκολο και ευχάριστο ψέμα που δεν οδηγεί πουθενά. Απευθυνόμαστε σε όλες τις δημιουργικές δυνάμεις της χώρας, σε εθνική, περιφερειακή και τοπική βάση.

4. Τι διδάχθηκε από τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και την διαχείριση του προγράμματος;

Εξ αρχής το μεγάλο πρόβλημα ήταν η ανάγκη παράλληλης προώθησης του στόχου της δημοσιονομικής προσαρμογής και των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Το πρόβλημα είναι ότι όταν η δημοσιονομική προσαρμογή οδηγεί σε εισοδηματικούς περιορισμούς, η κοινωνία δεν έχει τη διάθεση να στηρίξει τις μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές.

Επιπλέον, ενώ η κοινωνία γενικά στηρίζει την ιδέα ενός κανονικού κράτους και μίας ριζικής μεταρρύθμισης στη λειτουργία της αγοράς ώστε να απελευθερωθούν δυνάμεις, εν τούτοις αντιδρά κάθε κοινωνική και επαγγελματική ομάδα αντιδρά σε συγκεκριμένα θέματα που την αφορούν και η φωνή την αντιδρόντων ακούγεται συνήθως πιο πολύ από τη γενική συναίνεση της κοινωνίας.

Άρα δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η διαπραγμάτευση αρχίζει πάντοτε στο εσωτερικό, συνδέεται με τα οικονομικά αποτελέσματα και το κοινωνικό κλίμα, γι' αυτό κανείς δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις. Από την άλλη μεριά κανείς δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις ουτε σε σχέση με τη στάση των Ευρωπαίων και διεθνών εταίρων μας. Δεν έχει αλλάξει η κυρίαρχη αντίληψη πως η ανάπτυξη και η πρόοδος περνάει μέσα από τη δημοσιονομική πειθαρχία, μέσα από την εξυγίανση των δημοσιονομικών στοιχείων, μέσα από τον περιορισμό των ελλειμμάτων και τη διαχειρισιμότητα του χρέους. Αυτή η κρατούσα αντίληψη δεν φαίνεται εύκολο να αλλάξει καθώς η ίδια η Ευρώπη βρίσκεται υπό πολύ μεγάλη πίεση μέσα στον διεθνή ανταγωνισμό και μέσα στις διεθνείς αγορές. Πρέπει όμως να αλλάξει. Αυτή είναι η στρατηγική επιλογή -και διαφορά- των Ευρωπαίων σοσιαλιστών και δημοκρατών.