Βενιζέλος: Φέρτε «κούρεμα» έστω και ενός ευρώ

Από τη σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση χαρακτηρίστηκε η ομιλία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Εύγγελου Βενιζέλου κατά τη διαδικασία ανάγνωσης των Προγραμματικών Δηλώσεων στη Βουλή. Ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε στη χθεσινή ομιλία του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και εξέφρασε την εκτίμηση ότι η γραμμή της κυβέρνησης είναι η υποχώρηση με κραυγή επίθεσης. Συμπλήρωσε, δε, πως προτιμά την υποχώρηση από την  εθνική βλάβη.

Συγκεκριμένα ξεκινώντας την ομιλία του ο κ. Βενιζέλος είπε ότι εχθές άκουσε μια αυτάρεσκη ιδεολογική πλατφόρμα και ότι είδε ένα ύφος αλλαζονικό. Σχολιάζοντας τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είπε ότι προέχει η εξουσία η οποία γεφύρωσε τις διαφορές.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρόσθεσε, επίσης, πως ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούσε την κυβέρνηση για δοσιλογισμό, δεν αναγνώριζαν καμία προσπάθεια, ενώ ξεκίνησε επαφές ως κυβέρνηση χωρίς επεξεργασμένο σχέδιο.

Επίσης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι μέχρι στιγμής μιλάει με διάφορους, αλλά δεν έχει έρθει σε επίσημη επαφή με το ΔΝΤ. Συμπλήρωσε, δε, πως ενώ οι κκ Βιζερ και Κοστέλο ήταν στην Αθήνα κρυφά εχθές, ο κ. Τσίπρας δεν έκανε καμία αναφορά στη λέξη Τρόικα. Για τις δύο εβδομάδες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε πως η χώρα ξανακρεμάστηκε στα μανταλάκια.

Μίλησε επίσης για "αστεία εσωτερικά γλειψίματα από επιχειρηματικούς κύκλους" προς ττην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αμέσως μετά περιέγραψε την κατάσταση μετά από τις δύο εβδομάδες της νέας κυβέρνησης και σημείωσε την απόφαση της ΕΚΤ περί μη επιλογής των ομολόγων ελληνικού δημοσίου, την αρνηση εκδοσης εντόκων γραμματείων, την διογκούμενη υστέρηση εξόδων του δημοσίου και τα ασφαλιστικά ταμεία και την υποβάθμιση της χώρας από οίκους αξιολόγησης.

Έκανε λόγο, επίσης, για ριζική στροφή του κ. Τσίπρα σε σχέση με το χρέος, αφού πλέον μιλάει για κανονική εξυπηρέτησή του και για πρόσληψη της συμβουλευτικής εταιρείας Lazard.

Υπογράμμισε, δε, πως η κυβέρνηση οικοδομεί την επιχειρηματολογία της σε ισοσκελισμένους προυπολογισμούς. Πρόσθεσε, επίσης πως η εννοια δημοσιονομικός χώρος είναι η αγαπημένη του έννοια και ανέφερε ότι για να πετύχουμε αυτό πρέπει να έχουμε μελέτη βιωσιμότητας του χρέους

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος στάθηκε στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός δεν μίλησε για πολιτική διαπραγμάτευση. Σημείωσε: η τρόικα είναι υπηρεσιακή, αλλά λειτουργεί ως εκπρόσωπος των κυβερνήσεων και κάνει την τεχνική έκθεση

Απαντώντας στην καταγγελία του πρωθυπουργού ότι η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση δεν ήθελε να πάρει παράταση για έξι μήνες, αλλά για δύο είπε πως ο κ. Τσίπρας ήθελε να έχει έτοιμη την εξάμηνη παράταση, δεν ήθελε "να λερώσει τα χέρια του" και ότι στην πραγματικότητα τους καταγγέλει πως δεν άφησαν τη χώρα έξι ακόμα μήνες στο μνημόνιο, αντί για δύο.

Χαρακτήρισε τεράστιο λάθος το πρόγραμμα - γέφυρα που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είπε ότι αυτό σημαίνει πως μένουμε στην πραγματικότητα μετέωροι, χωρίς δάνειο, χωρις αγορές, χωρίς πιστωληπτική γραμμή και ότι όλα αυτά στρέφονται κατά της ανάπτυξης.

Κατήγγειλε την κυβέρνηση ότι στο θέμα των τραπεζών δημιουργεί βόμβα χρηματοοικονομική σε βάρος της χώρας με την εξάρτηση από το ΔΣ της ΕΚΤ. "Θέλετε να εξαρτώμαστε από τον κ. Ντράγκι, να ζήσουμε την εμπειρία της Κύπρου;", διερρωτήθηκε.

Υπογράμμισε, επίσης, ότι το ΠΑΣΟΚ στηρίζει τη κυβέρνηση στις διεθνείς επαφές και προειδοποίησε πως δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο, σημειώνοντας: εκεί που ήσουν ήμουνα, εδώ που είμαι θά 'ρθεις

Κατηγόρησε, επίσης, τον ΣΥΡΙΖΑ πως εκφράζει την παθογένεια της Μεταπολίτευσης. Σχολιάζοντας με έμμεσο τρόπο τις αναφορές του κ. Τσίπρα στο Σύνταγμα, είπε: "το φτιάξαμε εμείς το 2001".

Κατήγγειλε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ότι εχθές ο πρωθυπουργός δεν είπε λέξη για την Τουρκία στην εξωτερική πολιτική, στην θαλάσσιες ζώνες και την αγροτική πολιτική.

Ο κ. Βενιζέλος είπε ότι είναι ανοιχτός σε εξεταστική επιτροπή για το πως φτάσαμε στο μνημόνιο και πρόσθεσε πως θα πρέπει να είναι και εξεταστική διαρκείας. Έδειξε ανοιχτός και για εξεταστική στο PSI και ανέφερε πως αν γίνει έλεγχος στα ΜΜΕ θα βρεθούν εκεί οι καινούργιοι υποστηρικτές, όπως είπε, του ΣΥΡΙΖΑ

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία του κ. Βενιζέλου:

          "Κυρίες και κύριοι βουλευτές, οι προγραμματικές δηλώσεις που ανέγνωσε χθες ο Πρωθυπουργός ενθουσίασαν πολλούς και το βρίσκω απόλυτα λογικό. Έχουμε μια νέα κυβέρνηση, με νέα πρόσωπα και ακούσαμε έναν έντονα συναισθηματικό λόγο, που ανέδειξε τη σύγκρουση με τους έξω και εκφράστηκε στο όνομα της εθνικής υπερηφάνειας.

Πίσω από αυτό όμως φαινόταν η σύγκρουση ανάμεσα στη μαχητική ρητορεία και τον φόβο του διαπραγματευτικού αδιεξόδου. Γι’ αυτό υπήρξαν τόσες πολλές σιωπές κι ακόμη περισσότερες αοριστίες στις προγραμματικές δηλώσεις.

Ο χθεσινός λόγος ήταν λόγος εσωτερικής κατανάλωσης, που όμως τον εισπράττουν και τον αξιολογούν στο εξωτερικό με τα δικά τους κριτήρια. Αυτή η μεγάλη αντίφαση είναι που με ανησυχεί, σε σχέση με την πορεία της χώρας. Δε θέλω ο δημαγωγικός αυτοεγκλωβισμός του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησής του να μετατραπεί σε μια παγίδα για τη χώρα, με ασύμμετρες αρνητικές επιπτώσεις.

Ήλπιζα ειλικρινά ότι οι δύο εβδομάδες κυβερνητικής εμπειρίας και διεθνών επαφών θα οδηγούσαν την κυβέρνηση σε μία σοβαρή, ειλικρινή και έντιμη παρουσίαση των δεδομένων προς τον ελληνικό λαό. Αν μη τι άλλο, λόγω της ευθύνης που φέρει η εκάστοτε κυβέρνηση. Δυστυχώς άκουσα και χθες μια αυτάρεσκη προεκλογική πλατφόρμα και όχι μια υπεύθυνη ομιλία προς το έθνος, που παρουσιάζει προβλήματα, συσχετισμούς, προτάσεις, δυνατότητες, εναλλακτικές λύσεις.

 

Είδα επίσης ένα ύφος αλαζονικό δυστυχώς, γιατί αλαζονικό είναι να πιστεύεις ότι η Δημοκρατία άρχισε να λειτουργεί στην Ελλάδα με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25 Ιανουαρίου και με την προσθήκη βεβαίως των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Είναι αλαζονικό να πιστεύεις ότι τότε άρχισε η εθνική κυριαρχία, η λαϊκή κυριαρχία, η εθνική αξιοπρέπεια.

Στον τόπο αυτό, κυρίες και κύριοι βουλευτές, έχουν σχηματιστεί κατά καιρούς τεράστιες πλειοψηφίες εκλογικές και κοινοβουλευτικές. Μόνον την περίοδο της μεταπολίτευσης είχαμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή με 54%, τον Ανδρέα Παπανδρέου με 48%, η προηγούμενη κυβέρνηση εφάρμοσε μία στρατηγική ψηφισμένη τον Ιούνιο του 2012 από το 47% του λαού τότε.

Νικήσατε κυρίες και κύριοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παίρνοντας τη σχετική πλειοψηφία και σας αξίζουν συγχαρητήρια, αλλά έχετε 36,3% με 149 έδρες λόγω μπόνους, λόγω εκλογικού συστήματος και τεχνητής πόλωσης.

Και σχηματίσατε ετερόκλητη προκλητική κυβέρνηση εκτός του πλαισίου του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Δεν αναφέρομαι μόνον σε θέματα όπως η ιθαγένεια ή το όνομα της ΠΓΔΜ, αλλά στη συνολική αντίληψη περί πολιτικής και πολιτισμού, όπου οι διαφορές σας θα έπρεπε κανονικά να είναι αγεφύρωτες. Φαίνεται όμως ότι προέχει η εξουσία και γεφύρωσε τις διαφορές.

Αντιλαμβάνομαι και σέβομαι τον ενθουσιασμό από τη νίκη της Αριστεράς, όπως την ορίζετε εσείς. Αλλά όλα έχουν μια συνέχεια και μια εξήγηση ιστορική στον τόπο αυτό.

Σήμερα υπάρχει η χώρα και η οικονομία εν λειτουργία, συρρικνωμένη κατά 25%, αλλά διασωσμένη κατά το 75%, επειδή κάποιοι σήκωσαν το βάρος και αποτράπηκε η ασύντακτη χρεοκοπία, η απόλυτη διάλυση, θεσμική, οικονομική, εθνική.

Λέτε και δυστυχώς το λέτε και μετεκλογικά, ότι επιλέξαμε τη λιτότητα. Μήπως οικειοθελώς; Το βρίσκω καταπληκτικά άνετο. Επιλέξαμε τη γρήγορη και επώδυνη δημοσιονομική προσαρμογή, ενώ μήπως μπορούσαμε να διαλέξουμε την μακροχρόνια και ήπια προσαρμογή χωρίς θυσίες; Μπορούσαμε και δεν το κάναμε; Έλεος.

Ποιος θα τη χρηματοδοτούσε, με πόσο δάνειο, ποιος θα το έδινε; Χρειαστήκαμε δάνειο 250 δισ. ευρώ για προσαρμογή σε τέσσερα χρόνια. Θα μπορούσαμε να την κάνουμε σε δεκαπέντε, ποιος θα μας έδινε 750 δισ. ευρώ δανείου;

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είπε και ορθά χθες, με έμφαση, ότι "οι πρωτογενώς ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί είναι προϋπόθεση εθνικής κυριαρχίας", αυτή είναι η αλήθεια.

Πείτε λοιπόν την αλήθεια στο λαό, οι θυσίες δεν επιβλήθηκαν και δεν έγιναν λόγω χρέους, όπως λέτε, αλλά λόγω τεράστιου πρωτογενούς ελλείμματος, που ήταν το 2009 στο 12,5% του ΑΕΠ, 25 δισ. ευρώ.

Το περίεργο είναι ότι αυτά που είπε χθες ο κ. Τσίπρας τα είπε μετά τις επαφές που είχε ο ίδιος και ο κ. Βαρουφάκης και λίγο πριν το Eurogroup και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Βεβαίως την ώρα που τα έλεγα αυτά ο Πρωθυπουργός, κάποιοι της κυβέρνησής του έβλεπαν την καταραμένη τρόικα στα κρυφά, εδώ στην Αθήνα.

Η εκτίμησή μου λοιπόν είναι -και παρακαλώ αυτό να το υπογραμμίσουμε- ότι η γραμμή της κυβέρνησης είναι υποχώρηση με την κραυγή «επίθεση». Εάν δεν έχουμε υποχώρηση με την κραυγή «επίθεση», τότε η κυβέρνηση εγκλωβισμένη στην επιλογή της να θυσιάσει στη ρητορεία της σύγκρουσης την ουσία του εθνικού συμφέροντος, θα κάνει ζημιά. Προτιμώ την υποχώρηση από την εθνική βλάβη.

Προσέξτε την καμπύλη των αντιφάσεων μέσα σε δύο μόλις εβδομάδες. Κερδίσατε τις εκλογές μιλώντας για μονομερή διαγραφή χρέους, για κατάργηση μνημονίου και εφαρμοστικών νόμων, για κρατικοποίηση τραπεζών, για ένα φιλόδοξο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης με σεισάχθεια, με διαγραφή ιδιωτικών χρεών.

Λέγατε επί χρόνια στο λαό ότι μια άλλη πολιτική ήταν εφικτή, χωρίς θυσίες και δύσκολα μέτρα. Ότι δεν έγινε η διαπραγμάτευση που μπορούσε και έπρεπε να γίνει, όχι τώρα που η χώρα είναι σε ασύγκριτα καλύτερη κατάσταση σε σχέση με το 2009, αλλά πέντε χρόνια πριν, το 2009, το 2010, το 2011, το 2012, το 2013. Σκεφθείτε τις δυσκολίες τότε, βλέποντας τις δυσκολίες τώρα.

Και λέγατε λόγια εύκολα, βαριά, άδικα, συνωμοσιολογικά, μας κατηγορούσατε για δοσιλογισμό. Δεν αναγνωρίσατε καμία προσπάθεια, κανένα επίτευγμα, ούτε καν κάποια δυσκολία.

Κερδίσατε τις εκλογές, αρχίσατε επαφές και συζητήσεις χωρίς επεξεργασμένο σχέδιο, χωρίς να επιδιώξετε ευρύτερη συναίνεση, χωρίς να συγκροτήσετε εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.

Αντιληφθήκατε τη λεγόμενη σκληρή διαπραγμάτευση ως ένα επικοινωνιακό παιχνίδι εσωτερικής κατανάλωσης, ένα παιχνίδι στυλ και προσωπικής γοητείας του Πρωθυπουργού. Και τώρα πλέον κυρίως του Υπουργού των Οικονομικών, που έχει επισκιάσει διεθνώς τον Πρωθυπουργό, τον Αντιπρόεδρο και όλους τους Υπουργούς.

Ένα παιχνίδι «περιφερειακών» επαφών και φευγαλέων δήθεν θετικών εντυπώσεων. Όλα όμως αυτά ανατρέπονται μέσα σε λίγες μέρες μόλις αρχίζει η επαφή με τους πραγματικά αρμόδιους, με τον πυρήνα των θεσμικών εταίρων και πιστωτών.

Δε θέλαμε να συμβεί αυτό, δεν επιχαίρουμε, θέλουμε να πετύχει η κυβέρνηση κάτι παραπάνω από αυτό που είχαμε διασφαλίσει εμείς. Αλλά αυτό δεν γίνεται έτσι.

Είδαμε την πραγματική στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν έχουν βοηθήσει ποτέ ιδιαιτέρως στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Της Γαλλίας, της Ιταλίας.

Επισκέφθηκε σήμερα ο κ. Τσίπρας τον φίλο μου τον κ. Φάιμαν στη Βιέννη, αρχηγό του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Είναι πέντε χρόνια Καγκελάριος, επί πέντε χρόνια ο συντηρητικός Υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας είναι ο σκληρότερος απέναντι στην Ελλάδα στο Eurogroup. Η διάσημη κα Φέχτερ τα τρία πρώτα χρόνια και βέβαια ο διάδοχός της στη συνέχεια. Και το μεγάλο θέμα με την Αυστρία είναι ότι είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με τραπεζική αδιαφάνεια. Ο μεγαλύτερος τραπεζικός παράδεισος στην Ευρώπη είναι η Αυστρία, όχι η Ελβετία, ούτε το Λουξεμβούργο. Αυτά έπρεπε να πει ο κ. Τσίπρας σήμερα στον κ. Βέρνερ Φάιμαν. Δε γίνονται αυτά με τις στιγμιαίες τηλεοπτικές εντυπώσεις.

Και τελικά βλέπουμε τι λέει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, τι λέει ο Πρόεδρος του Eurogroup και τι λένε χώρες όπως η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, δεν αναφέρομαι στη Γερμανία. Πήγε ο κ. Βαρουφάκης στο Λονδίνο, το κέντρο της αμφισβήτησης της Ευρωζώνης, αλλά όχι στη Λισαβόνα, όχι στο Δουβλίνο, στις χώρες που έζησαν την εμπειρία του προγράμματος προσαρμογής.

Μιλάτε με διάφορους, αλλά δεν υπάρχει επίσημη επαφή με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Χθες επί εκατό λεπτά μίλησε ο Πρωθυπουργός, δεν ανέφερε τη λέξη Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Τι γίνεται με το τρέχον πρόγραμμα, το μνημόνιο δηλαδή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου;

Δε θέλατε την τρόικα, αλλά κάνατε μυστική συνάντηση με τον κ. Τόμσεν, την εμβληματική φυσιογνωμία της τρόικας. Οι κύριοι Βίζερ και Κοστέλο ήταν στην Αθήνα χθες μυστικά, την ώρα που ο κ. Τσίπρας μιλούσε στη Βουλή και δεν έκανε επίσης καμία αναφορά στην τρόικα χθες. Δεν ακούστηκε η λέξη τρόικα και η λέξη ΔΝΤ στην εκτενή ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων. Δε βλέπετε την τρόικα, αλλά ένα-ένα τα μέλη της και αυτοί μετά συνεννοούνται και καθορίζουν την ενιαία γραμμή τους.

Το grexit έγινε δυστυχώς ξανά πρώτο θέμα. Μια Ελλάδα εκτός ευρώ σημαίνει μια Ελλάδα με χρέος σε ευρώ αλλά εκτός ευρώ. Σημαίνει μια Ελλάδα εκτός αγορών και διεθνούς τραπεζικού συστήματος για δεκαετίες. Και ο κ. Κάμερον ενημερωμένος από τον κ. Όσμπορν προφανώς, έκανε σήμερα σύσκεψη στο Λονδίνο για τις επιπτώσεις ενός πιθανού grexit. Ξανακρεμαστήκαμε στα μανταλάκια ως χώρα.

Όλα αυτά γίνονται χωρίς σεβασμό στις θυσίες και τα επιτεύματα, δημοσιονομικά και διαρθρωτικά, του λαού.

Ας δούμε λοιπόν τι προέκυψε πρακτικά τις 15 αυτές μέρες πίσω από τον επικοινωνιακό κουρνιαχτό. Τα αστεία εσωτερικά γλειψίματα στη νέα εξουσία από επιχειρηματικούς κύκλους με τα λεφτά έξω σε ευρώ και τις ζημίες μέσα. Τα μεγάλα λεβέντικα λόγια.

Αυτό λοιπόν που προέκυψε είναι:
•Απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας περί μη επιλογής ομολόγων του ελληνικού δημοσίου από 11 Φεβρουαρίου για την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες.
•Άρνηση αύξησης του ορίου έκδοσης εντόκων γραμματίων και άρνηση αλλαγής των κανόνων χρήσης των κεφαλαίων που αντλούνται από τον μηχανισμό επείγουσας ρευστότητας το ELA.
•Διογκούμενη υστέρηση εσόδων του δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων. Έκανε έκκληση ο κ. Τσίπρας να καταβληθούν οι δόσεις του ΕΝΦΙΑ του 2014. Γιατί να το καταβάλλει κάποιος, όταν έχει υπεσχημένη κατάργηση με άγνωστη αντικατάσταση;
•Οι οίκοι αξιολόγησης υποβάθμισαν ξανά τη χώρα μετά από τόσα χρόνια θυσιών και τόσα επιτεύγματα.
•Και οι Ευρωπαίοι είπαν σαφώς ότι χρειάζεται υποβολή αιτήματος παράτασης του προγράμματος μετά στις 28 Φεβρουαρίου, που σημαίνει αξιολόγηση και συμφωνία προκειμένου, όπως είχαμε σχεδιάσει, να βγούμε από το μνημόνιο και να πάμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή.

Το μνημόνιο έληξε στις 31 Δεκεμβρίου του 2012, δεν υπάρχει άλλο δάνειο. Η παράταση δόθηκε για να διευκολυνθούμε στη μετάβαση στη νέα φάση, δεν επισπεύσαμε τίποτα. Εάν δεν είχαμε πάρει την παράταση, θα είχε λήξει απλώς το μνημόνιο και θα ήμασταν χωρίς θώρακα.

Η κυβέρνηση έκανε την προηγούμενη εβδομάδα, με τη δήλωση του κ. Τσίπρα στο Bloomberg, ριζική στροφή σε σχέση με το χρέος. Ήταν σαφής ο Πρωθυπουργός: Όχι μονομερείς ενέργειες στο χρέος, κανονική εξυπηρέτησή του ιδίως έναντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Προσελήφθη και πάλι η Lazard, ο βασικός Σύμβουλός μας στο PSI ως Σύμβουλος για τα θέματα χρέους.

Και όλες οι ιδέες του οικονομικού επιτελείου για παραμετρικές αλλαγές, μετακύλιση εξοφλήσεων, μείωση επιτοκίων, μετατροπή κυμαινομένων σε σταθερά επιτόκια, είναι αλλαγές που ώς τώρα εμείς λέγαμε ότι συνιστούν κούρεμα σε όρους καθαράς παρούσης αξίας και μας βρίζατε. Τώρα το είπε και ο κ. Τσακαλώτος.

Χθες δυστυχώς στάλθηκαν και πάλι ασαφή και αντιφατικά μηνύματα. Είπε ο κ. Τσίπρας «η κανονική εξυπηρέτηση του χρέους εξαρτάται από προηγούμενη συμφωνία για μείωση», ενώ ξέρετε ότι αυτό συνιστά ανειλημμένη δέσμευση του Eurogroup από τον Φεβρουάριο του 2012, αλλά μόλις ολοκληρωθεί τυπικά το πρόγραμμα και αρχίσει η συζήτηση για την έξοδο και τη μετάβαση στην προληπτική πιστωτική γραμμή. Εδώ ήμασταν, εδώ πρέπει να μείνουμε.

Δέσμευση για περαιτέρω μείωση χρέους έχει αναλάβει το Eurogroup από το 2012 λόγω του «καταστροφικού» PSI, που κούρεψε το χρέος κατά 180 δισ. ευρώ, 80% του ΑΕΠ και το αναδιάρθρωσε ριζικά κάνοντάς το καλύτερα διαρθρωμένο χρέος. Πληρώνουμε ετήσια εξυπηρέτηση 60% λιγότερο από ό,τι πληρώναμε το 2009.

Και ως προς τα ταμεία, θα τα πούμε αυτά: φανταζόσασταν ένα κράτος που χρεοκοπεί και τα ταμεία διασώζονται; Εάν δεν είχε διασωθεί το κράτος, θα υπήρχαν ταμεία; Όλη η επίπτωση στα ταμεία ισοδυναμεί με μισή ετήσια επιχορήγηση των ταμείων από το ελληνικό δημόσιο. Και η Διοίκηση του ΙΚΑ, η οποία άκουσε τις συμβουλές της κυβέρνησης, αγόρασε νέα ομόλογα με τα χρήματα που έλαβε από το PSI και απεκατέστησε το χαρτοφυλάκιό της κατά 130%.

Όσοι δεν το έκαναν, έχουν τεράστια ευθύνη έναντι των ασφαλισμένων και αυτό πρέπει να διερευνηθεί, γιατί κάποιες Διοικήσεις, συνδικαλιστικά και κομματικά φερόμενες, δεν έκαναν ό,τι έκανε το ΙΚΑ.

Δεν ισορροπείτε γιατί εξακολουθείτε να μιλάτε μια διπλή γλώσσα, που φοβούμαι ότι τη χρειάζεστε για εσωτερικούς λόγους. Γιατί πολλά στελέχη σας μιλούν ακόμη με την παλιά αντίληψη για μονομερή διαγραφή, για «επονείδιστο χρέος», το χρέος που, όπως σας είπα, κουρεύτηκε εντυπωσιακά και αναδιαρθρώθηκε το 2012.

Η κυβέρνηση οικοδομεί όλη την επιχειρηματολογία της στην αποδοχή των πρωτογενώς ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, στο όχι ανέφικτο υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα σε βάρος της ανάπτυξης και της κοινωνικής πολιτικής. Συμφωνώ απολύτως, αυτή ήταν πάντα η θέση μας και η προσπάθειά μας.

Αυτά έχω πει σε σωρείες συνεντεύξεων, δηλώσεων και σε σειρά σκληρών επαφών και διαπραγματεύσεων με τους εταίρους επί χρόνια. Η έννοια δημοσιονομικός χώρος, το fiscal space, είναι η αγαπημένη μου έννοια στις διαπραγματεύσεις αυτές χρόνια ολόκληρα, την είπε χθες ο κ. Τσίπρας.

Αλλά ξέρετε ότι για να πετύχουμε αυτό το πράγμα, που είναι θεμιτός στρατηγικός στόχος, αναγκαίος, πρέπει να κάνουμε τη συζήτηση για το χρέος, πρέπει να έχουμε νέα μελέτη βιωσιμότητας του χρέους, έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω.

Επιπλέον, ενώ πριν λίγες μέρες ο κ. Τσίπρας μίλησε για μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα με άξονα «φοροδιαφυγή-διαφάνεια-πελατειακό κράτος», τώρα υπάρχουν όμως πολλοί «πελάτες». Χθες όλα αυτά τα είπε πολύ αόριστα χαλαρά χωρίς να τα συνδέει με τη διαπραγμάτευση.

Δεν μίλησε επίσης, ρητά και καθαρά ούτε για την ανάγκη πολιτικής διαπραγμάτευσης. Αυτή όμως ήταν πάντα η μέθοδος για τα μεγάλα βήματα: συναντήσεις κορυφής με αντικείμενο την Ελλάδα. Έτσι ελήφθησαν όλες οι μεγάλες αποφάσεις για το κούρεμα, για το μεγάλο ευνοϊκό δάνειο, για τα πάντα, πώς νομίζετε ότι γινόταν;

Η τρόικα είναι υπηρεσιακή, αλλά λειτουργεί ως εκπρόσωπος των κυβερνήσεων τα τελευταία τέσσερα χρόνια και κάνει την τεχνική έκθεση. Είτε τη βλέπεις όλη μαζί, είτε δύο-ένα, είτε ένα-ένα-ένα, χρειάζεται και μία τεχνική έκθεση υπαλλήλων. Η πολιτική διαπραγμάτευση είναι πολιτική διαπραγμάτευση, αλλά χρειάζονται και αριθμοί, η διαπραγμάτευση δε γίνεται στην τηλεόραση, γίνεται στο τραπέζι με χαρτί και μολύβι, με αριθμούς.

Ο Πρωθυπουργός αναγόρευσε σε κομβικό σημείο την μη υποβολή αιτήματος παράτασης, για να μην πούμε εμείς ότι η αντιμνημονιακή κυβέρνηση ζητά παράταση ισχύος του μνημονίου. Δεν πειράζει, δεχθείτε τις συνέπειες της κυβερνητικής ευθύνης.

Το καταπληκτικό: Ενώ λέει «δεν κάνω αίτημα παράτασης», μας καταγγέλλει γιατί πήραμε παράταση δύο κι όχι έξι μηνών! Δηλαδή θα ήθελε να έχει βρει την παράταση, δηλαδή την παραμονή στο μνημόνιο, έτοιμη, για να μην λερώσει τα χέρια του. Και μας καταγγέλλει, επειδή δεν τον διευκολύναμε να μείνει στο μνημόνιο και άλλο, χωρίς δάνειο, μόνο με τους επαχθείς όρους. Δεν είναι εντυπωσιακό;

Και μιλιά για το ΔΝΤ, γιατί το πρόγραμμα, δηλαδή το μνημόνιο, του ΔΝΤ ισχύει μέχρι και το 2016. Κι εμείς έχουμε πει να το μετατρέψουμε σε προληπτικό, όταν θα μπούμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή, για να παίρνουμε είτε από εκεί, είτε από την αγορά, ανάλογα με το καλύτερο επιτόκιο.

Το έμβλημα της κυβέρνησης είναι μία έννοια: «Πρόγραμμα-γέφυρα». Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρόγραμμα-γέφυρα από πού προς πού; Πρόγραμμα-γέφυρα για να πάμε από πού, από το μνημόνιο στο μνημόνιο; Από το μνημόνιο στην προληπτική πιστωτική γραμμή, δηλαδή έξω από το μνημόνιο; Να πάμε στη λεγόμενη καθαρή έξοδο, όπου μας κατηγορήσατε ότι βιαστήκαμε και κακώς ζητήσαμε έξοδο;

Προσέξτε, το πρόγραμμα-γέφυρα είναι τεράστιο λάθος σε βάρος της εθνικής οικονομίας, όχι επειδή μπορεί να μη μας το δώσουν οι εταίροι μας, αλλά γιατί εμείς κακώς το ζητάμε. Τι σημαίνει πρόγραμμα-γέφυρα; Σημαίνει ότι μένουμε, στην πραγματικότητα, μετέωροι, μέσα στο μνημόνιο χωρίς δάνειο, χωρίς δόσεις, χωρίς ευνοϊκά επιτόκια, χωρίς έξοδο στις αγορές, χωρίς προληπτική πιστωτική γραμμή. Με το ΔΝΤ βεβαίως ισχύει το μνημόνιο, το πρόγραμμα. Και όλα αυτά στρέφονται κατά της ανάπτυξης, των επενδύσεων, της απασχόλησης, των επιχειρήσεων, των ανέργων.

Τι σημαίνει πρόγραμμα-γέφυρα; Και μάλιστα πρόγραμμα-γέφυρα το οποίο χρηματοδοτείται με τους χειρότερους δυνατούς όρους, όχι από το δάνειο με φτηνά επιτόκια, αλλά μέσω των τραπεζών,.

Δηλαδή αναδεικνύεται ξανά μια αιμομικτική σχέση δημοσίου και τραπεζών και οι τράπεζες ξαναγίνονται ο φορέας αυτής της δραματικής ίωσης. Γιατί έχουν στο χαρτοφυλάκιό τους τα κακά έντοκα γραμμάτια, τα οποία, όπως καταλαβαίνετε όλοι, είναι εικονικά με εικονικές εγγυήσεις.

Γιατί το λέτε αυτό; Γιατί το κάνετε; Γιατί θέλετε να δημιουργήσετε μια βόμβα χρηματοοικονομική και αναπτυξιακή σε βάρος της χώρας; Και μάλιστα εξάρτηση πλήρη όχι από το Eurogroup και τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια, αλλά από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η οποία μια ωραία Πέμπτη έβγαλε την πρίζα των κυπριακών τραπεζών και τους οδήγησε στο περιβόητο bail-in, έκοψε τις καταθέσεις. Αυτό θέλετε; Να εξαρτόμεθα από τον κ. Ντράγκι και το Διοικητικό του Συμβούλιο να βγάλει την πρίζα και να μας οδηγήσει σε κούρεμα καταθέσεων; Να ζήσουμε την εμπειρία της Κύπρου;

Και βέβαια σιωπή γύρω από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Θα το κάνουμε προληπτικό; Αποδέχεστε τη δική μας στρατηγική;

Και τώρα σας λέω το ερώτημα, η αγωνία του κόσμου και της Βουλής και η δική σας, κυρίες και κύριοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ: ρήξη ή συμβιβασμός; Πού πάμε;

Εγώ λέω στους ενθουσιώδεις χειροκροτητές ότι η γραμμή είναι υποχώρηση φωνάζοντας «Επίθεση»! Αλλιώς θα έχουμε προσκρούσει στον τοίχο μιας εθνικιστικής έξαρσης, που δεν αρμόζει στην Αριστερά, στον ορθολογισμό, στη στοιχειώδη εθνική υπευθυνότητα. Σας παρακαλώ ειλικρινά ας μη το ζήσουμε ως χώρα.

Ο εθνικιστικός αυτοενθουσιασμός δεν έχει σχέση με τον πατριωτισμό. Πατριωτισμός σημαίνει γνώση συσχετισμών, «εθνικόν είναι το αληθές» φέρεται να έχει πει ο Διονύσιος Σολωμός.

Η στάση μας ως ΠΑΣΟΚ:

Στηρίζουμε την κυβέρνηση απολύτως στις διεθνείς επαφές, αυτές πρέπει να είναι σοβαρές, οργανωμένες, στοχευμένες, αρμόδιες, διαφανείς. Παρ' ό,τι αρνηθήκατε συναίνεση εμείς ως αντιπολίτευση, από τη θέση μας στη Βουλή, είμαστε έτοιμοι να συμβάλλουμε στην προώθηση της εθνικής στρατηγικής, αλλά αυτή πρέπει να είναι αντιληπτή, αποδεκτή, σαφής και να περάσει μέσα από εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης.

Δεν προσδοκούμε το αδιέξοδο και την εθνική ήττα, αλλά την πρόοδο της χώρας και ας την κεφαλαιοποιήσετε πολιτικά εσείς, κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης.

Βλέπουμε, όπως ήδη είπα, την αλαζονεία και τη μέθη της νίκης, ας τη δεχτούμε για μερικές μέρες, δεν υπάρχει όμως χρόνος για χάσιμο. Ακούστε μας.

Εκεί που ήσουν ήμουνα, και εδώ που είμαι θά ‘ρθεις! Το 2009 στην αρχή της κρίσης ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 4,7% και 13 βουλευτές, όπως το ΠΑΣΟΚ σήμερα.

Σε όλα αυτά λέμε τη γνώμη μας και ακούμε την απάντηση: «Το θέμα κρίθηκε στις εκλογές δημοκρατικά».

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι εκλογές είναι περιοδικές και αλλάζει ο κόσμος και συχνά αλλάζει ριζικά και γρήγορα, γιατί πάνω από τη δημοκρατία, υπάρχει η ιστορία τελικά.

Τώρα αρχίζει το δύσκολο δίλημμα: κομματικό κόστος ή εθνικό κόστος. Και υπάρχουν και οι διακρατικές σχέσεις. Όλοι έχουν εθνική κυριαρχία, όλοι έχουν λαϊκή κυριαρχία, όλοι έχουν εθνικά συμφέροντα.

Επί της ουσίας: η παράταση είναι αναγκαία για γρήγορη και ασφαλή έξοδο από το Μνημόνιο. Επόμενο βήμα είναι η προληπτική πιστωτική γραμμή, δεν υπάρχει άλλη λύση. Η προληπτική πιστωτική γραμμή είναι και το επίσημο τέλος της τρόικας.

Η λήψη των εκκρεμουσών δόσεων του 2014, είναι και αναγκαία και ευνοϊκή γιατί έχουμε τα καλύτερα επιτόκια, ακόμη και για το υπολειπόμενο δάνειο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο πρέπει να συνεχιστεί το πρόγραμμα και όταν μπούμε στην προληπτική πιστωτική γραμμή στην Ευρώπη, να ζητήσουμε τη μετατροπή και αυτού σε προληπτικό, για να διαλέγουμε από την αγορά.

Η αξιολόγηση είναι αναπόφευκτη, αλλά κρατήστε τις δικές μας κόκκινες γραμμές. Να φέρετε κάτι παραπάνω και όχι κάτι παρακάτω στα θέματα αυτά, με δεδομένο στο στόχο να μειώσουμε το επιδιωκόμενο πρωτογενές πλεόνασμα. Αλλά, βεβαίως, όπως αντιλαμβάνεστε, αυτά κρίνονται στην πράξη όχι στα λόγια.

Και σε σχέση με το χρέος μακάρι να προταχθεί η συζήτηση αλλά δεν γίνεται. Πάντα το ζητούσα, δεν μπορέσαμε να το πετύχουμε. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά του πρώτου από το δεύτερο πρόγραμμα. Το δεύτερο πρόγραμμα προέταξε το ζήτημα του χρέους, του κουρέματος, της αναδιάρθρωσης, αλλά εμπεριέχει και την υπόσχεση για περαιτέρω παρέμβαση και κούρεμα. Αυτό πρέπει να κάνουμε τώρα, όχι να ανακαλύπτουμε την πυρίτιδα.

Συνεπώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα του χρέους ταυτόχρονα με τη διαπραγμάτευση για ολοκλήρωση του προγράμματος και μετάβαση σε προληπτική πιστωτική γραμμή.

Προσοχή! Αποδεχτείτε και σεβαστείτε αυτό που έγινε το ’12 σε σχέση με το χρέος για να μπορέσετε να κάνετε κάτι. Φέρτε κούρεμα 1 ευρώ. Όταν φέρετε κούρεμα 1 ευρώ, θα είμαι ικανοποιημένος. Εμείς φέραμε το κούρεμα που σας είπα, 180 δισ. ευρώ σε καθαρή παρούσα αξία.

Χτες όμως ακούσαμε και τη μετάβαση από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης σε αοριστολογίες, γενικολογίες και σιωπές. Μακάρι να εφαρμοστεί το πρόγραμμα, αλλά εάν μπορούσε να εφαρμοστεί, θα το λέγαμε κι εμείς. Μας καταψηφίσατε και μας κατακρίνετε, αλλά δεν είμαστε ανόητοι. Δεν το είπαμε γιατί δεν λέμε ψέματα πλέον. Είχαμε πει παλαιότερα και το πληρώσαμε ως κόμμα. Εσείς όμως λέτε τώρα, μετά την εμπειρία της κρίσης και αυτή είναι μια συγκλονιστική διαφορά.

Γιατί μέχρι το 2009 ο καθένας μπορούσε να πει «δεν ήξερα, δεν μου είπαν, έκανα λάθος», τώρα όμως δεν υπάρχει τεκμήριο αθωότητας, υπάρχει τεκμήριο ενοχής και ευθύνης. Όλα τα μεγάλα λάθη της μεταπολίτευσης ψηφίστηκαν με δημοκρατικές πλειοψηφίες και ενθουσιασμό. Αλλά είναι λάθη. Και εσείς τα επαναλαμβάνετε, εκφράζετε την παθογένεια της μεταπολίτευσης, όχι το μέλλον. Άρα ορθώς άρχισε η στροφή. Αλλά ποια στροφή;

Σεβασμός των θεσμών; Ποιών θεσμών; Η κυβέρνησή σας έχει 34 Υπουργούς ενώ η προηγούμενη είχε 23. Αυτά είναι τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου. Το Σύνταγμα -άκουσα να λέει ο κ. Τσίπρας- είναι το αίμα μας. Ποιο Σύνταγμα; Το Σύνταγμα του 2001, αυτό που ψηφίσαμε εμείς. Και υπάρχει Υπουργός που είπε «να πάμε σε νέο Σύνταγμα χωρίς τους περιορισμούς της αναθεώρησης, τις αυξημένες πλειοψηφίες, αμεσοδημοκρατικά». Αυτό το Σύνταγμα; Για ποιο Σύνταγμα υπήρχε συγκίνηση χτες;

Άκουσα τους ακραίους φτηνούς λαϊκισμούς για αυτοκίνητα, φρουρές, κυβερνητικά αεροσκάφη τα οποία χρησιμοποιεί με μεγάλη άνεση η κυβέρνηση.

Περίεργες σιωπές: λέξη για «τρόικα», λέξη για «Διεθνές Νομισματικό Ταμείο», λέξη για τις συγκεκριμένες ιδιωτικοποιήσεις -τα λέει ο κ. Λαφαζάνης αλλά όχι ο κ. Τσίπρας. Λέξη για την Τουρκία στην εξωτερική πολιτική. Δεν υπήρξε, για πρώτη φορά σε προγραμματικές δηλώσεις, αναφορά στην Τουρκία, ούτε για το Κυπριακό και την ευθύνη της Τουρκίας στο Κυπριακό, ούτε για τα ελληνοτουρκικά, το Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο. Λέξη για τις θαλάσσιες ζώνες, την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα. Λέξη για το εγγυημένο εισόδημα. Λέξη για τον πρωτογενή τομέα. Η αγροτική πολιτική δεν ήταν παράγραφος των δηλώσεων του Πρωθυπουργού. Ακούσαμε πολύ λίγες δεσμεύσεις μετρημένες, ελάχιστες, κάποιες φαινομενικά συγκεκριμένες, αλλά στην εξειδίκευση θα φανεί ότι ήταν αόριστες.

Και βεβαίως αυτό το οποίο είναι το μεγάλο θέμα, τα εργασιακά και ο κατώτατος μισθός: Πρέπει να σας πω ότι δώσαμε τεράστιους αγώνες για να διατηρηθούν στην Ελλάδα τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού κοινωνικού κράτους, τώρα όμως έχουμε αρχίσει συζητήσεις των κοινωνικών εταίρων στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας στη Γενεύη με συγκεκριμένα αποτελέσματα. Ελπίζω αυτά τουλάχιστον να διατηρηθούν.

Και βέβαια να μην παραβιάζουμε ανοιχτές θύρες. Πλειστηριασμοί της πρώτης κατοικίας είναι διασφαλισμένοι εδώ και χρόνια. Το Ταμείο Αλληλεγγύης γενεών υπάρχει εδώ και χρόνια. Το μεγάλο ζήτημα της διαφάνειας είναι η άρση του τραπεζικού απορρήτου. Αυτός είναι ο μόνος μηχανισμός που υπάρχει και αυτό έγινε το 2011. Δεν αναφέρθηκε.

Για το φορολογικό σύστημα άκουσα μια απειλή για τη μεσαία τάξη, για τα μεσαία στρώματα. Εντάξει θα καταργηθεί ο ΕΝ.Φ.Ι.Α., θα έχουμε φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Για πόσα λεφτά; Για το ίδιο συνολικό ποσό; Και ποιος θα το πληρώσει;

Και βέβαια περίεργες οι αναφορές στις τράπεζες, γιατί ο ενδιάμεσος φορέας για τα κόκκινα δάνεια θέλει κεφάλαια. Ποιος θα δώσει τα κεφάλαια; Αυτό συνιστά μεγάλη διευκόλυνση των μετόχων και των Διοικήσεων των τραπεζών. Είναι η bad bank, είναι η κακή τράπεζα που ελαφρύνει τις τράπεζες.

Και όταν λέμε δικαιώματα δημοσίου τι εννοούμε; Κοινές μετοχές μετά ψήφου; Όταν λέμε δικαιώματα ιδιωτών τι εννοούμε; Τα δικαιώματα προαίρεσης θα ασκηθούν; Τα warrants. Θα έχουν το δικαίωμα διορισμού Διοίκησης; Εδώ βλέπω πανικό και αγωνία γιατί σκέφτεστε ότι χωρίς τράπεζες δεν υπάρχει ELA, δεν υπάρχουν έντοκα, δεν υπάρχει πρόγραμμα-γέφυρα. Αλλά αυτό σημαίνει ήδη τραγικός συμβιβασμός σε σχέση με το ποιος κάνει κουμάντο.

Και βέβαια κούφιες απειλές. Εξεταστική για το Μνημόνιο; Βεβαίως. Διαρκείας όμως. Για το Μνημόνιο 1, για το Μνημόνιο 2 και το Μνημόνιο 3. Τώρα. Για το PSI; Βεβαίως γιατί υπάρχουν ευθύνες των συνδικαλιστικών Διοικήσεων για τα ασφαλιστικά ταμεία.

Θα κάνετε έλεγχο στα Μέσα Ενημέρωσης; Βεβαίως. Θα βρείτε τους υποστηρικτές σας τους καινούργιους. Θα ελέγξετε τα εμβάσματα εξωτερικού; Εγώ τα έστειλα στη Βουλή το ’11. Θα βρείτε πολλούς φίλους σας οι οποίοι τώρα γράφουν υπέρ σας και κάνουν δηλώσεις εκ μέρους του επιχειρηματικού κόσμου.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, απευθύνομαι στη συμπολίτευση. Απολαύστε την εμπειρία της νίκης και της εξουσίας, κάνοντας όμως κάτι πραγματικά καλό για τη χώρα, φέρνοντας κάτι παραπάνω, χωρίς να θέσετε σε κίνδυνο θυσίες, κατακτήσεις, προοπτικές.

Βάλτε, σας παρακαλώ ειλικρινά, στη θέση της εθνικιστικής διολίσθησης τον πραγματικό πατριωτισμό που απαιτεί κομματικό κόστος. Βάλτε στη θέση του απλοϊκού βολονταρισμού, που οδήγησε ιστορικά πάντα την Αριστερά στο περιθώριο, το οργανωμένο σχέδιο, την ολοκληρωμένη εθνική στρατηγική.

Βάλτε στη θέση των ψευδαισθήσεων και της προεκλογικής δημαγωγίας, το καθήκον αλήθειας.

Βάλτε στη θέση της απλής επίκλησης της δημοκρατίας, την ολοκληρωμένη αίσθηση της ιστορίας και της μοίρας της πατρίδας μας."