Με σενάρια εκλογών απαντά σε δανειστές και αντιπολίτευση η κυβέρνηση

«Αν μου δώσουν συμφωνία που δεν μπορεί να περάσει, θα πάω σε εκλογές», εξομολογήθηκε, σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας στον κ. Γιώργο Παπανδρέου, κατά τη συνάντηση που είχαν πρόσφατα στο Μέγαρο Μαξίμου.

Οι συνεχείς δηλώσεις πολλών στελεχών, που συντηρούν το ενδεχόμενο των εκλογών, δεν είναι δηλαδή προσωπικές απόψεις, αλλά μία σοβαρή σκέψη: Γιάννης Δραγασάκης, Αλέξης Μητρόπουλος, Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Φίλης και άλλοι το έχουν θέσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το σχετικό σενάριο.

Ο κ. Τσίπρας είναι εμφανώς προβληματισμένος από την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και εξετάζει όλα τα σενάρια. Παραμένει βέβαια αισιόδοξος για την επίτευξη κατ' αρχήν της ενδιάμεσης συμφωνίας, τις επόμενες ημέρες και της μεγάλης τον Ιούνιο. Θεωρεί ότι οι εταίροι δεν έχουν λόγο να τορπιλίσουν την κυβέρνησή του για προφανείς λόγους σταθερότητας στην ευρωζώνη, αλλά και αναγνώρισης του μεγαλύτερου αδιεξόδου που μπορεί να προκληθεί. «Εάν ήταν να μας ρίξουν, γιατί δεν το προσπάθησαν στις 28 Φεβρουαρίου;» αναρωτιέται κυβερνητική πηγή κοντά στον πρωθυπουργό. Και συνεχίζει το σκεπτικό του: «Δεν το έκαναν επειδή τότε είχαμε μεγάλη δημοτικότητα; Μα και τώρα παραμένουμε οι πιο ισχυροί στο πολιτικό πεδίο. Άρα δεν μπορεί να ελπίζουν ότι θα κερδίσουν κάτι».

Ωστόσο οι εξελίξεις δεν δικαιώνουν ακόμη αυτή την ανάλυση – αν τη δικαιώσουν τελικά. Μέχρι τότε όμως οι κάλπες θα κυκλοφορούν στην πολιτική αντιπαράθεση, «ελεύθερα».
 
Οι εκλογές θα έλθουν, σύμφωνα με τις κυβερνητικές προσεγγίσεις, σε δύο περιπτώσεις: Να μην υπάρξει τελικά η ενδιάμεση συμφωνία που τόσο ζητά η κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να «στραγγαλιστεί» όπως λέει και ο Γιάννης Δραγασάκης η οικονομία και νη χώρα. Και δεύτερον, να προταθεί στην κυβέρνηση μία ενδιάμεση τώρα ή μία τελική συμφωνία τον Ιούνιο, η οποία θα είναι εξαιρετικά επώδυνη και δεν θα δίνει δίκαιη και βιώσιμη λύση στο πρόβλημα.

Ως προς το χρόνο των εκλογών υπάρχουν επίσης δύο περιπτώσεις: Να προκηρυχθούν μέχρι τα μέσα Μαΐου και να γίνουν τον Ιούνιο, εάν υπάρξει οποιαδήποτε σοβαρή εμπλοκή με την ενδιάμεση συμφωνία. Ή να προκηρυχθούν τον Ιούνιο, με την ολοκλήρωση του τετράμηνου της διαπραγμάτευσης, εφόσον η προτεινόμενη συμφωνία τότε είναι δυσβάστακτη.
Σε εκείνο που συμφωνούν οι περισσότεροι είναι ότι η επιλογή των εκλογών σημαίνει ρήξη με τους δανειστές με τις όποιες συνέπειες. Και ότι στην κάλπη ο κ. Τσίπρας θα πάει για να ζητήσει εντολή ρήξης και όχι συμβιβασμού πάνω σε μία συμφωνία που δεν θέλει να υλοποιήσει. Εάν θεωρεί ότι η συμφωνία είναι υλοποιήσιμη θα ρίξει το βάρος στην εφαρμογή της και δεν θα χάσει χρόνο με εκλογές. Εάν θεωρεί όμως ότι δεν είναι εφαρμόσιμη, τότε θα καταφύγει στον ελληνικό λαό.

 
Αναλυτές θεωρούν ότι οι εκλογές είναι μεν μία πραγματική απειλή, αλλά σε μεγάλο βαθμό χρησιμοποιείται και ως μέσο πίεσης προς τους δανειστές ώστε να κάνουν και εκείνοι τους αναγκαίους συμβιβασμούς για μία συμφωνία.

Η κυβέρνηση δηλαδή εκτοξεύει την απειλή κυρίως με σκοπό να πετύχει συμφωνία και όχι γιατί επιλέγει τη ρήξη, εάν όμως οι εταίροι απαντήσουν αρνητικά, η μετωπική σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Προφανώς το Μαξίμου εκτιμά – εφόσον επιμείνει σε αυτή τη γραμμή μέχρι τέλους – ότι είναι προτιμότερο να κάνει τη ρήξη το συντομότερο – αφού οι δανειστές θα δείξουν ότι δεν θέλουν κανένα συμβιβασμό, παρά μόνον υποταγή – παρά αργότερα και με χειρότερους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς όρους.
 
Με την απειλή των εκλογών η κυβέρνηση απαντά και στην κριτική της αντιπολίτευσης: Εφόσον η τελευταία, δια της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού επιμένουν στο να ζητούν από την κυβέρνηση να αποδεχθεί τις απαιτήσεις των δανειστών, τότε γιατί να μην κριθούν οι προτάσεις όλων των πλευρών στις κάλπες;