Στ. Θεοδωράκης: Η Ελλάδα βγαίνει από το διεθνές παιχνίδι αν δεν πληρώσουμε το ΔΝΤ
11.05.2015
13:23
Τι λέει για το ασφαλιστικό, τους κινδύνους δραχμοποίησης της χώρας, τον ΣΥΡΙΖΑ και τα παλιά κόμματα και τις αποκρατικοποιήσεις ο επικεφαλής του Ποταμιού
«Αν δεν πληρώσουμε το ΔΝΤ η χώρα είναι σαν να λέει στις αγορές ότι δεν μπορεί πια να εξυπηρετήσει τις διεθνείς υποχρεώσεις της. Ελπίζω ότι δεν θα κάνουν αυτή τη μεγάλη απερισκεψία». Αυτό μεταξύ άλλων δήλωσε ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης, στο Focus Radio της Θεσσαλονίκης και στους δημοσιογράφους Δημήτρη Βενιέρη και Κώστα Βαραγιάννη.
Ερωτηθείς για το ασφαλιστικό, ο Σταύρος Θεοδωράκης επανέλαβε την πρόταση του Ποταμιού για θέσπιση πλαφόν στις ανώτατες συντάξεις, ενώ αναφορικά με το μείζον ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων απάντησε πως «πρέπει να γίνουν γενναίες αποκρατικοποιήσεις στη χώρα, με δύο όρους: Πρώτον, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και δεύτερον, τα χρήματα να μένουν στη χώρα».
Για την Ευρώπη και τους κινδύνους δραχμοποίησης της χώρας
Επεσήμανε παράλληλα, την ανάγκη να παραμείνει η χώρα στην Ευρώπη, καθώς η δραχμοποίησή της την οποία ετοιμάζει το παλιό σύστημα, όπως είπε, θα είναι σε βάρος του ελληνικού λαού, ενώ κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα και τις προηγούμενες κυβερνήσεις πως δεν προχώρησαν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Το Ποτάμι είναι το ευρωπαϊκό κίνημα της χώρας. Είναι κάτι που εμείς το λέγαμε και τις μέρες που μας χλεύαζαν όπως ξέρετε, γιατί υπάρχουν και κάποιοι έξυπνοι στην χώρα οι οποίοι χλευάζουν λίγο την επιλογή της Ευρώπης, σου λέει εντάξει καλή είναι η Ευρώπη να μας δίνει κάποια λεφτά. Αλλά με κάθε τρόπο νυν υπέρ πάντων η Ευρώπη; Εμείς από την αρχή λέμε ναι, νυν υπέρ πάντων Ευρώπη γιατί θεωρούμε ότι το επόμενο κόλπο που ετοιμάζει το παλιό σύστημα στη χώρα είναι μια δραχμοποίηση η οποία θα είναι εις βάρος του ελληνικού λαού. Δεν ξέρω αν έχετε δει τις τελευταίες μελέτες που έχουν βγει. Μιλάμε για μία σχέση χρήματος 1 προς 5 είναι κάτι τραγικό να αντιληφθεί κάποιος που σήμερα παίρνει 500 ευρώ σύνταξη και λέει πως παίρνει ελάχιστα. Βεβαίως παίρνει ελάχιστα και βεβαίως πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Αλλά σκέψου να έπαιρνες 100 ευρώ; Αυτός θα είναι ο κόσμος της εκτός Ευρώπης, Ελλάδας. Αυτά λένε οι μετρημένες έρευνες αλλά υπάρχουν και χειρότερες.
Υπάρχει ένα ερώτημα στις δημοσκοπήσεις που θα μου επιτρέψετε να πω πως δεν είναι σωστό. Λένε στον κόσμο θέλεις μία συμφωνία με την Ευρώπη που να υπάρχει ρύθμιση για το ασφαλιστικό τις συντάξεις κ.τ.λ. ή θέλεις δραχμή; Υπάρχει κάποιος κόσμος που λέει γιατί να θέλω συμφωνία τώρα εάν είναι να χάσω και μερικά λεφτά από τη σύνταξη μου; Αυτό που πρέπει να πούμε στον κόσμο είναι στο σενάριο της δραχμής ποια θα είναι η ζωή του. Αυτό πρέπει να πούμε στον κόσμο. Και μετά ο κόσμος ας αποφασίσει.
Ερωτηθείς για το ασφαλιστικό, ο Σταύρος Θεοδωράκης επανέλαβε την πρόταση του Ποταμιού για θέσπιση πλαφόν στις ανώτατες συντάξεις, ενώ αναφορικά με το μείζον ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων απάντησε πως «πρέπει να γίνουν γενναίες αποκρατικοποιήσεις στη χώρα, με δύο όρους: Πρώτον, να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και δεύτερον, τα χρήματα να μένουν στη χώρα».
Για την Ευρώπη και τους κινδύνους δραχμοποίησης της χώρας
Επεσήμανε παράλληλα, την ανάγκη να παραμείνει η χώρα στην Ευρώπη, καθώς η δραχμοποίησή της την οποία ετοιμάζει το παλιό σύστημα, όπως είπε, θα είναι σε βάρος του ελληνικού λαού, ενώ κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα και τις προηγούμενες κυβερνήσεις πως δεν προχώρησαν στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Το Ποτάμι είναι το ευρωπαϊκό κίνημα της χώρας. Είναι κάτι που εμείς το λέγαμε και τις μέρες που μας χλεύαζαν όπως ξέρετε, γιατί υπάρχουν και κάποιοι έξυπνοι στην χώρα οι οποίοι χλευάζουν λίγο την επιλογή της Ευρώπης, σου λέει εντάξει καλή είναι η Ευρώπη να μας δίνει κάποια λεφτά. Αλλά με κάθε τρόπο νυν υπέρ πάντων η Ευρώπη; Εμείς από την αρχή λέμε ναι, νυν υπέρ πάντων Ευρώπη γιατί θεωρούμε ότι το επόμενο κόλπο που ετοιμάζει το παλιό σύστημα στη χώρα είναι μια δραχμοποίηση η οποία θα είναι εις βάρος του ελληνικού λαού. Δεν ξέρω αν έχετε δει τις τελευταίες μελέτες που έχουν βγει. Μιλάμε για μία σχέση χρήματος 1 προς 5 είναι κάτι τραγικό να αντιληφθεί κάποιος που σήμερα παίρνει 500 ευρώ σύνταξη και λέει πως παίρνει ελάχιστα. Βεβαίως παίρνει ελάχιστα και βεβαίως πρέπει να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Αλλά σκέψου να έπαιρνες 100 ευρώ; Αυτός θα είναι ο κόσμος της εκτός Ευρώπης, Ελλάδας. Αυτά λένε οι μετρημένες έρευνες αλλά υπάρχουν και χειρότερες.
Υπάρχει ένα ερώτημα στις δημοσκοπήσεις που θα μου επιτρέψετε να πω πως δεν είναι σωστό. Λένε στον κόσμο θέλεις μία συμφωνία με την Ευρώπη που να υπάρχει ρύθμιση για το ασφαλιστικό τις συντάξεις κ.τ.λ. ή θέλεις δραχμή; Υπάρχει κάποιος κόσμος που λέει γιατί να θέλω συμφωνία τώρα εάν είναι να χάσω και μερικά λεφτά από τη σύνταξη μου; Αυτό που πρέπει να πούμε στον κόσμο είναι στο σενάριο της δραχμής ποια θα είναι η ζωή του. Αυτό πρέπει να πούμε στον κόσμο. Και μετά ο κόσμος ας αποφασίσει.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τα παλιά κόμματα
Ο Αντώνης Σαμαράς και το παλιό σύστημα πρέπει να απολογηθεί γιατί τόσα χρόνια δεν έκαναν αυτά που πρέπει. Αυτά που έκαναν άλλες χώρες για να βγουν από τη λιτότητα και το αδιέξοδο. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα: γιατί καθυστέρησαν τις μεταρρυθμίσεις. Γιατί αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ότι ο Τσίπρας σταμάτησε τις μεταρρυθμίσεις. Ο Τσίπρας δεν κάνει μεταρρυθμίσεις όπως δεν έκαναν και οι προηγούμενοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μεταρρυθμιστικό κόμμα είναι ένα κόμμα συντήρησης. Δηλαδή προσπαθεί να υποσχεθεί στον κόσμο -που όλο και πιο δύσκολα το πιστεύει ο κόσμος- ότι μπορούμε να επιστρέψουμε ξαφνικά στο 1996, στο 2005 δεν ξέρω ποια ημερομηνία έχει στο μυαλό του όπου όλα θα είναι καλά και θα ζούμε με δανεικά. Ο κόσμος όμως έχει αντιληφθεί πως αυτό το πράγμα έχει τελειώσει. Η χώρα πρέπει σιγά σιγά να ζει με τις δικές τις δυνάμεις. Πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να λυθούν οι κοινωνικές ανισότητες πέρα από τον δρόμο της ανάπτυξης της χώρας. Τα δανεικά με τη μία μορφή ή την άλλη θα τα πάρουν πίσω και με τόκο.
Για το ασφαλιστικό
Να βάλουμε από μόνοι μας κάποια τάξη στο ασφαλιστικό. Δεν μπορεί να υπάρχουν επικουρικές συντάξεις που πληρώνει το κράτος. Στα επικουρικά ταμεία πρέπει να υπάρχει μηδενικό έλλειμμα. Θα πληρώνεις δηλαδή εσύ τις συντάξεις του δημοσιογράφου κι εγώ τις συντάξεις του δικηγόρου και άλλος θα πληρώνει τις συντάξεις των πολιτικών; Για ποιον λόγο; Μιλάω για τις επικουρικές.
Θα πρέπει να υπάρχει ένα ανώτατο όριο σύνταξης στην Ελλάδα. Εμείς τολμήσαμε και είπαμε να υπάρχει ένα όριο. Θα μου πεις. Κάποιος έχει δουλέψει και περίμενε να παίρνει 2.500 ευρώ. Και κάποια παιδιά όμως δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη αν συνεχίσουμε έτσι. Κι όταν λέω παιδιά, δεν εννοώ παιδιά που τώρα είναι 5 χρόνων, αλλά παιδιά που είναι 25 χρόνων. Ξέρετε ότι οι ημέρες του ασφαλιστικού είναι μετρημένες, όπως λέει ο κόσμος.
Πρέπει δυστυχώς να κόψουμε τις πρόωρες συντάξεις. Αν εξαιρέσουμε δύο-τρία αληθινά βαριά επαγγέλματα, δεν μπορεί να παίρνει κάποιος σύνταξη στα 50. Υπάρχουν συνταξιούχοι στην Ελλάδα 47 χρόνων. Και ξέρετε τι δείχνει η στατιστική; Ότι οι μικρότεροι σε ηλικία συνταξιούχοι, παίρνουν τις μεγαλύτερες συντάξεις. Αυτό, σ’ ένα άλλο κράτος που έχει πάρα πολλά λεφτά και μπορεί να δίνει σε όποιον θέλει, οτιδήποτε, θα μπορούσε να συνεχιστεί. Σήμερα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Το δικό μας μέλημα δεν είναι ό,τι φάμε ό,τι πιούμε εμείς οι σημερινοί. Το δικό μας μέλημα είναι η νέα γενιά, οι 25άρηδες.
Είναι φρικώδες ότι γυρνούν οι κυβερνητικοί υπάλληλοι από τις διαπραγματεύσεις και λένε «υπερασπιστήκαμε τις συντάξεις». Και νιώθουν χαρούμενοι που λένε μόνο αυτό. Και δεν καταλαβαίνουν ότι η Ελλάδα δεν είναι ένα έθνος συνταξιούχων. Βεβαίως να υπερασπιστούμε τις συντάξεις, αλλά υπάρχει και το επόμενο βήμα. Να υπερασπιστούμε τις δουλειές, τα παιδιά, αυτούς που φεύγουν στο εξωτερικό. Κάθε μέρα φεύγουν άνθρωποι. Αυτό πρέπει να το λάβουμε υπ’ όψιν μας. Κι όταν κάποιος γυρνάει περιχαρής από το εξωτερικό και σου λέει «υπερασπίστηκα τις συντάξεις», πρέπει να τους πεις ότι υπάρχουν και κάποια εκατομμύρια που δεν είναι συνταξιούχοι. Θα μου πεις: οι συνταξιούχοι είναι οι πιο εύκολοι να εξαγοράσεις την ψήφο τους. Για εμάς, το σημαντικό είναι να υπερασπίζεσαι τις δουλειές.
Για τις αποκρατικοποιήσεις
Δεν είναι ταμειακό το πρόβλημα των διαπραγματεύσεων. Το πρόβλημα είναι ότι η χώρα εμφανίζεται να μη θέλει να κάνει καμία αλλαγή. Από τη στιγμή που δε θέλει να κάνει αποκρατικοποιήσεις, από τη στιγμή που δε θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, από τη στιγμή που δε θέλει να μειώσει τη γραφειοκρατία και το τμήμα του κράτους που δε δουλεύει, πιέζεται για να κάνει ταμειακές υποχωρήσεις.
Εμείς στο Ποτάμι λέμε ότι πρέπει να γίνουν γενναίες αποκρατικοποιήσεις στη χώρα. Με δύο όρους. Το πρώτο είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και το δεύτερο είναι τα χρήματα να μένουν στη χώρα.
Και προτείναμε στον κ. Τσίπρα που νομίζω το έχει ακούσει και προσπαθεί να το θέσει. Να κρατήσει η Ελλάδα το 20%, το 30%. Να κάνουμε μια συμφωνία με αυτούς που θέλουν να κάνουν μια επένδυση να πάρουν οι επενδυτές το ρίσκο αλλά το κέρδος θα είναι και 30% για τα δημόσια ταμεία.
Για το ενδεχόμενο να μην πληρωθεί η δόση στο ΔΝΤ
Έχουμε μια πολύ καλή οικονομική ομάδα στην οποία συμμετέχουν επτά κορυφαίοι και κορυφαίες οικονομολόγοι. Για να είμαι και ακριβής οι τρεις από τους επτά δεν ήταν Ποτάμι αλλά προσήλθαν όταν κατάλαβαν τη σοβαρότητα που έχει το Ποτάμι για τα .μεγάλα ζητήματα της χώρας.
Με το να μη δώσουμε μια δόση στο ΔΝΤ δεν τιμωρούμε την κ. Λαγκάρντ η οποία είχε γοητευθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν πληρώσουμε το ΔΝΤ η χώρα είναι σαν να λέει στις αγορές ότι «εγώ δεν μπορώ πια να εξυπηρετήσω τις διεθνείς μου υποχρεώσεις», δηλαδή το αρνητικό μήνυμα για όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις που προσπαθούν να δανειστούν για όλο τον κόσμο που κινεί χρήμα από και προς την Ελλάδα θα είναι ένα κόκκινο σήμα ότι η Ελλάδα βγαίνει από το διεθνές παιχνίδι. Ελπίζω ότι δεν θα κάνουν αυτή την μεγάλη απερισκεψία.
Ο Αντώνης Σαμαράς και το παλιό σύστημα πρέπει να απολογηθεί γιατί τόσα χρόνια δεν έκαναν αυτά που πρέπει. Αυτά που έκαναν άλλες χώρες για να βγουν από τη λιτότητα και το αδιέξοδο. Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα: γιατί καθυστέρησαν τις μεταρρυθμίσεις. Γιατί αυτό είναι το πρόβλημα της χώρας. Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι ότι ο Τσίπρας σταμάτησε τις μεταρρυθμίσεις. Ο Τσίπρας δεν κάνει μεταρρυθμίσεις όπως δεν έκαναν και οι προηγούμενοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μεταρρυθμιστικό κόμμα είναι ένα κόμμα συντήρησης. Δηλαδή προσπαθεί να υποσχεθεί στον κόσμο -που όλο και πιο δύσκολα το πιστεύει ο κόσμος- ότι μπορούμε να επιστρέψουμε ξαφνικά στο 1996, στο 2005 δεν ξέρω ποια ημερομηνία έχει στο μυαλό του όπου όλα θα είναι καλά και θα ζούμε με δανεικά. Ο κόσμος όμως έχει αντιληφθεί πως αυτό το πράγμα έχει τελειώσει. Η χώρα πρέπει σιγά σιγά να ζει με τις δικές τις δυνάμεις. Πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να λυθούν οι κοινωνικές ανισότητες πέρα από τον δρόμο της ανάπτυξης της χώρας. Τα δανεικά με τη μία μορφή ή την άλλη θα τα πάρουν πίσω και με τόκο.
Για το ασφαλιστικό
Να βάλουμε από μόνοι μας κάποια τάξη στο ασφαλιστικό. Δεν μπορεί να υπάρχουν επικουρικές συντάξεις που πληρώνει το κράτος. Στα επικουρικά ταμεία πρέπει να υπάρχει μηδενικό έλλειμμα. Θα πληρώνεις δηλαδή εσύ τις συντάξεις του δημοσιογράφου κι εγώ τις συντάξεις του δικηγόρου και άλλος θα πληρώνει τις συντάξεις των πολιτικών; Για ποιον λόγο; Μιλάω για τις επικουρικές.
Θα πρέπει να υπάρχει ένα ανώτατο όριο σύνταξης στην Ελλάδα. Εμείς τολμήσαμε και είπαμε να υπάρχει ένα όριο. Θα μου πεις. Κάποιος έχει δουλέψει και περίμενε να παίρνει 2.500 ευρώ. Και κάποια παιδιά όμως δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη αν συνεχίσουμε έτσι. Κι όταν λέω παιδιά, δεν εννοώ παιδιά που τώρα είναι 5 χρόνων, αλλά παιδιά που είναι 25 χρόνων. Ξέρετε ότι οι ημέρες του ασφαλιστικού είναι μετρημένες, όπως λέει ο κόσμος.
Πρέπει δυστυχώς να κόψουμε τις πρόωρες συντάξεις. Αν εξαιρέσουμε δύο-τρία αληθινά βαριά επαγγέλματα, δεν μπορεί να παίρνει κάποιος σύνταξη στα 50. Υπάρχουν συνταξιούχοι στην Ελλάδα 47 χρόνων. Και ξέρετε τι δείχνει η στατιστική; Ότι οι μικρότεροι σε ηλικία συνταξιούχοι, παίρνουν τις μεγαλύτερες συντάξεις. Αυτό, σ’ ένα άλλο κράτος που έχει πάρα πολλά λεφτά και μπορεί να δίνει σε όποιον θέλει, οτιδήποτε, θα μπορούσε να συνεχιστεί. Σήμερα δεν μπορεί να συνεχιστεί. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση. Το δικό μας μέλημα δεν είναι ό,τι φάμε ό,τι πιούμε εμείς οι σημερινοί. Το δικό μας μέλημα είναι η νέα γενιά, οι 25άρηδες.
Είναι φρικώδες ότι γυρνούν οι κυβερνητικοί υπάλληλοι από τις διαπραγματεύσεις και λένε «υπερασπιστήκαμε τις συντάξεις». Και νιώθουν χαρούμενοι που λένε μόνο αυτό. Και δεν καταλαβαίνουν ότι η Ελλάδα δεν είναι ένα έθνος συνταξιούχων. Βεβαίως να υπερασπιστούμε τις συντάξεις, αλλά υπάρχει και το επόμενο βήμα. Να υπερασπιστούμε τις δουλειές, τα παιδιά, αυτούς που φεύγουν στο εξωτερικό. Κάθε μέρα φεύγουν άνθρωποι. Αυτό πρέπει να το λάβουμε υπ’ όψιν μας. Κι όταν κάποιος γυρνάει περιχαρής από το εξωτερικό και σου λέει «υπερασπίστηκα τις συντάξεις», πρέπει να τους πεις ότι υπάρχουν και κάποια εκατομμύρια που δεν είναι συνταξιούχοι. Θα μου πεις: οι συνταξιούχοι είναι οι πιο εύκολοι να εξαγοράσεις την ψήφο τους. Για εμάς, το σημαντικό είναι να υπερασπίζεσαι τις δουλειές.
Για τις αποκρατικοποιήσεις
Δεν είναι ταμειακό το πρόβλημα των διαπραγματεύσεων. Το πρόβλημα είναι ότι η χώρα εμφανίζεται να μη θέλει να κάνει καμία αλλαγή. Από τη στιγμή που δε θέλει να κάνει αποκρατικοποιήσεις, από τη στιγμή που δε θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία, από τη στιγμή που δε θέλει να μειώσει τη γραφειοκρατία και το τμήμα του κράτους που δε δουλεύει, πιέζεται για να κάνει ταμειακές υποχωρήσεις.
Εμείς στο Ποτάμι λέμε ότι πρέπει να γίνουν γενναίες αποκρατικοποιήσεις στη χώρα. Με δύο όρους. Το πρώτο είναι να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και το δεύτερο είναι τα χρήματα να μένουν στη χώρα.
Και προτείναμε στον κ. Τσίπρα που νομίζω το έχει ακούσει και προσπαθεί να το θέσει. Να κρατήσει η Ελλάδα το 20%, το 30%. Να κάνουμε μια συμφωνία με αυτούς που θέλουν να κάνουν μια επένδυση να πάρουν οι επενδυτές το ρίσκο αλλά το κέρδος θα είναι και 30% για τα δημόσια ταμεία.
Για το ενδεχόμενο να μην πληρωθεί η δόση στο ΔΝΤ
Έχουμε μια πολύ καλή οικονομική ομάδα στην οποία συμμετέχουν επτά κορυφαίοι και κορυφαίες οικονομολόγοι. Για να είμαι και ακριβής οι τρεις από τους επτά δεν ήταν Ποτάμι αλλά προσήλθαν όταν κατάλαβαν τη σοβαρότητα που έχει το Ποτάμι για τα .μεγάλα ζητήματα της χώρας.
Με το να μη δώσουμε μια δόση στο ΔΝΤ δεν τιμωρούμε την κ. Λαγκάρντ η οποία είχε γοητευθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν πληρώσουμε το ΔΝΤ η χώρα είναι σαν να λέει στις αγορές ότι «εγώ δεν μπορώ πια να εξυπηρετήσω τις διεθνείς μου υποχρεώσεις», δηλαδή το αρνητικό μήνυμα για όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις που προσπαθούν να δανειστούν για όλο τον κόσμο που κινεί χρήμα από και προς την Ελλάδα θα είναι ένα κόκκινο σήμα ότι η Ελλάδα βγαίνει από το διεθνές παιχνίδι. Ελπίζω ότι δεν θα κάνουν αυτή την μεγάλη απερισκεψία.
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr