Βενιζέλος: Όσοι θελήσουν να αλώσουν το ΠΑΣΟΚ, θα με βρουν απέναντι

Σε θέση μάχης μπαίνουν από σήμερα οι υποψήφιοι για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ. Στο συνέδριο του κόμματος ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανακοίνωσε και τυπικά την αποχώρησή του από την ηγεσία, δρομολογώντας τη  διαδικασία για την εκλογή του νέου επικεφαλής από τη βάση. Μέχρι ώρας  υποψηφιότητες για την προεδρία έχουν θέσει η Φώφη Γεννηματά, ο Ανδρέας Λοβέρδος και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.

Κατά τον χαιρετισμό του ο κ. Βενιζέλος ζήτησε η εντολή που δίνει να τιμήσει το ΠΑΣΟΚ, ενώ ανέφερε ότι αν και δεν θα είναι πρόεδρος, θα είναι κοντά στο κόμμα, λέγοντας ότι “αύριο θα μιλήσω γιατί επέλεξα να φύγω από την ηγεσίας”, τονίζοντας ότι κάποιοι νομίζουν ότι με την αποχώρησή μου θα αλώσουν το ΠΑΣΟΚ, αλλά θα με βρουν απέναντι τους, μακριά από τα βάρη που με κάνουν να μην λέω ορισμένα πράγματα. Υπογράμμισε δε ότι αποθέτω την εντολή που μου έδωσαν τα μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ λίγες ημέρες πριν τις διπλές εκλογές και τη δίνω σε εσάς. “Σας καλώ να πάρετε με σεβασμό στα χέρια σας την εντολή αυτή και αν τιμήσετε ο καθένας προσωπικά”, τόνισε.



Φυσικά, αναφέρθηκε και στο ζήτημα της κυβέρνησης, αλλά και της ενημέρωσης του πρωθυπουργού στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για τη διαπραγμάτευση, κάνοντας λόγο  για αδιέξοδο. “Το συνέδριο  βρίσκει τη χώρα σε αδιέξοδο, η συγκυρία είναι βαριά και κρίσιμη. Ο κ. Τσίπρας ζήτησε να ενημερώσει τη Βουλή μετά το αδιέξοδο, ενώ σπαταλήθηκε χρόνος” και πρόσθεσε “σε λίγη ώρα θα ακούσουμε την αφήγηση του κ. Τσίπρα και θα απαντήσω στη Βουλή”. Ανακοίνωσε μάλιστα ότι αυτή θα είναι η τελευταία του παρουσία,  εκτός κ αν έχουμε κοινοβουλευτικές εξελίξεις.

Επίσης, ο κ. Βενιζέλος τόνισε ότι σήμερα συγκάλεσε το συνέδριο ως “έκτακτο”, αλλά βρίσκει το ΠΑΣΟΚ μικρό κοινοβουλευτικά, εγκαταλελειμμένο από στελέχη που ευνοήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ, πετώντας αιχμές κατά του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Επισήμανε παράλληλα ότι βρίσκει το ΠΑΣΟΚ να έχει καταβάλει το μεγάλο κόστος των αποφάσεων του, αλλά τόνισε ότι “ο πυρήνας της ψυχής του ΠΑΣΟΚ είναι το εθνικό συμφέρον, όχι το κομματικό”.

“Το ΠΑΣΟΚ υπάρχει”, τόνισε και συμπλήρωσε “σε μία περίοδο που όλοι λένε δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Είναι αυτό που σε μία ασύμμετρη κυβέρνηση ασκεί την ισχυρή και πειστική αντιπολίτευση, δυσανάλογα ισχυρά σε σχέση με το κοινοβουλευτικό μέγεθος. Να λέει την αλήθεια που θέλουν οι πολίτες αλλά δεν την ακούν”. 

Φίλης: Αναγκαία η συστράτευση όλων των πολιτικών και των κοινωνικών δυνάμεων της χώρας

Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο Νίκος Φίλης κατά το χαιρετισμό του ανέφερε ότι “το συνέδριό σας διεξάγεται σε μια κρίσιμη στιγμή για την εθνική διαπραγμάτευση, που έχει αναλάβει η κυβέρνηση, με βάση τη λαϊκή εντολή να υπάρξει συμφωνία με τους δανειστές μέσα στην ευρωζώνη, αλλά χωρίς να συνεχιστεί αδιατάρακτη η υφεσιακή πορεία και η μνημονιακή λιτότητα. Δημοκρατική εντολή είναι να εισέλθει η χώρα σταδιακά στην ανάπτυξη, με ριζική ρύθμιση του δημόσιου χρέους και αναπτυξιακή οικονομική στήριξη από τους ευρωπαϊκούς θεσμούς”.

Τόνισε ότι επί τέσσερις μήνες, επιδιώξαμε με ειλικρίνεια, πιθανόν και με κάποια λάθη, να καταστήσουμε το ελληνικό πρόβλημα, πρόβλημα της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομίας. 
“Πετύχαμε αρκετά. Και τώρα, βρισκόμαστε στην τελική φάση, αφού μάλιστα το τρέχον πρόγραμμα ολοκληρώνεται στις 30 Ιουνίου, κατά την οποία οι πιστωτές θέτουν στην διαπραγμάτευση αναδρομικώς, υπό τύπον τελεσιγράφου, αδιανόητες αξιώσεις, επικαλούμενοι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα στο πλαίσιο του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που είχε αποδεχθεί η προηγούμενη κυβέρνηση”.

Μάλιστα, ανέφερε ότι σε αυτή τη μάχη είναι αναγκαία η συστράτευση όλων των πολιτικών και των κοινωνικών δυνάμεων της χώρας, τονίζοντας ότι η έκβασή της θα επηρεάσει καθοριστικά την ουσιαστική επανένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη, μετά την πενταετή καταθλιπτική εφαρμογή των μνημονίων, που ουσιαστικά απομάκρυναν τη χώρα από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα.

“Η πρόσφατη νωπή λαϊκή ετυμηγορία δεν συνιστά το άνοιγμα μιας σύντομης παρένθεσης, όπως ματαίως επιδιώκουν επιθετικοί κύκλοι του συστήματος εντός και εκτός της χώρας. Οι εκλογές αποτελούν αφετηρία μακροπρόθεσμων εξελίξεων, που αναδιαμορφώνουν το πολιτικό σύστημα και δίνουν νέο σχήμα στην εθνική πορεία”, τόνισε ο κ. Φίλης και πρόσθεσε ότι “το αποτέλεσμα των εκλογών, σηματοδοτεί την κρίση εκπροσώπησης που επιδεινώθηκε με την ηθική και πολιτική απονομιμοποίηση της πολιτικής εξουσίας εξαιτίας της επιβολής πολιτικών άγριας λιτότητας, και των συνακόλουθων αντιδημοκρατικών πρακτικών, που μετέβαλαν τη χώρα σε αποικία χρέους, προσβάλλοντας ακόμη και την εθνική αξιοπρέπεια”.

Ο κ. Φίλης ανέφερε, επίσης, ότι η λιτότητα, η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού ως του αναγκαστικού και μοναδικού προτύπου, που στα χρόνια του Μνημονίου οδήγησε στη στρατηγική επιλογή της συγκυβέρνησης, μεταξύ των κομμάτων του παλαιού και διαπλεκόμενου πολιτικού συστήματος, έχει αυλακώσει οδυνηρά την κοινωνία. Έχει δημιουργήσει βαθύ κοινωνικό χάσμα. Και αυτός ο κοινωνικός διπολισμός, ενεργοποιεί αντίστοιχες επεξεργασίες στο πολιτικό επίπεδο. Στον πυρήνα της νέας λαϊκής-δημοκρατικής αξίωσης είναι: δημοκρατία παντού! Στην πολιτική, την κοινωνία, την οικονομία και την εθνική παρουσία της χώρας. Δημοκρατία και πολιτική ηθική, δηλαδή την απόδοση δικαιοσύνης, όχι με όρους ρεβανσισμού, αλλά ως θεμέλιο της δημοκρατικής αναγέννησης της χώρας.

Κυβέρνηση εθνικής ενότητας ζητά ο Παπαμιμίκος




Το λογαριασμό για τα έξοδα του ΠΑΣΟΚ “έδωσε” ο Σαλαγιάννης

Για το πώς έφτασε το ΠΑΣΟΚ σε αυτό το σημείο και πως οδηγήθηκε στη χρεοκοπία απάντησε ο Νίκος Σαλαγιάννης, κάνοντας οικονομικό απολογισμό.

«Τι συνέβη και οδηγήθηκε το ΠαΣοΚ σε χρεοκοπία; Πως φτάσαμε ως εδώ; Που βρίσκεται η αλήθεια για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ; Που βρισκόμαστε σήμερα;”, τόνισε κατά την ομιλία του ο Γενικός Διευθυντής του ΠαΣοΚ Νίκος Σαλαγιάννης δίνοντας για πρώτη φορά στο συνέδριο του ΠαΣοΚ μια ολοκληρωμένη εικόνα για την οικονομική κατάρρευση του κόμματος, ένα θέμα «ταμπού» όπως ομολόγησε ο ίδιος.

Τόνισε ότι “το 2010 που κορυφώθηκε ο ήδη υψηλότατος δανεισμός των προηγούμενων χρόνων, προς διασφάλιση των τραπεζών, υπογράφτηκε σύμβαση εκχώρησης των μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων” και πρόσθεσε ότι “το 2010, δηλαδή, ουσιαστικά, αποκλείσαμε τη δυνατότητα να λάβουμε άλλο δάνειο από τράπεζες και ταυτόχρονα εκχωρήσαμε και τα μελλοντικά έσοδα του κόμματος απ’ την στην κρατική επιχορήγηση.  Ουσιαστικά αποκλειστήκαμε από οποιαδήποτε χρηματοδότηση”.

Ο κ. Σαλαγιάννης "έκλεισε" με αιχμές τονίζοντας: Είναι απίστευτο, το γεγονός ότι αυτοί που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην χρεοκοπία, δεν είχαν το πολιτικό – αλλά ούτε και το ανθρώπινο φιλότιμο, να κάνουν μια, ελάχιστη έστω, αυτοκριτική. Όχι μόνο αυτό, αλλά διέσπασαν το Κίνημα την πιο κρίσιμη στιγμή του και ηγούνται άλλου κόμματος σα να μη συμβαίνει τίποτα.

Όλη η ομιλία:

«Πρώτα απ’ όλα, χρωστάω μια ειλικρινή εξήγηση, σ’ όλους τους συντρόφους και φίλους που ήρθαν απ’ την περιφέρεια με δικά τους έξοδα, επειδή δεν μπορέσαμε να τους φιλοξενήσουμε. Απλά, δεν μπορέσαμε, δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα….

Είχα προειδοποιήσει έγκαιρα και την ολομέλεια της ΚΠΕ και την ολομέλεια της ΚΟΕΣ, ότι δεν υπάρχει ούτε ευρώ στο ταμείο, ότι η κυβέρνηση δεν έχει δώσει τούτε ευρώ στα κόμματα απ’ την κρατική επιχορήγηση του 2015, ότι ακόμη και οι λίγοι υπάλληλοί μας είναι δυο μήνες απλήρωτοι.

Άρα, κατέληγα, δεν μπορούμε να χρηματοδοτήσουμε αυτή την περίοδο την οργάνωση του Συνεδρίου.  Κι αν γίνει Συνέδριο, αυτό θα είναι αυτοχρηματοδοτούμενο.

Στη γραμματεία της ΚΟΕΣ, ο Πρόεδρος ώρισε επιτροπή απ’ τον Γραμματέα Ν. Ανδρουλάκη, τον Γραμματέα της Κ.Ο. Λεωνίδα Γρηγοράκ, την Φώφη Γεννηματά, τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον Βαγγέλη Αργύρη, για να αντιμετωπίσει το θέμα.

Τελικό Αποτέλεσμα: Συγκεντρώθηκαν συνολικά 60.000 ευρώ, 29.000 ευρώ απ’ τους βουλευτές μας, 25.000 ευρώ απ’ τα 3ευρα στο Λεκανοπέδιο,  6.000 ευρώ απ’ τα 3ευρα των ΝΕ της Περιφέρειας, τα οποία και επέστρεψα στις ΝΕ την Τρίτη.

Προφανώς με 60.00 ευρώ, δεν μπορείς να ανταποκριθείς στοιχειωδώς στις ανάγκες ενός Συνεδρίου και να καλύψεις και τα έξοδα των συνέδρων.

Αυτή είναι η αλήθεια, σύντροφοι:

Αυτό το Συνέδριο, το 10Ο Συνέδριό μας, γίνεται πιο πολύ με την απόφαση να κρατήσουμε ζωντανή των παράταξή μας, να μείνουμε όρθιοι να κάνουμε μεγάλα βήματα μπροστά.  Γίνεται πιο πολύ με την ψυχή μας, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

Αλλά, πως φτάσαμε ως εδώ;  που βρίσκεται η αλήθεια για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ;  Τι ακριβώς συνέβη και πως οδηγήθηκε σε χρεοκοπία;  Που βρισκόμαστε σήμερα;  Μπορεί ή δε μπορεί πια να επιβιώσει οικονομικά;

Σ’ αυτά τα καίρια ερωτήματα θα επιχειρήσω να απαντήσω.  Όσο πιο καθαρά και πιο λιτά μπορώ.  Και με την ευγλωττία και την αποκαλυπτική δύναμη των αριθμών.  Των αριθμών, απ’ τα στοιχεία των επίσημων ισολογισμών μας.

Και θέλω να σας το ξεκαθαρίσω, με τον πιο απόλυτο τρόπο:  δε θέλω με κανένα τρόπο να αφήσω υπονοούμενα, δεν εντοπίζω κανένα διαχειριστικό ζήτημα σ’ αυτή μου την εισήγηση, δε θέλω να ενοχοποιήσω κανέναν.

Απλά θεωρώ, ότι στη δραματική καμπή που βρίσκεται το κόμμα μας, έχουμε χρέος να μιλήσουμε απλά και με αίσθημα ευθύνης και γι’ αυτό το ακανθώδες ζήτημα, που ήταν πάντα ζήτημα ταμπού – και ήταν αυτό μεγάλο λάθος μας.

Πώς οδηγηθήκαμε, λοιπόν, εδώ; Ποια λάθη και ποια αμεριμνησία οδήγησε το ΠΑΣΟΚ στον οικονομικό καιάδα; 

Για να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα, αρκεί να δούμε τι συνέβη τις δύο τελευταίες χρονιές που άρχισε η οικονομική κατάρρευση.  Οι κρίσιμες χρονιές ήταν το 2009 αι το 2010.  Όχι γιατί τότε δημιουργήθηκε το πρόβλημα.  Αλλά γιατί τότε κορυφώθηκε.

Το 2009 Το ΠΑΣΟΚ πήρε από κρατική επιχορήγηση 24 εκ. ευρώ και ταυτόχρονα έλαβε 47 εκ. ευρώ δάνειο. Το 2010, πήρε 20 εκ. ευρώ κρατική επιχορήγηση και ταυτόχρονα έλαβε και 40 εκ. ευρώ δάνειο. Το 2010 που κορυφώθηκε ο ήδη υψηλότατος δανεισμός των προηγούμενων χρόνων, προς διασφάλιση των τραπεζών, υπογράφτηκε σύμβαση εκχώρησης των μελλοντικών κρατικών επιχορηγήσεων. Το 2010, δηλαδή, ουσιαστικά, αποκλείσαμε τη δυνατότητα να λάβουμε άλλο δάνειο από τράπεζες και ταυτόχρονα εκχωρήσαμε και τα μελλοντικά έσοδα του κόμματος απ’ την στην κρατική επιχορήγηση.  Ουσιαστικά αποκλειστήκαμε από οποιαδήποτε χρηματοδότηση.

Φαντάζομαι θα σας δημιουργείται άμεσα το ερώτημα: Γιατί οδηγηθήκαμε σε υπερδανεισμό; Είναι απλό. 

Κάθε χρόνο, παίρναμε απ’ την κρατική επιχορήγηση 20 – 22 εκ. ευρώ.  Όμως τα λειτουργικά μας έξοδα, τα έξοδα δηλαδή εκτός των εκλογικών δαπανών και των δαπανών για την εξυπηρέτηση του χρέους, ήταν πολύ μεγαλύτερα.

Δανειζόμασταν, δηλαδή, για να καλύψουμε τις υπέρογκες λειτουργικές δαπάνες και για να εξυπηρετήσουμε τα προηγούμενα δάνεια.

Αντί, δηλαδή, να εξορθολογήσουμε τις δαπάνες, τις καλύπταμε με δανεισμό. 
Τόσο δανεισμό, που δε γινόταν άλλος. Φαντάζομαι θα σας δημιουργείται αυτόματα κι ένα δεύτερο ερώτημα:

Ποιες ήταν αυτές οι λειτουργικές δαπάνες, που έφταναν και τα 28 – 30 εκ. ευρώ το χρόνο; Θα σας διαβάσω τα στοιχεία απ’ τον επίσημο – τον ισολογισμό, μιας χαρακτηριστικής χρονιάς, του 2010.

Χαρακτηριστικής, γιατί ήταν μια χρονιά λιτότητας και δεν ήταν εκλογική. Σύνολα λειτουργικών δαπανών 26 εκ. ευρώ. Απ’ τον ισολογισμό, ενδεικτικά μόνο, το ύψος κάποιων δαπανών. Για αμοιβές προσωπικού 4,1 εκ. ευρώ, για επιμόρφωση στελεχών 2,0 εκ. ευρώ, για μετακινήσεις στελεχών 5,5 εκ. ευρώ, για τηλέφωνα 1,4 εκ. ευρώ, για ενοίκια 1,0 εκ. ευρώ, για προβολή 1,8 εκ. ευρώ. Αυτά. Έτσι, άρχισε ο κατήφορος. Απ’ το φθινόπωρο του 2011, ουσιαστικά είχαμε μπει σε στάση πληρωμών.

Μπαίνοντας στο 2012 επιδεινώθηκε περαιτέρω η κατάσταση, αφού λόγω μνημονίων η κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα μειώθηκε κατακόρυφα, πάνω από 55%. Τι παραλάβαμε, λοιπόν, το Μάρτιο του 2012; Στο ταμείο 45.000 ευρώ, χρέη προς τις τράπεζες 133,5 εκ. ευρώ, (με τόκους πάνω από 15 εκ. ευρώ κατ’ έτος), χρέη προς τρίτους 4,5 εκ. ευρώ. Σύνολο χρεών 138 εκ. ευρώ. Και με απλήρωτους εργαζόμενους απ’ το Νοέμβριο του ’11, με απλήρωτα ενοίκια για μήνες κ.λ.π. Ποιες δυνατότητες μας έμειναν; Καμμία. Αποκλεισμένοι απ’ την κρατική χρηματοδότηση. Αποκλεισμένοι από δάνεια. Με απλήρωτους εργαζόμενους. Με κατασχέσεις εις χείρας τρίτων. Και με ένα βουνό χρέη. Αυτή ακριβώς ήταν η κατάσταση.

Ευτυχώς, μας έδωσε μια ανάσα, μια τροπολογία που ήρθε στη Βουλή την άνοιξη του ’12, που μας επέτρεπε να κρατήσουμε τρεις δόσεις κρατικής επιχορήγησης, απ’ αυτές που ήταν εκχωρημένες στις τράπεζες: τις 2 πρώτες δόσεις του ’12 και την τελευταία δόση του ’11.

Αυτή την τροπολογία που δεν ψήφισαν δύο πρώην Γενικοί Γραμματείς του Κινήματος.  Κι ας ήξεραν που οδηγούμαστε.

Αλλά η πορεία από τότε ήταν και είναι πορεία στην οικονομική έρημο.

Μετά το Συνέδριο του 2013 και με την εκλογή του νέου Π.Σ., ζήτησα απ’ τον Πρόεδρο τον Βαγγέλη τον Βενιζέλο, να ορίσει μια συνεδρίαση του οργάνου, για να γίνει μια διεξοδική και ειλικρινής συζήτηση για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ.

Θαρρώ, πως θα ήταν η μόνη τέτοια συζήτηση που έγινε ποτέ σε συλλογικό όργανο του ΠΑΣΟΚ.  Σπάσαμε ένα ταμπού…

Εκεί εξήγησα με στοιχεία, ότι είμαστε σε πλήρες αδιέξοδο.  Ότι πάμε ολοταχώς στον τοίχο.  Πρότεινα ένα σχέδιο ριζικών αλλαγών, που θα έθετε σε άλλη βάση όλες τις δαπάνες, θα επέβαλλε αποφασιστικούς περιορισμούς, έτσι ώστε να πετύχουμε μείωση των λειτουργικών δαπανών κατά 95% !

Πράγματι, προσπαθήσαμε, με επίπονο και επίμονο τρόπο.  Περιορίσαμε δραματικά και στο ελάχιστο όλες τις δαπάνες, εξορθολογίσαμε και νοικοκυρέψαμε τα λίγα οικονομικά.  Φύγαμε π’ την πολυέξοδη Ιπποκράτους και γυρίσαμε στην ταπεινή Χαρ. Τρικούπη, αλλά περιορίσαμε έτσι τα ενοίκια απ’ τις 85 – 90 χλδ ευρώ το μήνα, σε 5 χλδ ευρώ και μαζί μ’ αυτό όλα τα λειτουργικά μας έξοδα.

Κάτω απ’ αυτές τις δραματικές συνθήκες, αφήσαμε ακάλυπτες και τις Ν.Ε. Δεν είχαμε, όμως, κανένα άλλο δρόμο.

Κάναμε εκλογές – διπλές εκλογές το 2012, με 4 εκ. ευρώ, ενώ για τις 2 εκλογές του 2009 (εθνικές – ευρωεκλογές) δαπανήθηκαν 24 εκ. ευρώ.

Κάναμε ευρωεκλογές το 2013 με 400 χλδ ευρώ, ενώ στις αντίστοιχες του 2009 δαπανήθηκαν 12 εκ. ευρώ. Κάναμε συνέδριο 5.000 συνέδρων το 2013, με πλήρη κάλυψη, με 550 χλδ. ευρώ, ενώ το 2009 με 3.200.000 ευρώ. Σήμερα, καταθέτω εδώ στα πρακτικά του Συνεδρίου τον προϋπολογισμό του 2015. Με σύνολο λειτουργικών δαπανών 850 χλδ. ευρώ. Δηλαδή κάτω απ’ το 4 % των λειτουργικών δαπανών του 2010.  Μειωμένος δηλαδή κατά 96 %. 

Αυτός ο προϋπολογισμός, είναι ειλικρινής και μπορεί να χρηματοδοτηθεί απ’ το 4% της κρατικής επιχορήγησης που μας αναλογεί για το 2015, συν τις εισφορές των βουλευτών μας.

Σημειώνω, ότι με νόμο που ψηφίστηκε το τέλος του 2014, το 40% της κρατικής επιχορήγησης που παίρνουν τα κόμματα είναι ακατάσχετο. Εμείς για το 2015 μπαίνουμε στην κατανομή με το 12,3 % των προηγούμενων εκλογών. Για το 2016 και μετά, μπαίνουμε με ποσοστό 4,6 %. Το 2016 και μετά για να αντέξουμε, θα πρέπει να πείσουμε ένα μεγάλο μέρος των μελών και φίλων μας, να μας στηρίξει έστω με 1 ευρώ το μήνα. Αν τους πείσουμε ότι νοικοκυρευτήκαμε και ότι σεβόμαστε και το τελευταίο ευρώ, θα ανταποκριθούν. Έχουμε περιορίσει τόσο τα έξοδα, που μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Άφησα τελευταίο, ξεχωριστό κεφάλαιο σ’ αυτή τη σύντομη ιστορική αφήγηση του οικονομικού δράματος του ΠΑΣΟΚ, το κεφάλαιο εργαζόμενοι.

Αυτό είναι και το πιο οδυνηρό κεφάλαιο.  Μας δίνει και το μέτρο των δραματικών επιπτώσεων που είχαν αυτά τα πέτρινα χρόνια της ανέχειας και της ανεργίας γι α εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στη χώρα μας.

Αυτό το δράμα, το ζήσαμε από πρώτο χέρι, με το δράμα των εργαζομένων στο ΠΑΣΟΚ.

Το τέλος του 2011, το ΠΑΣΟΚ μισθοδοτούσε συνολικά 250 εργαζόμενους, με συνολικό ύψος δαπάνης 4 εκ. ευρώ.

Αυτούς τους ανθρώπους, το Μάρτιο του 2012, τους βρήκαμε απλήρωτους απ’ το Νοέμβριο του 2011.

Βρεθήκαμε μπροστά σ’ ένα αδιέξοδο:  ούτε να τους κρατήσουμε αντέχαμε οικονομικά, ούτε να τους απολύσουμε μπορούσαμε, ακόμη κι αν συμφωνούσαν, γιατί δεν είχαμε να καταβάλουμε αποζημιώσεις και δεδουλευμένα.

Ούτε παρόν είχαν, ούτε μέλλον μπορούσαμε να τους υποσχεθούμε.  Τους κρατούσαμε, ουσιαστικά, αιχμάλωτους.  Και είμαστε και εμείς αιχμάλωτοι αυτού του αδιέξοδου.

Από μέρα, σε μέρα – από βδομάδα σε εβδομάδα – από μήνα σε μήνα. Και με ελάχιστες εξαιρέσεις, επέδειξαν αξιοεκτίμητη κατανόηση.

Σιγά – σιγά, και κάθε φορά που μας δινόταν ευκαιρία, διευκολύναμε όσους ήθελαν να αποχωρήσουν, καταβάλλοντας μικρό μόνο μέρος των οφειλομένων.

Το καλοκαίρι του 2014, έφυγε η τελευταία μεγάλη ομάδα εργαζομένων, περίπου 100 άτομα. Σήμερα, απ’ τους 250 εργαζόμενους έχουν μείνει στο ΠΑΣΟΚ 33. Εργάζονται υπό καθεστώς εκ περιτροπής απασχόλησης, με 2 ή 3 μέρες εργασίας την εβδομάδα. Έχουν 2 μήνες απλήρωτοι, επειδή δεν έχουμε εισπράξει ακόμη ούτε ευρώ απ’ την κρατική επιχορήγηση του 2015.  Μόλις εισπράξουμε, θα καταβάλουμε αμέσως τα οφειλόμενα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Πολλοί απ’ τους εργαζόμενους στο ΠΑΣΟΚ δούλεψαν μαζί μας πολλά χρόνια.  Έδεσαν τη ζωή τους και πολλοί απ’ αυτούς την επιβίωση της οικογένειάς τους απ’ τη δουλειά τους στο ΠΑΣΟΚ.  Σήμερα είναι σε δεινή θέση.  Είτε έφυγαν, είτε παραμένουν ακόμη μαζί μας.

Σήμερα εδώ στο Συνέδριο, και εκ μέρους όλων σας, να τους ζητήσω ένα ταπεινό συγγνώμη, που δεν μπορέσαμε να είμαστε συνεπείς απέναντί τους και να τους ευχαριστήσω για την κατανόησή τους.

Τέλος, θεωρώ απαραίτητο να αποσαφηνίσω ένα θέμα και να είμαι απολύτως σαφής σ’ αυτό: Όσα στοιχεία σας παρέθεσα στην εισήγησή μου, είναι στοιχεία των επισήμων – δημοσιευμένων ισολογισμών μας, που μπορεί να τα βρει ο καθένας.

Η εισήγησή μου αυτή, δεν έχει καμμιά απολύτως σχέση με το πόρισμα που οι ελεγκτικές εταιρείες εκπόνησαν για το ΠΑΣΟΚ.

Το πόρισμα αυτό, ζητήθηκε απ’ το ΠΑΣΟΚ για να έχει μια εμπεριστατωμένη έκθεση για την οικονομική κατάσταση και την οικονομική διαχείριση τα προηγούμενα χρόνια, να δούμε τι δεν πήγε καλά και τι πρέπει να αλλάξουμε.

Η Δικαιοσύνη, όμως, στα πλαίσια κάποιας προκαταρκτικής εξέτασής, μας ζήτησε το φάκελο και όπως είχαμε υποχρέωση τον παραδώσαμε. Είναι πια στα χέρια της Δικαιοσύνης. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω γι’ αυτό.  

Συντρόφισσες και Σύντροφοι,

Είναι απίστευτο, το γεγονός ότι αυτοί που οδήγησαν το ΠΑΣΟΚ στην χρεοκοπία, δεν είχαν το πολιτικό – αλλά ούτε και το ανθρώπινο φιλότιμο, να κάνουν μια, ελάχιστη έστω, αυτοκριτική.

Όχι μόνο αυτό, αλλά διέσπασαν το Κίνημα την πιο κρίσιμη στιγμή του και ηγούνται άλλου κόμματος σα να μη συμβαίνει τίποτα.

Η πολιτική ευθύνη που τους βαραίνει θα είναι ανεξίτηλη στην ιστορία της Παράταξης.







Ο κ. Χρήστος Πρωτόπαπας κατά την εισήγησή του για την Προοπτική της Παράταξης τόνισε ότι το κύριο ζήτημα είναι ότι το κόμμα που ηγεμόνευσε στην μεταπολίτευση καταγράφει την 7η θέση στις εκλογές και είναι αντιμέτωπο με τον κίνδυνο του πολιτικού περιθωρίου.

Ανέφερε ότι τα αίτια είναι:  Α) Η αναγκαστική επιλογή του Μνημονίου (προκειμένου να αποφευχθεί η χρεοκοπία) και τα προβλήματα που δημιούργησε η εφαρμογή του στην κοινωνία λειτούργησαν ως καταλύτης για τις αρνητικές εξελίξεις. Β) Η συνύπαρξη με τη ΝΔ στην διακυβέρνηση της χώρας ήταν μια αναγκαία εθνική επιλογή που επιδιώχθηκε από τον Ιούνιο του 2011 και εφαρμόστηκε από το Νοέμβριο του 2011 με τη συμμέτοχη μάλιστα και του ΛΑΟΣ και τέλος σημαντικό ρόλο στις εκλογές του 2015, διαμόρφωσε η διάσπαση και το προσωποπαγές κόμμα του κ. Παπανδρέου, που όχι μόνο μας στέρησε αριθμητικά την απολύτως εφικτή τρίτη θέση, αλλά δημιούργησε εσωστρέφεια, υπονόμευσε τις προσπάθειές μας και απογοήτευσε πολίτες που μας στηρίζουν παραδοσιακά στρέφοντάς τους σε άλλες επιλογές.







«Πριν από τις ευρωεκλογές παρουσιάσαμε ένα πρώτο σχέδιο για την ανασυγκρότηση της χώρας. Συνεχίσαμε την προγραμματική επεξεργασία και στις βουλευτικές εκλογές εξειδικεύσαμε τις κατευθυντήριες επιλογές του», τόνισε ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. 

Υπογράμμισε ότι «αυτό το σχέδιο δεν αποτελεί ένα πόνημα που διαμορφώνεται εν κενώ αέρος. Απαιτεί μια συνεχή και άοκνη επεξεργασία που συνδέεται άρρηκτα με τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις  στη χώρα». 

«Πολλώ μάλλον όταν οι συνθήκες επιβαρύνονται από την πολιτική αλλαγή του Ιανουαρίου και η κρίση αντί να αντιμετωπίζεται οξύνεται», υπογράμμισε και πρόσθεσε ότι «η εισήγηση στο Συνέδριο μας δεν μπορεί παρά να συνδέσει το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης με την συγκυρία και να διατυπώσει τις κατευθυντήριες γραμμές του στη βάση των δραματικών γεγονότων που ζούμε αυτό τον καιρό. Η χώρα πορεύεται χωρίς πυξίδα και είναι ανάγκη να προτάξουμε τις κρίσιμες προϋποθέσεις και τους στόχους μιας εθνικής στρατηγικής στη βάση των οποίων διαμορφώνεται κα εξειδικεύεται το σχέδιο ανασυγκρότησης».