Ανακοίνωση Ζωής: Εκτροπή οι διερευνητικές εντολές με e-mail εν μέσω της νυκτός

Σφοδρή σύγκρουση με ευθείες κατηγορίες και βαρύτατους υπαινιγμούς μεταξύ των δύο κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων της χώρας εξελίσσεται τις τελευταίες ώρες, με αφορμή τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου ανταλλάσσουν ανακοινώσεις με άνευ προηγουμένου κατηγορίες.

Κύκλοι της Προεδρίας της Δημοκρατίας, αναφερόμενοι στα όσα υποστήριξε η Ζωή Κωνσταντοπούλου σχετικά με την τήρηση του Συντάγματος στη διαδικασία διερευνητικών εντολών, σημείωναν ότι «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τηρεί και εφαρμόζει στο ακέραιο τις διατάξεις του Συντάγματος. Και δεν σχολιάζει προσωπικές και καινοφανείς απόψεις ως προς την ερμηνεία των διατάξεων του Συντάγματος, έστω και αν προέρχονται από πολιτειακούς παράγοντες».

Από την πλευρά της, η κυρία Κωνσταντοπούλου κατήγγελλε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό για... εκτροπή.

Σε ανακοίνωσή της χαρακτηρίζει «θεσμικό ολίσθημα» το γεγονός ότι ο κ. Παυλόπουλος την παρέκαμψε για τη διαδικασία των διερευνητικών και καταλήγει, λέγοντας ότι «η χώρα και ο λαός δεν αντέχουν άλλη εκτροπή».

Αναλυτικά η ανακοίνωση

Στην παρούσα εξαιρετικά κρίσιμη πολιτική συγκυρία είναι αυτονόητη η επιταγή προσήλωσης στο Σύνταγμα, για τη διασφάλιση της πολύπαθης και πολλαπλώς κακοποιημένης δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών και του πολιτεύματος στην πατρίδα μας.

Θεματοφύλακες των θεσμών είναι πρωτίστως οι πολιτειακοί παράγοντες, οι οποίοι δεν επιτρέπεται να παρακάμπτουν τις συνταγματικές προβλέψεις χάριν σκοπιμοτήτων, πολιτικών, κομματικών ή άλλων.

Αποτελεί εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός παρέλειψε παντελώς να ενημερώσει την Πρόεδρο της Βουλής τόσο για την πρόθεση παραίτησης της Κυβέρνησης η οποία είχε λάβει την εμπιστοσύνη της παρούσας Βουλής όσο και για την συντελεσθείσα παραίτηση.

Αποτελεί ακόμη πιο δυσάρεστο γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επίσης επέλεξε να παρακάμψει την Πρόεδρο της Βουλής και να δρομολογήσει εσπευσμένα και χωρίς να πληρούνται οι συνταγματικές προϋποθέσεις τη διαδικασία ανάθεσης διερευνητικών εντολών και, μάλιστα, με νυχτερινά ηλεκτρονικά μηνύματα.

Αποτελεί ιδιαιτέρως οχληρό γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέφυγε να επικοινωνήσει με την Πρόεδρο της Βουλής ακόμη και σήμερα το πρωί, προ της συναντήσεώς του με τον Πρόεδρο της Ν.Δ., όταν η ίδια η Πρόεδρος τον ζήτησε τηλεφωνικώς.

Αποτελεί, τέλος, θεσμικό ολίσθημα ότι, όταν τελικά επικοινώνησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας με την Πρόεδρο της Βουλής σήμερα στις 11.30, επιχείρησε ερμηνείες του Συντάγματος για να δικαιολογήσει το θεσμικό ατόπημα.

Στο άρθρο 37 § 4 του Συντάγματος, που εφαρμόζεται εν προκειμένω, σύμφωνα με το άρθρο 38 § 1,  προβλέπεται ρητά και κατηγορηματικά, με τρόπο που αποκλείει επινοημένες ερμηνείες:

«Η πρόταση για την ανάθεση εντολής γίνεται μέσα σε τρεις ημέρες από την ημέρα που ο Πρόεδρος της Βουλής ή ο αναπληρωτής του ανακοινώνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη δύναμη των κομμάτων στη Βουλή˙ η ανακοίνωση αυτή γίνεται πριν από κάθε ανάθεση εντολής».

Ωστόσο, χωρίς να γίνει οποιαδήποτε επίσημη ενημέρωση ή επικοινωνία από την Κυβέρνηση και την Προεδρία της Δημοκρατίας προς τη Βουλή σχετικά με την παραίτηση της Κυβέρνησης και πριν καν γίνει η ανακοίνωση της δύναμης των κομμάτων στη Βουλή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία ρητά προβλέπεται ως αναγκαία προϋπόθεση για την έναρξη της διαδικασίας των διερευνητικών εντολών, υπήρξε ανεπίτρεπτη σπουδή που για άλλη μια φορά δοκιμάζει την συνταγματική νομιμότητα.

Αυτές τις ώρες δεν θα έπρεπε να είναι αναγκαία η επισήμανση πως η τήρηση του Συντάγματος δεν μπορεί να γίνεται επιλεκτικά από τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα - εγγυητή της δημοκρατίας. Η τήρηση του Συντάγματος αποτελεί ύψιστο θεσμικό καθήκον και επαφίεται στη θεσμική ευσυνειδησία των εκπροσώπων της πολιτειακής εξουσίας, αλλά και στον πατριωτισμό των πολιτών, στους οποίους εντάσσονται και οι πολιτειακοί παράγοντες.

Η ιστορία δεν χαρίζεται και δεν θα χαριστεί σε κανέναν.

Η χώρα και ο λαός δεν αντέχουν άλλη εκτροπή.

Η λαϊκή κυριαρχία δεν είναι σύνθημα, αλλά επιταγή που υποχρεώνει τους πάντες να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.