Το ντιμπέιτ «έβγαλε» διάθεση για νέες συνεργασίες μετεκλογικά

Μπορεί να ήταν ένα ντιμπέιτ με πολλή ένταση, φαρμακερές ατάκες, επιθετική κριτική και με απευθείας σκληρούς διαλόγους και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη μεταξύ κάποιων αρχηγών, ωστόσο, ήταν διάχυτη η αίσθηση ότι στο τραπέζι είναι πλέον νέες μετεκλογικές συνεργασίες σε σχέση με αυτές που υπήρξαν ως τώρα.

Ακόμη και το πώς αντέδρασε -που δεν αντέδρασε καν δηλαδή- ο Αλέξης Τσίπρας στην ανοιχτή «πρόκληση-προσφορά» του Ευάγγελου Μεϊμαράκη να πάει και σήμερα κιόλας να τον δει και να συζητήσουν για μετεκλογική συνεργασία στην Κουμουνδούρου είναι ενδεικτική του γεγονότος ότι έχει αλλάξει το κλίμα και όλοι αναλογίζονται δύο και τρεις φορές πριν πουν κάτι, την επόμενη ημέρα και πώς θα τα φέρει η κάλπη.

Ο πρόεδρος της ΝΔ, βέβαια, δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να επιμείνει στη θέση ότι χρειάζεται συνεργασία όλων των, λεγόμενων, «ευρωπαϊκών» δυνάμεων μετεκλογικά. Αυτή τη φορά όμως ο κ. Τσίπρας δεν απάντησε το ίδιο έντονα όπως όταν μιλά για το θέμα στις προεκλογικές συγκεντρώσεις ή σε άλλες συνεντεύξεις του. Δεν έσπευσε, δηλαδή, να απορρίψει μετά βδελυγμίας την πρόκληση Μεϊμαράκη ή να στήσει ένα πολωτικό σκηνικό -εκτός κι αν «φυλάει» μία τέτοια αντεπίθεση για την τηλεοπτική μονομαχία με τον πρόεδρο της ΝΔ τη Δευτέρα.

Ο κ. Τσίπρας ήταν πολύ προσεκτικός όχι μόνο απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, παρότι η Φώφη Γεννηματά πήγε με άγριες διαθέσεις εναντίον του στο στούντιο της ΕΡΤ, αλλά και με τον Σταύρο Θεοδωράκη, αποφεύγοντας να επαναλάβει βαριές κατηγορίες σε βάρος του Ποταμιού, σχετικά με τις σχέσεις του με διαπλεκόμενα. Μάλιστα και ο κ. Θεοδωράκης ήταν ιδιαίτερα επικριτικός και σκληρός με τον κ. Τσίπρα χωρίς να λάβει την ανάλογη απάντηση. Τουλάχιστον από την πλευρά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ έγινε χθες ένα μικρό βήμα προς την εκτόνωση της έντασης ανάμεσα στην Κουμουνδούρου και τα δύο κόμματα της κεντροαριστεράς και απομένει να φανεί εάν θα υπάρξει συνέχεια. Και κυρίως εάν θα επιβεβαιωθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει όντως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι ως εν δυνάμει συμμάχους την επόμενη ημέρα.

Εάν, πάντως, συνυπολογίσει τη στάση του Πάνου Καμμένου στο θέμα των συνεργασιών τότε μάλλον το κλίμα έχει πραγματικά αλλάξει. Ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων δεν έδειξε τόσο αρνητικός όσο παλιότερα στην προοπτική μίας συνεργασίας με τα κόμματα της κεντροαριστεράς. Η στάση είναι πιθανόν ενδεικτική των σκέψεων που υπάρχουν και στην Κουμουνδούρου, εάν αναλογιστεί κανείς ότι ο κ. Καμμένος κινείται ανάλογα με την τακτική του κ. Τσίπρα.

Το πόσο κοντά είναι οι προσεγγίσεις τους μάλιστα φάνηκε όταν ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ μίλησε για το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ: Χρησιμοποίησε την ίδια φρασεολογία με εκείνη του κ. Τσίπρα, λέγοντας ότι εάν απαλλαγεί η Φώφη Γεννηματά από τα βαρίδια τότε υπάρχει περιθώριο -τα «βαρίδια» πρώτος τα έβαλε στη δημόσια συζήτηση ο κ. Τσίπρας! 

Ο κ. Θεοδωράκης δεν άλλαξε κάτι στη θέση του για τις συνεργασίες, τις οποίες επιδιώκει σταθερά, ενώ η κυρία Γεννηματά ήταν η περισσότερο «επιθετική» στον τομέα αυτό, ζητώντας μετ’ επιτάσεως και περίπου εμφανιζόμενη σίγουρη για το σχηματισμό κυβέρνησης ευρείας συνεννόησης μετεκλογικά.

Το «παιχνίδι» των συνεργασιών δηλαδή ανάμεσα και στα πέντε κόμματα που ψήφισαν το μνημόνιο στη Βουλή ήταν φανερό στο ντιμπέιτ, αν και δεν έχουν όλοι την ίδια προσέγγιση και επιδιώξεις.

Εκτός αυτού του πεδίου κινήθηκαν τα δύο κόμματα της αριστεράς που είναι στον αντίποδα των μνημονίων, η Λαϊκή Ενότητα και το ΚΚΕ. Η συζήτηση περί συνεργασιών με τα άλλα κόμματα ήταν εντελώς ξένη για τους Πάνο Λαφαζάνη και Δημήτρη Κουτσούμπα. Πάντως ο πρώτος έδειξε διάθεση συνεννόησης με το ΚΚΕ, κάτι που όμως απέρριψε ο κ. Κουτσούμπας, όπως ήταν αναμενόμενο.

Στα αξιοσημείωτα είναι και το ότι ο κ. Τσίπρας απέφυγε να αντιπαρατεθεί με τον κ. Λαφαζάνη και να αναθερμάνει τον εμφύλιο, με τον πρόεδρο της Λαϊκής Ενότητας πάντως να ασκεί σκληρή κριτική για την στροφή του ΣΥΡΙΖΑ στον μνημονιακό δρόμο.