Τασούλας: Σοβιετικού τύπου το μοντέλο αγροτικού συνεταιρισμού που προτείνει η κυβέρνηση

Κριτική στο «αναχρονιστικό, σοβιετικού τύπου» μοντέλο που επιχειρεί να θεσμοθετήσει η κυβέρνηση για το μοντέλο των αγροτικών συνεταιρισμών άσκησε ο βουλευτής της ΝΔ, Κώστας Τασούλας, κατά την ομιλία του στη Βουλή.

Ο βουλευτής Ιωαννίνων θεωρεί ότι στόχος της «αριστεράς του φθόνου», όπως χαρακτηρίζει την κυβέρνηση, είναι να αποκτήσει τον έλεγχο σε όλο το φάσμα της λειτουργίας των αγροτικών συνεταιρισμών, ώστε να εκλέγονται τα δικά της στελέχη και να έχει τον απόλυτο κομματικό έλεγχο. 

Όπως σημειώνει ο βουλευτής της ΝΔ, ο νόμος εξουσιοδοτεί τον Υπουργό Γεωργίας να καθορίζει με απόφασή του τον τύπο και το περιεχόμενο των συμβάσεων πώλησης εκ μέρους των συνεταιρισμών ανά είδος προϊόντος, σε μία εποχή που η επιχειρηματικότητα επιβάλει ευελιξία.

Η ομιλία του κ.Τασούλα κατά τη συνεδρίαση της Βουλής: 
« Κύριε Πρόεδρε,

το νομοσχέδιο για τους συνεταιρισμούς, το έβδομο κατά σειρά νομοσχέδιο για το θέμα αυτό, μετά το πρώτο εκείνο του 1915, είναι απολύτως αναχρονιστικό. Και είναι απολύτως αναχρονιστικό όπως απολύτως αναχρονιστικός ήταν και ο Πρωθυπουργός της χώρας το πρωί, που μίλησε και εξέφρασε την ουρανομήκη απορία του, γιατί συζητάμε για την ασφάλεια της χώρας, ενώ θα έπρεπε να συζητάμε για την οικονομία και τις επενδύσεις. Λες και η ασφάλεια της χώρας δεν έχει σχέση με την οικονομία και τις επενδύσεις. Λες και η ασφάλεια της χώρας και των πολιτών δεν είναι προϋπόθεση για να ευδοκιμήσει η οικονομία και για να έρθουν επενδύσεις. Όσο αναχρονιστικός ήταν ο κ. Τσίπρας το πρωί, διατυπώνοντας αυτήν την απορία του, εξίσου αναχρονιστικό είναι και αυτό το νομοσχέδιο για τους συνεταιρισμούς την εποχή που η χώρα χρειάζεται συμπόρευση, για να μην πω πρωτοπορία, σε σχέση με τους καιρούς.

Η Κυβέρνηση, όμως, η σημερινή -η οποία είναι προϊόν της οργής και της απογοήτευσης του κόσμου και όχι της εκτίμησής του προς εσάς- δημιουργεί μια οπισθοχώρηση σε όλα, τα βαφτίζει «αριστερά» και «συμπαθητικά» και επαίρεται για αυτήν την οπισθοχώρηση, όταν είναι προφανές ότι ακόμη και ο νόμος του 1915 ήταν πολύ πρωτοποριακός σε σχέση με αυτόν που κάνετε εσείς εδώ σήμερα και επιχειρείτε, μέσω αυτού του νόμου, να υποτάξετε βασικές παραδοχές οικονομικής επίδοσης του ανθρωπίνου είδους.

Είναι εντυπωσιακό να πει κανείς ότι όλο το αστικό δίκαιο μιας χώρας, η οποία έχει καθεστώς ελεύθερο και όχι ολοκληρωτικό, στηρίζεται σε τρία αξιώματα: Στηρίζεται στην ελευθερία των συμβάσεων, στηρίζεται στον θεσμό της ιδιοκτησίας και στηρίζεται στον θεσμό της κληρονομικής διαδοχής.

Και οι τρεις αυτοί θεσμοί, της ιδιοκτησίας, της κληρονομικής διαδοχής και της ελευθερίας των συμβάσεων, ανάγονται στην ανθρώπινη φύση. Δεν ανάγονται σε κάποια ιδεολογία, ανάγονται στην ανθρώπινη φύση της δημιουργικότητας, της αίσθησης ότι κάτι μου ανήκει και της αίσθησης ότι, μετά τη δική μου ζωή, αυτό που μου ανήκει κληρονομικά θα μεταφερθεί στα παιδιά μου. Αυτά τα κίνητρα δεν έχουν να κάνουν με ιδεολογία, επαναλαμβάνω. Έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη φύση, η οποία είναι συνυφασμένη με την προκοπή, με τη δημιουργικότητα και με το συμφέρον, το οποίο η «Αριστερά του φθόνου» –την οποία εκπροσωπείτε- το έχει μετατρέψει σε ένα αποφώλιο και αποκρουστικό τέρας, λες και κανείς σε αυτήν τη χώρα δεν κήδεται του συμφέροντός του. Έχουμε χαρακτηρίσει το συμφέρον σαν κάτι τερατώδες.

Θεσπίζουμε το 2016 νόμους, με τους οποίους καταργούμε την ελευθερία των συμβάσεων και καθορίζουμε συνεταιρισμούς, νομικές μορφές όπου ο νόμος, το Υπουργείο Γεωργίας δηλαδή, περιγράφει το πώς θα γίνονται οι εκλογές, πώς θα είναι τα ψηφοδέλτια, πώς θα λειτουργούν, πώς θα διοικούνται και στο άρθρο 36 ο Υπουργός Γεωργίας καθορίζει τον τύπο και το ελάχιστο περιεχόμενο των συμβάσεων ανά είδος προϊόντος, νικώντας και καταργώντας αυτή του η απόφαση την ιδιωτική συμφωνία.

Πού βρισκόμαστε; Βρισκόμαστε σε μια αναβίωση σοβιετικών αντιλήψεων; Βρισκόμαστε σε μια αναβίωση αφελών αντιλήψεων θα έλεγα εγώ; Βρισκόμαστε σε μια αναβίωση εξωπραγματικών αντιλήψεων;

Όλα αυτά μαζί συνθέτουν τον λόγο για τον οποίο, όπως σωστά υποστήριξε ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας, κ. Βλάχος, εμείς δεν θα ψηφίσουμε αυτό το αναχρονιστικό νομοσχέδιο.

Και επειδή μιλήσατε -και λέει η εισηγητική έκθεση- για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργήθηκαν οι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα, σας θυμίζω ότι μια στοιχειώδης αναδρομή στην ιστορία δείχνει ότι το συνεταιριστικό σύστημα στην Ελλάδα δημιουργήθηκε από την κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου και από την Εθνική Τράπεζα, γιατί και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος τότε και ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήθελαν τότε που κατηργούντο τα λατιφούντια, τότε που κατηργούντο τα μεγάλα τσιφλίκια να ενισχύσουν τις μικρές ιδιωτικές οικογενειακές αγροτικές επιχειρήσεις.

Χαρακτηριστικό αυτής της μεθόδου είναι το γεγονός ότι το 70% των συνεταιρισμών που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα από το 1915 έως το 1920 ήταν πιστωτικοί. Το 30% αφορούσαν στην παραγωγή και στη διανομή των προϊόντων, γιατί αυτό που έκαιγε τον αγρότη εκείνη τη δύσκολη εποχή, ήταν η έλλειψη πιστώσεων. Σημειωτέον, ότι οι εκατόν πενήντα συνεταιρισμοί του 1915 έγιναν χίλιοι εξακόσιοι το 1920, αλλά το 70% ήταν πιστωτικοί, γιατί το κύριο πρόβλημα ήταν η χρηματοδότηση.

Πάμε, λοιπόν, από το 1915 στο 2016 και βλέπουμε ότι είναι ένα νομοσχέδιο, το οποίο -επαναλαμβάνω- δημιουργεί μια σοβιετικού τύπου, κομμουνιστικού τύπου, ιδεοληπτικού τύπου συνεταιριστική οργάνωση, την ώρα που όλα αυτά απελευθερώνονται και οι αγρότες αφήνονται ελεύθεροι να αναπτύξουν την επιχειρηματικότητά τους.

Είναι συνεπώς ένας αναχρονισμός, τον οποίον δεν θα ψηφίσουμε. Απόδειξη αυτού του αναχρονισμού είναι η θλιβερή εικόνα των θεωρείων, όπου ο αγροτικός κόσμος δεν δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον και δεν επενδύει την παραμικρή ελπίδα σε αυτήν την δήθεν πρωτοποριακή πρωτοβουλία σας, η οποία, όμως, είναι βαθύτατα αριστερή, βαθύτατα αναχρονιστική».