Τα ακούω βερεσέ

Τείνω τελικά να βγάλω το συμπέρασμα ότι πιο χαραμοφάηδες, γκρινιάρηδες, κουτοπόνηροι και βλαχόμαγκες από τους σύγχρονες Έλληνες δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο όλο. Αγενείς, άξεστοι, με μηδενικό αίσθημα ευθύνης, με περίσσια αγένεια, καταντούν λαθρεπιβάτες της ζωής, παράσιτα κανονικά, που τα θέλουν όλα έτοιμα, χωρίς καμιά υποχρέωση. 

Λένε για κρίση οικονομική, που ταλαιπωρεί τους Έλληνες. Κολοκύθια τούμπανα λέω γω. Λένε για φτώχεια, ανεργία και δε συμμαζεύεται. Παραμύθια της Χαλιμάς, απαντάω με τη σειρά μου. Όλοι κολακεύουν τον τεμπέλαρο και άχρηστο Έλληνα, λέγοντάς του πόσο δίκιο έχει, που γκρινιάζει και απαιτεί. 

Εξηγούμαι λοιπόν: Πάω σε επαγγελματικό ραντεβού Δευτέρα πρωί σε καφετέρια της Καισαριανής. Τίγκα λοιπόν το μαγαζί από αργόσχολους, που χάζευαν, διάβαζαν εφημερίδες και έδειχναν αμέριμνοι. Τίγκα από μερακλήδες του κώλου, που κάπνιζαν αρειμάνια και έκαναν την καφετέρια τεκέ.

Τι κρίση μου λες ρε κερατά πολιτικέ, συνδικαλιστή, αναλυτή και λαϊκιστή κάθε είδους; Αν υπήρχε κρίση θα κάπνιζαν έτσι και θα έπιναν καφέδες μία κανονική καθημερινή. Όλοι αυτοί ξοδεύουν μόνο για καφέδες και ποτά 400 ευρώ το μήνα. Θα πει κανείς ότι ίσως είναι άνεργοι. Σωστό. Και γω λέω ότι αν δεν μπορούν να δουλέψουν στην Αθήνα, αντί να περιμένουν να τρυπώσουν κάπου στο κράτος να πάνε στα χωριά τους και να καλλιεργούν φακές. Χιλιάδες τόνους φακές εισάγει η χώρα μας κάθε χρόνο. Αλλά βέβαια αυτές οι δουλειές δεν είναι για την «ανώτερη φυλή», τους Έλληνες, αλλά για άλλους. 

Και φυσικά δεν μπορείς να παραπονιέσαι κύριε για το «άχρηστο» κράτος, όταν εσύ ο ίδιος το γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια για ένα θέμα, όπως το κάπνισμα, που ενοχλεί το διπλανό σου και γι’ αυτό ψηφίστηκε ο σχετικός νόμος της απαγόρευσης. Όταν ξεφτιλίζεις μόνος σου το κράτος, τότε κάνε τουμπεκί ψιλοκομμένο όταν το κράτος δεν είναι κοντά σου στα δικά σου προβλήματα. Γι’ αυτό, όλα όσα ακούγονται για τους… κακόμοιρους τους Έλληνες, που περνάνε άσχημα με την οικονομική κρίση τα ακούω βερεσέ…