Βούτσης: Η χώρα ασφυκτιά, αναζητείται επειγόντως η κανονικότητα

Συνέδριο για την καλή νομοθέτηση διοργανώνει η Βουλή σε συνεργασία με το υπουργείο Δικαιοσύνης και το εργαστήριο Μελέτης για την Διαφάνεια της νομικής σχολής του ΑΠΘ, ελάχιστες ώρες μετά το τέλος της επεισοδιακής συνεδρίασης της Ολομέλειας για την ντροπολογία που διαγράφει πρόστιμα λαθρεμπορίας, κατά την οποία παραβιάστηκε το σύνολο των προβλέψεων του Κανονισμού του Κοινοβουλίου και της ορθής νομοθέτησης.

Υπό αυτά τα δεδομένα μόνο ως αυτό-τρολάρισμα ακούγεται ο τίτλος του διήμερου συνεδρίου: «Η καλή νομοθέτηση ως αναγκαία προϋπόθεση μιας δίκαιης και αποτελεσματικής λειτουργίας της Πολιτείας» στο οποίο θα παρελάσει σχεδόν το σύνολο του θεσμικού κόσμου της χώρας και πλήθος ακαδημαϊκών και πολιτικών ανδρών.

Η έναρξη των εργασιών έγινε σήμερα στις 17:40 από τον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση και ακολούθησε ομιλία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο  με τίτλο «Η καλή νομοθέτηση ως θεσμικό αντίβαρο στην αποδυνάμωση του κανόνα δικαίου».
Στην πρώτη ενότητα με τίτλο «Το ισχύον θεσμικό πλαίσιο παραγωγής κανόνων δικαίου και οι δυσλειτουργίες του» θα μιλήσουν ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Παρασκευόπουλος και οι κ.κ. Σπυρίδων Βλαχόπουλος, Καθηγητής ΕΚΠΑ, Γιάννης Τασόπουλος, Καθηγητής ΕΚΠΑ, Γεώργιος Γεραπετρίτης, Αν. Καθηγητής ΕΚΠΑ, Ξενοφών Ι. Παπαρρηγόπουλος, Αν. Καθηγητής Παν. Πελοποννήσου.
 

Βούτσης: Η χώρα ασφυκτιά, αναζητείται επειγόντως η κανονικότητα

Ο κ. Βούτσης περιέλαβε στην ομιλία του δύο βασικές παραδοχές. Ότι η νομοθετική εξουσία έχει υποχωρήσει έναντι της εκτελεστικής και πως οι μνημονιακές απαιτήσεις έχουν κάνει κανόνα την ψήφιση νομοσχεδίων με εξπρές διαδικασίες.

Υποστήριξε στο τέλος της ομιλίας του δε πως «η χώρα ασφυκτιά, αναζητείται επειγόντως η κανονικότητα»

«Η διάκριση της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία έχει αποδυναμωθεί στην πράξη. Και αυτό γιατί η εκάστοτε Κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία στη Βουλή και με την επίκληση της αρχής της δεδηλωμένης ή, καλώς ή κακώς, της κομματικής πειθαρχίας, καθιστά νόμους του κράτους τις νομοθετικές της πρωτοβουλίες, με ελάχιστα παραδείγματα καταψήφισης νομοσχεδίων από τη Βουλή».

«Με την υπογραφή του 1ου Μνημονίου και την υπαγωγή της χώρας σε επιτήρηση, αναγνωρίζουμε όλοι ότι έχουμε μπει σε μία περίοδο έκτακτης νομοθετικής λειτουργίας» ανέφερε στην συνέχεια για να προσθέσει «Η χρήση της εσπευσμένης νομοθετικής διαδικασίας έχει ενταθεί όσο ποτέ άλλοτε. Και αυτό γιατί οι βασικές νομοθετικές πρωτοβουλίες προκύπτουν μετά από διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, με εκατέρωθεν συμβιβασμούς μεταξύ αυτών και των ελληνικών αρχών αλλά και των θεσμών μεταξύ τους. Δεδομένου ότι ο τελικός συμβιβασμός προκύπτει συνήθως λίγο πριν τις συνεδριάσεις του «Eurogroup», σε ασφυκτικές προθεσμίες, καθίσταται μονόδρομος η προσφυγή στις επείγουσες και κατεπείγουσες διαδικασίες του Κανονισμού της Βουλής για την ψήφιση των σχετικών νομοσχεδίων, που συνήθως είναι ογκώδη και περιέχουν διατάξεις πολλών υπουργείων».
 
Ο Πρόεδρος της Βουλής υπογράμμισε πως από το 2009 εως σήμερα καταγράφεται μία κατακόρυφη αύξηση επειγόντων και κατεπειγόντων νομοσχεδίων αλλά και Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου. Ανέφερε δε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τις 26 ΠΝΠ της περιόδου 2012 – 2015. «Η Βουλή έφτασε στο σημείο να ψηφίσει, σε ένα μόλις άρθρο, διατάξεις εκατοντάδων σελίδων, αρμοδιότητας σύσσωμου σχεδόν του Υπουργικού Συμβουλίου» ανέφερε για να παραδεχθεί ότι «Η κατάσταση αυτή περιορίζει ασφυκτικά τον κοινοβουλευτικό διάλογο και τη σχετική διαβούλευση στη Βουλή. Ουσιαστικά φτάνει στο σημείο να ακυρώνει τη δυνατότητα των μελών του Κοινοβουλίου να προτείνουν στην Ολομέλεια της Βουλής τροποποιήσεις και βελτιωτικές προτάσεις επί της ουσίας των νομοσχεδίων που καταθέτει η Κυβέρνηση». Τέλος, ο πρόεδρος του κοινοβουλίου υποστήριξε ότι ο ίδιος καταβάλει προσπάθειες για τον εξορθολογισμό της νομοθετικής λειτουργίας, ωστόσο πρόσθεσε: «όμως είναι προφανές ότι τίποτα από τα προαναφερθέντα δεν αρκεί και δεν μπορεί να οδηγήσει στην περίφημη «καλή νομοθέτηση» όσο βρισκόμαστε στη μέγγενη της σκληρής επιτήρησης. Η χώρα ασφυκτιά, αναζητείται επειγόντως η κανονικότητα και οφείλουμε να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Εκτός από την επανεκκίνηση της οικονομίας χρειαζόμαστε και την επανεκκίνηση των θεσμών -των δικών μας θεσμών- και την ενεργοποίηση της εμπιστοσύνης των πολιτών σε αυτούς».