Κονιόρδου εναντίον Φίλη και Ξυδάκη: Δεν έχουν βασικές γνώσεις για την πολιτιστική κληρονομιά

Στην αντεπίθεση πέρασε το υπουργείο Πολιτισμού, μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν για το άρθρο 67 του νομοσχεδίου για τα πνευματικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα να αποσυρθεί τελικά η ρύθμιση πριν την ψήφισή του.

Αν και το υπουργείο στην ανακοίνωσή του κάνει λόγο για «παρεξήγηση» σχετικά με το άρθρο 67 του νομοσχεδίου, σημειώνει ότι «οι αιτιάσεις περί προσπάθειας κατάλυσης της συνταγματικά προστατευόμενης πολιτιστικής κληρονομιάς καταδεικνύουν ότι αυτοί που τις εκφέρουν δεν έχουν βασικές γνώσεις στο συγκεκριμένο τομέα».

Υπενθυμίζεται ότι η ρύθμιση που θα έδινε τη δυνατότητα έγκρισης έργων σε αρχαιολογικούς χώρους χωρίς υπουργική απόφαση προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Νίκου Φίλη και του Νίκου Ξυδάκη, με αποτέλεσμα τελικά να αναγκαστεί να την αποσύρει η Λυδία Κονιόρδου.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού αναφέρει:

Το άρθρο 67 αποσύρθηκε από  την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λυδία Κονιόρδου κατά τη συζήτηση του σ.ν. στην Ολομέλεια της Βουλής στις 13/7/2017 προκειμένου να αποσοβηθεί η ένταση που δημιουργήθηκε, ωστόσο το ΥΠΠΟΑ θεωρεί σημαντικό να διευκρινίσει τα εξής:

Το ΥΠΠΟΑ, με το άρθρο 67 ανταποκρίθηκε σε σχετικό αίτημα των υπηρεσιών του, και εισηγήθηκε την κατάργηση μιας γραφειοκρατικής διαδικασίας η οποία επιβαρύνει τη λειτουργία των συλλογικών του οργάνων  και καθυστερεί την υλοποίηση προγραμματικών συμβάσεων, χωρίς να προσθέτει κάτι σε επίπεδο ουσιαστικού ελέγχου των επεμβάσεων στα μνημεία, δεδομένου ότι όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι του αρχαιολογικού νόμου έχουν προηγηθεί της σύναψης των σχετικών προγραμματικών συμβάσεων.​

Η τόσο παρεξηγημένη διάταξη του άρθρου 67 προσέθετε στον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002 το εξής εδάφιο: «Δεν απαιτείται η έκδοση υπουργικής απόφασης σε περίπτωση υλοποίησης έργου σε μνημεία, ιστορικούς τόπους και αρχαιολογικούς χώρους στο πλαίσιο προγραμματικών συμβάσεων, στις οποίες συμμετέχει ως συμβαλλόμενο μέρος το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.» Η διάταξη αυτή  είχε ως στόχο να καταργήσει την επιπλέον έγκριση αποκλειστικά και μόνο σε προγραμματικές συμβάσεις στις οποίες συμμετέχει και παρακολουθεί διά των υπηρεσιών του το ΥΠΠΟΑ. Τις προγραμματικές συμβάσεις τις υπογράφει είτε ο ίδιος ο Υπουργός, είτε, με εντολή του, αρμόδιο εξουσιοδοτημένο όργανο του ΥΠΠΟΑ.  Στις περιπτώσεις αυτές, η έγκριση υλοποίησης του έργου από τρίτο προκύπτει από την προσυπογραφή της προγραμματικής σύμβασης, η οποία σε κάθε περίπτωση προϋποθέτει την έκδοση όλων των απαραίτητων  αποφάσεων των οργάνων του ΥΠΠΟΑ (όπως πχ του α εδαφίου του άρθρου 10 του Ν. 3028/2002).

Κατά συνέπεια, οι αιτιάσεις περί προσπάθειας κατάλυσης της συνταγματικά προστατευόμενης πολιτιστικής κληρονομιάς καταδεικνύουν ότι αυτοί που τις εκφέρουν δεν έχουν βασικές γνώσεις  στο συγκεκριμένο τομέα, αφού α) στις προγραμματικές συμβάσεις βάσει νόμου(άρθρο 100 του ν. 3852/2010) συμμετέχουν φορείς του δημόσιου τομέα όπως δημοι, περιφέρειες, εκκλησία και πανεπιστήμια (όχι οποιοσδήποτε ιδιώτης) και β) υπάρχει ένα πλέγμα διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου που διασφαλίζουν την παρακολούθηση των επεμβάσεων σε μνημεία από το ΥΠΠΟΑ (π.χ. σήμα διακοπής εργασιών) και άρα η οποιαδήποτε  προσπάθεια κατάργησης της βασικής απαίτησης του άρθρου 10 του αρχαιολογικού νόμου θα ήταν εκ των πραγμάτων ατελέσφορη.