Παρασκευόπουλος: Για να εξαρθρωθεί μια συμμορία δικαιολογείται και έγκλημα πολύ περισσότερο ένα τηλεφώνημα...

Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ ο κ. Νίκος Παρασκευόπουλος υποστήριξε πως «πρόταση της ΝΔ για εξεταστική νομίζω ότι εντάσσεται σε μια αντιπολιτευτική τακτική. Πρόκειται περι τακτικισμού. Χάρη της δημιουργίας οφέλους να παραμερίζεται το δημόσιο συμφέρον. Το ξανά είδαμε πολύ πρόσφατα. Λέει η ΝΔ «δεν μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο ενός νόμου και αν είναι καλός για τους πολίτες αλλά μας ενδιαφέρει  με την ψήφο μας να διασαλεύσουμε την κυβερνητική συνοχή. Δεν μας ενδιαφέρει να υπάρχουν επενδύσεις αλλά οι επενδυτές να βοηθήσουν εμάς να έρθουμε στην εξουσία. Δεν μας ενδιαφέρει αν η πρότασή μας βοηθά ή όχι την διερεύνηση μιας υπόθεσης αλλά μας ενδιαφέρει αν θα πλήξουμε έναν υπουργό και συνολικά την κυβέρνηση»».

«Διακινδυνεύει η πρόταση της αντιπολίτευσης την δικαιοσύνη και την ασφάλεια των πολιτών προκειμένου να πληγεί ένας υπουργός» ανέφερε ο ίδιος σε άλλο σημείο για να ισχυριστεί πως η υπόθεση αφορά εμπορία ναρκωτικών «Τα ναρκωτικά δεν θα σκορπίσουν αδιακρίτως αλλά θα μπουν και σε χώρους οπαδικούς, κατασταλτικούς . Όλα αυτά θα συμβούν. Θα δημιουργηθούν επιχειρήσεις για ξέπλυμα χρήματος. Θα έχουμε παραοικονομία που θα εμποδίζει την νόμιμη οικονομία. Όμως την ΝΔ δεν την ενδιαφέρει αυτό. Την ενδιαφέρει αν ένα τηλεφώνημα ήταν κομιλφό. Ερευνητικές προσπάθειες που πρέπει να γίνονται με μυστικότητα θα έρθουν στην δημοσιότητα και θα αποτελέσει παγκόσμια πρωτοτυπία. Προκειμένου να εξαρθρωθεί μια συμμορία δικαιολογείται ακόμα και έγκλημα πολύ περισσότερο ένα τηλεφώνημα».

Διαβάστε την ομιλία του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου στη συζήτηση για τις συνομιλίες του Πάνου Καμμένου με τον ισοβίτη Μάκη Γιαννουσάκη:

«Κυρία Πρόεδρε, προηγήθηκε δεινός ομιλητής και σας παρακαλώ, επίσης, για μια αντίστοιχη ανοχή χρόνου σε εμένα εάν μου χρειαστεί.

Η πρόταση των Βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το συγκεκριμένο θέμα νομίζω ότι εντάσσεται σε μια αντιπολιτευτική τακτική. Πρόκειται περί τακτικισμού. Δεν θέλω να μιλήσω με κλισέ και να πω «τακτική του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης» -είναι μάλλον ευρύτερο το θέμα-, αλλά θα την περιγράψω.

Η τακτική αυτή τι θέλει, τι προσπαθεί; Προσπαθεί χάριν της δημιουργίας ενός κομματικού οφέλους να παραμερίζεται το δημόσιο συμφέρον. Πού τη βλέπουμε; Την είδαμε πολύ πρόσφατα. Δεν μας ενδιαφέρει το περιεχόμενο ενός νόμου, εάν είναι καλός. Επειδή ο νόμος απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, δεν μας ενδιαφέρει εάν ο νόμος είναι καλός για όλους τους πολίτες, μας ενδιαφέρει με τη ψήφο μας να διασαλεύσουμε την κυβερνητική συνοχή, επομένως να γίνουμε εμείς κυβέρνηση, το καλό του τόπου ας μείνει στην άκρη.

Δεν μας ενδιαφέρει αν η χώρα χρειάζεται σήμερα επενδύσεις. Εμείς έμμεσα ή και άμεσα προτρέπουμε τους επενδυτές να περιμένουν να έρθουμε εμείς στην εξουσία ή να μας βοηθήσουν να έρθουμε εμείς στην εξουσία, γιατί τότε θα μπορούν να επενδύσουν επικερδέστερα.

Και φτάνουμε στο προκείμενο. Δεν μας ενδιαφέρει αν η πρότασή μας βοηθά ή όχι τη διερεύνηση μιας υπόθεσης, η οποία είναι εκκρεμής στη δικαιοσύνη -εδώ διαφωνώ με τον προλαλήσαντα- και η οποία σε πολλές πτυχές της και άγνωστη και σημαντική και βαρύτατη είναι για την ελληνική κοινωνία. Καθόλου δεν μας ενδιαφέρει. Μας ενδιαφέρει το αν θα πλήξουμε έναν σημαντικό Υπουργό της Κυβέρνησης και την Κυβέρνηση στο σύνολό της.

Αυτή, λοιπόν, η περίπτωση τι κάνει; Διακινδυνεύει τη δικαιοσύνη και την ασφάλεια, γιατί η απονομή δικαιοσύνης σε μια υπόθεση που αφορά δύο και τόνους ηρωίνης αφορά την ασφάλεια των πολιτών, προκειμένου να πληγεί ένας Υπουργός. Και γιατί διακινδυνεύει αυτή η υπόθεση την ηρεμία της δικαιοσύνης στην προσπάθεια της να τη διερευνήσει; Μα, διότι σε ορισμένες ερευνητικές, ανακριτικές πράξεις χρειάζεται μυστικότητα.

Βεβαίως, να απαντήσω και εξειδικευμένα σε αυτό το οποίο ειπώθηκε ότι έκλεισε η υπόθεση. Βεβαίως και δεν έκλεισε η υπόθεση. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει μια οριστική μόνο υπόθεση, πράγμα που σημαίνει ότι υπολείπονται στάδια ενδίκων μέσων, εφετείο, ενώ πιθανότατα θα χρειαστεί και ακυρωτικό δικαστήριο.

Δεύτερον, η υπόθεση έχει ανοικτές πτυχές. Προς το παρόν, δεν έχουν βρεθεί χρηματοδότες, δεν έχουν καταδικαστεί. Έχει συμφέρον η χώρα να φανούν οι χρηματοδότες; Μα, αλίμονο! Ο χρηματοδότης μιας τόσο μεγάλης επιχείρησης, που είναι προφανώς ο εγκέφαλος, εάν σε αυτήν την περίπτωση μείνει χωρίς να πληγεί και χωρίς να βρεθεί, θα έχει λυμένα τα χέρια να συνεχίσει.

Να συνεχίσει ποιος; Αυτός ο οποίος έφερε δύο τόνους ηρωίνη. Ξέρετε τι σημαίνουν δύο τόνοι ηρωίνη. Ωστόσο, θα το θυμίσω για όσους συνηθίζουν να ξεχνούν κάποια πράγματα. Δεν σημαίνει μόνο άνθρωποι εξαρτημένοι, σημαίνει και θανάτους, διότι υπάρχουν μετρημένα με στατιστικές ποσοστά θανάτων που αντιστοιχούν σε αυτούς οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από τα ναρκωτικά. Θα πεθάνουν άνθρωποι από αυτήν την εισαγωγή της ουσίας.

Επιπλέον, θα δημιουργηθούν παράνομα κέρδη. Τα παράνομα κέρδη θα δημιουργήσουν μια ισχυρή παραοικονομία. Θυμίζω ότι η παραοικονομία θα έχει τους μπράβους της, δηλαδή θα παράξει βία. Τα ναρκωτικά δεν θα σκορπίσουν αδιακρίτως. Σε ορισμένες περιπτώσεις θα μπουν και σε χώρους. Ποιους; Δεν ξέρω, αλλά έχουμε διεθνή παραδείγματα, όπως είναι οι οπαδικοί, οι κατασταλτικοί χώροι. Έχουμε και τέτοια παραδείγματα που ναρκωτικά μπαίνουν σε όλον τον κόσμο, σε φυλακές, σε διάφορους χώρους.

Όλα αυτά θα συμβούν. Μόνο αυτά; Ούτε μόνο αυτά. Δεν θα δημιουργηθούν επιχειρήσεις για να ξεπλένουν το χρήμα, το οποίο θα έχει προκύψει από τα ναρκωτικά; Στις επιχειρήσεις δεν θα δουλέψει κόσμος; Δεν θα έχουμε την παραοικονομία να εμποδίζει τη νόμιμη οικονομία; Δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Μας ενδιαφέρει μήπως ένα τηλεφώνημα δεν ήταν comme il faut, όπως πρέπει. Αυτό μας ενδιαφέρει μόνο και το άλλο ας διακινδυνευτεί.

Βεβαίως, το να συζητηθούν σήμερα εδώ, ακόμα και στη σημερινή Ολομέλεια, ζητήματα του τύπου «ποιος τηλεφώνησε σε ποιον, με ποιον τρόπο και τι είπε», σημαίνει ότι ερευνητικές προσπάθειες που πρέπει να γίνονται κατά τη νομοθεσία -και μάλιστα τη διεθνή- με μια μυστικότητα για να είναι αποτελεσματικές, θα έρθουν στη δημοσιότητα. Το να έρχονται αυτά τα θέματα στη δημοσιότητα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία και εμφανίζουμε το κλισέ γνωστού δημοσιογράφου -δεν θυμάμαι το όνομά του- που μιλούσε συνέχεια για παγκόσμιες πρωτοτυπίες και τέλειωσε στο καλαμπούρι.

Δεν μπορεί παρά η διεθνής έννομη τάξη να προβλέπει κάποια εργαλεία για την προσπάθεια εξάρθρωσης του σοβαρού εγκλήματος. Και μόνο γι’ αυτό, για το σοβαρό έγκλημα, η Σύμβαση του ΟΗΕ του Παλέρμο για το οργανωμένο έγκλημα και η Σύμβαση για την Τρομοκρατία προβλέπουν ειδικά εργαλεία.

Τι προβλέπει; Προβλέπει την πριμοδότηση της παροχής πληροφοριών ακόμα και με αναστολές και με απαλλαγές, ακόμα και μετά την καταδίκη την αμετάκλητη, πόσω μάλλον αν έχουμε μόνο οριστική. Το λέω και πάλι για τον κ. Παναγιωτόπουλο που είπε ότι έκλεισε η υπόθεση. Προβλέπει άρση του άδικου χαρακτήρα πράξεων που θα γίνουν για τη διείσδυση και την προσπάθεια εξάρθρωσης μιας συμμορίας.

Ξέρετε τι σημαίνει άρση του άδικου χαρακτήρα, όσοι δεν είστε νομικοί; Σημαίνει ότι προκειμένου να εξαρθρωθεί μια συμμορία, δικαιολογείται ακόμα και έγκλημα, πόσω μάλλον ένα τηλέφωνο, το οποίο δεν είναι καν εγκληματικό ως προς τον πολιτικό, ο οποίος το έκανε.

Προβλέπει η ίδια νομοθεσία, η ειδική νομοθεσία για τα ναρκωτικά, ότι το έργο αυτό το διερευνητικό της προσπάθειας λήψης πληροφοριών, μπορεί να ανατεθεί και σε τρίτο. Γιατί σε τρίτο; Διότι αυτός ο οποίος έχει την πληροφορία, με βάση την οποία μπορεί να σωθεί ο κόσμος από τα ναρκωτικά, μπορεί να μην θέλει να τη δώσει στον αστυνομικό, στον δημόσιο λειτουργό γιατί τον φοβάται και να τη δώσει σε έναν άλλο. Γιατί; Διότι τον θεωρεί φίλο του, διότι τον εμπιστεύεται ότι για λόγους ισχύος μπορεί να του δώσει μια προστασία την οποία χρειάζεται. Βεβαίως και προβλέπεται από την ειδική νομοθεσία και η προστασία των μαρτύρων.

Όλα αυτά τα εργαλεία που προβλέπονται, προκειμένου να μπορούν να υπάρχουν πληροφορίες για να εξαρθρωθεί μια ομάδα, έχουν μάλιστα και μια μεγάλη γκάμα. Προβλέπονται και για άλλες πράξεις, ακόμα και για ελεγχόμενες παραδόσεις που χωρίς αυτήν την ειδική νομοθεσία οι παρακολουθήσεις θα ήταν παράνομες. Μέχρι και στην παρανομία τη μικρή φθάνει η έννομη τάξη η ελληνική, η διεθνής, προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα τόσο σοβαρό έγκλημα, όπως αυτό το οποίο βρέθηκε εδώ.



Άλλο πρόβλημα είναι ότι η υπόθεση, το συγκεκριμένο θέμα, βρίσκεται στη δικαιοσύνη. Μας είπε, βέβαια, ο εισηγητής της Πλειοψηφίας: «Ξέρετε, η αρχειοθέτηση δεν αφορά τον πολιτικό. Παραπέμφθηκε εδώ στη Βουλή το θέμα». Μπορούσε να κάνει αλλιώς; Δεν μπορούσε. Υποχρεωτική είναι η παραπομπή στη Βουλή την ώρα που μνημονεύεται ένα όνομα πολιτικού.

Όμως, η κατάχρηση εξουσίας ως φυσική αυτουργία έφυγε. Εδώ φαίνεται να καλείται το πολιτικό πρόσωπο, ο Υπουργός, με την κατηγορία ηθικής αυτουργίας για μια φυσική αυτουργία, η οποία έφυγε και τελείωσε. Καταλαβαίνετε ότι έχει ξεκαθαρίσει η υπόθεση σε σημαντικό βαθμό στο υλικό της και έρχεται στη Βουλή, προκειμένου κι αυτή να κρίνει αν υπάρχει αξιόποινη ηθική αυτουργία για μια πράξη η οποία δεν κρίθηκε αξιόποινη. Δεν κρίθηκε αξιόποινη επειδή δεν μπορείς να σταθμίσεις με κανέναν τρόπο το όφελος τού να διαλευκανθεί από τη μία πλευρά ένα τόσο βαρύ έγκλημα κι από την άλλη πλευρά να έχει γίνει μια ερευνητική προσπάθεια όχι από το προβλεπόμενο πρόσωπο, αλλά από ένα τρίτο, που εδώ προβλέπονται και τρίτα πρόσωπα, όπως σας είπα προηγουμένως.

Άκουσα, βέβαια, ότι έγινε λόγος και για πίεση που ασκήθηκε και από το Λιμενικό κ.λπ.. Πρέπει να πω ότι και αυτό καλύπτεται από την αρχειοθέτηση, η κατάχρηση εξουσίας, δηλαδή η άσκηση πίεσης. Κατά τον εισαγγελέα που έκανε την αρχειοθέτηση, τελικώς δεν υπάρχει.

Ξέρετε τι προκύπτει μέσα από αυτό το ιστορικό; Από αυτό το ιστορικό προκύπτει ότι υπάρχει ένα ψυχολογικό θέμα. Η Αντιπολίτευση τείνει να καταλογίζει στους άλλους τα δικά της ελαττώματα. Τα γνωρίζει και τείνει να τα καταλογίζει στους άλλους.

Καταλογίζει στους άλλους τι; Το κυνήγι της καρέκλας. Τι κάνει η ίδια εδώ; Όπως σας είπα και προηγουμένως, προσπαθεί να κατηγορήσει την Κυβέρνηση για εξουσιομανία, τη στιγμή που η ίδια, προκειμένου να μπορέσει να ανατρέψει την Κυβέρνηση, να υποσκάψει την Κυβέρνηση, δυναμιτίζει τη διερεύνηση μιας πολύ σημαντικής υπόθεσης, φέρνοντάς της εδώ.

Βέβαια, είναι κατάφωρη η παρέμβαση στη δικαιοσύνη. Είναι το δεύτερο ψυχολογικό θέμα που σας έλεγα. Διαρκώς η Κυβέρνηση βάλλεται ότι δεν υπολογίζει την ασφάλεια, ότι παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη. Όμως, εδώ έχουμε ωμή παρέμβαση στη δικαιοσύνη, διότι όταν κατατέθηκε το αίτημα για τη σύσταση της Επιτροπής, ούτε καν είχαμε την αρχειοθέτηση. Ωμή παρέμβαση στη δικαιοσύνη! Παρέμβαση και στην ασφάλεια, προκειμένου να υπάρχει ένα κομματικό όφελος.

Θα προσέξατε, με βάση όσα σας είπα, ότι δεν αναφέρθηκα καθόλου στα πράγματα, στο τι έγινε και τι δεν έγινε, παρά μόνο στο θεσμικό πεδίο. Νομίζω ότι αυτή ήταν η μόνη οφειλόμενη απάντηση σε αυτήν την πρόταση σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία είναι απολύτως εκτός Κανονισμού Βουλής και νομοθετικού κλίματος.

Σας ευχαριστώ πολύ».