Φάμελλος: «Να δομήσουμε παραγωγή συμβατή με το κλίμα»

Δεν θα μπορούσε να είναι πιο τραγική η συγκυρία της τραγωδίας στην Αττική που οφείλεται εν μέρει και στα ακραία καιρικά φαινόμενα, με την αγωνιώδη προσπάθεια που ξεκίνησε από χθες σε υψηλό πολιτικό επίπεδο στη Διεθνή Διάσκεψη της Βόννης για την συγκεκριμενοποίηση της Συμφωνίας των Παρισίων.

Για τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής Σωκράτη Φάμελλο, που εκπροσωπεί την Ελλάδα στις εργασίες, είναι σαφές ότι «η Μεσόγειος είναι μια από τις πιο ευπρόσβλητες ζώνες σε θέματα διάβρωσης ακτών, πυρκαγιών, πλημμυρών. Και οι πλημμύρες και κατολισθήσεις στη Σαμοθράκη ήταν επίσης ένα δείγμα ότι μας χτυπάει το καμπανάκι της κλιματικής αλλαγής» τόνισε μιλώντας στη Deutsche Welle.

Το ενεργειακό αποτύπωμα της κρίσης

Στην προσπάθεια υλοποίησης των δεσμεύσεων που εκπορεύονται από τη Συμφωνία των Παρισίων η Ελλάδα ανήκει στις χώρες που έχουν ήδη επιτύχει τους εθνικούς στόχους για το 2020. Βέβαια, όχι τόσο γιατί κατέβαλε προσπάθειες γι' αυτό. «Σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό οφείλεται και στην αποεπένδυση που είχε η χώρα μας» παραδέχεται ο κ. Φάμελλος. «Η κρίση έχει αφήσει αποτύπωμα, και ενεργειακά προφανώς και παραγωγικά, εφόσον έχουμε μια μείωση 25% του ΑΕΠ την τελευταία δεκαετία. Καταλαβαίνετε ότι αυτό έχει επίπτωση και στις εκπομπές».

Ο Σωτήρης Φάμελλος προσδιορίζει χρονικά το πρόβλημα υλοποίησης των εθνικών στόχων για τη δεκαετία μέχρι το 2030. «Το 40% που θα έχει τεθεί για τις εκπομπές το 2030 σε σχέση με τις εκπομπές του 1990 είναι το κρίσιμο στοίχημα για την Ελλάδα, γιατί θα είναι ένας στόχος που θα συνδυάζεται με μια περίοδο εθνικής ανασυγκρότησης, επανεκκίνησης της οικονομίας», υπογραμμίζει. «Άρα το σημαντικό για τη χώρα μας είναι πώς πάνω σε ένα σχετικά αποδιαρθρωμένο παραγωγικό τομέα να δομήσουμε μια νέα παραγωγή που εκ των προτέρων να είναι συμβατή με την προστασία του κλίματος».

Πρωτοπόρος η ΕΕ

Είναι ένα στοίχημα βέβαια όχι μόνο ελληνικό, αλλά παγκόσμιο που οδηγεί τη διεθνή κοινότητα σε αντιπαραθέσεις. Οι υπό ανάπτυξη χώρες εγκαλούν τις ανεπτυγμένες να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Και οι ανεπτυγμένες από την πλευρά τους καταγγέλλουν τις γοργά αναπτυσσόμενες, όπως είναι η Κίνα και η Ινδία, ότι με το ρυθμό που αναπτύσσονται θέτουν σε κίνδυνο την ισορροπία του κλίματος. Οι ΗΠΑ πάλι επιλέγουν την ακραία στάση με την ολοκληρωτική αποχώρηση από τη Συμφωνία εν ονόματι της προστασίας της οικονομίας τους. «Όχι, δεν καθυστερεί την οικονομία η Συμφωνία για το Κλίμα», εκτιμά ο Σωκράτης Φάμελλος. «Υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης της οικονομίας μέσα στη Συμφωνία για το Κλίμα, με δημιουργία εργασίας με υψηλή υπεραξία, επιστημονική εργασία, που μπορεί να επιβιώσει μέσα στη συμφωνία για το κλίμα».  

Ο έλληνας αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος δεν κρύβει ότι από την επιτυχία αυτής της Διάσκεψης που θα ολοκληρωθεί του χρόνου στην πόλη Κατοβίτσε της Πολωνίας, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό η «βιωσιμότητα» της Συμφωνίας των Παρισίων. Και σε αυτό τον αγώνα δρόμου πρωτοπόρος θα πρέπει να είναι η ΕΕ. «Δύο είναι οι άξονες που προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε σε αυτή τη σύνοδο», δηλώνει στη DW. «Ο ένας είναι να διευκρινιστούν όλα τα παραρτήματα της Συμφωνίας των Παρισίων, όλες οι τεχνικές λεπτομέρειες στο ζήτημα της παρακολούθησης, τι λεφτά θα βάλει η κάθε χώρα, ποιος θα κάνει τι και πότε, και ο δεύτερος είναι να έχουμε μια ξεκάθαρη εικόνα και τα σωστά νούμερα για το που βρίσκεται το περιβάλλον και το παγκόσμιο κλίμα. Διότι υπάρχουν εκθέσεις που παρουσιάστηκαν εδώ οι οποίες αναδεικνύουν ότι φέτος μάλλον χάσαμε την ισορροπία, είχαμε υπερκατανάλωση ρύπων που έρχεται σε αντίθεση με μια σχετική σταθερότητα των τελευταίων 3 χρόνων».

Εθνικές πρωτοβουλίες

Η Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ ακολουθεί την ευρωπαϊκή στρατηγική, αναπτύσσει όμως και δικές της εθνικές πρωτοβουλίες, όπως μας τις ανέλυσε ο Σωκράτης Φάμελλος, μιλώντας μας στο συνεδριακό κέντρο της Βόννης έξω από το κτίριο όπου πραγματοποιούνταν η ολομέλεια της γερμανικής Βουλής όσο η Βόννη ήταν ακόμη πρωτεύουσα. Για το ενεργειακό μείγμα της χώρας με έμφαση στο φυσικό αέριο και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για τις προσπάθειες αποκέντρωσης της παραγωγής και κατανάλωσης ενέργειας, της διασύνδεσης των νήσων με την ηπειρωτική Ελλάδα, το «Εξοικονομώ κατ΄οίκον ΙΙ», τις μεταφορές με την μετάβαση σε ένα λιγότερο ρυπογόνο σύστημα συγκοινωνιών…