Τσίπρας: Η απελευθέρωση των αγορών δημιούργησε πλούτο, αλλά και τεράστιες ανισότητες

Μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για τις ανισότητες ο Αλέξης Τσίπρας σημείωσε πως η απελευθέρωση των αγορών δημιούργησε πλούτο αλλά και τεράστιες ανισότητες τις οποίες η χώρα μας βίωσε με τον πιο δύσκολο τρόπο. Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας υπογράμμισε πως οι πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα είχαν ως μόνο στόχο τη διάσωση των τραπεζών. 



Αναλυτικά ο Πρωθυπουργός σημείωσε: «Η ανασφάλεια, η φτώχεια, η απουσία προσδοκιών για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων, δημιουργούν ένα κενό, εντός του οποίου βρίσκει έδαφος ανάπτυξης ο θρησκευτικός φανατισμός και η μισαλλοδοξία, οι εθνικισμοί, ο ανοιχτός ή συγκαλυμμένος φασισμός, η λαϊκιστική ακροδεξιά.

Η απελευθέρωση των αγορών μπορεί να δημιούργησε πλούτο, αλλά δημιούργησε και τεράστιες ανισότητες. Η πραγματικότητα είναι ότι χωρίς αναδιανομή του πλούτου δεν μπορείς να δημιουργήσεις κοινωνική ευημερία.

Οι κοινωνικές ανισότητες αυξήθηκαν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες που χτυπήθηκαν από την κρίση. Ένας στους τέσσερις Ευρωπαίους βρίσκεται αντιμέτωπος με την φτώχεια ή απειλείται άμεσα από αυτήν. Η κατάσταση αυτή επιβαρύνει πολύ περισσότερο τις χώρες του Νότου.

Και αυτό είχαμε την ατυχία να το γνωρίσουμε πάρα πολύ καλά στη χώρα μας, όπου στο διάστημα 2010 - 2014, τα προγράμματα λιτότητας που επιβλήθηκαν, κατέστρεψαν το 25% του ΑΕΠ, εκτίναξαν την ανεργία στο 27% και οδήγησαν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στην ανασφάλεια και την φτώχεια.



Και αυτό, όπως πρόσφατα παραδέχτηκε και δημοσίως ο Γερούν Ντάισλεμπλουμ, για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες.

Η κυβέρνηση αγωνίζεται να βγάλει την χώρα από την επιτροπεία, να εκσυγχρονίσει τις κρατικές δομές, να εξαλείψει τις πελατειακές σχέσεις και την διαφθορά. 



Τα αποτελέσματα της ανάκαμψης πρέπει να μετασχηματιστούν σε θέσεις αξιοπρεπούς εργασίας και στην κοινωνική προστασία.

Κάθε κυρίαρχη κατάσταση αντλεί νομιμοποίηση από την αίσθηση που δημιουργεί ότι αποτελεί την μοναδική εναλλακτική λύση. Αν ήταν έτσι, η ιστορία δεν θα είχε προχωρήσει. Θα είχαμε μείνει στο δουλεμπόριο και τις αποικίες, στην εξαθλιωμένη εργατική τάξη και την παιδική εργασία.

Η Δημοκρατία δεν πρέπει να είναι θεσμός που εξισορροπεί συμφέροντα και αποκοιμίζει συνειδήσεις, αλλά εργαλείο επιβολής της θέλησης των πολλών. Είναι ένας διαρκής αγώνας, να κερδίσουμε συνειδήσεις και να ξαναβάλουμε τις μάζες στο πεδίο της πολιτικής πάλης.
Αντιλήψεις, πιο παλιές και από το δουλεμπόριο του 18ου αιώνα, πλασάρονται ως φρέσκες και καινοτόμες. Αντί να αντιμετωπίζουν τις τεράστιες ανισότητες και τα προβλήματα κοινωνικής συνοχής, που οξύνθηκαν με την κρίση του 2008, τις διευρύνουν».