Καϊλή για «καραντίνα» Ελλήνων σε αεροδρόμια: Ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους ευρωπαίους πολίτες;

Με τη συζήτηση για το τι Ευρώπη θέλουμε και προς τα πού θα πρέπει να ρίξει το βάρος, ενωμένη, προκειμένου να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες παγκοσμίως, να είναι σε πρώτο πλάνο σε όλους τους Ευρωπαϊκούς κόλπους, η Ελλάδα έρχεται αντιμέτωπη με πρακτικές καθόλα αντίθετες με το πνεύμα των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, επισημαίνει η Ευρωβουλευτής κ. Εύα Καϊλή, και με επίκαιρη ερώτηση φέρνει το θέμα των αυστηρών ελέγχων που υφίστανται εσχάτως οι Έλληνες επιβάτες στα αεροδρόμια της Γερμανίας και του Βελγίου.

Διερωτάται η Ευρωβουλευτής, «Ισχύουν δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους ευρωπαίους πολίτες; Γίνεται κάποιοι να αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Ισχύει η Συνθήκη Σένγκεν και για ποιους;». Στη βάση δε της απάντησης της Γερμανίας στο σχετικό διάβημα της χώρας μας, η κυβέρνηση, εμμέσως πλην σαφώς, κατηγορείται και σιωπά, για ελλιπή έλεγχο των μεταναστών και των προσφύγων που καταφθάνουν σε ελληνικό έδαφος. Κι εδώ θα ήθελα να υπενθυμίσω, συνεχίζει η κ. Καϊλή, τη δυσχερέστατη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι τοπικές κοινωνίες των νησιωτικών, κυρίως, περιοχών που «δέχονται» το μεγαλύτερο κύμα εισροών μεταναστών και προσφύγων και που έχουν αφεθεί στο έλεος τους, από όλους, να διαχειριστούν το αδιαχείριστο, όπως αποδεικνύεται επανειλημμένα από τα έντονα προβλήματα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, σχεδόν καθημερινά. Ενώ όπως τονίζει η Ευρωβουλευτής, την ίδια μεταχείριση και συμπεριφορά που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες, αντιμετωπίζουν κι όσοι ταξιδεύουν από και προς την Ελλάδα, δημιουργώντας ένα σοβαρό πλήγμα  για τον τουρισμό και την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό.»

Ακολουθεί το κείμενο της ερώτησης:

Το τελευταίο χρονικό διάστημα υπάρχει πλήθος καταγγελιών αναφορικά με τους εκτεταμένους,  ιδιαίτερα αυστηρούς ελέγχους στα αεροδρόμια της Γερμανίας και του Βελγίου, όσων ταξιδεύουν από και προς την Ελλάδα, χώρα κράτος - μέλος εντός της Συνθήκης του Σένγκεν. Το ζήτημα αποκτά ιδιαίτερη σημασία υπό το πρίσμα των συζητήσεων/διαβουλεύσεων για επέκταση της Συνθήκης του Σενγκεν στις υπόλοιπες, νεότερες/νεόκοπες χώρες, κράτη - μέλη της Ένωσης. Για τις χώρες όπως η Ελλάδα που πλήττεται σφόδρα και επωμίζεται στο μέγιστο τις συνέπειες της μεταναστευτικής και προσφυγικής κρίσης που αντιμετωπίζει η ΕΕ, το ζήτημα αποτελεί μεγάλη προτεραιότητα .

Σε αυτά τα πλαίσια ερωτάται η Επιτροπή:

1) Η ΕΕ και η Επιτροπή ερωτούνται πώς επιτρέπουν να υφίστανται διακριτική μεταχείριση και συμπεριφορά πολίτες κράτους – μέλους, εντός μάλιστα, Συνθήκης Σένγκεν;

2) Εν τέλει, ποιο το «δίχτυ προστασίας» που προσφέρεται από την ΕΕ σε μονομερής αποφάσεις κρατών – μελών έναντι άλλων;