Βενιζέλος: Μιλά για σκευωρία και ζητά να καταθέσει ενώπιον της προκαταρκτικής για τη Novartis

Πολιτική σκευωρία ώστε η μεν Επιτροπή να μην ασχοληθεί με τη ουσία λόγω εξάλειψης του αδικήματος της απιστίας και δήθεν αναρμοδιότητάς της για το αδίκημα της δωροληψίας, η δε Δικαιοσύνη να μην ασχοληθεί με την ουσία λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας, περιγράφει στην επιστολή του προς την προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση Novartis ο Ευάγγελος Βενιζέλος.  

«Άρα οι ανώνυμοι μάρτυρες προστατεύονται, ψευδομαρτυρούν και συκοφαντούν ελευθέρως, η κυβέρνηση λασπολογεί με πάθος και στη συνέχεια εμποδίζει τη διερεύνηση της υπόθεσης από την Επιτροπή διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, ενώ η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να επιληφθεί λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας για τα πολιτικά πρόσωπα» εξηγεί και προσθέτει ότι «το δικαίωμά μου στο νόμιμο δικαστή και τη δίκαιη δίκη ( άρθρα 9 και  20 του Συντάγματος και 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) παραβιάζεται πλήρως και αυτό ετοιμάζεται να γίνει με απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής».

Ακόμη και η μήνυσή μου κατά του ενός ανώνυμου μάρτυρα για το  καταφανώς συκοφαντικό  και  ψευδές  ψέλλισμα του ονόματος μου, κινδυνεύει να παρεμποδιστεί δικονομικά, αν παραβιασθεί και η παρ . 3 του άρθρου 45 Β ΚΠΔ» προσθέτει. 

Στο πλαίσιο αυτό, ζητά:

Πρώτον,«η Επιτροπή σας να επιληφθεί της ουσίας και να διερευνήσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης» και, δεύτερον, «να εμφανιστώ αυτοπροσώπως ενώπιον της για να αναπτύξω και προφορικά τις προαναφερόμενες  ενστάσεις και αιτήματά μου».   

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος εκλήθη να πάει την Τρίτη να καταθέσει σχετικά με τις επιστολές που έστειλε στην Προανακριτική επιτροπή της Βουλής. 

Δείτε ολόκληρο το  έγγραφο του Ευ. Βενιζέλου προς την Προκαταρκτική Επιτροπή

«Προς την Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή 

«Για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σύμφωνα 
με την απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής που λήφθηκε 
κατά τη συνεδρίαση της 21ης Φεβρουαρίου 2018 σχετικά 
με την υπόθεση Novartis» 

Κύριε Πρόεδρε,
Κυρίες και κύριοι βουλευτές - μέλη της Επιτροπής, 

όπως είχα την ευκαιρία να τονίσω κατά την αγόρευσή μου στη συνεδρίαση της 21ης Φεβρουαρίου 2018 στην Ολομέλεια της Βουλής, από το ίδιο το κείμενο της  πρότασης που υπέβαλαν στις 12 Φεβρουαρίου 2018 οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ για την κίνηση της διαδικασίας του άρθρου 86 παρ. 3 Συντ. καθώς και από την τοποθέτηση του εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ στην ίδια συνεδρίαση της Ολομέλειας, καθίσταται προφανές ότι η κοινοβουλευτική πλειοψηφία είχε κάνει  εξαρχής την επιλογή να αποφύγει, με κάθε δυνατό τρόπο, την ουσιαστική διερεύνηση της υπόθεσης. 

Σύμφωνα με το σκεπτικό της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η Επιτροπή σας που, κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος και τα άρθρα 155 επ. του Κανονισμού της Βουλής, έχει την εντολή να διενεργήσει προκαταρκτική εξέταση για ποινικά αδικήματα που εξατομικεύθηκαν με τη διεξαγωγή μυστικής ψηφοφορίας σε χωριστή κάλπη, με χωριστό ψηφοδέλτιο και με κατηγορίες διατυπωμένες ονομαστικά για κάθε ένα από τα δέκα πολιτικά πρόσωπα, πρέπει να ασχοληθεί με ένα και μόνο ζήτημα: την αρμοδιότητά της και όχι την ουσία της υπόθεσης! 

Ακόμη όμως και η συζήτηση για την αρμοδιότητα είναι εξαρχής υπονομευμένη  γιατί η πρόταση επί της οποίας κλήθηκε η Βουλή να αποφασίσει στις 21 Φεβρουαρίου 2018 δεν περιλάμβανε τον πυρήνα της υπόθεσης που αφορά την ενδεχόμενη απιστία και την ενδεχόμενη βλάβη του δημοσίου καθώς η πλειοψηφία έκρινε ότι το αδίκημα αυτό έχει ήδη εξαλειφθεί. Με τον τρόπο αυτό καλύφθηκαν οι πράξεις και παραλείψεις του Υπουργού Υγείας της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ  Π. Κουρουμπλή.

Είναι όμως υπονομευμένη και γιατί, ενώ στο διαβιβαστικό έγγραφο της Εισαγγελίας δεν γίνεται καμία αναφορά σε νομιμοποίηση εσόδων καθώς το αδίκημα αυτό έχει διαρκή χαρακτήρα και η πρόσφατη νομολογία έχει κρίνει ότι ανήκει στην δικαιοδοσία της τακτικής Δικαιοσύνης, οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προσέθεσαν και αυτό το αδίκημα μόνο και μόνο για τη δημιουργία εντυπώσεων. Μόνο και μόνο για να πει η Βουλή ότι δήθεν αναπέμπει στη Δικαιοσύνη ένα ζήτημα που ουδέποτε η Δικαιοσύνη διαβίβασε στη Βουλή!    

Απομένει, η δωροληψία κατά τα άρθρα 235 και 159 ΠΚ που υποτίθεται ότι πρέπει να κριθεί αν είναι αδίκημα που τελείται «κατά την άσκηση των καθηκόντων» ή «σε σχέση με την άσκηση των καθηκόντων» του υπουργού. Αυτή η διάκριση είναι μια ερμηνευτική επινόηση απολύτως αντίθετη με την κοινοβουλευτική πρακτική δυο αιώνων και την πάγια νομολογία παλαιά και πρόσφατη. Σύμφωνα με το συλλογισμό των ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ, αν θεωρηθεί ότι ισχύει το πρώτο, έχει ήδη εξαλειφθεί το αξιόποινο κατά τρόπο παρόμοιο με το φερόμενο αδίκημα της απιστίας. Αν θεωρηθεί ότι ισχύει το δεύτερο, η δικογραφία θα αναδιαβιβαστεί στη Δικαιοσύνη.  

Σύμφωνα συνεπώς με την πρόταση της πλειοψηφίας και στη μια και στην άλλη περίπτωση η Επιτροπή σας δεν πρόκειται να ασχοληθεί με την ουσία. Δεν πρόκειται να εξετάσει επωνύμως ή έστω ανωνύμως τους τρεις μάρτυρες, να εξετάσει τον Κ. Φρουζή και τις διοικήσεις τις Novartis, να καλέσει άλλους μάρτυρες, να συγκεντρώσει έγγραφα και γενικά να διερευνήσει την υπόθεση σε επίπεδο πραγματικής προκαταρκτικής εξέτασης. 

Αν όμως η δικογραφία ως προς τα αδικήματα των άρθρων 235 παρ. 1-2 και 159 ΠΚ αναδιαβιβαστεί στην τακτική Δικαιοσύνη, αυτό θα συμβεί σε αντίθεση προς την ήδη εκφρασμένη και πάγια θέση της Δικαιοσύνης που έκρινε ότι δεν έχει αρμοδιότητα και γιαυτό διαβίβασε τη δικογραφία στη Βουλή.  

Η εισαγγελική αρχή γνωρίζει την πάγια σχετική νομολογία και την πάγια κοινοβουλευτική πρακτική ως προς το ζήτημα αυτό. Γνωρίζει ότι από τη θέση σε ισχύ του Συντάγματος του 1975, που δεν έχει αναθεωρηθεί ως προς τη ρύθμιση για τα αδικήματα που τελούνται κατά την άσκηση των καθηκόντων του υπουργού και εμπίπτουν στο άρθρο 86, έχει πάμπολλες φορές κινηθεί η διαδικασία του άρθρου 86 και έχουν παραπεμφθεί στο Ειδικό Δικαστήριο, περιπτώσεις παθητικής δωροδοκίας, ακόμη και δόλιας αποδοχής προϊόντων εγκλήματος. Σχετική είναι η πλέον διάσημη απόφαση 71/1992 με την οποία δικάστηκε και κηρύχθηκε αθώος για αυτά τα αδικήματα ο Ανδρέας Παπανδρέου ( Σχετικό  1).

Η εισαγγελική αρχή γνωρίζει τα πρόσφατα βουλεύματα με τα οποία τόσο το Συμβούλιο του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86 Συντ. ( 1/2011, Ποινικά Χρονικά, ΞΑ/2011, σελ.576 επ.), όσο και το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών ( 1440/2010, Ποινική Δικαιοσύνη, 7/2010/σελ.825 επ.) έκριναν με πλήρη και ειδική αιτιολογία ότι «η δωροδοκία υπουργού αναγκαίως συνάπτεται με την εκτέλεση των καθηκόντων του» ( Σχετικά  2  και 3). 

Η εισαγγελική αρχή γνωρίζει ότι με βάση την πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου (ολΑΠ 857/ 1978, ΑΠ 125/2013, 417/2013, 18/2015, 1143/2017), αν η φερόμενη ως δωροδοκία δεν έχει τελεσθεί κατά την άσκηση των καθηκόντων του υπαλλήλου (υπάλληλος είναι και ο υπουργός ), δεν υπάρχει καν αδίκημα, διότι δεν πληρούται η νομοτυπική υπόσταση του αδικήματος του άρθρου 235 ΠΚ και κατά μείζονα λόγο του άρθρου 159 ΠΚ. 

Με άλλα λόγια, η εισαγγελική αρχή γνωρίζει ότι είτε τα φερόμενα ως αδικήματα των άρθρων 235 και 159 έχουν τελεσθεί κατά την άσκηση των καθηκόντων του υπουργού όποτε είναι αρμόδια η Βουλή, είτε δεν υπάρχει καν αδίκημα.    

Το σημαντικότερο όμως είναι ότι στην πρόταση που υπέβαλαν στις 12 Φεβρουαρίου 2018 οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και στην τοποθέτηση του εισηγητή του ΣΥΡΙΖΑ, αποσιωπήθηκε η ύπαρξη ρητών διατάξεων του ΠΚ που προβλέπουν ότι για τα αδικήματα των άρθρων 235 και 159 ΠΚ, όταν αυτά φέρεται να έχουν τελεσθεί από μέλος της κυβέρνησης ή υφυπουργό, αρμόδια να επιληφθεί είναι η Βουλή κατά το άρθρο 86 Συντ. Αυτό προβλέπεται ρητά για το αδίκημα του άρθρου 235 στο άρθρο 263Β παρ. 4 και 5 ΠΚ, για δε το αδίκημα του άρθρου 159 στην παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου που παραπέμπει στις παραγράφους 2 έως 5 του άρθρου 263 Β ΠΚ ( Σχετικό 4 )! 

Είναι απορίας άξιον το πώς είναι δυνατόν να μην ενημερώνεται η Ολομέλεια της Βουλής και η Επιτροπή σας για ειδικές και ρητές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα που καθιστούν έκθετη την κατασκευή περί δήθεν εκκρεμούς ερωτήματος για το αν η φερόμενη δωροληψία υπαλλήλου του άρθρου 235 και η φερόμενη δωροληψία πολιτικού αξιωματούχου του άρθρου 159 ΠΚ υπάγεται ή όχι στην αρμοδιότητα της Βουλής και στο άρθρο 86 Συντ. 

Θέτω υπόψη σας απολύτως επίκαιρη  επιστημονική μελέτη επί των θεμάτων αυτών που συνέγραψαν οι Καθηγητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών  Χρήστος Μυλωνόπουλος, του Ποινικού Δικαίου και Φίλιππος Σπυρόπουλος, του Συνταγματικού Δικαίου (Σχετικό 5) . 

Τώρα όμως η αρμοδιότητα και η ευθύνη δεν διαχέεται στους βουλευτές που υπέγραψαν την πρόταση της 12ης Φεβρουαρίου 2018, ούτε στους βουλευτές που  σε μυστική ψηφοφορία ψήφισαν με βάση τη διατύπωση των σχετικών ψηφοδελτίων. Τώρα η αρμοδιότητα συγκεντρώνεται στην Επιτροπή σας και εξατομικεύεται στα μέλη της. 

Η πολιτική σκευωρία, που οφείλει να αντικρούσει η Επιτροπή σας, συνίσταται πλέον στο ότι επιδιώκεται να οργανωθεί η διαδικασία έτσι ώστε η μεν Επιτροπή σας να μην ασχοληθεί με τη ουσία λόγω εξάλειψης του αδικήματος της απιστίας και δήθεν αναρμοδιότητάς της για το αδίκημα της δωροληψίας, η δε Δικαιοσύνη να μην ασχοληθεί με την ουσία λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας για τα αδικήματα των άρθρων 235 και 159 ΠΚ. 

Άρα οι ανώνυμοι μάρτυρες προστατεύονται, ψευδομαρτυρούν και συκοφαντούν ελευθέρως, η κυβέρνηση λασπολογεί με πάθος και στη συνέχεια εμποδίζει τη διερεύνηση της υπόθεσης από την Επιτροπή διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, ενώ η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να επιληφθεί λόγω έλλειψης δικαιοδοσίας για τα πολιτικά πρόσωπα! 

Αν οι κατηγορίες που διατυπώθηκαν - όπως εξαγγέλθηκαν, κυοφορήθηκαν και διατυπώθηκαν -  κατά δέκα πολιτικών προσώπων για την υπόθεση Novartis, δεν διερευνηθούν επί της ουσίας στη φάση αυτή από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή διενέργειας προκαταρκτικής εξέτασης, δεν πρόκειται, για προφανείς νομικούς λόγους, να διερευνηθούν από κανένα. Ούτε από το Ειδικό Δικαστήριο του άρθρου 86 Σ. γιατί η υπόθεση δεν θα παραπεμφθεί σε αυτό, ούτε από τη τακτική Δικαιοσύνη γιατί δεν έχει δικαιοδοσία. 

Το δικαίωμά μου στο νόμιμο δικαστή και τη δίκαιη δίκη ( άρθρα 9 και  20 του Συντάγματος και 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) παραβιάζεται πλήρως και αυτό ετοιμάζεται να γίνει με απόφαση της πλειοψηφίας της Βουλής. Η παραβίαση αυτή ξεκινά από τον τρόπο οργάνωσης και διεξαγωγής του πρώτου σταδίου της προδικασίας με την εξέταση ανώνυμων μαρτύρων μηδενικής αποδεικτικής αξίας που τέθηκαν παρανόμως σε καθεστώς προστασίας και καταλήγει στην πρόταση του Εισηγητή της  πλειοψηφίας της Επιτροπή σας να μη γίνει καμία διερεύνηση επί της ουσίας και άρα να μην υπάρξει καμία δικονομική δυνατότητα αποκάλυψης της αλήθειας,  για τους λόγους που εξήγησα. Ακόμη και η μήνυσή μου κατά του ενός ανώνυμου μάρτυρα για το  καταφανώς συκοφαντικό  και  ψευδές  ψέλλισμα του ονόματος μου, κινδυνεύει να παρεμποδιστεί δικονομικά, αν παραβιασθεί και η παρ . 3 του άρθρου 45 Β ΚΠΔ, ενώ ήδη έχει παραβιασθεί, για τους λόγους που εξήγησα, η παρ.1 του ίδιου άρθρου. 

Θα απομένει μόνο η διάσταση της νομιμοποίησης εσόδων ως αντικείμενο της τακτικής Δικαιοσύνης, αυτή όμως αφορά ενόχους που αποκόμισαν παράνομο όφελος και το «αξιοποιούν» και είναι άξιοι ων έπραξαν. Δεν αφορά αυτούς που συκοφαντούνται, που βλέπουν να προσβάλλεται βάναυσα η τιμή και η υπόληψή τους. Αυτούς που γίνονται ζωντανοί στόχοι αδίστακτων πολιτικών αντιπάλων για να εξυπηρετηθεί η στρατηγική της πόλωσης που βλάπτει ζωτικά το εθνικό συμφέρον, τους θεσμούς και την προοπτική του τόπου. 

Ζητώ συνεπώς το ελάχιστο που επιβάλλει η δημοκρατία, το κράτος δικαίου και η στοιχειώδης πολιτική εντιμότητα των αντιπάλων: Η Επιτροπή σας να επιληφθεί της ουσίας και να διερευνήσει όλες τις πτυχές της υπόθεσης, συμπεριλαμβανομένης της απιστίας και της βλάβης του συμφέροντος του δημοσίου που δεν περιλήφθηκε καν στην πρόταση των βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ της 12ης Φεβρουαρίου 2018! 

Η Επιτροπή σας δεν δεσμεύεται από την πρόταση της 12ης Φεβρουαρίου 2018, αλλά -εάν θεωρήσει ότι έχει συγκροτηθεί νόμιμα- οφείλει να κινηθεί όπως προβλέπει το άρθρο 86 Συντ και τα άρθρα 155 επ. Κανονισμού της Βουλής. 

Με τη ρητή επιφύλαξη όσων εξέθεσα στο από 5 Μαρτίου 2018 έγγραφό μου προς την Επιτροπή σας του οποίου το παρόν αποτελεί συνέχεια, ζητώ να εμφανιστώ αυτοπροσώπως ενώπιον της για να αναπτύξω και προφορικά τις προαναφερόμενες  ενστάσεις και αιτήματά μου.   

Αθήνα, 9 Μαρτίου 2018

Ευάγγελος Βενιζέλος»