Είναι η Novartis φάρμακο για Ιβάν και Ερντογάν;

Εγκλωβισμένη, σχεδόν από το πουθενά, σε δύο θέματα που την απειλούν στην καλύτερη περίπτωση με μεγάλο πολιτικό κόστος, αλλά στη χειρότερη με σοβαρές επιπτώσεις στην ίδια την ομαλή κυβερνητική πορεία προς το κομβικό σημείο της λεγόμενης «εξόδου» από τα μνημόνια, βρίσκεται η κυβέρνηση τις τελευταίες ημέρες και ιδίως από την περασμένη Κυριακή.

Ενώ το Μέγαρο Μαξίμου έχει διαμορφώσει μια στρατηγική, έστω με τεράστιες δυσκολίες και αναχώματα, στο μέτωπο της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, προκειμένου να μπορέσει τον ερχόμενο Αύγουστο να μιλήσει για την αποτίναξη της επιτροπείας (όσο κι αν αυτό δεν θα ανταποκρίνεται πλήρως στην πραγματικότητα), τόσο η υπόθεση με τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς που κρατούνται από τις τουρκικές αρχές όσο και η κρίση στο ελληνικό ποδόσφαιρο που πυροδότησε η εισβολή του Ιβάν Σαββίδη με το όπλο στο γήπεδο της Τούμπας έχουν βάλει στην κυβέρνηση πολύ δύσκολα εμπόδια. Κατά πολλούς, και οι δύο αυτές υποθέσεις είναι lose-lose για την κυβέρνηση, δηλαδή, όπως και να εξελιχθούν, το Μαξίμου έχει να μετρήσει στο τέλος μόνο κόστος – και η προσπάθειά του στοχεύει ακριβώς στο να περιορίσει αυτή τη φθορά.

Το πρόβλημα με Σαββίδη

Στο μέτωπο με τον ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ, το πρόβλημα σχετίζεται με τις στενές έως προνομιακές σχέσεις που είχε αναπτύξει η κυβέρνηση μαζί του. Και συνδέεται με τη γενικότερη δοκιμασία που υφίσταται ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βόρεια Ελλάδα, λόγω και του Μακεδονικού και των διαπραγματεύσεων με τα Σκόπια για την ονομασία τους. Η διελκυστίνδα για την κυβέρνηση έγκειται στο εξής: εάν τιμωρηθεί ο ΠΑΟΚ αυστηρά, θα προκαλέσει περαιτέρω την οργή μιας μεγάλης μερίδας κόσμου, με δεδομένο ότι επανακάμπτει η περιβόητη θεωρία περί «κράτους των Αθηνών» που αδικεί τη Βόρεια Ελλάδα. Τυχόν ορατή ρήξη επίσης στις σχέσεις της κυβέρνησης με τον ομογενή επιχειρηματία και ενώ μέχρι τώρα υπήρξε αγαστή συμπόρευση σε πολλά μέτωπα (επιχειρηματικά, μέσα ενημέρωσης κ.λπ.) είναι δυνατόν να προκαλέσει, λένε οι γνωρίζοντες, αλυσιδωτές αντιδράσεις και ανατροπή διάφορων ισορροπιών. Υπάρχουν πολλά υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη που θεωρούν ότι είναι επιβεβλημένο, με την ευκαιρία μάλιστα της ποδοσφαιρικής κρίσης, να απομακρυνθεί η κυβέρνηση οριστικά από τον δυναμικό και απρόβλεπτο επιχειρηματία - ιδίως λόγω και του εκνευρισμού που αυτός προκαλεί στον αμερικανικό παράγοντα. 

Από την άλλη, εάν ο ΠΑΟΚ και ο κ. Σαββίδης δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά για μια υπόθεση που έκανε τον γύρο του κόσμου και με δεδομένο ότι η ίδια η κυβέρνηση έβαλε με απρονοησία στο τραπέζι την απειλή του ποδοσφαιρικού Grexit, είναι πιθανόν να βρεθεί απέναντι από τους διεθνείς θεσμούς (FIFA κυρίως) και ουσιαστικά να στραφεί σε βάρος της χώρας η δική της κίνηση. Πέρα βέβαια από την εμπέδωση της αίσθησης στο εσωτερικό ότι όντως η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να ευνοήσει τον επιχειρηματία.
Στο μέτωπο με τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς υπάρχει μια δραματική αναμονή που έχει φέρει την Αθήνα σε αμήχανη θέση, αφού κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις κινήσεις ή τις απαιτήσεις της Αγκυρας. Με επίκεντρο το θέμα αυτό βαθαίνει ακόμη περισσότερο το χάσμα ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους Ανεξάρτητους Ελληνες του κ. Πάνου Καμμένου. Ο υπουργός Αμυνας κινείται, με τα περί ομηρίας που λέει αναφερόμενος στην κράτηση των δύο στρατιωτικών από τους Τούρκους, σε εντελώς διαφορετικό κλίμα από εκείνο του Μεγάρου Μαξίμου, το οποίο τηρεί μια στάση ήπιων τόνων. Η τουρκική πλευρά δεν φέρεται διατεθειμένη να τρέξει τις διαδικασίες αφήνοντας την ελληνική κυβέρνηση να ψήνεται. 

Πληροφορίες που κυκλοφόρησαν προχθές Παρασκευή και αναφέρουν παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για ανταλλαγή των δύο Ελλήνων με τους Τούρκους στρατιωτικούς που έχουν καταφύγει στην Αθήνα έχουν περιπλέξει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Εφόσον αληθεύουν οι πληροφορίες αυτές, το πρόβλημα ανάμεσα στους δύο κυβερνητικούς εταίρους γίνεται πιο έντονο γιατί το Μαξίμου φέρεται να έχει παρακάμψει τον υπουργό Αμυνας και να διαπραγματεύεται μόνο του με την τουρκική πλευρά.

Σημειώνεται ότι η σχέση των δύο κυβερνητικών εταίρων επιβαρύνεται διαρκώς τελευταία, αφού, πέραν της υπόθεσης με τους στρατιωτικούς, και το θέμα με τον κ. Σαββίδη χωρίζει ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. Οι τελευταίοι, σε αντίθεση με κάποιες δυνάμεις στο Μαξίμου, δεν φέρονται διατεθειμένοι να αποκηρύξουν τον επιχειρηματία, ιδίως εάν αναπτυχθεί ένα κίνημα συμπαράστασής του στη Β. Ελλάδα και μάλιστα προκύψει στην πορεία ένας ιδιότυπος συγχρωτισμός με τις κινητοποιήσεις για τα εθνικά θέματα!

Πάντως η κυβέρνηση προσπαθεί από τα μέσα της περασμένης εβδομάδας -με όχι και τόσο μεγάλη επιτυχία πάντοτε- να αλλάξει την πολιτική ατζέντα στρέφοντας την προσοχή στο σκάνδαλο της Novartis και άλλα παρόμοια θέματα. Τα γκάλοπ δείχνουν ότι το προνομιακό τερέν της κυβέρνησης είναι σαφώς αυτό της σκανδαλολογίας, καθώς παραμένει το ηθικό ατού της έναντι των πολιτικών δυνάμεων που έχουν ασκήσει εξουσία στο παρελθόν. Αλλά γίνεται πλέον εμφανές ότι αυτή η θεματολογία δεν αρκεί και για να κυριαρχήσει στο ενδιαφέρον της κοινής γνώμης χρειάζονται όλο και πιο δυνατά στοιχεία, ειδικά με δεδομένο ότι το Μαξίμου υποσχέθηκε στο φιλοθέαμον κοινό την αποκάλυψη του «μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως ελληνικού κράτους».