Ο Καραμανλής, τα «ορφανά» και η ακατανόητη αφωνία του

Ναζιάρικες παραδοξότητες, ντελικάτα καπρίτσια, ανολοκλήρωτα πάθη, ιδεολογικές ανασκαφές και προσωπικές ατζέντες αφθονούν στην πολιτική. Οπως επίσης πλεονάζουν τα φλερτ, οι συμπλεύσεις, οι συγκολλήσεις, οι ωσμώσεις, ενίοτε οι μεταμοσχεύσεις, καθώς και οι γάμοι από προξενιό. Ωστόσο, όταν κάτω από τις τρύπες στην ομπρέλα της πολιτικής ταυτότητας μιας ασαφούς Κεντροδεξιάς μουλιάζουν ζυμώσεις και σενάρια δημιουργίας νέου κόμματος, τότε πυκνώνουν οι δυσπιστίες, οι αμφιβολίες και οι διερωτήσεις.

Αναγκαστικά, λοιπόν, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εγείρεται το ερώτημα αν μπορεί να υπάρχουν νεοκαραμανλικοί εκτός Ν.Δ. Πόσο μάλλον αν οι αδέσποτοι κομματικά μεσήλικες που αυτοσυστήνονταν ως πούροι κληρονόμοι του καραμανλισμού δικαιούνται να πετροβολούν τον σημερινό αρχηγό της παράταξης που δημιούργησε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ακόμη περισσότερο, όμως, στην οδό Πειραιώς αρκετά στελέχη απορούν γιατί ο συνεπώνυμος ανιψιός του ιδρυτή του κόμματος δεν μπαίνει καν στον κόπο να ανακαλέσει στην τάξη ή, τέλος πάντων, να συνετίσει όσους ομιλούν εξ ονόματός του - αν δεν σφετερίζονται τελικά το «σεμνoταπεινό» τέως πρωθυπουργικό του κύρος. Εχει άραγε τους δικούς του, ιδιαίτερους λόγους ο αποκαλούμενος «ατάραχος Βούδας της Ραφήνας» να σιωπά αδιάφορα γι’ αυτούς που πλασάρονται ως η εξουσιοδοτημένη φωνή του και να τους καλύπτει με την εκκωφαντική βουβαμάρα του; Ή μήπως συναινεί με τη διαπίστωση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος πέρυσι τέτοιο καιρό αναγνώρισε με τρυφερότητα τους ίδιους ως «υγιείς δυνάμεις της συντηρητικής παράταξης». Εμμέσως δηλαδή ως φιλο-Συριζαίους.

Εξάλλου, μια σειρά από παλαιότερα «γαλάζια» στελέχη, μεταξύ των οποίων οι γνωστοί ως δηλωμένοι καραμανλικοί Ευάγγελος Αντώναρος και Κωνσταντίνος Μίχαλος, απομακρύνθηκαν ή διαγράφτηκαν από τη Ν.Δ. με το σκεπτικό ότι λειτουργούσαν εσωκομματικά ως φιλο-τσιπρική «παράγκα» ή ως «δούρειοι ίπποι». Εκτιμάται ότι δεν είναι τυχαίο ότι έκτοτε επιδίδονται σχεδόν καθημερινά σε εγκωμιαστικούς ύμνους προς τον σημερινό πρωθυπουργό, ενώ παράλληλα κριτικάρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη με βαρύτατους έως και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Υπό αυτό το πρίσμα, συμπεραίνεται ότι η πλειονότητα εξ αυτών απέχει ελάχιστα από εκείνα τα μέλη της τρέχουσας και με ρηχό ορίζοντα κυβέρνησης τα οποία θεωρούνται «καραμανλική συνιστώσα» της. Με πλέον επιφανές στέλεχος τον νυν αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, ο οποίος διετέλεσε πρώην διοικητής της ΕΥΠ επί κυβέρνησης Κώστα Καραμανλή, άρα εκ της κομβικής τότε θέσης άνθρωπος της απολύτου εμπιστοσύνης του. Εκπρόσωπος ακόμη του μοσχεύματος του καραμανλικού φρονήματος στην κυβέρνηση Τσίπρα, θεωρείται και η εκλεγμένη βουλευτής με τη Ν.Δ., νυν υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Κατερίνα Παπακώστα-Σιδηροπούλου.

Η ίδια, παρότι ανέλαβε προ επταμήνου, με προξενητή τον Πάνο Καμμένο, χαρτοφυλάκιο στην κυβέρνηση Τσίπρα, συνεχίζει να ορκίζεται στο «Ιερό Δισκοπότηρο» της καραμανλικής σχόλης σκέψης. Με την ευρύτερη έννοια, στο ίδιο πλέγμα καταχωρείται, λόγω ιδεολογικού ίχνους προέλευσης, και ο Γιάννης Λούλης, πρώην στενός συνεργάτης ως άτυπος σύµβουλος στρατηγικής του Κώστα Καραμανλή. Ο επικοινωνιολόγος που εγκωμίαζε τον πρώην πρωθυπουργό ως τον μόνο ηγέτη της γαλάζιας παράταξης ο οποίος ανοίχτηκε στον μεσαίο χώρο σήμερα διατυμπανίζει τον θαυμασμό του προς τον Αλέξη Τσίπρα χαρακτηρίζοντάς τον ταλαντούχο πολιτικό που «είναι εδώ για να μείνει». Φυσικά το πρώην μέλος της δεξαμενής σκέψης της Ν.Δ. μπαινοβγαίνει και τώρα στο Μαξίμου, συμμετέχει στον στενό κύκλο συνομιλητών του σημερινού πρωθυπουργού και ασκώντας το επάγγελμά του δικαιώνει το ότι «καμία δουλειά δεν είναι ντροπή»!









Ο «νεομάρτυρας» από το Κιλκίς

Το πρωί της περασμένης Τρίτης στην πάντα φιλόξενη προς υποτιθέμενους ή πραγματικούς καραμανλικούς ΕΡΤ1, οι παρουσιαστές της εκπομπής «Απευθείας» βρίσκονταν σε αναβρασμό που με δυσκολία έκρυβε τον σχεδόν μύχιο ενθουσιασμό της κρατικής τηλεόρασης. Σε ζωντανή σύνδεση καλωσόριζαν έναν υπάλληλο της Κομισιόν στις μπαρουτοκαπνισμένες Βρυξέλλες που θέλει να δοκιμάσει την τύχη του ως κομματάρχης στις ευρωεκλογές.


Στην οθόνη, με τον ήλιο ντάλα έξω από τον Αρειο Πάγο, ο πρώην περιφερειάρχης, βουλευτής της Ν.Δ. και κυβερνητικό στέλεχος επί διακυβέρνησης Καραμανλή, Σάββας Τσιτουρίδης, ανακοίνωνε αγέρωχος ότι ιδρύει νέο κόμμα, τους Ελληνες Ριζοσπάστες, με το οποίο φιλοδοξεί να μαγνητίσει τις μάζες των κεντροδεξιών ψηφοφόρων. Αφού ανέλυσε με στομφώδη φλυαρία τις κάπως φλου, διάρκειας το πολύ δύο λεπτών, ιδέες του, προχώρησε σε ένα κρεσέντο μεγαλοθυμίας που απέπνεε την αίσθηση ισοτιμίας που μοιράζονται οι μεγάλοι ηγέτες μεταξύ τους.

Ω εκ τούτου με αφ’ υψηλού ύφος δήλωσε: «Οτιδήποτε επιχειρεί να συνδέσει το εγχείρημα με τον Καραμανλή αδικεί τον ίδιο και εμένα». Και αφού η δημόσια συχνότητα του αφιέρωσε 13 ολόκληρα λεπτά για να διαφημίσει το νεοσύστατο κόμμα του, το «radical show» του 64χρονου πολιτικού από το Κιλκίς έκλεισε αφήνοντας με τη θέα του στους τηλεθεατές την επίγευση της απορίας σε στυλ «συγγνώμη, κύριε, ποιος είστε;». Παρότι ελάχιστοι από το τηλεοπτικό κοινό τον θυμούνται, η εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης που του έδωσε πλουσιοπάροχα βήμα προβολής θεώρησε μάλλον περιττό να αναφέρει ότι συγκαταλέγεται στους «νεομάρτυρες» εκ των ηρωικών πεσόντων της πενταετούς νεοκαραμανλικής διακυβέρνησης.

Από τους «λοχαγούς» του καραμανλικού μπλοκ στη Βόρεια Ελλάδα που πρωτοστάτησαν στην εκλογή του Κώστα Καραμανλή ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας το 1997 βρέθηκε στην κυβέρνηση μετά τις νικηφόρες εκλογές για το κόμμα του τον Μάρτιο του 2004. Δεν πρόκοψε, πάντως, ως μικρομεσαίος υπουργός, αφού παραιτήθηκε δύο φορές. Την πρώτη νωρίς-νωρίς άδειασε το πόστο του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης λόγω του σάλου που ξεσηκώθηκε για την μεταγραφή-ρουσφέτι του γιου του από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τη δεύτερη, τρία χρόνια αργότερα, τον Απρίλιο του 2007, παραιτήθηκε, όπως του ζήτησε ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, από υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας εξαιτίας εισαγγελικής έρευνας για τα δομημένα ομόλογα και τις χρηματιστηριακές πράξεις του στενού του συνεργάτη και ειδικού γραμματέα στο ίδιο υπουργείο Ευγένιου Παπαδόπουλου το διάστημα 1999-2000. Η υπόθεση κατέληξε στο αρχείο, αφού δεν προέκυψε εμπλοκή του συνεργάτη του, αλλά για τον ίδιο τον βουλευτή το κλίμα είχε βαρύνει...

Η τελευταία δημόσια εμφάνιση του Σάββα Τσιτουρίδη στο γυαλί έγινε ένα δροσερό σεπτεμβριάτικο βράδυ του 2009. Εξερχόμενος σχεδόν πελιδνός από την τότε έδρα του κόμματος στην οδό Ρηγίλλης, με δυσκολία κρατούσε την ψυχραιμία του έχοντας μόλις ενημερωθεί επισήμως ότι τον είχαν κόψει από τα ψηφοδέλτια του κόμματος για τις επερχόμενες εκλογές του Οκτωβρίου εκείνης της χρονιάς. Αφότου λέγεται ότι στα κομματικά γραφεία αντιμετωπίστηκε σκαιότατα και αγοραία περιπαιχτικά σε στυλ «Σάββα, από εκεί που ήρθες, τράβα!», εμφανίστηκε στις τηλεοπτικές κάμερες που καραδοκούσαν απέξω έξαλλος ξεστομίζοντας βαριές κουβέντες. Προτού χαθεί στις σκιές της νύχτας, δήλωσε ότι «κουμάντο στη Ρηγίλλης και το Μαξίμου κάνουν οι εκλεκτοί της διαπλοκής» και υποσχέθηκε ότι δεν θα σιωπήσει.


Την τελευταία δέσμευσή του κρίνεται ότι την τήρησε τόσο ευλαβικά με ευχέρεια λόγου αντίστοιχη με την ευγλωττία που ταιριάζει σε τάφο. Εκτοτε και επί σχεδόν μία δεκαετία δεν ξανάκουσε κανείς δημοσίως τη φωνή του. Κάτι ελάχιστα και δευτερεύουσας σημασίας γράφτηκαν γι’ αυτόν στον Τύπο, όταν τον Φεβρουάριο του 2017 μια τράπεζα προχώρησε λόγω οφειλών σε αναγκαστικό πλειστηριασμό ενός διαμερίσματός του 75 τετραγωνικών μέτρων επί της οδού Μητροπόλεως στη Θεσσαλονίκη. Ωστόσο το σπίτι σώθηκε προτού βγει στο σφυρί λόγω της αποχής των συμβολαιογράφων. Το θέμα, πάντως, ψιλοκουβεντιάστηκε στη συμπρωτεύουσα, δεδομένου ότι ο ίδιος φέρεται να μην αντιμετωπίζει ιδιαίτερο οικονομικό πρόβλημα. Εργάζεται, άλλωστε, από το 1981 στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις Βρυξέλλες, με τα εκάστοτε διαλείμματα όταν ασχολούνταν με την πολιτική, και επανήλθε κανονικά στη θέση του τον Νοέμβριο του 2012. Στη βελγική πρωτεύουσα διατηρούσε μάλιστα ιδιόκτητο διαμέρισμα που, όπως έλεγαν ευρωσυνάδελφοί του, το πούλησε το 2010 αντί του σεβαστού ποσού των 580.000 ευρώ.


Γεγονός είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια των εγχώριων μνημονίων ο κατά τα άλλα λαλίστατος πρώην υπουργός τα διένυσε με την ασυνήθιστη σιωπή, που προσέγγιζε την αφωνία του πολιτικού του ινδάλματος, η οποία μάλλον τον απέτρεπε να ψελλίσει καν ένα σχόλιο για τις ολέθριες ζαριές του Αλέξη Τσίπρα τόσο στην αντιπολίτευση όσο και στην κυβέρνηση. Παλαιότεροι ψηφοφόροι του από την ιδιαίτερη πατρίδα του τόνιζαν για τον ίδιο μάλλον σαρκαστικά ότι η διαυγής κεντροδεξιά οπτική του δεν εντόπιζε τίποτε το μεμπτόν στα βάρη που φόρτωνε στη χώρα και στον λαό η πρωτοδεύτερη κυβέρνηση της Αριστεράς. Ωσπου αιφνιδίως πριν από δύο χρόνια μαζί με τον πρώην βουλευτή της Ν.Δ. στην Κοζάνη, επίσης καταταγμένο στους πρώην καραμανλικούς «λοχαγούς», Νίκο Τσαρτσιώνη, εκπόνησαν και συνυπέγραψαν την ιδρυτική διακήρυξη του Δικτύου Ελλήνων Ριζοσπαστών.

Επέλεξαν μάλιστα να την ανακοινώσουν στις 7 Μαρτίου καθώς την ίδια ημερομηνία του μακρινού 2004 η Ν.Δ. με αρχηγό τον Κώστα Καραμανλή κέρδισε τις εκλογές. Συμβολισμός που εξέπληξε ακόμη και τους οπαδούς του πρώην υπουργού, δεδομένου ότι ο ίδιος ο Τσιτουρίδης επιβεβαιώνει ανοιχτά ότι έχει μία δεκαετία να μιλήσει πολιτικά με τον Κώστα Καραμανλή. Γεγονός που προσφέρεται για ποικίλες ερμηνείες από πλευράς αρχών, πολιτικής συνέπειας και, κυρίως, συγκυριακών χειρισμών. Πόσο μάλλον δικαιολογεί τον ντόρο της προβολής του ίδιου και του νεοσύστατου κόμματός του από την κρατική τηλεόραση, μια και αντιπροσωπεύει μόνο μία ακόμη ψηφίδα στο ασταθές μωσαϊκό της εκτός Ν.Δ. Κεντροδεξιάς.

Πλαγιοκόπηση και διεμβολισμός

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι πριν από τρεις μήνες, στις 4 Ιανουαρίου, είχε δημοσιοποιηθεί μια τρίωρη συνάντηση μεταξύ Ευάγγελου Αντώναρου και Σάββα Τσιτουρίδη, με τη συμμετοχή των Χρήστου Μαρκογιαννάκη, Χρήστου Ζώη, Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου, η οποία είχε τροφοδοτήσει σενάρια συνεργασιών των εν λόγω κομματικά ξέμπαρκων προσωπικοτήτων εν όψει των ευρωεκλογών και, γιατί όχι, των εθνικών εκλογών. Λογικά από το περισκόπιο του Μεγάρου Μαξίμου -αν δεν ήταν ήδη ενήμερο- δεν πέρασε απαρατήρητη αυτή η φιλόδοξη συνάθροιση των αιτούντων προσωπική δικαίωση έξω από το πρώην κόμμα τους. Κρίνεται ότι για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας και με στόχο την πλαγιοκόπηση και τον διεμβολισμό της Ν.Δ. στις ευρωεκλογές η κυβέρνηση φέρεται πρόθυμη να ενθαρρύνει πρωτοβουλίες και κινήσεις ατόμων με προοπτική συνεργασίας σε ένα νέο κεντροδεξιό σχήμα που θα κόβει ψήφους από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Εκτιμήθηκε αρμοδίως ότι τα «ορφανά» του καραμανλισμού ως συγκυριακά χρήσιμα θα χρειάζονταν μια επικοινωνιακή πριμοδότηση από το Μαξίμου για να συμβολίσουν, εκτός των άλλων, την «καλή» Δεξιά και να τονίσουν την αντίθεσή τους από την «κακή» Δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Προϋπόθεση βέβαια είναι να υπάρχει πραγματικά, όχι ως παρηγορητική ψευδαίσθηση, εκλογικά ανεκμετάλλευτος χώρος στην Κεντροδεξιά που, υποτίθεται, τηρεί αποστάσεις από τη Ν.Δ. Παρότι οι δημοσκοπήσεις δεν συνηγορούν υπέρ της υλοποίησης ενός τέτοιου σχεδίου, κάποια από αυτά τα πρώην στελέχη έχουν αναλάβει με ζήλο την προώθηση της υπόθεσης. Ανεξάρτητα πάντα από το αν είναι διατεθειμένα να τσουβαλιάσουν το «εγώ» τους με τις προσωπικές ατζέντες των άλλων στον ίδιο χώρο, ο οποίος ούτε πολιτικά ομοιόμορφος είναι, ούτε διακρίνεται από ψυχολογική ομοφροσύνη.

Η φωνή του άφωνου της Ραφήνας

Ηδη ο 68χρονος Ευάγγελος Αντώναρος έχει επιδείξει μια αξιοζήλευτη πρεμούρα προαναγγέλλοντας την πρόθεσή του να είναι παρών με δικό του φορέα στις ευρωεκλογές και ποντάροντας στη «χαλαρή ψήφο» στις συγκεκριμένες κάλπες. Ο γερμανομαθής δημοσιογράφος -πρώην εκπρόσωπος μετά την αποχώρηση του Θεόδωρου Ρουσόπουλου της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή στην τελευταία περίοδο της πρωθυπουργίας του- ξόδεψε μετά την ήττα της Ν.Δ. στις εκλογές του 2009 μεγάλο μέρος του χρόνου του στον προθάλαμο του γραφείου του αποσυρμένου στην επίμονη σιωπή Καραμανλή, στην οδό Παναγή Κυριακού.

Θεωρείται ότι χάρη σε αυτό το στασίδι αυτοαναγορεύτηκε σε κύκλους του πρώην πρωθυπουργού με το προνόμιο να εκφράζει τις μύχιες απόψεις και να ερμηνεύει τους σπάνιους χρησμούς του επί παντός επιστητού. Ανεργος πάντως δεν βρέθηκε, όταν περάτωσε την από το 2009 θητεία του ως βουλευτής Επικρατείας. Επί πρωθυπουργίας Σαμαρά το 2013 ορίστηκε σύμβουλος επικοινωνίας για Ελλάδα και Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, με μισθό πολύ μεγαλύτερο από αυτόν του βουλευτή, όπως προσφάτως αποκαλύφθηκε, που αγγίζει τα 10.000 ευρώ καθαρά τον μήνα.

Τη θέση διατηρεί έως σήμερα, με τις κακές γλώσσες να ισχυρίζονται ότι προώθησε με εξαιρετική συνέπεια τις επιδιώξεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για χρηματοδότηση έργων των δήμων μέσω δανείων από τον συγκεκριμένο ευρωπαϊκό πιστωτικό θεσμό. Σε όλη αυτή την περίοδο ο Ευάγγελος Αντώναρος εμφανιζόταν τάχα ως η εντεταλμένη φωνή που έδινε υλική υπόσταση στη βουβαμάρα του Κώστα Καραμανλή, ο οποίος απολάμβανε ανώδυνα διακριτική μεταχείριση από τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τις ευθύνες του για τη χρεοκοπία της χώρας. Ετσι κι αλλιώς, σε αντίθεση με τους πρώην πρωθυπουργούς Κώστα Σημίτη, Γιώργο Παπανδρέου και Αντώνη Σαμαρά, που δεν έχαναν ευκαιρία να υπερασπιστούν δημόσια τα πεπραγμένα των κυβερνήσεών τους, ο Κώστας Καραμανλής δεν αισθανόταν καν την ανάγκη να τοποθετηθεί για το κυβερνητικό του έργο ή έστω να προβεί σε κάποια αυτοκριτική για τις αβελτηρίες και την απρονοησία της διακυβέρνησής του.

Αδιαφορία είτε ενδεχόμενος φόβος μην εκτεθεί, δεν είχε και τόση σημασία. Από τη στιγμή, άλλωστε, που ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές σε ένα διαμορφωμένο πολιτικό κλίμα στο οποίο πρωθυπουργός ήταν ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος τον αντιμετώπιζε σχεδόν φιλικά, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης και Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος -αμφότεροι θεμελιακοί παράγοντες του καραμανλισμού-, ο πρώην πρωθυπουργός αισθανόταν άνετος και χαλαρός σαν άρχοντας στο χωριό. Εξ αντανακλάσεως και ο Αντώναρος ένιωθε περίπου σαν υποπροεστός.

Την ίδια στιγμή διάχυτη ήταν η εντύπωση στο πολιτικό σκηνικό ότι Καραμανλή και Τσίπρας συνομιλούσαν ατύπως μέσω του Προέδρου της Δημοκρατίας, με τον οποίο θεωρείται ότι ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος διατηρεί άριστες σχέσεις. Το ειδυλλιακό αυτό τοπίο στολισμένο με εσάνς περιπετειώδους φαντασίας αλά «Στενές επαφές τρίτου τύπου» μεταλλάχτηκε αυτομάτως με την εκλογή Μητσοτάκη στην ηγεσία της Ν.Δ. Τότε ο Αντώναρος αντί να πνίξει τον καημό του βγήκε στο αντάρτικο. Παραμερίζοντας, σαφώς, ότι ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ. αναδείχθηκε αρχηγός του κόμματος μέσα από ανοιχτή διαδικασία με εσωκομματικές κάλπες στις οποίες συμμετείχαν περίπου 350.000 ψηφοφόροι.

Ξεκίνησε να ασκεί με αναρτήσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σφοδρή κριτική στη νέα ηγεσία της Ν.Δ. αβαντάροντας παράλληλα τις αρετές του νυν πρωθυπουργού. Βαθμιαία βρήκε φιλόξενο στέκι στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο και στην κρατική ΕΡΤ ως προτιμησιακός αποδέκτης και διακινητής των άδηλων δημοσίως χρησμών του Κώστα Καραμανλή. Ηταν τόσος ο ζήλος του στα τιτιβίσματα κατά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ώστε παρομοιάστηκε με ένα είδος ρεπατζή του επίσημου tweet-εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο ευρωβουλευτής με τη Ν.Δ. Γιώργος Κύρτσος τον αποκάλεσε «βολεμένο Συριζοτρόλ».

Εν τω μεταξύ, πυκνώνοντας σταδιακά τις δημόσιες διαφοροποιήσεις του από την ηγεσία της Ν.Δ., φαινόταν να πιστοποιεί μια ιδιότυπη και υπόγεια συμμαχία μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του περιβάλλοντος του πρώην πρωθυπουργού, γνωστού και ως καραμανλικού στρατοπέδου. Για τους γνωρίζοντες καλά τα «γαλάζια» παρασκήνια, η απομάκρυνσή του από τη Ν.Δ. ήταν μια κίνηση πυγμής εναντίον όσων ασκούνται σε «λαθρεμπόριο» καραμανλισμού. Ειδικότερα όταν στα social media επετίθετο στους «μουσαφίρηδες» από τον ΛΑΟΣ οι οποίοι αλλοιώνουν τη φυσιογνωμία του χώρου της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης και ζητούσε την απομάκρυνση του αντιπροέδρου της Ν.Δ. Αδωνη Γεωργιάδη λόγω της εμπλοκής του ονόματός του στην υπόθεση Novartis. Δηλωτικό της απαίτησής του είναι ότι δεν πέρασε καν από το μυαλό του η υποψία περί σκευωρίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά των πολιτικών του αντιπάλων.

Αυθεντικοί καραμανλικοί εν δράσει

Μετά τη διαγραφή του, ωστόσο, τον περυσινό Φεβρουάριο, ο Ευάγγελος Αντώναρος ξεκίνησε συζητήσεις με πρώην «γαλάζια» στελέχη, όπως η Κατερίνα Παπακώστα, που είχε προχωρήσει στη δημιουργία δικής της πολιτικής κίνησης με την ονομασία Νέα Ελληνική Ορμή, καθώς και ο πρώην επικεφαλής Πολιτικού Σχεδιασμού της Ν.Δ. Νίκος Καραχάλιος. Οι τρεις τους σε μια συμβολική κίνηση για την κοινή πορεία που επιθυμούσαν να ακολουθήσουν συνυπέγραψαν κείμενο για την Πρωτομαγιά του 2018, επιχειρώντας να δώσουν το πολιτικό τους στίγμα που εμφανώς βρισκόταν σε απόσταση από εκείνο του πρώην κόμματός τους. Η ζύμωσή τους εκτιμάται ότι δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα.



Με την Κατερίνα Παπακώστα να παραδίδει το μάλλον ομιχλώδες καραμανλικό της φρόνημα -μια και ως πρωθυπουργός ο Σαμαράς την αξιοποίησε σε κυβέρνηση της Ν.Δ.κάνοντάς την υφυπουργό- στη θολή ατμόσφαιρα των δακρυγόνων που διέταξε να ριχτούν μετά τη μεταγραφή της στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα ο Ευάγγελος Αντώναρος δεν κρύφτηκε περνώντας νύχτα την είσοδο του Μαξίμου, φωτογραφήθηκε επίσης ευκρινώς και χειροκρότησε ολοφάνερα την ομιλία του Τσίπρα στη ΔΕΘ τον περασμένο Σεπτέμβριο, ενώ την επομένη ορεξάτος γευμάτισε σε ψαροταβέρνα της Καλαμαριάς τετ-α-τετ με τον Πάνο Καμμένο. Με τον τελευταίο να συστήνεται και αυτός ως «αυθεντικός καραμανλικός». Οπως ακριβώς περιέγραφε πολιτικοϊδεολογικά τον εαυτό του και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος.

Ωστόσο και ο ίδιος είχε θέσει εαυτόν εκτός της «γαλάζιας» γραμμής κρατώντας αποστάσεις από τη Ν.Δ. σε πολλά ζητήματα. Γεγονός που δημιουργούσε στην Πειραιώς εύλογες υποψίες ότι υπηρετούσε προσωπική ατζέντα. Είχε, άλλωστε, ταχθεί υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, είχε τοποθετηθεί κατά των πρόωρων εκλογών που ζητούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και κράτησε θετική στάση ως προς τις αποφάσεις του Eurogroup για το ελληνικό χρέος. Παρότι ex officiο μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ., κινούνταν σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος από το κόμμα, ενώ σε κάθε ευκαιρία φρόντιζε πάντοτε να επιδεικνύει υπερβολική στήριξη προς τη σημερινή κυβέρνηση υπερβαίνοντας κατά πολλούς τον θεσμικό του ρόλο ως κοινωνικού εταίρου.

Η σταγόνα που φαίνεται να ξεχείλισε το ποτήρι στη Ν.Δ. προήλθε από τη δημοσίευση μιας φωτογραφίας που τον απεικονίζει σε μεσημεριανή συνάντησή του με τον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά στην «Αίγλη» του Ζαππείου. Το ξεδίπλωμα διάφορων σεναρίων που τον αφορούσαν επέσπευσε τη διαγραφή του τον περυσινό Ιούνιο από το κόμμα του, με την αποδοκιμαστική επισήμανση «στη Νέα Δημοκρατία δεν χωρούν ‘‘δούρειοι ίπποι’’». Αλήθεια ή ψέματα, άγνωστο, ήδη πάντως διαδιδόταν ότι ο Κωνσταντίνος Μίχαλος ενδιαφερόταν μέσω εταιρείας τροφοδοσίας, στην οποία είναι συνέταιρος, να εισέλθει δυναμικά στη σίτιση των μεταναστών, αλλά και γενικότερα στον τομέα της επισιτιστικής βοήθειας, κάτι που υπαινισσόταν ενδεχόμενο υπόγειο νταραβέρι με την κυβέρνηση. Παράλληλα, στελέχη του Μοσχάτου διατείνονταν ότι στα αυτιά τους είχαν φτάσει φήμες ότι ο Μίχαλος ενθαρρυνόταν παρασκηνιακά από εξωθεσμικό παράγοντα που είχε αναπτύξει στενή προσωπική σχέση με τον πρωθυπουργό να χρηματοδοτηθεί νέος πολιτικός φορέας από δυσαρεστημένα κεντροδεξιά στελέχη, ώστε με επικεφαλής τον πρόεδρο του ΕΒΕΑ να διεμβολιστεί το εκλογικό ακροατήριο της Ν.Δ. Ο ίδιος αντέδρασε αιχμηρά στις συκοφαντικές αυτές διαδόσεις, αλλά η πόρτα του κόμματος έμεινε ερμητικά κλειστή.

Ακατανόητη αφωνία

Με την ταμπέλα του καραμανλισμού να έχει ξεχειλώσει σαν λάστιχο με τόσους καραμανλικούς εκτός του κόμματος της φιλελεύθερης παράταξης, σχολιάζουν στελέχη της φιλελεύθερης παράταξης, θα χρειαζόταν ο «άφωνος» Κώστας Καραμανλής να δώσει το στίγμα του δείχνοντας ότι δεν είναι αμέτοχος στις εξελίξεις. Δεν είναι απαραίτητο να βγει στο μπαλκόνι ή να κρεμάσει πανό, αλλά θα ήταν ωφέλιμο, τονίζουν οι ίδιοι, να εγκαταλείψει τον καθολικό εξαγνισμό μέσω της σιωπής και να τοποθετηθεί ρητά έναντι εκείνων που επικαλούνται, «επί ματαίω», το όνομά του. Μια συνέντευξη θα αρκούσε γι’ αυτό. Μέχρι στιγμής, πάντως, δεν υπάρχει εκ μέρους του καμία στοχευμένη διαρροή. Μόνο συγκεχυμένες επιβεβαιώσει ότι ο ίδιος δεν διατηρεί «παπαγαλάκια» και «Ηρακλειδείς», ούτε περιβάλλεται από κύκλους πέριξ της Ραφήνας ή της οδού Παναγή Κυριακού στο Κολωνάκι.

Οι σοβαρότεροι εκ των συνομιλητών του μαρτυρούν ότι ο πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει πως δεν κατέχει το σήμα κατατεθέν της Κεντροδεξιάς στην Ελλάδα, ούτε ελέγχει ή καθοδηγεί οποιονδήποτε για τις πολιτικές απόψεις που εκφράζει. Παραμένει θεσμικός παίκτης και διαχρονικά εγγυητής της κληρονομιάς του ιδρυτή της παράταξης. Τα ίδια περίπου πρεσβεύει και η οικογένειά του από τα ψηλά της Φιλοθέης, όπου βρίσκεται και η έδρα του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Από εκεί, πάντως, φαίνεται να καταβάλλεται συστηματική προσπάθεια ώστε να μη δίνονται αφορμές για άστοχες συνδέσεις και λάθος συνειρμούς.

Σχετικά με τα δηλητηριώδη κουτσομπολιά που διακινούνται και φέρουν τον Καραμανλή σε υπόγεια επαφή με τον Τσίπρα, όσο ο πρώτος επιδεικτικά δεν μιλάει, αναπόφευκτα αυτά θα αιωρούνται στον αέρα. Δεν είναι και το ευκολότερο να εξολοθρευτούν με αεροψεκασμό, τονίζουν παράγοντες της γαλάζιας παράταξης, σκεπάζοντας με χιούμορ την έκδηλη αμηχανία τους μην τυχόν και ανοίξει θεόρατη η πόρτα ενός απέραντου πολιτικού φρενοκομείου με ονομασία προέλευσης.

Υπό αυτές τις συνθήκες όσοι δηλώνουν «καραμανλικοί» θα είναι κιόλας, έστω και χωρίς επικυρωμένη την πατέντα χρήσης. Και ο Αντώναρος, και ο Τσιτουρίδης, και ο Παπαγγελόπουλος, και ο Μίχαλος, και ο Καμμένος, και ο περιζήτητος εργένης Αρης Σπηλιωτόπουλος, και η, εκτός από καζαντζακική, πιστή στα ιδεώδη της καραμανλικής σκέψης Παπακώστα. Το τι θα κάνει προσεχώς καθένα ή τι θα πράξουν συντονισμένα όλα τα «ορφανά» του Καραμανλή εξαρτάται από το εύρος της επιρροής που ασκεί πάνω τους το αμοραλιστικό γκουβέρνο που καταρρέει και το μέγεθος των φαντασιώσεών τους, επισημαίνει παλαιό και πολύπειρο στέλεχος της Ν.Δ. Και συμπληρώνει καυστικά ότι είτε θεσιθήρες είτε αιθεροβάμονες, αφότου απομακρύνθηκαν από το ψυγείο της εσωκομματικής κουζίνας, τους απομένει να ανοίξουν παρακμιακό σαλόνι συνοικεσίων για να πλασάρουν τον εαυτό τους ως πολιτικά απομεινάρια δίχως προίκα.

Απάντηση Ευάγγελου Αντώναρου

Με επιστολή του στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ και στο protothema.gr, ο Ευάγγελος Αντώναρος επισημαίνει ότι δεν μιλά εξ ονόματος του Κώστα Καραμανλή αλλά εκφράζει αποκλειστικά τον εαυτό του. «Τον Κώστα Καραμανλή εκπροσωπούσα μέχρι την ημέρα που παραιτήθηκε απο πρωθυπουργό» λέει ο πρώην υπουργός.

«Κύριο Μπάμπη Κούτρα,
Διευθυντή Εφημερίδας Πρώτο Θέμα

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ

Κύριε Διευθυντα,

στα σαράντα και πλέον χρόνια κατά τα οποία δραστηριοποιούμαι στη δημοσιογραφία αρχικά και στην ενεργό πολιτική αργότερα πίστεψα κι εφάρμοσα απαρέγκλιτα μια αρχή στην οποία δεν χωρούν εξαιρέσεις: Τα δημόσια πρόσωπα οφείλουν να δέχονται -- χωρίς να αντιδρούν με το παραμικρό -- κριτική και φυσικά επικρίσεις για τη δράση τους.Γι αυτό και σχεδόν ποτέ δεν έχω αντιδράσει είτε με επιστολές είτε με τηλεφωνήματα σε δημοσιογράφους για όσα γράφουν για μένα η για όσα σχολιάζουν σχετικά με τα όσα παραθέτω στο δημόσιο διάλόγο. Τοποθετούμαι πάντα επώνυμα και με παρρησία.

Θεωρώ, ωστόσο, κατ΄εξαίρεση υποχρέωση μου να κάνω ορισμένες διορθωτικές διευκρινίσεις που με αφορούν σε δημοσίευμα της εφημερίδας που διευθύνετε την περασμένη Κυριακή (σελ.22-25) με τίτλο ¨Ο Καραμανλής, τα ορφανά και η ακατανοητη αφωνία του". Και το κάνω για να επανορθώσω ανακρίβειες που σφαλώς δεν τιμούν μια εφημερίδα που θέλει να συνεισφέρει στην διευρευνηση των πραγματικών περιστατικών. Συγκεκριμένα:

() Δεν ¨οριστηκα" -- όπως υπονοεί το δημοσίευμα απο την κυβέρνηση Σαμαρα -- αλλα προσελήφθην μετά από ανοικτό διεθνή διαγωνισμό στην Ευρωπαική Τράεζα Επενδύσεων στην οποία άλλωστε όπως όλοι γνωρίζουν καμμία κυβέρνηση δεν έχει την δυνατότητα/δικαίωμα να οιονδήποτε. Ούτε καν να συστήσει τον διορισμό κάποιου.

() Δεν έξακολουθώ -- όπως γράφετε -- να "διατηρώ τη θέση αυτή έως σήμερα¨. Η οργανική μου σχέση με  την ΕΤΕπ έληξε στις 31 Δεκεμβρίου 2017.

() Δεν ειχα και  δεν μπορούσα να έχω άλλωστε λόγω του ρόλου μου και της ιδιότητας μου (Senior Policy Advisor) την παραμικρή ανάμιξη στην προετοιμασία η εγκριση δανείων η χρηματοδοτήσεων τα οποία υποκεινται ούτως η άλλως σε εξαντλητική διαδικασία ανεξάρτητα της χώρας στην οποία κατετυθύνονται στην έδρα της Τραπεζας στο Λουξεμβούργο. Ειδικά το θέμα της "χρηματοδότησης έργων σε δήμους" --  όπως γράφετε μου είναι παντελώς άγνωστο.

() Και στα πολιτικα: 1. Δεν είμαι από εκείνους που ξημεροβραδιάζομαι η "πιάνω στασίδι" σε πολιτικά γραφεία -- και φυσικά ούτε στο γρφείου του προσωπικού μου φίλου Κώστα Καραμανλή. 2. Οπως γνωρίζουν όλοι οι δημοσιογράφοι κι όπως έχω πεί εκατοντάδες φορές δημόσια "ουδέποτε οποιαδήποτε αποψη που διατύπωσα ειχε η έχει την παραμικρή σχέση¨ με το τι πιστεύει ο πρώην πρωθυπουργός. 3. Τον Κώστα Καραμανλή εκπροσωπούσα μέχρι την ημέρα που παραιτήθηκε απο πρωθυπουργός. Απο κει και πέρα εκφράζω αποκλειστικά τον εαυτό μου. 4. Καιρός είναι, νομίζω, να σταματήσει η καραμέλα της δήθεν υπαρκτής "φιλοτσιπρικής" ομάδας στη κεντροδεξιά. Εγώ ούτε ξέρω την υπαρξη ούτε ανήκω σε οιαδήποτε τέτοια ομάδα.

Πιστεύω ότι οποιος δραστηριοποιείται στο δημόσιο χώρο έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να διατηρεί ανοικτούς διαυλους επικοινωνίας με πρόσωπα που κινούνται εντός του δημοκρατικού/συνταγματικού πλαισίου χωρίς αυτό να θεωρείται απομάκρυνση απο τον πολιτικό χώρο που ο ίδιος έχει επιλέξει εδώ και δεκαετίες. Αλλωστε η προσωπική μου γραμμή, αντίθετα με τη γραμμή άλλων, δεν είναι αδιευκρίνιστα τεθλασμένη αλλά σταθερή και ευθεία.

Απαρέγκλιτα πιστεύω στις αρχές και τις αξιες της μεγάλης παράταξης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αλλα και στην πολιτική πρακτική που εφάρμοσε ο ίδιος με την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974 . Αρχές που δεν διαιρούνται, δεν τεμαχίζονται και δεν εφαρμόζονται κατά το δοκούν. Και φυσικά διατηρώ ακέραιο το δικαίωμα μου να τοποθετούμαι δημόσια όποτε εγώ κρίνω.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

Ευάγγελος Α. Αντώναρος

ΥΓ. Εαν το κρίνετε χρήσιμο, δεν θα είχα φυσικά την παραμικρή αντίρρηση να δημοσιεύσετε αυτη την απαντητική επιστολή μου στην εφημερίδα σας».