Το αδιέξοδο του Τσίπρα: Με λεονταρισμούς, εσχατολογίες και αυτοαναιρέσεις στο δρόμο προς τις κάλπες

Προσπαθεί να «γυρίσει» το παιχνίδι με απειλές περί επιστροφής στα μνημόνια, αν κερδίσει η ΝΔ, την ώρα που στήνει δήθεν αντάρτικο κατά των δανειστών, που επισημαίνουν την παραβίαση των δεσμεύσεών του για τους δημοσιονομικούς στόχους. Ακυρώνει μεν τη μείωση του αφορολόγητου, αλλά και τα αντίμετρα που θα ελάφρυναν την μεσαία τάξη, την οποία ξέχασε πάλι.

Η αναζήτηση ενός νέου αφηγήματος και καινούργιων, πειστικών αυτή τη φορά, διλημμάτων, ενόψει των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά την βαριά ήττα στις ευρωεκλογές.

Ο πρωθυπουργός άρχισε να εμφανίζεται και πάλι με συνεχείς δημόσιες παρεμβάσεις, μετά από σιωπή κάποιων ημερών, επιβεβαιώνοντας πάντως ότι έχει εγκαταλείψει τη συνθηματολογία με την οποία πήγε στις τριπλές εκλογές της 26ης Μαΐου – και τις αντίστοιχες ήττες. Για παράδειγμα στη δήλωση που έκανε το μεσημέρι της Πέμπτης έξω από το Μέγαρο Μαξίμου απέφυγε να χρησιμοποιήσει το σύνθημα «είμαστε με τους πολλούς», που πρόβαλε κατά κόρον στην περίοδο προ των ευρωεκλογών και προτίμησε το «κοινωνική πλειοψηφία».

Στην ουσία όμως του πολιτικού αφηγήματος και των επιλογών, που κάνει αντιμετωπίζει μεγάλες αντιφάσεις και αυτοαναιρείται διαρκώς. Φαίνεται δε να καταφεύγει όλο και περισσότερο στην καταστροφολογία και την κινδυνολογία, προκειμένου να διεγείρει αντιδεξιά αντανακλαστικά και να επαναφέρει μνήμες από τα πρώτα χρόνια της μνημονιακής κρίσης. Ο κ. Τσίπρας διατυπώνει ευθέως την απειλή ότι εάν κερδίσει τις εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης τότε η χώρα θα επιστρέψει στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας και απολύσεων της περιόδου 2012-14.

Σε μία εμφανή προσπάθεια να αντιστρέψει την πραγματικότητα μάλιστα, επιχειρεί να στήσει «αντάρτικο» κατά των «ακραίων κύκλων» των Βρυξελλών, όπως λέει, που βλέποντας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών έχουν πλέον την όρεξη να επιβάλλουν νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Ο κ. Τσίπρας πήρε αφορμή για τις αντιδράσεις των Θεσμών στις παροχές που έδωσε ο ίδιος προ των ευρωεκλογών. Αποκρύπτει όμως το γεγονός ότι οι επισημάνσεις των Θεσμών στηρίζονται στο γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση παραβίασε από μόνη της τις δεσμεύσεις, που έχει αναλάβει για τους δημοσιονομικούς στόχους της χώρας!

Την ίδια ώρα, οι κινήσεις της, με κορυφαία την προωθούμενη κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου, είναι τουλάχιστον αμφιλεγόμενες. Είναι χαρακτηριστικό ότι η τροπολογία με την οποία καταργείται η σχετική διάταξη, περιλαμβάνει και την κατάργηση των θετικών αντίμετρων, που είχαν ψηφιστεί πακέτο προ διετίας, στο πλαίσιο των συμφωνηθέντων με τη δεύτερη αξιολόγηση του τρίτου μνημονίου. Τα θετικά αντίμετρα όμως, όπως η μείωση του ΕΝΦΙΑ, των φορολογικών συντελεστών και της εισφοράς αλληλεγγύης, αγγίζουν και την μεσαία τάξη, η οποία βλέπει για μία ακόμη φορά να παραμένει με μεγάλα φορολογικά βάρη στις πλάτες της, παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης. Και κυρίως παρά την αυτοκριτική που έκανε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις ευρωεκλογές, όταν αναγνώριζε ότι η ήττα τότε ήταν αποτέλεσμα και της άδικης μεταχείρισης που επεφύλαξε τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση στη μεσαία τάξη.