Hugo Dixon: Ο τολμηρός Κυριάκος Μητσοτάκης θα επαναφέρει την ανάκαμψη στην Ελλάδα
Ο αρθρογράφος του Reuters, Hugo Dixon, υποστηρίζει ότι οι επενδυτές είναι ενθουσιασμένοι με την προοπτική του Κυριάκου Μητσοτάκη στην εξουσία – «Τσίπρας και Βαρουφάκης έχουν να λογοδοτήσουν για πολλά»
Οι επενδυτές είναι ήδη ενθουσιασμένοι που οΚυριάκος Μητσοτάκης, φαίνεται ότι θα αναλάβει την εξουσία από τον Αλεξη Τσίπρα, γράφει το Reuters
Υπάρχει τελικά ελληνική έκφραση για τον «ενάρετο κύκλο» – και η χώρα μπορεί τελικά να εισέλθει σε αυτόν μετά τις εκλογές αυτής της Κυριακής, γράφει ο αρθρογράφος του Reuters Hugo Dixon.
Σε άρθρο του για την επερχόμενη πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα, ο Dixon αναφέρει πως οι επενδυτές είναι ήδη ενθουσιασμένοι που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, φαίνεται ότι θα αναλάβει την εξουσία από τον Αλεξη Τσίπρα, τον αριστερό ηγέτη που οδήγησε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας το 2015.
Από τις ευρωεκλογές του Μαΐου, στις οποίες το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη κέρδισε αυτό του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, ο δείκτης μετοχών της Αθήνας ενισχύθηκε κατά 19%. Εν τω μεταξύ, η απόδοση των 10ετών κρατικών ομολόγων μειώθηκε από 3,4% σε 2,2% – που σημαίνει ότι οι επενδυτές πιστεύουν ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι σχεδόν τόσο ελκυστικό όσο το ιταλικό.
«Ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι τυχερός και γενναίος»
Κλείσιμο
Αλλά δεν υπάρχει εγγύηση ότι η Ελλάδα θα απολαύσει για πολύ έναν ενάρετο κύκλο, συνεχίζει ο Dixon. Ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι γενναίος και τυχερός. Για να δημιουργήσει και να διατηρήσει μια απόλυτα αναγκαία ανάκαμψη που θα οδηγήσει στην επένδυση, θα χρειαστεί να εξαλείψει τις κακές πρακτικές που έχουν υπονομεύσει τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Σε τελική ανάλυση θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι ο Τσίπρας είναι υπεύθυνος για όλα τα προβλήματα της Ελλάδας.
Τούτου λεχθέντος, ο Τσίπρας και ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης έχουν να λογοδοτήσουν για πολλά, τονίζει το δημοσίευμα. Η συμμαχία τους έπληξε μαζικά την εμπιστοσύνη. Μόνο μετά την περικοπή των δαπανών από τον πρωθυπουργό και την αύξηση των φόρων σε αντάλλαγμα για τις εισροές μετρητών από τη ζώνη του ευρώ, η ελληνική οικονομία άρχισε να εξελίσσεται.
Ακόμη και τότε η ανάκαμψη ήταν ισχνή, αναφέρει ο αρθρογράφος. Οι ακαθάριστες επενδύσεις αποτελούν μόνο το 11% του ΑΕΠ. Το μετοχικό κεφάλαιο της χώρας είναι στην καλύτερη περίπτωση στατικό και ίσως συρρικνούμενο. Ορισμένοι οικονομολόγοι πιστεύουν ότι οι επενδύσεις πρέπει να αυξηθούν στο 20% περίπου του ΑΕΠ για να βρεθεί η Ελλάδα σε μια καλή πορεία ανάπτυξης.
Ποιο είναι το αισιόδοξο σενάριο
Το αισιόδοξο σενάριο έχει ως εξής: Η Νέα Δημοκρατία κερδίζει τις εκλογές με αυτοδυναμία, οπότε ο Μητσοτάκης δεν χρειάζεται να αλλάξει το πρόγραμμά του, κάνοντας διαπραγματεύσεις με άλλα κόμματα. Στη συνέχεια δημιουργεί ένα υπουργικό συμβούλιο με ταλαντούχους ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα που είναι καλοί στην υλοποίηση πολιτικών.
Ο νέος πρωθυπουργός τότε θα ξεμπλοκάρει τις ιδιωτικοποιήσεις και τις επενδύσεων που έχουν κολλήσει κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τσίπρα. Θα άρει πλήρως τα capital controls. Θα εκδώσει ένα δεκαετές ομόλογο, διπλάσιο της ωριμότητας που έχει καταφέρει η σημερινή κυβέρνηση, αποδεικνύοντας ότι οι επενδυτές αγοράζουν το όραμά του.
Μετά από αυτό το θετικό σοκ, ο Μητσοτάκης θα προσεγγίσει την ευρωζώνη και θα ζητήσει να χαλαρώσει το δημοσιονομικό «σφίξιμο» που απαιτεί από την Ελλάδα να αποφέρει ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
Η Γερμανία και άλλες χώρες επέμειναν σε αυστηρούς δημοσιονομικούς ελέγχους, επειδή θεωρούσαν ότι ήταν ο μόνος τρόπος για την Ελλάδα να πάρει το χρέος της υπό έλεγχο. Όμως ο Μητσοτάκης θα τους πείσει ότι η οικονομική ανάπτυξη θα επιταχυνθεί έτσι ώστε η χώρα να μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της – που ανήλθε στα 340 δισ. συρώ ή 183% του ΑΕΠ στα τέλη του 2018 – με μικρότερο πλεόνασμα.
Τι θα μπορούσε να χαλάσει το αισιόδοξο σενάριο
Τι θα μπορούσε να χαλάσει αυτό το παραμύθι; Δυστυχώς, αρκετά, επισημαίνει ο Dixon. Για αρχή, ο Μητσοτάκης μπορεί να αποτύχει να πάρει μια συνολική πλειοψηφία. Ή θα μπορούσε να χάσει το σθένος του και να διορίσει πάρα πολλούς «παλαίμαχους» πολιτικούς στην κυβέρνησή του σε μια προσπάθεια να κατευνάσει διάφορες φατρίες του ίδιου του κόμματος.
Υπάρχουν επίσης βραχυπρόθεσμοι δημοσιονομικοί κίνδυνοι. Ο Τσίπρας ενίσχυσε πρόσφατα τις συντάξεις, μια κίνηση που υποστήριξε ο βασικός αντίπαλός του για πολιτικούς λόγους. Ο στόχος του προϋπολογισμού για το τρέχον έτος μπορεί τώρα να ξεπεραστεί κατά περίπου μία εκατοστιαία μονάδα του ΑΕΠ. Ο Μητσοτάκης θέλει να μειώσει τους φόρους, συμπεριλαμβανομένου του φόρου εταιρειών για την τόνωση των επενδύσεων. Αλλά πώς θα το καταφέρει αυτό με αυτή την οικονομία;
Ακόμα και αν ο Μητσοτάκης καταφέρει να τα διαχειριστεί αυτά, υπάρχει ακόμα το τεράστιο πρόβλημα μεσοπρόθεσμου χρέους. Η Ελλάδα μπορεί να εξυπηρετήσει τα τεράστια δάνεια της, επειδή η ευρωζώνη της έχει δώσει απαλλαγή από τις περισσότερες αποπληρωμές τόκων. Αλλά αυτό τελειώνει το 2032.
Τέλος, ο πληθυσμός συρρικνώνεται – εν μέρει λόγω της διαρροής εγκεφάλων «brain drain», και εν μέρει επειδή δεν υπάρχει υψηλό ποσοστό γεννήσεων.
Αν πρόκειται η Ελλάδα επωφεληθεί από ένα βιώσιμο ενάρετο κύκλο, ο Μητσοτάκης θα πρέπει να είναι τολμηρός και να εκσυγχρονίσει πραγματικά τη χώρα, καταλλήγει ο αρθρογράφος. Θα πρέπει να καθαρίσει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, να δημιουργήσει μια επαγγελματική δημόσια υπηρεσία και να κάνει τους πολίτες να πληρώσουν τους φόρους τους.
