Μποναμάς της κυβέρνησης σε Αγιον Ορος - Βατοπέδι

Χριστουγεννιάτικο «δωράκι» 2.250.000 ευρώ πήραν από τον κρατικό προϋπολογισμό οι μονές του Αγίου Ορους τη στιγμή που το δώρο Χριστουγέννων μισθωτών και συνταξιούχων της χώρας ψαλιδίστηκε λόγω μνημονίου.

Τα μέτρα λιτότητας και οι αυστηρές επιταγές της τρόικας για περικοπές των δημόσιων δαπανών φαίνεται ότι δεν κατόρθωσαν να «παραβιάσουν» το... κατοχυρωμένο με αυτοκρατορικά χρυσόβουλα άβατο των κρατικών χρηματοδοτήσεων στις ήδη πάμπλουτες μονές του Αγίου Ορους.

Παρά το γεγονός ότι τα 20 μοναστήρια της χερσονήσου του Αθω διαθέτουν αμύθητες περιουσίες, με τις μετριοπαθείς εκτιμήσεις να προσδιορίζουν το ύψος τους σε δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ, ο Ελληνας φορολογούμενος καλείται στις δεδομένες οικονομικές συνθήκες να βάλει ξανά το χέρι στην τσέπη για να ενισχύσει το παγκάρι της Αθωνικής Πολιτείας. Σε μια περίοδο μάλιστα που οι πιστοί συρρέουν στο Αγιον Ορος, προχωρώντας μάλιστα σε γενναίες δωρεές προς τις μονές και ενισχύοντας εντυπωσιακά κατ' αυτόν τον τρόπο τα «αποθεματικά» τους.

Με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 9ης Δεκεμβρίου καθορίστηκε ότι η φετινή οικονομική χορηγία του Δημοσίου προς τις μονές του Αγίου Ορους για το 2010 θα είναι 2.250.000 ευρώ. Η απόφαση αυτή χαροποίησε, παραμονές Χριστουγέννων, την αγιορείτικη μοναστική κοινότητα, η οποία είχε εκφράσει ποικιλοτρόπως τη δυσαρέσκειά της και είχε εντείνει τις πιέσεις της προς την Πολιτεία για την καθυστέρηση της κρατικής επιχορήγησης λόγω της κρίσης, μια και παραδοσιακά αυτή δίνεται κατά τον μήνα Μάιο.

Πρωταγωνιστικό ρόλο και σε αυτή την ενδιαφέρουσα αγιορείτικη υπόθεση έχει η Μονή Βατοπεδίου, η οποία βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της σχετικής ποσοστιαίας λίστας που έχει στα χέρια της η Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους βάσει της οποίας γίνεται η κατανομή της κρατικής επιχορήγησης. Αποτέλεσμα της «ιεραρχικής» υπεροχής της Μονής Βατοπεδίου είναι το μοναστήρι του ηγούμενου Εφραίμ να αποσπά ένα πολύ μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων και να βρίσκεται σε προνομιακή θέση και σε αυτόν τον τομέα στο εσωτερικό της Αθωνικής Πολιτείας. Η άκρα μυστικότητα όμως που επικρατεί γύρω από τα κριτήρια και τα ποσοστά κατανομής του κρατικού μποναμά επιτείνουν τον προβληματισμό και τα ερωτήματα για τον τρόπο διαχείρισης των δημόσιων κονδυλίων από τους άγιους πατέρες.

Το «ΘΕΜΑ» επικοινώνησε επανειλημμένως με την Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους υποβάλλοντας επίσημο ερώτημα, αναφορικά πρώτον, με τον τρόπο κατανομής της χορηγίας μεταξύ των ιερών μονών και, δεύτερον, με τον σκοπό για τον οποίο χρησιμοποιούνται αυτά τα χρήματα, χωρίς όμως να λάβει απάντηση. Οπως ενημερωθήκαμε από τον εκπρόσωπο της Ιεράς Επιστασίας, πατέρα Γρηγόριο, το ερώτημά μας παραπέμφθηκε στην Ιερά Κοινότητα, η οποία θα συσκεφθεί κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον για να αποφασίσει αν θα απαντήσει στον ελληνικό λαό πόσα χρήματα από το υστέρημά του παίρνει κάθε μονή και πώς τα εκμεταλλεύονται οι Αγιορείτες ηγούμενοι. Από την πλευρά του, ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Ορους, κ. Αρίστος Κασμίρογλου, μιλώντας στο «ΘΕΜΑ», για τη φετινή κρατική χορηγία, αναφέρει: «Δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο ποσό είναι μεγάλο σε σχέση πάντα με τα έξοδα φιλοξενίας των ιερών μονών του Αγίου Ορους που είναι τεράστια.

Βεβαίως, θα μου πείτε ότι στις μέρες οικονομικής κρίσης που περνάμε κόβουν από όλους τους εργαζομένους και συνταξιούχους μισθούς και συντάξεις. Ομως και από τις ιερές μονές έκοψαν, αφού την περασμένη χρονιά η αντίστοιχη οικονομική χορηγία ήταν 2.750.000 ευρώ. Ενα ποσό της τάξεως των 100.000 ευρώ ανά μονή δεν φτάνει για ένα τρίμηνο φιλοξενίας, αφού έχουμε ημερησίως κατά μέσο όρο 60 φιλοξενούμενους ανά μονή».

Η ετήσια οικονομική χορηγία του Δημοσίου προς τις μονές έχει θεσπιστεί με νόμο από το 1981 με σκοπό να ενισχυθεί και να διαφυλαχτεί η μακραίωνη θρησκευτική, πνευματική και πολιτιστική αποστολή των μοναστηριών της χερσονήσου του Αθω. Οπως προβλεπόταν στον συγκεκριμένο νόμο, το ποσό αυτό δεν θα μπορούσε να είναι μικρότερο των 30 εκατ. δραχμών, με τη ρητή επισήμανση όμως «αναπροσαρμοζόμενο κατά τις μεταβαλλόμενες γενικότερες οικονομικές συνθήκες και δεδομένα». Δηλαδή ο νομοθέτης κάνει σαφές ότι είναι στην απόλυτη δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους να αναπροσαρμόζει την αγιορείτικη επιχορήγηση σε σχέση με τις οικονομικές του δυνατότητες, πόσο μάλλον όταν η χώρα βρίσκεται μιαν ανάσα από τη χρεοκοπία.