Μια βραδυά οινογευσίας στην κάβα OAK

Όταν βεβαια η τοποθεσία (κάβα OAK, Λεωφόρος Κηφισίας 282, Χαλάνδρι) και ο κόσμος είναι ο ανάλογος τότε η όλη εμπειρία αποκτά ακόμα πιο ξεχωριστό χαρακτήρα.

Ζεστό περιβάλλον, ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι και ποτήρια κρασιού που κρατούν μέσα τους το νέκταρ των θεών. Πιο συγκεκριμένα αγκαλιάζουν διακεκριμένες ποικιλίες κρασιών από τη Νέα Ζηλανδία.

Η ιεροτελεστία ξεκινά με την κυκλική κίνηση των γεμάτων ποτηριών προκειμένου το κρασί να "βγάλει" όλα του τα αρώματα. Το κρασί πρεπει να αναπνεύσει, να διεγερθεί. Τα αρώματα με τη σειρά τους θα διεγείρουν τη μύτη και αυτή με τη σειρά της το νου. Η έκσταση έρχεται όταν το κρασί ακουμπήσει τα χείλη και οι διαφορετικές γεύσεις αρχίσουν να διαδέχονται η μία την άλλη. Είναι σαν ένα ταξίδι όπου το ένα τοπίο διαδέχεται το άλλο και ποτέ δεν ξέρεις που θα καταλήξει. Κλείνεις τα μάτια και βιώνεις νέες ονειρικές εμπειρίες ενώ ξεχασμένες αναμνήσεις ξυπνούν από το λήθαργο της μνήμης.

Στο ταξίδι βέβαια αυτό βοηθάει και η περιγραφή του ανθρώπου που μοχθεί για την παραγωγή του. "Είναι ένα υπέροχα αρωματικό κρασί με έντονη την ποικιλιακή έκφραση. Γεμάτο από αρώματα μαύρων δαμάσκηνων και κερασιών και το μπουκέτο του συμπληρώνουν ντελικάτα ανθικά αρώματα".

Το βλέπεις στα βλέμματα των παρευρισκομένων ότι η οινογευσία είναι κάτι ξεχωριστό. Είναι μια μοναδική στιγμή, όπου παρά το γεγονός ότι όλοι καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και δοκίμάζουμε το ίδιο κρασί ο καθένας τραβάει το δικό ξεχωριστό του δρόμο. Ειδικοί ή λιγότερο ειδικοί στο κρασί, τρέφουμε μια ιδιαίτερη εκτίμηση για τον οίνο. Υπό κανονικές συνθήκες κάθε γουλιά πρέπει να καταλήγει σε ένα ειδικό δοχείο και όχι να καταπίνεται. Τι νόημα έχει όμως κάτι τέτοιο αν δεν το νιώσεις να κατεβαίνει στα σωθικά σου, να σε καίει, να σε ξεσηκώνει, να σε αναζωογονεί; Όσο περνάει η ώρα η ατμόσφαιρα γίνεται ολοένα και καλύτερη με συζητήσεις, περιγραφές και συγκρίσεις για το κάθε κρασί. 

Δοκίμασα ένα εξαίσιο pinot gris που πραγματικά νόμιζα ότι το καλοκαίρι δεν είχε τελειώσει ακόμα. Ήταν τόσο δροσερό και εύγευστο που η φρουτώδης γεύση του από ώριμα πυρινόκαρπα φρούτα και κίτρο με νότες μεταλλικότητας πλυμμήρισαν το στόμα μου. Ένα γενναιόδωρο κρασί, πολυ-επίπεδο με μεγάλη διάρκεια και ένα ελαφρά γλυκό τελείωμα. Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο για να μου φτιάξει τη διάθεση μετά από μία κουραστική μέρα.Καλό κρασί, κουβέντα και γνωστοί άγνωστοι μια παρέα. Εδώ είναι που λέμε "οίνος ευφραίνει καρδία ανθρώπου".

Κανονικά εδώ θα έγραφα για το πως έκλεισε η βραδιά και διάφορα τέτοια. Όμως η αλήθεια είναι ότι στο μυαλό μου η βραδιά δεν θέλω να έχει ένα τέλος. Μου αρέσει να μείνει εκεί, στα αρώματα, τις πλούσιες γεύσεις και την καλή παρέα.