Νίκος Παππάς: Ο «επαναστάτης» του παρκέ και το άδοξο τέλος από τον Παναθηναϊκό
04.07.202008:26
Το «τέλος εποχής» του 30χρονου μπασκετμπολίστα από το «τριφύλλι»οδηγεί σε νέες, αχαρτογράφητες προς το παρόν διαδρομές, έναν παίκτη που δεν πήγαινε ποτέ... με το «ρεύμα»
Η 31η Οκτωβρίου του 2017 ήταν μια πολύ ξεχωριστή μέρα για τους κρατούμενους της Α' Πτέρυγας στην φυλακή του Κορυδαλλού, που είχαν επιτέλους στην διάθεσή τους ένα κανούργιο γήπεδο μπάσκετ. Την κατασκευή του και το συνολικό κόστος ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο μπασκετμπολίστας Νίκος Παππάς, χωρίς να το δημοσιοποιήσει καθόλου προς τα έξω. Προτίμησε να κρατήσει για τον εαυτό του αυτό που έκανε, αγνοώντας ότι αργά ή γρήγορα η κίνησή του θα γινόταν γνωστή στα ΜΜΕ, με τα οποία ποτέ -με ελάχιστες εξαιρέσεις- δεν είχε καλές σχέσεις.
Όταν έγινε γνωστό, παραδέχθηκε μιλώντας στο Vice ότι «είναι κάτι δικά μου παιδιά μέσα, αλλά δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο», λίγες ημέρες πριν πάει στον Κορυδαλλό για την τελετή παράδοσης του γηπέδου. Εκεί είδε τους φίλους του και έπαιξε μαζί τους μπάσκετ -αυτός ο εντελώς αντισυμβατικός τύπος, που δεν ανανέωσε το συμβόλαιό του με τον Παναθηναϊκό και πλέον αναζητά τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Μιας καριέρας που τα είχε κυριολεκτικά όλα μέχρι τώρα. Καυγάδες με προπονητές, τσακωμούς με συμπαίκτες, ένταση στις σχέσεις του με τους δημοσιογράφους, τους οποίους «στόλιζε» κανονικά, όταν ένιωθε ότι αδικείται, αλλά μεγάλες στιγμές στο παρκέ.
Ο Παππάς είναι για πολλούς ένα περίεργο παιδί που δεν λέει πολλά, δεν ανοίγεται εκτός γηπέδου, παρά μόνο στους κολλητούς του και, όταν νιώθει ότι αδικείται, γίνεται έξαλλος. Ποτέ δεν ζήτησε να γράψουν καλά γι' αυτόν, ποτέ δεν θέλησε να είναι το καλό παιδί, αυτός που θα πρέπει να δέχεται ό,τι πει ο κόουτς, έστω κι αν είναι λάθος. Ίσως γι' αυτό ο Νίκος Παππάς είναι ενίοτε απρόβλεπτος και απρόσιτος, φροντίζοντας να μην αφήνει εύκολα κάποιον να εισέλθει στον στενό του κύκλο. Ταλέντο είχε πάντα, από τότε που, πιτσιρικάς, μετά το σχολείο στην Αιδηψό, όπου μεγάλωσε, έπαιζε ποδόσφαιρο και όταν νύχτωνε μπάσκετ, αφού το γήπεδο φωτιζόταν. Τελικά το μπάσκετ τον κερδίζει ολοκληρωτικά και έφηβος ακόμη ξεχωρίζει παίζοντας στην Αταλάντη, ενώ σε ένα χριστουγεννιάτικο τουρνουά με εφήβους απ' όλη την Ελλάδα ο 15χρονος τότε Παππάς «βγάζει μάτια» και αναδεικνύεται MVP.
Οι άνθρωποι του Πανελληνίου, αλλά και μάνατζερ, «μαρκάρουν στενά» τον πιτσιρικά και τελικά κατεβαίνει στην Αθήνα, αφήνοντας πίσω την αθωότητα της ελληνικής περιφέρειας. Ανδρώνεται στους Αμπελόκηπους και τα Σεπόλια, εκεί όπου θα γνωρίσει και την άγρια πλευρά της πόλης, όταν τον απειλούν δύο φορές με μαχαίρι, για να του πάρουν το κινητό. «Είχα μάθει να γυρνάω σπίτι μου αργά το βράδυ χωρίς φόβο και μετά έπρεπε να κοιτάω δεξιά και αριστερά, μη μου την πέσει κανείς στον ηλεκτρικό, στην Αττική, στον Άγιο Νικόλαο και στην Λιοσίων και με κλέψει» θα πει πριν λίγες ημέρες σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Lifo.
Θα μείνει μόνος του για κάποιο διάστημα στην Αθήνα και στα 18 του έρχεται η πρόταση από την Μπιλμπάο στην Ισπανία που του δίνει μια μεγάλη ευκαιρία. Την αποδέχεται και μετακομίζει μόνος του, μακριά από φίλους, την οικογένειά του και πειρασμούς, όμως τα πράγματα δεν θα έρθουν όπως τα θέλει ο Νίκος. Ο Φώτης Κατσικάρης, που έχει αναλάβει την ομάδα, δεν θα τον εμπιστευτεί ποτέ για μια θέση βασικού και μιλώντας γι' αυτόν χρόνια μετά, ο Παππάς δεν του χαρίζεται: «Τα πήρα, γιατί έδειξε εμπάθεια. Δεν με είδε ποτέ να παίζω από κοντά, ούτε με δοκίμασε, δεν υπήρχε και τίποτε που να δείχνει ότι δεν έκανα για να παίξω εκεί».
Η επιστροφή, η Εθνική και οι κόντρες
Αποφασίζει να γυρίσει στην Ελλάδα, παίζει μια χρονιά στον ΠΑΟΚ, κάνει μια πολύ καλή σεζόν με τον Πανιώνιο και μετά έρχεται ο Παναθηναϊκός, η ομάδα στην οποία ρίζωσε αυτός ο μοναχικός μαχητής του παρκέ. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού θα τον λατρέψουν, γιατί τα δίνει όλα σε κάθε αγώνα, οι δημοσιογράφοι -στο σύνολό τους σχεδόν- τον περιμένουν στην γωνία. Παρότι έπαιξε με την Εθνική Ελλάδας, αποχώρησε επειδή δεν μπορούσε να αντέξει πράγματα και καταστάσεις που δεν ταίριαζαν στην mentalite του.
«Σε βάζουν σε μια διαδικασία να τρέχεις σε χορηγούς της πλάκας, να υποκρίνεσαι. Να σου έρχονται ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας και να κάνεις χειραψίες με κάτι αρχιεπισκόπους και τέτοια. Να σε πηγαίνουν στην εκκλησία να κοινωνείς 8 η ώρα το πρωί με το ζόρι. Αυτές τις αστειότητες δεν τις μπορώ. Και από τη στιγμή που δεν τις μπορώ, δεν θα τις κάνω. Προτιμώ να απέχω» είπε στην Lifo και καθάρισε. Ούτως ή άλλως ο Παππάς δεν είναι ο συνηθισμένος μπασκετμπολίστας που ζει μόνο για παίζει και να γλεντάει σε κλαμπ με αιθέριες υπάρξεις, όπως η συντριπιτκή πλειοψηφία των αστέρων της πορτοκαλί μπάλας.
Εδώ και χρόνια έχει μια σταθερή σχέση με νεαρή δικηγόρο, φίλους που του στάθηκαν στα δύσκολα, όπως τους τραυματισμούς που τον βρήκαν, και ένα λαμπραντόρ που λατρεύει. Ενδιαφέρθηκε για την περίπτωση της Ηριάνας και έχει αφήσει πίσω του πλέον τον αρκετά εκρηκτικό χαρακτήρα του, αυτόν που τον οδήγησε κάποιες φορές σε μετωπικές κόντρες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Η αντίδρασή του, όταν ο κόουτς Σκουρτόπουλος δεν τον κάλεσε στην Εθνική και ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τον ΓΣΛ, την ομάδα που προπονούσε. Ο Παππάς «έβγαλε μάτια» σε εκείνο το παιχνίδι και μετά από ένα τρίποντο, επιστρέφοντας στην άμυνα και κοιτώντας τον Σκουρτόπουλο, του λέει: «Πάρε τον Χρηστίδη εσύ βλάκα, πάρε τον Χρηστίδη...» φράση που πιάνουν οι κάμερες της κρατικής τηλεόρασης που μετέδιδε τον αγώνα. Οι δημοσιογράφοι του τα «χώνουν», αλλά αυτός έχει στενοχωρηθεί γι' άλλο λόγο: επειδή ανέφερε τον Χρηστίδη, τον οποίο θα πάρει τηλέφωνο λίγες ώρες μετά και θα του ζητήσει συγγνώμη.
Γουστάρει χρόνια τους Active Member και όταν ο frontman τους B.D. Foxmoor του είπε αν είχε πρόβλημα μ' ένα τραγούδι που έγραψε, γι' αυτόν ο Παππάς του λέει ότι φυσικά και δεν έχει.
Το κομμάτι λέγεται «Μέχρι την λήξη της κόρνας» και οι πρώτοι στίχοι αντικατοπτρίζουν ξεκάθαρα την φιλοσοφία ζωής που είχε πάντα αυτός ο ασυμβίβαστος «αλήτης του παρκέ», που ετοιμάζεται για την επόμενη πρόκληση της ζωής του: «Υπάρχουν κάτι παιδιά που απ' τα μικράτα τους έχουν το θράσος τον ήλιο να κοιτάνε κατάματα κι όλη φωτιά που καβατζώνεται στα μάτια τους γίνεται ανάμματα που φέγγουν τα περάσματα...».