Η ιστορία του 24χρονου αμυντικού που μέσα σε λίγα χρόνια έφτασε στο Άνφιλντ με τον Γιούργκεν Κλοπ να τον εκθειάζει όπου βρεθεί και όπου σταθεί
Η ιστορία του έχει όλα τα συστατικά που απαιτούνται για ένα πολύ όμορφο παραμύθι. Μόνο που στην περίπτωση του Κώστα Τσιμίκα, το δικό του ποδοσφαιρικό παραμύθι δεν έχει (ακόμη) ευτυχισμένο τέλος γιατί πολύ απλά εδώ και λίγες ώρες ολοκλήρωσε τον πρόλογο και τώρα πια ετοιμάζεται να μπει στα κυρίως κεφάλαια. Αυτά που θα αφορούν τα όσα ζήσει από δω και πέρα με τη φανέλα της Λίβερπουλ.
Πόσοι από εσάς σε παιδική ηλικία δεν συμμετείχατε σε κάποιον ποδοσφαιρικό αγώνα σε μια αλάνα, η οποία στο μυαλό σας ήταν το μεγαλύτερο γήπεδο του κόσμου; Είμαστε σίγουροι, οι περισσότεροι. Κι είμαστε σχεδόν σίγουροι πως όταν οι αρχηγοί (συνήθως οι πιο… εύσωμοι της παρέας) αποφάσιζαν ποιο θα ήταν το ντέρμπι της ημέρας, ο καθένας από εσάς έπαιρνε τη… φανέλα του αγαπημένου του ποδοσφαιριστή και παθιαζόταν σαν να έπαιζε τον αγώνα της ζωής του.
Κάποιες τέτοιες εικόνες μπορεί να βρει κανείς ξεφυλλίζοντας το άλμπουμ της ζωής του Κώστα Τσιμίκα, με τη διαφορά ότι εκείνος δεν έμεινε απλώς στο να ονειρεύεται πως κάποια ημέρα θα ζήσει τέτοιες στιγμές, αλλά τις ζει. Διαβαίνοντας ένα μονοπάτι που δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα, αλλά απαιτούσε μεγάλες θυσίες, τεράστια προσπάθεια, απίστευτη υπομονή και επιμονή.
Και αυτό το πακέτο, μαζί με το ταλέντο που είχε από μικρός, τον έφερε σε ηλικία 24 ετών στους Κόκκινους της Λίβερπουλ. Εξάλλου, το κόκκινο ήταν πάντα το πεπρωμένο του. Από τον Πανσερραϊκό, όπου υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 14 ετών, στον Ολυμπιακό, που βρέθηκε στα 18, και τώρα στους πρωταθλητές της Αγγλίας, τη Λίβερπουλ, την ομάδα που ίσως κάποια στιγμή σε εκείνες τις ατελείωτες ποδοσφαιρικές μάχες στις αλάνες είχε φορέσει τη φανέλα της χωρίς να μπορεί να φανταστεί ότι θα ερχόταν η στιγμή που θα έπαιρνε στα χέρια του αυτή με το νούμερο 21 και το όνομα Tsimikas γραμμένο στην πλάτη.
Τα πρώτα βήματα
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Μαΐου του 1996, με καταγωγή από τη Λευκώνα Σερρών, πατρίδα του αείμνηστου Χρήστου Αρχοντίδη, όπου έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα προτού βρεθεί στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Oχι για πολύ όμως, καθώς το όνομά του ήδη είχε αρχίσει να συζητιέται στις ποδοσφαιροπαρέες της πόλης.
Κάπου εκεί μπαίνει στη ζωή του ο άνθρωπος που έχει παίξει τον πιο σημαντικό ρόλο στην καριέρα του, ο μάνατζέρ του Πασχάλης Τουντούρης, μαζί με την Prosport, το γραφείο του οποίου ηγείται.
Εχουν γραφτεί και ειπωθεί δεκάδες ιστορίες για ατζέντηδες που πήραν τα μυαλά πιτσιρικάδων τάζοντάς τους λαγούς με πετραχήλια ή γονείς που πίστευαν ότι στην οικογένεια είχαν ένα παιδί που είναι κράμα Λιονέλ Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο, ωστόσο στην περίπτωση του Τσιμίκα ατζέντης και γονείς ήταν (και είναι) η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Κι αυτή η αρμονική σχέση αποδείχθηκε καταλύτης στη μέχρι τώρα εξέλιξή του. Στα 14 του βρίσκεται ξανά στα πάτρια εδάφη, αυτή τη φορά όμως για το καμάρι του νομού, τον Πανσερραϊκό.
Δείτε τις δηλώσεις μετά την πρώτη του εμφάνιση με τη φανέλα της Λίβερπουλ
Ο Κώστας βρέθηκε εκεί (με προσωπική οικονομική θυσία του πατέρα του) μαζί με τον μεγαλύτερο κατά τρία χρόνια αδελφό του Στέργιο, ο οποίος αγωνιζόταν στην ίδια θέση: αριστερός εξτρέμ. Τα Λιοντάρια λίγο μετά την τελευταία τους παρουσία στη μεγάλη κατηγορία είχαν βρεθεί πια στη Γ’ Εθνική και η απόφαση για το χτίσιμο μιας νέας ομάδας έφερε τον «Τσίμι» στους άνδρες με προπονητή τον συγχωριανό του Σάκη Αναστασιάδη (με σπουδαία καριέρα σε Πανσερραϊκό και Ηρακλή). Ο μικρός μεγάλωσε απότομα, αλλά απέδειξε ότι πέρα από ταλέντο έχει και τσαγανό κι αυτό έφερε το πρώτο... ντέρμπι για χάρη του.
Γιατί επέλεξε τον Πειραιά
Ο ΠΑΟΚ είχε ενδιαφερθεί πολύ νωρίς (από την εποχή της Νεάπολης) για τον Τσιμίκα, ωστόσο ο Δικέφαλος εκείνα τα χρόνια απείχε πολύ σε οργανωτικό επίπεδο από αυτό που είναι σήμερα. Λίγο πριν από την έλευση του 2014 ο Τσιμίκας ενημερώνεται ότι θα περάσει δοκιμαστικό στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη, καθώς οι σκάουτερ των Ερυθρολεύκων τον είχαν εντοπίσει και είχαν πειστεί ότι ο μικρός διαθέτει όλο το πακέτο. Το επιβεβαιώνει με την παρουσία του επί μία εβδομάδα στην Αθήνα και όταν επιστρέφει περιμένει να μάθει την ετυμηγορία. Εν τω μεταξύ, ο ΠΑΟΚ έχει επανέλθει, ωστόσο στο οικογενειακό συμβούλιο που συγκαλείται παρουσία του Πασχάλη Τουντούρη όλοι ψηφίζουν Ολυμπιακό.
Και η απάντηση είχε να κάνει μόνο με ποδοσφαιρικά κριτήρια για τον εξής απλό λόγο: από εκείνη την εποχή οι ακαδημίες του Ολυμπιακού ήταν πολύ πιο μπροστά από όλες τις υπόλοιπες ακαδημίες των ελληνικών ομάδων (με τον ΠΑΟΚ στον πρώτο καιρό του Ιβάν Σαββίδη να προσπαθεί να βρει τον βηματισμό του).
Ολοι συμφωνούν ότι ο Ολυμπιακός παρέχει όλα τα εχέγγυα (αρτιότητα εγκαταστάσεων, παράδοση στις υποδομές, υλικοτεχνική υποδοχή, ασφάλεια) για την εξέλιξή του και ο Κώστας γίνεται μόνιμος κάτοικος Ρέντη. Κυριολεκτικά μόνιμος κάτοικος, καθώς ακόμη κι όταν προωθήθηκε στην πρώτη ομάδα σε ηλικία 19 ετών επέλεξε να μένει στις εγκαταστάσεις των Ερυθρολεύκων.
Ο αστικός μύθος θέλει το κόστος της μεταγραφής του στον Πανσερραϊκό να φτάνει στο εξωφρενικό ποσό των 3.000 ευρώ, ωστόσο η πραγματικότητα είναι διαφορετική. «Τα λεφτά ήταν περισσότερα, αλλά αυτό αφορά τις δύο ομάδες και κανέναν άλλον», μας είπε άνθρωπος που ξέρει και δεν έχουμε κανέναν λόγο να διαφωνήσουμε μαζί του.
Η ουσία βέβαια ήταν πως ο Τσιμίκας είχε μπει πλέον στο μονοπάτι που σιγά-σιγά θα τον οδηγούσε στη λεωφόρο της δόξας. Στην πρώτη του χρονιά στην ομάδα Νέων σπάει τα κοντέρ καταγράφοντας 55 ματς σε όλες τις διοργανώσεις (συμπεριλαμβανομένων του UEFA Youth League και της εθνικής ομάδας Κ18), ενώ ο Μίτσελ τον παίρνει τον Σεπτέμβριο του 2014 στην αποστολή για τον αγώνα Κυπέλλου με την Παναχαϊκή.
Το ντεμπούτο του με τη μεγάλη ομάδα θα έρθει 13 μήνες αργότερα (28/10/2015 με τον Μάρκο Σίλβα στον πάγκο) σε ματς Κυπέλλου κόντρα στον Πλατανιά, ενώ η πρώτη συμμετοχή στη Super League καταγράφεται τις 19 Δεκεμβρίου της ίδιας χρονιάς, όταν και αγωνίστηκε κόντρα στην Καλλονή.
Ο Πορτογάλος τον πίστευε και όλοι στοιχημάτιζαν ότι ο Τσιμίκας θα ήταν τη σεζόν 2016-2017 ο βασικός αριστερός μπακ του Ολυμπιακού. Σε κάθε ιστορία όμως υπάρχουν πάντα και οι απρόβλεπτες καταστάσεις. Ετσι, η ξαφνική αποχώρηση του Σίλβα και η περιστασιακή παρουσία του Βίκτορ Σάντσεθ (έμεινε για έναν μήνα στον Πειραιά) έφερε στον ερυθρόλευκο πάγκο τον Πάουλο Μπέντο.
Ο Πορτογάλος πιστώθηκε την προώθηση του Παναγιώτη Ρέτσου, αλλά χρεώνεται και την παραλίγο εξαφάνιση του Τσιμίκα, ο οποίος ήταν βασικός στις αρχές του πρωταθλήματος κόντρα στη Λάρισα (ήττα με 1-0 στις καθυστερήσεις του αγώνα στο AEL FC Arena) και έκτοτε... εξαφανίστηκε. Κάποιος άλλος μπορεί να τα παρατούσε. Δεν είναι λίγοι αυτοί που εμφανίστηκαν ως φερέλπιδες αστέρες και έσβησαν πολύ γρήγορα.
Κάποιος άλλος ατζέντης μπορεί να άφηνε το συγκεκριμένο πρότζεκτ και να αφοσιωνόταν σε κάποιο άλλο. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, αποδείχθηκε πόσο σημαντική ήταν η εμπιστοσύνη που υπήρχε μεταξύ των Τσιμίκα - Τουντούρη (και του στενότερου συνεργάτη του τελευταίου, Ανδρέα Κυριακόπουλου), αλλά και η πίστη που είχε ο καθένας για τις ικανότητες του άλλου.
Τον Γενάρη ο Κώστας μετακομίζει στη Δανία, και δη την Εσμπιεργκ, που μπορεί να μην ήταν κάποιο σπουδαίο μέγεθος, αλλά του έδινε φανέλα βασικού αναζητώντας μια ηγετική μορφή και ταυτόχρονα (χωρίς να μπορεί να το αντιληφθεί ο ίδιος εκείνη τη στιγμή) τη μεγάλη ευκαιρία για να αποδείξει ότι είχε γίνει πλέον άνδρας.
Και παρόλο που άφησε την Ελλάδα για την Δανία των -10 βαθμών και βρέθηκε σε ένα εντελώς άγνωστο περιβάλλον, μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες κατάφερε να μείνει αξέχαστος στους ανθρώπους της Εσμπιεργκ (που ακόμη τον μνημονεύουν και τον αναπολούν), ανοίγοντας μια νέα πόρτα, ακόμη μεγαλύτερη. Αυτή του ολλανδικού πρωταθλήματος. Οι σκάουτερ της Βίλεμ τον εντόπισαν σε αυτό το τετράμηνο και προσπάθησαν να τον κάνουν δικό τους καταφέρνοντας εν τέλει να τον πάρουν δανεικό.
Κι εκεί πλέον ο πιτσιρικάς από τις Σέρρες, ευνοούμενος και από το φουλ επιθετικό ποδόσφαιρο που παίζεται στις Κάτω Χώρες, έκανε μια τρομερή σεζόν. Μέτρησε συνολικά 37 συμμετοχές (33 στο πρωτάθλημα και 4 στο Κύπελλο) με 6 γκολ, 10 ασίστ και αναδείχθηκε κορυφαίο αριστερό μπακ στο πρωτάθλημα, ενώ για χάρη του σε κάθε εντός έδρας ματς από τα μεγάφωνα του γηπέδου έπαιζαν πάντα συρτάκι. Ο Κωστάκης είχε γίνει πλέον Κώστας και αφού ολοκλήρωσε το αγροτικό του επέστρεψε στου Ρέντη σαν έτοιμος από καιρό για να πάρει τη φανέλα βασικού στο σπίτι του και να ακολουθήσουν δύο εντυπωσιακές σεζόν, που σε συνδυασμό με την επιτυχημένη πορεία του Ολυμπιακού στην Ευρώπη αποτέλεσαν (μαζί με όλα όσα είχαν προηγηθεί) το διαβατήριο για τη Λίβερπουλ.
Πραγματοποιείται ακόμη και το πιο τρελό όνειρο ενός πιτσιρικά, ο οποίος κάποτε σε μια αλάνα αγωνιζόταν σε έναν φανταστικό αγώνα φορώντας τη φανέλα της Λίβερπουλ και λίγα χρόνια αργότερα ετοιμάζεται να πατήσει το χορτάρι του «Ανφιλντ» και να ακούσει από τα μεγάφωνα: «Number 21, the Greek Lion, Kostas Tsimikas»
Η υπεραξία της επιλογής
Από τη χρονιά της Βίλεμ ακόμη υπήρξαν φήμες για ενδιαφέρον ομάδων του εξωτερικού, οι οποίες εντάθηκαν την πρώτη χρονιά της επιστροφής του στον Πειραιά και κορυφώθηκαν φέτος. Η Νάπολι ακούστηκε πρώτη, ακολούθησαν η γαλλική Νις, η ισπανική Σεβίλλη και η Λέστερ. Λίγο πριν από την καραντίνα δημοσιεύματα από την Ιταλία καθημερινά αναφέρονταν στο όνομα του Τσιμίκα και το έντονο φλερτ της Νάπολι που ναι μεν ήταν υπαρκτό και σοβαρό, αλλά ελάχιστοι γνώριζαν ότι από την αρχή της σεζόν στο κόλπο είχε μπει και η Λίβερπουλ.
«Οι πρώτες κουβέντες με τη Λίβερπουλ έγιναν τον Οκτώβριο», παραδέχτηκε λίγο μετά το κλείσιμο της μεταγραφής ο Τουντούρης, και η αλήθεια είναι ότι το δικό του πρώτο τετ α τετ με τους πρωταθλητές Ευρώπης έγινε τις ημέρες που ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε την Τότεναμ στο Λονδίνο. Στο ματς όπου οι Ερυθρόλευκοι προηγήθηκαν γρήγορα με 0-2 και είχαν εγκλωβίσει τους Πετεινούς, αλλά το τραγικό λάθος του Γιασίν Μεριά στις καθυστερήσεις του ημιχρόνου έφερε το 1-2, για να έρθει η ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός έχασε την ευκαιρία να πάρει τη δεύτερη θέση στον όμιλο του Champions League, ο Τσιμίκας όμως σφράγισε με την εμφάνισή του την παρουσία του ονόματός του στη μεταγραφική λίστα του Γιούργκεν Κλοπ. «Εντάξει, η Λίβερπουλ έχει 100 υποψήφιους στόχους», θα σκεφτεί κάποιος και δεν έχει άδικο. Το στοιχείο όμως που δίνει μία ακόμη μεγαλύτερη αξία στην τελική επιλογή του έχει να κάνει με το ότι οι Κόκκινοι έχουν ένα πολύ κλειστό ρόστερ 18-19 ποδοσφαιριστών το οποίο συμπληρώνεται από παιδιά προερχόμενα από τις ακαδημίες τους.
Την ώρα που τα άλλα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ επιλέγουν να έχουν ακόμη και περισσότερους από 40 ποδοσφαιριστές και αρκετούς από αυτούς να τους μοιράζουν δανεικούς, η Λίβερπουλ προτιμά να χάσει κάποια πιθανή καλή περίπτωση, εφόσον ο υποψήφιος δεν έχει όλο το πακέτο που θέλει ο σύλλογος. Και τι περιλαμβάνει το πακέτο «Τσιμίκας»; Εναν ποδοσφαιριστή σε εξαιρετική ηλικία (24 ετών), άρα με σημαντική μεταπωλητική αξία, φυσικά προσόντα, δυνάμεις (φαίνεται και από τις γεμάτες σεζόν που έχει τα τελευταία χρόνια), εξαιρετική αμυντική πειθαρχία, σταθερότητα στην απόδοσή του, εμπειρία από το εξωτερικό (άρα δεν θα είναι τόσο δύσκολο να προσαρμοστεί στην Αγγλία), διεθνή με την Εθνική και γεμάτο εικόνες και παραστάσεις από μεγάλα ευρωπαϊκά ματς. «Σε θέλουμε, ταιριάζεις στο πρότζεκτ που έχουμε», ήταν το λιτό μήνυμα του Κλοπ προς τον Ελληνα άσο, ο οποίος λίγες ώρες αργότερα είχε πάρει το αεροπλάνο με προορισμό το Λίβερπουλ που θα είναι το σπίτι του για τα επόμενα τέσσερα (τουλάχιστον) χρόνια. Μπορεί το φλερτ με τη Λίβερπουλ να ξεκίνησε στις αρχές της σεζόν, ωστόσο ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής το έμαθε σχετικά πρόσφατα.
Το νέο αστέρι της Λίβερπουλ περιστοιχιζόμενο από τον μάνατζέρ του Πασχάλη Τουντούρη (αριστερά) και τον συνεργάτη του Ανδρέα Κυριακόπουλο (δεξιά)
Ο άνθρωπος πίσω από τον ποδοσφαιριστή
Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Βούδας αποφάσισε να κλείσει τον κύκλο της γήινης ζωής του, φώναξε όλα τα ζώα για να τα αποχαιρετήσει, ωστόσο μόνο 12 από αυτά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμά του και ο ίδιος τα έβαλε με τη σειρά ανάλογα με το πόσο γρήγορα έφτασαν κοντά του. Πρώτος έφτασε ο ποντικός και μετά ήρθαν διαδοχικά ο βούβαλος, η τίγρης, ο λαγός, ο δράκος, το φίδι, το άλογο, η κατσίκα, ο πίθηκος, ο πετεινός, ο σκύλος και ο χοίρος και από τότε κάθε χρόνος ονομάζεται με το όνομα ενός από αυτά τα ζώα. Σύμφωνα λοιπόν με το κινεζικό ημερολόγιο το 2020, που είναι έτος αρουραίου (παρά την κακή του φήμη του συγκεκριμένου τρωκτικού, οι χρονιές του γενικά θεωρούνται χρονιές προόδου και επιτυχίας), είναι κατάλληλο για μακροπρόθεσμες επενδύσεις, αλλά χωρίς υπέρμετρο, υπεραισιόδοξο ρίσκο. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό περιγράφει ιδανικά την επιλογή Τσιμίκα από τη Λίβερπουλ, ωστόσο στο Μερσεϊσάιντ ήδη ο Ελληνας άσος έχει αποκτήσει το δικό του παρατσούκλι, που είναι «Greek Lion» (ελληνικό λιοντάρι). Προφανώς λόγω του πάθους που βγάζει εντός γηπέδου, αλλά όσο... αγρίμι είναι στο χορτάρι, στην καθημερινότητά του είναι το ακριβώς αντίθετο.
Σεμνός, προσιτός και φιλικός με όλους, δεν έχει δώσει κανένα δικαίωμα με την εξωγηπεδική του ζωή και δέχτηκε αμέτρητα συγχαρητήρια μηνύματα από ανθρώπους που δεν ήξερε ή και δεν ήταν φίλοι του Ολυμπιακού, αλλά ήθελαν να του πουν ένα μπράβο για το τεράστιο άλμα στην καριέρα του. Είναι ενεργός στα social media, αλλά με μέτρο, ωστόσο αν μπει στο προφίλ του στο Instagram θα δει κανείς ότι στην πλειονότητα των φωτογραφιών του υπάρχει ζωγραφισμένο ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπό του. «Ο Κώστας είναι ένα διαμάντι, ένα απλό παιδί γεμάτο θετική ενέργεια», λένε οι άνθρωποι που τον ξέρουν και γνωρίζουν ότι από μικρός το πάθος του ήταν το ποδόσφαιρο και ακόμη και τώρα παρακολουθεί μανιωδώς αγώνες. Αν υπάρχει κάποιος εκτός ποδοσφαίρου που να αγαπά παθολογικά, είναι τα δύο σκυλιά του, η Φουέρτε και ο Μάουι, τα οποία λατρεύει και φροντίζει να το δείχνει συνεχώς ανεβάζοντας αρκετές φωτογραφίες μαζί τους, ενώ σίγουρα θα είναι μαζί του και στην Αγγλία.
Αν δει κανείς λίγο πιο προσεκτικά το προφίλ του στο Facebook, θα παρατηρήσει ότι στις περισσότερες φωτογραφίες του (είτε από αγώνες του Ολυμπιακού ή της Εθνικής, είτε από προσωπικές του στιγμές), υπάρχει το hashtag #Godsplan. «Από μικρός πήγαινα στην εκκλησία. Πιστεύω πολύ στον Θεό, πιστεύω πως για τον καθέναν μας υπάρχει ένα σχέδιο. Αυτό που βιώνω εγώ στο ποδοσφαιρικό κομμάτι είναι χάρη σ’ Εκείνον. Είμαι πολύ χαρούμενος που το όνειρό μου γίνεται πραγματικότητα», είχε εξηγήσει ο ίδιος όταν ακόμη δεν υπήρχε στον ορίζοντα η προοπτική της Λίβερπουλ.
Οταν όμως δουλεύεις καθημερινά με πίστη και αφοσίωση, τότε όλα μπορούν να συμβούν. Ακόμη και το πιο τρελό όνειρο ενός πιτσιρικά, ο οποίος κάποτε σε μια αλάνα αγωνίζονταν σε έναν φανταστικό αγώνα φορώντας τη φανέλα της Λίβερπουλ και λίγα χρόνια αργότερα ετοιμάζεται να πατήσει το χορτάρι του «Ανφιλντ» και να ακούσει από τα μεγάφωνα: «Number 21, the Greek Lion, Kostas Tsimikas».