Σάκκαρη: «Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα»

Το πρόσωπο της έλαμπε, αλλά όσο εύκολα έπαιρνε τους πόντους στο φινάλε του αγώνα, τόσο δύσκολα έβγαινα τα λόγια από το στόμα της συγκινημένης Μαρία Σάκκαρη.

«Ήμουν προετοιμασμένη για τάι μπρέικ και στο τρίτο σετ και το είχα πει στον Τομ (σ.σ. ο προπονητής της), αλλά πό την στιγμή που ήρθε πιο εύκολα, μου κάνει. Λατρεύω αυτό το κορτ, έχω τις καλύτερες αναμνήσεις εδώ, όπως κι η Μπιάνκα βέβαια, παίζω με το κοινό. Είναι τόσο καλό και για τις δυο μας.., Συγγνώμη, δεν έχω λόγια να περιγράψω αυτό που ζω. Ήξερα ότι έχασα το πρώτο σετ γιατί έκανα κάποια πράγματα λάθος, δεν ήμουν πολύ γενναία. Έπρεπε να το αλλάξω αυτό, ήθελα πολύ να κερδίσω. Συγγνώμη δυσκολεύομαι να μιλήσω. Ξέρετε, ήθελα πολύ να κερδίσω και τα έδωσα όλα», ήταν το πρώτο της σχόλιο στη συνέντευξη Τύπου εντός του αγωνιστικού χώρου.

Όταν ρωτήθηκε για τον τραυματισμό της Αντρεέσκου σημείωσε: «Έλεγα στον εαυτό μου να συγκεντρωθώ. Είναι δύσκολο κάποιες φορές να παίζεις με τραυματισμένο αντίπαλο, όμως προσπάθησα να επικεντρωθώ στο παιχνίδι μου, να είμαι γενναία και να κυνηγήσω τις μπάλες. Είναι όνειρο που γίνεται πραγματικότητα που παίζω βραδινό παιχνίδι».

Στη συνέχεια ρωτήθηκε για τη μητέρα της που έζησε τη δική της αγωνία κι η Μαρία τόνισε: «Η μητέρα μου είναι πρώην παίκτρια, αλλά είναι η πιο αγχωμένη από κάθε άλλον στο box μου. Όταν την κοιτάζω δεν κοιτάει το court, αλλά προς τα κάτω, προσεύχεται μάλλον. Είναι πολύ ωραίο που την έχω εδώ, μαζί με την αδελφή μου».

Στο φινάλε ρωτήθηκε και για τον κόσμο που παρά το προχωρημένο της ώρας (Σάκκαρη και Αντρεέσκου έχουν πλέον ένα ξεχωριστό ρεκόρ στο US Open) έμειναν στις κερκίδες...

«Πριν πω οτιδήποτε, ελπίζω να μην αργήσετε αύριο στη δουλειά σας και έχω εγώ το πρόβλημα. Ευχαριστώ που μείνετε τόσο αργά, πηγαίνετε για ύπνο και θα τα πούμε σε δύο μέρες».