Κάποιος που έχει δει τονΑλέξανδρο Νικολαΐδη να σπάει το πόδι του ζωντανά, σε αγώνα των Ολυμπιακών Αγώνων του Σίδνεϊ, δεν μπορεί να βγάλει την εικόνα από το μυαλό του. Μια τόσο δυνατή και σπαρακτική στιγμή που έκανε τον 21χρονο τότε αθλητή από τη Θεσσαλονίκη να γίνει ακόμα πιο δυνατός.
Τον Οκτώβριο του 1999 πήρε την πολυπόθητη πρόκριση για τους Ολυμπιακού Αγώνες που θα γίνονταν στην Αυστραλία και έναν μήνα αργότερα έσπασε το πόδι του σε τροχαίο, καθώς πήγαινε στην προπόνηση. Μια στιγμή που θα λύγιζε οποιονδήποτε. «Δεν είχα την πολυτέλεια να σταθώ πολύ στο πώς και γιατί έγινε γιατί τον Σεπτέμβριο του 2000 έπρεπε να αγωνιστώ. Από την δεύτερη μέρα που ξάπλωσα στο κρεβάτι με σπασμένο πόδι σκεφτόμουν πώς θα γίνει να βγάλω τον γύψο όσο πιο γρήγορα γίνεται για να μπορώ έστω να συμμετάσχω. Το ξεπέρασα αρκετά εύκολα, το δύσκολο ήταν όταν το έσπασα ξανά στους Ολυμπιακούς», δήλωσε σε μια μεγάλη συνέντυξη για τη ζωή του στο OneMan.
Ο συγκλονιστικός τραυματισμός του ήρθε σε έναν αγώνα κόντρα στον Κολομβιανό Μίλτον Κάστρο. Σε μία προσπάθειά του να αποσπάσει τον πόντο από τον αντίπαλό του, έσπασε το δεξί του πόδι. Αμέσως έπεσε στο έδαφος σφαδάζοντας από τους πόνους και άρχισε να φωνάζει «Έσπασε, έσπασε μαμά». Είδε το όνειρό του για μετάλλιο να εξαφανίζεται σαν καπνός και ένας νέος γολγοθάς να ανοίγεται μπροστά του.
Ωστόσο, εκείνος δεν το έβαλε ποτέ κάτω και δεν απογοητεύτηκε από την άτυχη και σοκαριστική αυτή στιγμή και επιβραβεύτηκε γι' αυτό με τα δύο αργυρά Ολυμπιακά μετάλλια, που κατέκτησε αργότερα στην Αθήνα και στο Πεκίνο.
Δεν το έβαλε κάτω, αλλά γύρισε πιο δυνατός και αυτή του η επιστροφή τον καθιέρωσε. Και φυσικά όλες τις δυσκολίες τις ξεπερνούσε έχοντας τη στήριξη της οικογένειάς του.
«Αυτές οι στιγμές διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μου. Ήταν ακριβώς το ίδιο σπάσιμο, στο ίδιο σημείο. Έπρεπε να κρατήσω τον γύψο τέσσερις μήνες την πρώτη φορά και τον έβγαλα στους δυόμισι. Όταν μου είχαν πει ‘έκλεισε, αλλά δεν είναι έτοιμο’ εγώ άκουσα μόνο το πρώτο σκέλος. Τον έβγαλα, ξεκίνησα τις προπονήσεις συντηρητικά μεν στην αρχή, αλλά όταν ένα κόκκαλο δεν έχει θρέψει… Στις προπονήσεις το είχα χτυπήσει πολύ πιο δυνατά και πολύ πιο άσχημα και δεν με είχε ενοχλήσει. Στο Σίδνεϊ άνοιξε ακριβώς στο ίδιο σημείο και μάλιστα λίγο περισσότερο από την πρώτη φορά. Αναγκάστηκα να κάνω χειρουργείο και να βάλω σίδερο στο πόδι μου. Συνολικά έχω κάνει 13 σκόρπια χειρουργεία, για να βάλεις λάμα, να βγάλεις λάμα, σε γόνατα, χέρια, κουντεπιέ, δάχτυλα», δήλωνε επίσης για να καταλήξει: «Μέχρι να σπάσει το πόδι μου στους Ολυμπιακούς ήμουν σε πολύ καλή κατάσταση. Δεν μπορούσα όμως πλέον να φανταστώ πως θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια οι Ολυμπιακοί στην Ελλάδα και εγώ δεν θα αγωνιστώ».
Ένα φθινοπωρινό γεύμα διαφορετικό από τα άλλα, μιας και η συνάντηση των εθελοντών της bwin με τους διαμένοντες της Στέγης Υποστηριζόμενης Διαβίωσης «Φωτεινή» έδιωξε κάθε… μελαγχολικό συναίσθημα.
Το όραμα της DEMO για έναν κόσμο με πρόσβαση σε όλα τα φάρμακα, ανεξαρτήτως περιοχής και οικονομικών δυνατοτήτων είναι βαθιά ριζωμένο στη Τρίπολη. Η πρωτεύουσα της Αρκαδίας αποτελεί πια τον «ομφαλό» της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας καθώς πραγματοποιούνται εκεί επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Η Dyson Gen5 Detect είναι μια προηγμένη σκούπα που «σκέφτεται», η οποία σχεδιάστηκε όχι μόνο για να βελτιώσει τις συνθήκες υγιεινής και καθαριότητας στον χώρο μας, αλλά παράλληλα για να μας προσφέρει μια γεύση από τα θαυμαστά επιτεύγματα που επιφυλάσσει η πρωτοπόρος Dyson για το μέλλον.
