Γιοάν Γκιουρκίφ: Ο διάδοχος του Ζιντάν με τα «γυάλινα» πόδια

Περίπου 15 χρόνια πριν, τα ποδοσφαιρικά δεδομένα ήταν τελείως διαφορετικά. Τα τρελά ποσά που δαπανούνται για τις περισσότερες των μεταγραφών στις ημέρες μας δεν είχαν εμφανιστεί στον χώρο του λαοφιλέστερου αθλήματος του κόσμου, με τον δρόμο να ανοίγει περίπου μια τριετία αργότερα (2013-14) όταν η Ρεάλ Μαδρίτης έκανε τον Γκάρεθ Μπέιλ τον πιο ακριβό παίκτη στον κόσμο.

Τότε, το 2010, όσον αφορά αποκλειστικά τη Γαλλία, τον τίτλο του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη είχε ο Γιοάν Γκιουρκίφ, που για διαφορετικούς λόγους αποσύρθηκε από την ενεργό δράση σχεδόν στην ίδια ηλικία με τον καλύτερο Ουαλό παίκτη της Ιστορίας (32 ο Γκιουρκίφ, 33 ο Μπέιλ). Ήταν η Λυών εκείνη που επένδυσε πολλά χρήματα πάνω του, στο πρώτο μεγάλο οικονομικό σφάλμα του Ζαν-Μισέλ Ολάς στη μακροχρόνια θητεία του ως πρόεδρος των «λιονέ», τις μετοχές των οποίων έχει μεταβιβάσει πλέον στον Αμερικανό επενδυτή Τζον Τέξτορ (και... ο Θεός βοηθός).

Γκιουρκίφ... «Le Successeur»

Ο λόγος για τον οποίο ο Ολάς υπέπεσε στο προαναφερθέν οικονομικό σφάλμα ήταν απλός. Ο Γκιουρκίφ είχε το παρατσούκλι «Le Successeur», που σημαίνει «Ο Διάδοχος». Ή το ακόμη πιο βαρύ «Petit Zizou», που σημαίνει «Μικρός Ζιζού», μιας και όλοι στη Γαλλία περίμεναν ότι θα γεμίσει τα παπούτσια του μεγαλύτερου ποδοσφαιριστή-αρτίστα της σύγχρονης ιστορίας της χώρας, αυτά του Ζινεντίν Ζιντάν. Υπερβολή; Καμία!

«Όταν αποσύρθηκε ο Ζιντάν, αρρώστησα. Όταν είδα τον Γκιουρκίφ, γιατρεύτηκα» - Κριστόφ Ντουγκαρί

Γιος του Κριστιάν Γκιουρκίφ, που είχε με αξιοσημείωτη καριέρα ως παίκτης σε Ρεν, Γκενγκάν, Λοριάν και Λε Μαν, ο Γιοάν ασχολήθηκε με το «τόπι» από πολύ μικρή ηλικία και στα 6 του χρόνια πήγε στις ακαδημίες της Λοριάν. Μετά από εννέα χρόνια μεταπήδησε στα κλιμάκια της Ρεν, όπου ο πατέρας του ήταν προπονητής στην πρώτη ομάδα.

Του πήρε μια διετία να πάρει... προαγωγή, έχοντας πρώτα κατακτήσει το Κύπελλο των μικρών έχοντας και ένα γκολ στον τελικό του Stade de France, με τον πρώην προπονητή των ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού, Λάζλο Μπόλονι, να είναι εκείνος που τον ξεχώρισε από τον σωρό και εισηγήθηκε την υπογραφή του πρώτου επαγγελματικού συμβολαίου του μικρού. Αφότου τον έψησε μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης ομάδας, ο Μπόλονι έδωσε στον Γκιουρκίφ την ευκαιρία του να λάμψει (μαζί με το 10 στη φανέλα) κι εκείνος του το ανταπέδωσε με εξαιρετική δουλειά η οποία δεν φαίνεται στα συνολικά στατιστικά του στην ομάδα της Βρετάνης (συμμετοχή σε 15 γκολ με έξι τέρματα και εννιά ασίστ σε 80 εμφανίσεις).

Ήταν που τότε για τον καλύτερο επιτελικό μέσο της λίγκας είχε έρθει η ώρα να πάρει μεταγραφή εκτός γαλλικών συνόρων, με αρκετούς ευρωπαϊκούς συλλόγους να έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για τα δικαιώματά του. Αυτή που τον έπεισε για «μετακόμιση» ήταν η Μίλαν, σε μια απόφαση που εκ των υστέρων αποδείχθηκε εντελώς λανθασμένη. Αφενός δεν ταίριαξε στο στυλ της ομάδας και κατά συνέπεια δεν βρήκε μόνιμο χώρο στη βασική ενδεκάδα, αφετέρου είχε την... ατυχία να πέσει πάνω στον Κακά που είχε πολύ παρόμοια ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά αλλά ήταν πολύ πιο ταχύς (εκτός την παρουσία των Κλάρενς Ζέεντορφ, Τζενάρο Γκατούζο και Αντρέα Πίρλο), ενώ είχε ήδη απορρίψει την Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ ο οποίος τον ήθελε πάρα πολύ και δεδομένα θα δούλευε ιδανικά πάνω του έχοντας και ένα σύνολο στο οποίο ο Γκιουρκίφ εικάζεται πως θα «κούμπωνε» πιο εύκολα.

Οικονομικό ρίσκο δεν υπήρχε μιας και είχε αποκτηθεί με κάτι λιγότερα από πέντε εκατομμύρια ευρώ, οι Ιταλοί του έδωσαν μια διετία για να βρει τον εαυτό του, αλλά το εγχείρημα δεν πέτυχε. Πέρα κάποιων... σκόρπιων στιγμών μαγείας με την μπάλα στα πόδια, αλλά και το γκολ που πέτυχε κόντρα στην ΑΕΚ για τη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ (το πρώτο του επίσημο για τους «ροσονέρι») ο Γκιουρκίφ δεν έχει πολλά να θυμάται από εκείνο το πέρασμα.

Η επιστροφή στη Γαλλία, η εκ νέου λάμψη και οι... ψυχοσωματικοί τραυματισμοί

Μια προσωρινή διέξοδος για τον ταλαντούχο επιθετικό μέσο ήταν η πλέον υποβιβασμένη Μπορντό, που αρχικά τον πήρε δανεικό (2008-09) και βγάζοντας ξανά στην επιφάνεια το ποδοσφαιρικό του μπρίο του τον αγόρασε για να τον επαναπατρίσει μόνιμα. Ήταν ολοφάνερο πως στην πατρίδα του ένιωθε άλλος άνθρωπος, ασχέτως των προσπαθειών που είχε κάνει για να ενσωματωθεί στην Ιταλία.

Το αυτό φαίνεται από την πρώτη σεζόν στους Γιρονδίνους, όπου θύμιζε ένα κράμα των Αντρές Ινιέστα και Μίκαελ Λάουντρουπ (έχοντας μεταξύ άλλων τελειοποιήσει την «κροκέτα», τη ντρίμπλα που φέρνεις τη μπάλα από το ένα πόδι στο άλλο και εν συνεχεία προς τα εμπρός) και του ευρέως γνωστού για τη δυνατότητά του να κάνει τα... πάντα με το εξωτερικό του ποδιού του, Ρικάρντο Κουαρέσμα.

Παράλληλα είχε ένα πόδι... διαβήτη, κάτι που σίγουρα θυμάται και ο Αντώνης Νικοπολίδης ως τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, δεχόμενος ένα γκολ από απευθείας εκτέλεση φάουλ πλάγια αριστέρα της περιοχής και γλιτώνοντας ακόμη ένα από ακόμη μεγαλύτερη απόσταση, με την μπάλα να σταματάει σχεδόν στη συμβολή των δοκών και μετά στο πρόσωπο του ξαφνιασμένου πρωταθλητή Ευρώπης το 2004.

Τα highlights του Μπορντό - Ολυμπιακός (2-1)

Τα όργιά του εντός των τεσσάρων γραμμών, το μέχρι τότε καθαρό του απουσιολόγιο και ενδεχομένως το καλύτερο γκολ της σεζόν 2008-09 στη Γαλλία (κόντρα στην Παρί Σεν Ζερμέν) έπεισαν τον Ολάς να τον πάρει στη Λυών με κάτι περισσότερα από 20 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που ήταν ρεκόρ ανάμεσα σε γαλλικούς συλλόγους και «απαγορευτικό» για την εποχή, ενώ σε μεγάλο βαθμό οδήγησε στα προαναφερθέντα προβλήματα για τον γαλλικό σύλλογο.

Το αδιανόητα όμορφο γκολ του κόντρα στην Παρί, «χορεύοντας» τέσσερις ποδοσφαιριστές και τελειώνοντας ιδανικά τη φάση με το εξωτερικό/μυτάκι

Ωστόσο, στο «Ζερλάν» πέρα από κάποιες μαγικές στιγμές, ούτε εκεί κατάφερε να κάνει πολλά. Κύριος λόγος που δεν έδεσε με το χαρισματικό εκείνο σύνολο των «φρέσκων» Αλεξάντρ Λακαζέτ, Μίραλεμ Πιάνιτς, Μισέλ Μπάστος, Μπαφετιμπί Γκομίς και του μετέπειτα πρωταθλητή κόσμου -τερματοφύλακα- Ουγκό Γιορίς, ήταν οι διαδοχικοί του τραυματισμοί.

Άλλοτε στη βουβωνική χώρα και πιο συχνά στα γόνατα και τους αστραγάλους, οι τραυματισμοί του Γκιουρκίφ έπεφταν ο ένας πάνω στο άλλο κρατώντας τον εκτός δράσης, ενώ παράλληλα ο ίδιος έπρεπε να διαχειριστεί την απώλεια της γιαγιάς του και όλα εκείνα τα ψυχολογικά προβλήματα στα οποία είχε σταθεί και ο Κάρλο Αντσελότι στο κοινό τους πέρασμα στη Μίλαν. Ίσως την καλύτερη περίληψη για την περίπτωση Γκιουρκίφ να είχε δώσει ο προπονητής φυσικής κατάστασης, Τιμπύρς Νταρού, ο οποίος τον είχε βοηθήσει να επιστρέψει από σοβαρό τραυματισμό το 2012 και έκτοτε δούλευε μαζί του μέχρι και τον θάνατό του το 2015, χρονιά την οποία συμπτωματικά ή όχι ο Γάλλος μέσος έμεινε για λίγο χωρίς ομάδα, μέχρι να επιστρέψει στη Ρεν.

«Οι τραυματισμοί του είχαν ένα ψυχοσωματικό στοιχείο. Ποδοσφαιρικά μιλώντας, μπορείς εύκολα να συγκρίνεις τον Γιοάν με τον Ινιέστα. Εάν παίξει για μια μεγάλη ομάδα με παίκτες γύρω του που ξέρουν να παίζουν την μπάλα και χωρίς την πίεση να πρέπει να τα κάνει όλα αυτός, μπορεί να βρει ξανά τον εαυτό του», είχε πει ο Νταρού.

Οι δηλώσεις του Μαρουάν Σαμάκ για επιστροφή του... τενίστα Γκιουρκίφ

Από τα τέλη του 2018 και τις αρχές του 2019 όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, ο Γκιουρκίφ δεν απασχόλησε ποτέ ξανά τον ποδοσφαιρικό κόσμο με τον ίδιο να αποφασίζει έτσι κι αλλιώς να αποτραβηχτεί απ' αυτόν (σ.σ τα τελευταία χρόνια ασχολούνται μόνο με την παρουσιάστρια και μοντέλο  σύζυγό του, ενώ το ζεύγος ετοιμάζεται να φέρει στον κόσμο ακόμη ένα παιδί).

Πέρυσι τέτοιον καιρό (Ιανουάριος 2022) το όνομά του ήρθε και πάλι στην επιφάνεια όταν έκανε την εμφάνισή του σε ερασιτεχνικά πρωταθλήματα τένις στη Γαλλία, μέχρι να φτάσουμε στις πολύ πρόσφατες (6/1/23) δηλώσεις του πρώην συμπαίκτη του στην Μπορντό, Μαρουάν Σαμάκ, ο οποίος έδειξε επιστροφή του στον χώρο του ποδοσφαίρου -κατά πάσα πιθανότητα από άλλο πόστο μιας και πλέον είναι στα 36 του.

«Έχω καλά νέα από εκείνον. Όχι κάθε μέρα, αλλά πριν από έξι μήνες ας πούμε. Τα πάει πολύ καλά και είναι χαρούμενος. Μου έδωσε και κάποια νέα. Μπορεί να επιστρέψει στο ποδόσφαιρο. Αλλά η απόφαση θα είναι καθαρά δική του. Νομίζω ότι θα συμβεί σύντομα αυτό. Οι σχέσεις μας είναι καλές. Έχει την ίδια νοοτροπία, αλλά έχει αφήσει το άθλημα λίγο στην άκρη. Αφοσιώθηκε στην οικογένειά του. Αλλά όλα είναι καλά για εκείνον. Δεν έχει σκοτούρες και αυτό δεν έχει να κάνει με το ότι δεν ασχολείται με το ποδόσφαιρο», σχολίασε ο Σαμάκ.

À bientôt...

Για τον κάποτε διάδοχο του θρόνου του Ζιντάν μ' αυτό το κομψό στυλ σαν μαέστρος σε μια τέλεια εκτελεσμένη συμφωνία, η επιστροφή στα γήπεδα θα μπορούσε να μοιάζει μονόδρομος. Αρκεί ο ίδιος να ξεπεράσει όλα εκείνα που τον κράτησαν μακριά από τις πραγματικές του δυνατότητες και παράλληλα άφησαν ένα κενό στο μυαλό εκείνων που περίμεναν να τον δουν να αγγίζει τους ποδοσφαιρικούς θεούς.

Κι αν ο ίδιος το επιθυμεί, να τα μεταλαμπαδεύσει στους νεότερους, αφού εκτός από εκείνα τα μικρά βηματάκια που φόρτωναν άγχος τον αντίπαλο, τα συστημένα σουτ και τις εξίσου συστημένες μεταβιβάσεις, την τρομερή ισορροπία του παρά το ψηλό κορμί του (1.86) του και την αέρινη αλλαγή κατεύθυνσης, ο Γκιουρκίφ είχε την ικανότητα να διαβάζει το παιχνίδι γύρω του όσο λίγοι της γενιάς του.