Τζουντ Μπέλιγχαμ: Από την απόσυρση της φανέλας του στη Μπέρμιγχαμ μέχρι τη μεταγραφή στη Ρεάλ

Στα 16 χρόνια και 38 ημέρες του, ο νεαρός Τζουντ Μπέλιγχαμ έκανε ντεμπούτο με την ομάδα της πόλης του -και φυσικά του... μυαλού του, γιατί με το μυαλό αγαπάμε- φορώντας το νούμερο 22 στην πλάτη.

Ήταν ο αριθμός που τον ακολουθούσε πάντα, απ' όταν δηλαδή έκανε τα πρώτα του βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Το ντεμπούτο του (25/08/19 ως αλλαγή για το τελευταίο τέταρτο) έμελλε να είναι ιστορικό μιας και γινόταν ο νεότερος παίκτης του κλαμπ που αγωνίζεται στην πρώτη ομάδα, αλλά ο μικρός μόνο «ψαρωμένος» δεν ήταν, κάτι που απέδειξε ούτε έναν μήνα αργότερα σκοράροντας το πρώτο του γκολ για να καπαρώσει ακόμη μία πρωτιά, αυτή του νεότερου σκόρερ του συλλόγου (18 ετών και 63 ημερών, στις 31/08/19).

Το ξεπέταγμα και η μεταγραφή στη Γερμανία

Η ποδοσφαιρική μαγκιά του σε συνδυασμό με το πλούσιο ταλέντο του τον έκαναν αμέσως να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα, με τους έμπειρους σκάουτς των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων να κανονίζουν ευθύς αμέσως ταξίδια στην Αγγλία για τον... νούμερο ένα Peaky Blinder, με τη δημοφιλή σειρά να συμπεριλαμβάνεται και στη φανέλα της ομάδας. Αυτές που εκδήλωσαν πιο θερμό ενδιαφέρον από την Αγγλία ήταν οι Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Τσέλσι, ενώ Μπάγερν Μονάχου (Γερμανία) και Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία) παρακολουθούσαν στενά την περίπτωσή του.

Ήταν η ανέλπιστη πρόταση της Ντόρτμουντ -ωστόσο- αυτή που κέντρισε το ενδιαφέρον του πιτσιρικά, ο οποίος έδειχνε αρκετά ώριμος για να αναλογιστεί από μόνος του πως ποδοσφαιρικά θα του έκανε πιο καλό να αγωνιστεί κάπου όπου ναι μεν το επίπεδο θα είναι εκ διαμέτρου αντίθετο, αλλά δεν θα τον «κάψουν» κιόλας.

Για προφανείς λόγους, η BVB έμοιαζε το ιδανικό μέρος για να κάνει τα πρώτα του βήματα εκτός της γενέτειράς του, κι από τη στιγμή που τον έκανε Νο1 στόχο της το deal έκλεισε με συνοπτικές διαδικασίες έναντι του... αστείου ποσού των 25 εκατομμυρίων λιρών. Μοναδικός σημαντικός όρος ήταν να δοθούν «μπροστά» τα λεφτά, συν κάποια ευκόλως επιτεύξιμα μπόνους.

Κάπου εκεί η Μπέρμιγχαμ ανακοινώνει πως το νούμερο 22 αποσύρεται. Στην ποδοσφαιρική Αγγλία -με όλα τα στραβά της- κάποια πράγματα είναι χτισμένα διαφορετικά και στους «μπλε» κάποιοι είχαν τη διορατικότητα να τα τονίσουν.

Ο Μπέλιγχαμ προφανώς δεν ήταν ο πρώτος που βγήκε από τις ακαδημίες κάποιας ομάδας και μεταπήδησε σε κάποια μεγαλύτερη, εξίσου προφανώς δεν θα είναι ο τελευταίος, αλλά στη μία και μοναδική χρονιά που αγωνίστηκε εκεί σε επαγγελματικό επίπεδο άφησε το στίγμα του. Το impact, που λένε οι Άγγλοι.

Ποιος γελάει τώρα;

Στα προαναφερθέντα στραβά του αγγλικού/βρετανικού ποδοσφαίρου συμπεριλαμβάνεται και το υπερβολικό «hype», ένας εξίσου δανεικός από την αγγλική όρος ο οποίος σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «υπερβολική διαφήμιση». Με το που εκδόθηκε η ανακοίνωση της Μπέρμιγχαμ για το νούμερο 22 δεν ήταν λίγοι εκείνοι που χλεύασαν την απόφαση αυτή και τη χαρακτήρισαν μια ακόμη υπερβολική απόφαση των Άγγλων.

Όποιοι κι αν ήταν οι... κρυφοί λόγοι -αν υπήρχαν- οι «Blues» ανακοίνωσαν: «Ο Τζουντ έγινε σύμβολο για την ομάδα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αποδεικνύοντας τί μπορεί να επιτευχθεί με ταλέντο, σκληρή δουλειά και αφοσίωση. Η περιποιητική, ταπεινή και ζεστή συμπεριφορά του εκτός γηπέδου τον έκανε επίσης ένα τόσο εντυπωσιακό πρότυπο. Η φανέλα με το νούμερο 22 έγινε συνώνυμο με τον Τζουντ, την άνοδό του στην πρώτη ομάδα σε ηλικία μόλις 16 ετών και 38 ημερών και "αυτές" του τις ικανότητες. Ως εκ τούτου ο σύλλογος αποφάσισε ότι θα ήταν ταιριαστό να αποσύρει τον συγκεκριμένο αριθμό για να θυμόμαστε για πάντα έναν δικό μας και να εμπνέουμε τους υπόλοιπους».

Προς Γερμανία μεριά, το σκηνικό ήταν έτοιμο για να τον υποδεχθεί κι εκείνος δεν απογοήτευσε τους θεατές που περίμεναν πώς και πώς να δουν έναν παίκτη που δεν ήξερε σχεδόν κανείς τους.

Παίρνοντας φανέλα βασικού στο πρώτο παιχνίδι της Μπούντεσλιγκα για τη σεζόν 2020-21, ο Μπέλιγχαμ ήταν αυτός που ξεκλείδωσε την αντίπαλη άμυνα χρίζοντας σκόρερ τον Τζιοβάνι Ρέινα κιόλας από το 35ο λεπτό, όταν με μια στατική πάσα όλο ποδοσφαιρική... μαγεία έκανε τον κόσμο στο «Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ» να κοιτάξει ο ένας τον άλλο με απορία αλλά και προσμονή για όσα θα επακολουθούσαν.

Τα «τι κάνει ρε ο μικρός» έφτασαν και στ' αυτιά του τεχνικού της εθνικής Αγγλίας, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, που θέλοντας και μη του έδωσε δύο μήνες αργότερα την πρώτη του κλήση για να παίξει στη συνέχεια σε κάτι φιλικά κόντρα σε Ρουμανία και Αυστρία, να πάρει το βάπτισμα του πυρός και να ολοκληρώσει μια διαδρομή που έμοιαζε προδιαγεγραμμένη.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Κατάρ ήταν φυσικά εκεί, φυσικά (sic) και «έβγαλε μάτια», και αν δεν ήταν οι εμμονές του προπονητή του ίσως και να κάναμε διαφορετικά τη συζήτηση αυτή. Όπως και να 'χει, με τέτοιες εμφανίσεις στη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική σκηνή του πλανήτη, μόλις στα 19 του χρόνια, ήταν σχεδόν βέβαιο πως η παραμονή του στη Ντόρτμουντ θα ήταν βραχυχρόνια. Στο Μπέρμιγχαμ, γελούσαν και τα μουστάκια τους.

Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής που έχει γεννηθεί από την Πρωτοχρονιά του 2003 και μετά

Ο Μάικ Ντοντς δεν είναι και από τους πιο γνωστούς προπονητές του κόσμου. Μάλλον παντελώς άγνωστος, θα έλεγε κανείς. Ωστόσο τα λεγόμενά του για τον Μπέλιγχαμ -ως προπονητής του στην Ακαδημία της Μπέρμιγχαμ- αποδείχθηκαν προφητικά.

«Είχε ταλέντο όταν ήρθε στα επτά του χρόνια, αλλά έτσι πάει με όλα τα πιτσιρίκια που μπαίνουν στις ακαδημίες. Αλλά είχε κάτι τελείως διαφορετικό στη συμπεριφορά του. Με έκανε καλύτερο άνθρωπο και προπονητή από τότε που ήταν παιδί. Ειλικρινά σας το λέω. Με γαλούχησε για να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Ο λόγος για τον οποίο οι ομάδες μου θέλουν να παίζουν με αυτόν τον τρόπο είναι ο Μπέλιγχαμ. Είχαμε μια εντελώς αυθεντική σχέση», είχε δηλώσει σχετικά πρόσφατα.

Υπερβολικός; Όχι για τον προπονητή του στην BVB, Έντιν Τέρζιτς που τον χαρακτήρισε ως τον «γηραιότερο 19χρονο που έχουν δει τα μάτια μου», ούτε και για το Next Generation 2022 (NXGN 2022) που τον ανέδειξε πρώτο στη λίστα με τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του κόσμου οι οποίοι είναι γεννημένοι από την Πρωτοχρονιά του 2003 κι έπειτα, πάνω από τους Φλόριαν Βιρτς (Μπάγερ Λεβερκούζεν), Γκάβι (Μπαρτσελόνα), Τζαμάλ Μουζιάλα (Μπάγερν Μονάχου) και Χάρβι Έλιοτ (Λίβερπουλ), για να πιάσουμε μόνο την πρώτη πεντάδα.

Πολυτάλαντος και πολυχρηστικός, ο Μπέλιγχαμ μπορεί να κάνει σχεδόν όλες -αν όχι όλες- τις δουλειές στον άξονα και αυτό είναι που τον ξεχωρίζει από τον σωρό.

Παίζοντας με την ίδια ευχέρεια στην καρδιά του άξονα αλλά και σε πιο πλάγιες θέσεις, είτε ως δεκάρι, είτε ως κρυφός κυνηγός, είτε ως τρεκουαρτίστα, είτε ως holding midfielder έχει έναν μοναδικό τρόπο να σπάει τα αντίπαλα αμυντικά μπλοκ με βασικό του όπλο τη διορατικότητά του αλλά και την ικανότητα των ποδιών του να κάνει πράξη τη σκέψη του.

Η αστείρευτη ενέργειά του, η οξυδέρκειά του, οι τρομερές αλλαγές κατεύθυνσης έχοντας πλήρη συναίσθηση του χώρου που έχει γύρω του, αλλά κυρίως η ηρεμία και η ωριμότητά του, τον καθιστούν έναν από τους πιο επικίνδυνους παίκτες του πλανήτη.

Όλα τα γκολ και οι ασίστ του στην Μπούντεσλιγκα

Το αποχαιρετιστήριο βίντεο της Ντόρτμουντ με τίτλο «Bye, Jude», εμπνευσμένο φυσικά από το «Hey Jude» των Beatles, το οποίο και χρησιμοποίησε η Ρεάλ στο βίντεο καλωσορίσματος που μπορείτε να δείτε παρακάτω

Στη Ρεάλ για... άλλα δέκα Champions League

Αυτό που γίνεται στη Ρεάλ Μαδρίτης, τρομάζει. Την ώρα που έχουν ήδη κατακτηθεί 14 Τσάμπιονς Λιγκ, οι «μερένγκες» και ο Κάρλο Αντσελότι έχουν ήδη χτίσει ομάδα για την επόμενη δεκαετία.

Η σιγουριά της άμυνας, το νεαρό ταλέντο σε συνδυασμό με την εμπειρία των παλαιότερων, αλλά κι αυτή η διαολεμένη επίθεση ακόμη και μετά την αποχώρηση του Καρίμ Μπενζεμά, δίνουν την αίσθηση πως η «Βασίλισσα» θα συνεχίσει να κυριαρχεί για πολύ καιρό ακόμα, εκτός κι αν δεν διαλυθεί η μπάντα στο Μάντσεστερ και δούμε μια νέα πολύ μεγάλη κόντρα στην ευρωπαϊκή κεντρική σκηνή.

Το μόνο σίγουρο είναι πως για την ώρα της Ρεάλ της πάνε τα πάντα, όπως και η κατάκτηση της Μπούντεσλιγκα από τη Μπάγερν Μονάχου, που ενδεχομένως να έκανε ακόμη πιο εύκολη την απόφαση του ποδοσφαιριστή...

Το βίντεο με το οποίο τον καλωσόρισε η Ρεάλ