Γιάννης Ιωαννίδης: Ιστορίες που θα μείνουν για πάντα - Η έφοδος στο Privilege, η φανέλα με το «13» και ο μυθικός αναπτήρας
05.10.202321:51
Προλήψεις, γούρια και όλα τα συναφή ήταν άρρηκτα συνδεμένα με την προσωπικότητά του - Την Παρασκευή στη Θεσσαλονίκη η κηδεία του
Αντιφατικός, δαιμονισμένος, προληπτικός, εριστικός, σκληρός και συνάμα τρυφερός, θρήσκος που όμως δεν το είχε σε τίποτα δευτερόλεπτα αφού είχε κάνει το σταυρό του πριν την έναρξη ενός παιχνιδιού να βρίζει σαν λιμενεργάτης για μια χαμένη επίθεση κάνοντας προσκλητήριο αγίων, ο Γιάννης Ιωαννίδης θα μείνει σίγουρα αξέχαστος.
Με μια mentalite που οι παίχτες του δεν ξέχασαν ποτέ, αυτός ο τύπος με το «Καρέλια» φίλτρο κολλημένο θαρρείς μόνιμα στα χείλη του διέγραψε μια διαδρομή «σαν τρελό φορτηγό» μέσα στο παρκέ.
Θα χρειαζόταν σίγουρα ένας χοντρός τόμος για να γραφτούν οι ιστορίες με πρωταγωνιστή τον «ξανθό», παίχτες, οπαδούς, προέδρους και γούρια, από αυτές που σε κάνουν ήδη να τον αναζητάς.
Να αναζητάς αυτόν, το αιώνιο σακάκι του-«Μας τα πήρες όλα, πάρε και το σακάκι» ήταν η μυθική ατάκα στον διαιτητή-την τσαντίλα του και την αλήθεια που έβγαζε μέσα στο γήπεδο.
Το μεσημέρι της Παρασκευής θα βρεθεί ξανά μέσα σε γήπεδο, για την ακρίβεια στο Παλέ Ντε Σπορ, στο Αλεξάνδρειο, εκεί που μεγαλούργησε με τον Άρη, για να τον αποχαιρετήσουν οι οπαδοί που το λάτρεψαν, πριν το τελευταίο αντίο στο κοιμητήριο της Θέρμης στις πέντε το απόγευμα.
Ο Ρόι, η τριάδα και το «Fuck off»
Είναι τέλη καλοκαιριού του 1993 και οι ομάδες μπάσκετ έχουν ξεκινήσει την προετοιμασία για τη νέα σεζόν, κάτι που σημαίνει ότι οι παίχτες κλείνονται από νωρίς στα σπίτια τους,κοιμούνται νωρίς και δεν ξενυχτάνε.
Στον Ολυμπιακό του Γιάννη Ιωαννίδη όλοι οι «στρατιώτες» του, δηλαδή οι παίχτες πρέπει να τηρούν το πρόγραμμα χωρίς αποκλίσεις, αλλά αυτό δεν είναι εύκολο.
Ο Τόμιτς, ο Νάκιτς και ο Τάρλατς είναι νέα παιδιά που το αίμα τους βράζει, ενώ ο αποκτηθείς εκείνη τη σεζόν Ρόι Τάρπλεϊ είναι γνωστός για το τρίπτυχο γυναίκες, ποτά ξενύχτια.
Έτσι ένα βράδυ οι τρεις μικροί και ο έμπειρος βρίσκονται μέσα στο καλοκαιρινό Privilege και διασκεδάζουν έχοντας σπάσει το εμπάργκο απαγόρευσης εξόδου του ξανθού.
Μόνο που ο τελευταίος, αποφασίζει να κάνει έλεγχο μαζί με το alter ego του-τον άλλο Ιωαννίδη με το μουστάκι-και κάποια στιγμή φτάνει στο Privilege.
Ένας μετρ που τον βλέπει φεύγει τρέχοντας στο εσωτερικό του κλαμπ, προκειμένου να ειδοποιήσει για την έφοδο του Ιωαννίδη την τετράδα των παιχτών.
Τόμιτς, Νάκιτς και Τάρλατς «ασπρίζουν» στο άκουσμα της είδησης και φεύγουν τρέχοντας πηδώντας τον τοίχο του κλαμπ για να βρεθούν στην παραλία και να αποδράσουν!
Ο Τάρπλεϊ αντίθετα παραμένει ατάραχος στη θέση του, μαζί με κάποιες κυρίες που συνόδευε, πίνοντας σφηνάκια Jack Daniel’s όταν καταφτάνει ο Ιωαννίδης που γίνεται έξαλλος όταν τον βλέπει.
Με αυτά τα αξέχαστα αγγλικά του ρωτάει τον θηριώδη power forward των 2.11 μέτρων ύψος: «Ρόι, τι δουλειά έχεις εδώ; Τι κάνεις τέτοια ώρα έξω;».
Ο Τάρπλεϊ που τον κοιτάει πραγματικά αφ’ υψηλού απαντάει χαλαρά με ένα «Coach fuck off...», ο ξανθός βράζει και ο έτερος Ιωαννίδης τον κρατάει και τον τραβάει να φύγουνε προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα.
Η φανέλα με το «13» και οι παπάδες στο Ισραήλ
Προλήψεις, γούρια και όλα τα συναφή ήταν άρρηκτα δεμένα με την προσωπικότητα του Γιάννη Ιωαννίδη, κάτι που διαπίστωσαν πολλοί κατά την διάρκεια της μυθικής διαδρομής του στο παρκέ.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Παναγιώτης Φασούλας, ο οποίος ήταν παίχτης του Ολυμπιακού όταν ο ξανθός κατηφόρισε στο μεγάλο λιμάνι για να αναλάβει την ομάδα.
Ήταν σε μια από αυτές τις συναντήσεις που ενημερώθηκε για τους αριθμούς στις φανέλες των παιχτών και όταν του είπαν ότι Φασούλας φόραγε αυτή με το 13 που ήταν το αγαπημένο του νούμερο, δεν το πήρε και πολύ καλά.
Το αντιλήφθηκε και ο Παναγιώτης όταν ο κόουτς τον πλησίασε και με μια ατάκα «Έλα ψηλέ, θα πάρεις το 10 το καλό να φοράς...» εξοστράκισε στο πυρ το εξώτερον το γρουσούζικο 13!
Πριν από τον ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό στο Γιαντ Ελιάου, ο Ιωαννίδης ως βαθιά θρησκευόμενος πάει στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για να πάρει την ευχή του Πατριάρχη.
Ο Ολυμπιακός νικάει τους πράσινους, ο ξανθός παίρνει ξανά ευχή για τον τελικό με την Μπανταλόνα, αλλά όταν η ομάδα βγαίνει για προθέρμανση αντικρίζει καμιά εικοσαριά παπάδες, κάτι που εκλαμβάνει ως μέγιστη γρουσουζιά.
Αρχίζει τα «καντήλια» και ακολουθεί ένα μικρό «προσκλητήριο» αγίων που δεν βοήθησε πολύ, αφού ο Ολυμπιακός έχασε το τρόπαιο από το αλήστου μνήμης τρίποντο του Κορνήλιους Τόμσον.
Το τσιγάρο μετά το σεξ με την Εφές και ο αναπτήρας
Στην Ευρωλίγκα του 1995, ο Ολυμπιακός του Ιωαννίδη ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη για να αντιμετωπίσει την Εφές Πίλσεν μέσα στο Αμπντί Ιπεκτσί.
Γνωστός για αισθήματα που τρέφει κατά των Τούρκων, ο κόουτς βλέπει την ομάδα του να πετάει στο παρκέ, με τον Έντι Τζόνσον να «πυροβολεί» κατά ριπάς, τον Τάρλατς να οργιάζει και τον Φασούλα να στήνει πάρτι κάτω από την αντίπαλη ρακέτα.
Ο Θρύλος αλώνει το Αμπντί Ιπεκτσί με 77-42 και μετά το τέλος του αγώνα ο Ιωαννίδης «φουντώνει» έξω από τα αποδυτήρια το Καρέλια του, με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Αμέσως τον πλησιάζει ένας Τούρκος φύλακας και με επιτακτικό ύφος του ζητάει να σβήσει το τσιγάρο του, επειδή απαγορεύεται το κάπνισμα για να εισπράξει την μυθική απάντηση: «Εγώ ανάβω πάντα ένα τσιγάρο μετά το σεξ».
Λίγη ώρα μετά ευτυχισμένος αναφερόμενος στους «γείτονες» λέει στην ομήγυρη: «Αυτούς όπου τους βρίσκεις πρέπει να τους πατάς στο κεφάλι».
Κάπνιζε πολύ, απολάμβανε το ουίσκι του αργά το βράδυ και είχε πάντα τον αγαπημένο του αναπτήρα μαζί.
Μόνο που σου έδινε φωτιά μέχρι το ρολόι να δείξει μεσάνυχτα Παρασκευής, γιατί στις 00:01 που είχε μπει Σάββατο αν ζητούσες να ανάψεις εισέπραττες ένα «όχι» σαν αυτό του Μεταξά, αφού το θεωρούσε γρουσουζιά να δανείζει τον αναπτήρα του τη μέρα του αγώνα.