Κόμπι Μπράιαντ: Τέσσερα χρόνια από τον θάνατό του - Η τραγωδία, οι τίτλοι και οι συγκρίσεις με τον Τζόρνταν
26.01.202417:14
Σαν σήμερα το 2020, ο 42χρονος σταρ του ΝΒΑ σκοτώθηκε μαζί με την κόρη του Τζιάνα και άλλα επτά άτομα σε πτώση ελικοπτέρου, βυθίζοντας στη θλίψη ολόκληρο τον πλανήτη
Όταν σηκώθηκε ο Κόμπι εκείνη την Κυριακή, ήταν ακόμη νωρίς το πρωί και όπως έπινε τον καφέ του, ζούσε στο mood ενός χαρούμενου μπαμπά επειδή θα περνούσε αρκετές ώρες με την κόρη του. Η Τζιάνα, που είχε ήδη ξυπνήσει ήταν σχεδόν έτοιμη για να φύγουν, χαρούμενη που θα πετούσε μαζί με τον πατέρα της σε ελικόπτερο ενώ η σύζυγος του Βανέσα, χαιρέτησε άνδρα και κόρη, χωρίς να φανταστεί ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα τους έβλεπε ζωντανούς.
Το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε ο «Black Mamba» μαζί με την 13χρονη κόρη του και άλλα εφτά άτομα σηκώθηκε στον αέρα για μια σύντομη πτήση, μέχρι το Μπέρμπανκς της Καλιφόρνια. Ο καιρός θαρρείς σαν να συνωμοτούσε με την μοίρα και δεν ήταν καλός. Υπήρχε πυκνή ομίχλη και ο έμπειρος πιλότος, αποφάσισε να βασιστεί περισσότερο στο ένστικτό του και λιγότερο στα όργανα, έχοντας κάνει πολλές φορές την συγκεκριμένη διαδρομή.
Όμως η ορατότητα ήταν πολύ περιορισμένη και μετά από 15 λεπτά συνεχόμενων κύκλων, το μοιραίο ελικόπτερο προσέκρουσε σε έναν λόφο με μια εκκωφαντική έκρηξη. Συντρίμμια και άνθρωποι έγιναν ένα πριν πέσει μια εκκωφαντική σιωπή μετά από λίγα λεπτά, αυτή που ακολουθεί σχεδόν πάντοτε μετά από μια εναέρια τραγωδία.
Λίγες ώρες μετά ο κόσμος πάγωσε στο άκουσμα της είδησης ότι ο «Black Mamba» -όπως αποκαλούσαν τον Κόμπι- είχε φύγει για έναν άλλο μπασκετικό γαλαξία, σκορπίζοντας απέραντη θλίψη σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι σταρ του NBA θρηνούσαν με λυγμούς. Ο Λεμπρόν Τζέιμς ξέσπασε σε κλάματα κατεβαίνοντας από το αεροπλάνο που μετέφερε τους Λος Άντζελες Λέικερς.
Μόλις το προηγούμενο βράδυ είχε περάσει τον Κόμπι Μπράιαντ σε πόντους καριέρας και ήταν επίσημα πλέον αυτός ο τρίτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ. Μόνο που το επίτευγμά του δεν είχε πλέον καμία σημασία εκείνη τη στιγμή, όταν εκτυλίσσονταν σκηνές που παρέπεμπαν σε αρχαία τραγωδία.
Όλοι ανεξαιρέτως, παίχτες, παράγοντες και φίλαθλοι έκλαιγαν στα παρκέ που μεγαλούργησε αυτός ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο, ο τύπος που σκόραρε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, επί 20 συναπτά έτη. Κάποιοι ηλικιωμένοι τον θυμήθηκαν όταν προσπαθούσε να σουτάρει σε ηλικία έξι ετών, τότε που ήταν ένα μικρό παιδάκι σε μια γειτονιά της Φιλαδέλφεια, που έδειχνε ότι θέλει πολύ να ασχοληθεί με το μπάσκετ.
Έντεκα χρόνια μετά, στο Λύκειο του Λόουερ Μέριον, ο 17χρονος Κόμπι έβγαζε μάτια και η φήμη για έναν πιτσιρικά με τρομερό ταλέντο δεν άργησε να φτάσει στα αυτιά του Τζέρι Γουέστ, του general manager των Λέικερς, ο οποίος αποφάσισε να τον τεστάρει. Η δοκιμασία έλαβε χώρα λίγες εβδομάδες πριν από το draft του 1996 και ο Γουέστ έριξε στο παρκέ τον 18χρονο Κόμπι, απέναντι από τον πεντάκις πρωταθλητή και φοβερό αμυντικό Μάικλ Κούπερ.
Ο τελευταίος δεν χαρίστηκε καθόλου στον «νέο» μαρκάροντας τον σκληρά, ρίχνοντας ακόμη και «ξύλο», όμως ο Κόμπι σκόραρε καμιά εικοσαριά πόντους με αυτό το απίστευτο fade away σουτ που είχε.
Η κορυφή και το συγκλονιστικό αντίο
Ο Γουέστ έτριβε τα χέρια του. Ήταν σίγουρος ότι ανακάλυψε λαβράκι και στα draft o Κόμπι επιλέχθηκε από τους Σάρλοτ Χόρνετς και κατέληξε με ανταλλαγή στους Λέικερς, από τους οποίους δεν έφυγε ποτέ. Ήταν ένας από τους ελάχιστους νέους παίχτες που επιλέχτηκαν χωρίς να έχουν πάει στο κολλέγιο και λίγους μήνες μετά όλοι κατάλαβαν το γιατί, όταν ο πιτσιρικάς ήρθε για πρώτη φορά στην καριέρα του αντιμέτωπος με τον φοβερό Μάικλ Τζόρνταν.
Μέχρι το 2012 ο Κόμπι σάρωσε σε διακρίσεις σε ατομικό επίπεδο και στο τέλος της καριέρας του είχε φορέσει πέντε φορές το δαχτυλίδι του πρωταθλητή με τους Λος Άντζελες Λέικερς.Κάποιοι δεν θα ξεχάσουν ποτέ τους 81 πόντους που έβαλε στους Τορόντο Ράπτορς-είναι η δεύτερη καλύτερη ατομική επίδοση όλων των εποχών στο ΝΒΑ μετά τους 100 του Τσάμπερλεν- άλλοι τα τρίποντα του τελευταίου δευτερολέπτου.
Το τρίποντο της καρδιάς του όμως άνηκε στη Βανέσα Λέιν, την γυναίκα που αγάπησε, παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά που ολοκλήρωσαν την ευτυχία τους. Εν αντιθέσει με άλλα ζευγάρια του ΝΒΑ, ο Κόμπι και η Βανέσα του θα συμπλήρωναν φέτος -αν ζούσε-24 χρόνια έγγαμου βίου και ονειρεμένων στιγμών.
Μετά τον θάνατό του, η χήρα του βρέθηκε αντιμέτωπη με την μητέρα της που την κατηγόρησε ότι ενώ ο Κόμπι είχε υποσχεθεί να την βοηθήσει, αυτή δεν έκανε τίποτε. Η κόρη απάντησε με αγωγή στην οποία την κατηγορούσε για εκβιασμό, σε ένα επεισόδιο που δεν θα συνέβαινε ποτέ αν ζούσε ο Κόμπι, όμως η ιστορία δεν γράφεται ποτέ με τα αν.
Είθισται να λένε ότι η ζωή είναι στιγμές, ότι καθορίζεται από αυτές και στον μυθικό βίο του Κόμπι μια τέτοια στιγμή ήταν όταν αποφάσισε να σταματήσει το μπάσκετ. Εξέφρασε τα συναισθήματα του με μια συγκλονιστική επιστολή η οποία τα λέει όλα, δημοσιοποιήθηκε πέντε χρόνια πριν από την ημέρα που σταμάτησε ο χρόνος, εκείνο το καταραμένο πρωινό στις 26 Ιανουαρίου του 2020 και ο παραλήπτης της ήταν γνωστός:
«Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου.
Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα. Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες.
Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα.
Αυτή τη χρονιά, είναι ότι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο. Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε.
Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε. Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ότι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5... 4... 3... 2... 1