Σπανούλης για το τρίποντο μπροστά στον Διαμαντίδη: «Από τα σημαντικότερα της καριέρας μου»
28.03.202411:09
O θρύλος της Euroleague και του Ολυμπιακού σχολίασε ορισμένες από τις σπουδαιότερες στιγμές της καριέρας του
ΟΒασίλης Σπανούλης φιλοξενήθηκε στο BasketNews και κλήθηκε να σχολιάσει ορισμένες από τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του. Μεταξύ αυτών, το τρίποντο στο ΟΑΚΑ μπροστά στον Δημήτρη Διαμαντίδη που σφράγισε το πρωτάθλημα του Ολυμπιακού το 2016.
Ο κόουτς του Περιστερίου bwin και ομοσπονδιακός προπονητής μίλησε:
Για το νικητήριο τρίποντο μπροστά στον Δημήτρη Διαμαντίδη στον 4ο τελικό το 2016 που έδωσε το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό: «Το είχα ξεχάσει αυτό… Αυτό είναι ένα από τα σημαντικότερα buzzer-beater που σημείωσα στην καριέρα μου. Έχω χάσει πολλά σουτ σαν αυτό, αλλά όταν πιστεύεις, έχεις το κουράγιο και προπονείσαι κάθε μέρα σε τέτοια σουτ, θα έρθουν στιγμές σαν αυτή όπου με ένα σουτ θα κατακτήσεις ένα πρωτάθλημα».
Για το αν ο Διαμαντίδης του έκανε παράπονα κάποια στιγμή για αυτό το σουτ: «Όχι. Αρχικά, γενικά έπαιξε σπουδαία άμυνα. Το χέρι του είναι κοντά μου, πήγε να κόψει το σουτ. Ο Δημήτρης είναι ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς στην ιστορία, έχει τεράστια χέρια, πήγε να κόψει το σουτ. Το σημαντικό είναι ότι συνήθως έκανα side step δεξιά. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα ότι το περίμεναν και είπα στον εαυτό μου να πάω αριστερά επειδή δεν το περιμένουν, για αυτό το έκανα αυτό.
Σκεφτόμουν πριν πάρω το σουτ ότι πρέπει να κάνω κάτι διαφορετικό για να δημιουργήσω απόσταση. Για εμένα, η σημαντικότερη ικανότητα ενός σκόρερ είναι να μπορέσει να δημιουργήσει απόσταση για να σουτάρει, οπότε προσπάθησα να το κάνω αυτό πηγαίνοντας αντίθετα απ' ό,τι άλλες φορές. Για αυτό δημιούργησα καλή απόσταση, ενώ ο Γκιστ δεν ήρθε να κάνει παγίδα, όπου θα έπαιρνε άλλος το σουτ και είδα την ευκαιρία».
Για το τι κάνει τέλειο ένα side step: «Το τέλειο side step είναι να το κάνεις γρήγορα, ώστε να έχεις μισό δευτερόλεπτο να πάρεις απόσταση, ώστε να δεις καθαρά το καλάθι».
Για το νικητήριο καλάθι του Πρίντεζη στον τελικό της EuroLeague με την ΤΣΣΚΑ το 2012: «Ωραίες αναμνήσεις. Πριν την τελευταία βολή του Σισκάουσκας, είπα στον Παπανικολάου να μου δώσει γρήγορα την μπάλα για να πάμε στην επίθεση. Η πρώτη μου επιλογή είναι πάντα να σουτάρω ή να πάω προς το καλάθι και μετά να διαβάσω και να αντιδράσω, να μην αποφασίσω από πριν τι θα κάνω.
Αρχικά, λοιπόν, απέρριψα το σκριν (σ.σ. πήγε αντίθετα από το σκριν), κάτι που έκανα συχνά στην καριέρα μου, προσπάθησα να πάω προς το καλάθι επειδή θέλαμε δίποντο, όχι τρίποντο. Πήγα δυνατά προς το καλάθι, αλλά είδα τον Κιριλένκο εκεί και τον Πρίντεζη έτοιμο για το αγαπημένο του σουτ. Πάσαρα από ένστικτο επειδή εμπιστεύομαι όλους τους συμπαίκτες μου και έτσι βρήκα τον σωστό παίκτη στο σωστό σημείο, άρα πήρα την σωστή απόφαση».
Για το αν είναι αλήθεια ότι πήγε επίτηδες πάνω στον Κιριλένκο σε αυτή την φάση -που ήταν στην δυνατή πλευρά- ξέροντας ότι ο Ρώσος ήταν καλός αμυντικός αδύνατης πλευράς, ώστε να τον υποχρεώσει σε βοήθεια και να πασάρει: «Όχι, δεν είχα χρόνο να το διαβάσω αυτό, δεν θέλω να πω ψέματα και να κάνω τον έξυπνο. Πήγα να πάρω το Πικ εν Ρολ στην αρχή, ώστε να πάρω την αλλαγή με τον Κρσιτς. Έκανα, όμως, ενστικτωδώς αυτή την κίνηση για να βγάλω εκτός ισορροπίας τον Σβεντ, μετά είδα τον Κιριλένκο εκεί -που ήταν πάντα εκεί- και βρήκα τον Γιώργο.
Ευτυχώς σε αυτή την φάση δεν μπήκε μπροστά ο Τεόντοσιτς για να κερδίσει επιθετικό φάουλ ή να με κλείσει. Αλλά και πάλι θα πάσαρα στον Μάντζαρη για να βάλει το σουτ. Πάντα σε τέτοιες καταστάσεις ήμουν επιθετικός, είχα την αυτοπεποίθηση και το θάρρος να πάρω αυτές τις αποφάσεις. Το σημαντικό για εμένα ήταν να πάρω την σωστή απόφαση, όχι το τελευταίο σουτ. Αυτό θα ήταν εγωιστικό. Εγώ ήθελα να πάρω την καλύτερη απόφαση για την ομάδα μου για να νικήσει. Πάντα έχει σχέση με την νίκη». Για ένα σύστημα του Περιστερίου bwin από την περσινή σεζόν, που οδήγησε σε κάρφωμα του Χάμερ: «Σε αυτήν τη δράση το 5 δίνει fake pick and roll και την ίδια στιγμή ο περιφερειακός ανοίγει το γήπεδο. Μετά παίζουμε Pick and Roll, αλλά χωρίς επίθεση. Μετά ο σουτέρ κάνει curl και αν δεν είναι ελεύθερος, τότε το 5 ρολάρει και σκοράρει -επειδή πολλές ομάδες αλλάζουν στα σκριν.
Τη διαφορά την κάνει το timing στο σκριν. Στο μπάσκετ αυτό είναι το πιο σημαντικό. Πολλές φορές πρέπει να διδάξεις ειδικές συνθήκες στους παίκτες, ώστε να δουν τι σκέψη μπορεί να έχει ο αντίπαλος προπονητής. Εγώ ας πούμε λέω ότι μετά από τάιμ-άουτ οι προπονητές αποφασίζουν να κάνουν blitz ή αλλαγές».
Για το αν διδάσκει τα συστήματα στις προπονήσεις ή τα σκέφτεται στους αγώνες: «Εγώ σκέφτομαι πολλά plays που βάζουμε μετά από κάθε τάιμ-άουτ. Δεν προαποφασίζω ποτέ τι θα κάνουμε, δεν έχω κάποιο χαρτάκι. Έχω πολλά στο μυαλο μου, που έρχονται εκείνη την ώρα. Κάποιες φορές σταματάω την προπόνηση για να διδάξω τους παίκτες, ενώ άλλες φορές εξηγώ στους παίκτες κάτι στο τάιμ-άουτ, όπου εξηγώ στους παίκτες τι θα κάνουμε».
Για το γεγονός ότι ο Στεφ Κάρι είχε σχολιάσει αυτό το play του Σπανούλη, δίνοντας οδηγίες αντιμετώπισης: «Είδα το σχόλιο. Είναι τεράστιο κομπλιμέντο ότι ο Στεφ Κάρι είδε αυτό το play όταν πρόκειται για το Περιστέρι και όχι για την Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό, μία ομάδα δηλαδή που δεν είναι γνωστή στις ΗΠΑ. Είναι κοπλιμέντο για τον οργανισμό και εμένα.
Κάποια plays δουλεύουν μία φορά και άλλα που υπάρχει κίνηση της μπάλας, που δουλεύεις διαφορά. Αυτά τα plays είναι για μετά από τάιμ-άουτ. Μπορείς όμως να τρέξεις το ίδιο play κι άλλη φορά αλλάζοντας κάτι, για να αιφνιδιάσεις την αντίπαλη άμυνα».
Για τον ημιτελικό με την Team USA στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2006, όπου ήταν ο πρώτος σκόρερ στον θρίαμβο της Ελλάδας: «Είχα τεράστιο κίνητρο επειδή είχα ήδη υπογράψει στους Ρόκετς. Ήθελα να αφήσω το σημάδι μου και να κάνω τους πάντες να καταλάβουν ότι πήγαινα στο NBA για να παίξω έναν σημαντικό ρόλο και όχι απλώς να βρεθώ εκεί.
Ως ομάδα είχαμε ένα σπουδαίο ματς και ίσως είναι η σημαντικότερη νίκη στην ιστορία μας. Όλοι οι παίκτες παίξαμε με υπερηφάνεια. Είχαμε μία απίστευτη ομάδα για 4-5 χρόνια. Θυσιάσαμε πολλά, βάλαμε κάτω το εγώ μας, απολαμβάναμε να πηγαίνουμε, να χάνουμε τα καλοκαίρια μας, τις διακοπές για να είμαστε μαζί και να παίξουμε για την χώρα μας, για την τιμή μας, για τους επόμενους παίκτες που θα έρχονταν. Αυτό πρέπει να κάνουμε και πάλι».
Για το πώς ετοιμαζόταν για τα μεγάλα παιχνίδια: «Πάντα σκεφτόμουν την επόμενη φάση. Ποτέ να δεν έπρεπε να ήμουν απογοητευμένος αν κάτι δεν πήγαινε καλά και δεν ενθουσιαζόμουν όταν κάτι πήγε καλά. Έδινα το 110% σε κάθε φάση, την καρδιά μου και ήθελα να είμαι εξαντλημένος μετά από κάθε ματς επειδή τα έδωσα όλα, βλέποντας μετά τι έγινε».
Για το σύστημα «Σπανούλης» που έφτασε μέχρι το NBA και ποιος ήταν ο πρώτος προπονητής που έφτιαξε αυτό το σύστημα: «Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Παίζαμε αυτό το σύστημα με τον κόουτς Ντούντα. Ήταν ένα απίστευτο σύστημα και το έτρεχα συχνά επειδή ένιωθα άνετα. Το πιο σημαντικό είναι να κοιμήσεις τον αντίπαλο και να μην του δείξεις ότι θα πάρεις το πρώτο σκριν από το 4. Έτσι διδάσκω στους παίκτες μου να μην δείχνουν ποτέ στον αντίπαλό τους πού θα πάνε, παρά να κοιμίσουν τον αντίπαλο και μετά να πάνε στην αντίθετη κατεύθυνση.
Η πρώτη σκέψη σε αυτό το σύστημα είναι να βγω και να σουτάρω αμέσως (σ.σ. όταν πάρει την μπάλα), επειδή πολλοί παίκτες απλώς έπαιρναν την μπάλα και έπαιζαν Pick and Roll. Ποτέ όμως δεν παίρνεις την μπάλα για να παίξεις αμέσως το Pick and Roll. Πρώτα πρέπει να δεις το σουτ και αν δεν νιώθεις άνετα ή η άμυνα είναι καλή, τότε παίζεις το Pick and Roll. Η πρώτη σκέψη κάθε παίκτη είναι να κοιτάξει το καλάθι.
Πάντα λέω ότι η θέση 4 σε αυτό το σύστημα είναι σημαντική, γιατί έπρεπε να μου δώσει καλό σκριν ώστε να αποκτήσω πλεονέκτημα. Ο λογος είναι ότι αυτό το σκριν θα μου δώσει χώρο για το handoff μετά. Το δεύτερο θέμα είναι ότι το handoff πρέπει να γίνει κοντά στο τρίποντο. Αν είναι στα 8-9 μέτρα το πεντάρι, πρέπει να φροντίσει να πάει προς το τρίποντο, ώστε να είμαι έτοιμος να σουτάρω, επειδή από τα 8-9 μέτρα θα πάμε κατευθείαν στο Pick and Roll και είναι άλλο σύστημα».
Για το πότε άκουσε για πρώτη φορά ότι αυτό το σύστημα πήρε το όνομά του: «Έχω ακούσει ότι πολλές ομάδες του NBA, όπως οι Τζαζ και οι Νάγκετς, παίζουν αυτό το σύστημα. Ακούω ότι πολλοί παίκτες του NBA προσπαθούν να παίξουν αυτό το σύστημα. Αυτό είναι απίστευτο. Είναι πάνω από τίτλους αυτό. Η αγάπη του κόσμου, των παιδιών, το να σε θυμούνται ξέροντας ότι έχουν ένα σύστημα που υπάρχει σε όλο τον κόσμο είναι πάνω από τίτλους για εμένα.
Αυτό είναι η κληρονομιά που αφήνω. Είμαι περήφανος επειδή μόνο εγώ ξέρω πόσο έχω δουλέψει για να τελειοποιήσω αυτό το σύστημα και άλλα πράγματα στο παιχνίδι μου».