Ο 33χρονος χρυσός Ολυμπιονίκης των κρίκων και μύθος για το αγώνισμα σε όλο τον κόσμο κέρδισε στην ιταλική πόλη το 7ο χρυσό μετάλλιο του σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Ο Έλληνας εκτέλεσε τελευταίος το πρόγραμμά του στον τελικό των κρίκων μεταξύ των οκτώ φιναλίστ, συγκέντρωσε 15,000 βαθμούς (βαθμός δυσκολίας: 6,300, βαθμός εκτέλεσης: 8,700) και επανήλθε θριαμβευτικά στην ευρωπαϊκή κορυφή!
Το ασημένιο μετάλλιο κέρδισε ο Αζέρος Νικίτα Σιμόνοφ με 14,900 βαθμούς, υπερισχύοντας στην ισοβαθμία με τον περσινό νικητή, τον αιγυπτιακής καταγωγής Τούρκο Άντεμ Ασίλ, ο οποίος πήρε επίσης 14,900 βαθμούς αλλά έμεινε 3ος επειδή είχε χαμηλότερο επιμέρους βαθμό εκτέλεσης.
Ο 33χρονος «άρχοντας των κρίκων», που ήταν ο κορυφαίος όλων και στον προκριματικό της Τετάρτης (24/04) με 14,966 βαθμούς, είναι πλέον ο πιο επιτυχημένος σπεσιαλίστας όλων των εποχών στα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, αφήνοντας πίσω του τον Ούγγρο Κρίστιαν Μπέρκι, ο οποίος είχε κερδίσει έξι τίτλους στον πλάγιο ίππο μεταξύ 2005 και 2012.
Πριν από τον φετινό, έβδομο ευρωπαϊκό τίτλο του Πετρούνια, είχαν προηγηθεί το χάλκινο μετάλλιο στο ντεμπούτο του στον θεσμό, το 2011 στο Βερολίνο, κατόπιν έξι συνεχόμενες νίκες το 2015 στο Μονπελιέ, το 2016 στη Βέρνη, το 2017 στο Κλουζ, το 2018 στη Γλασκόβη, το 2021 στη Βασιλεία και το 2022 στο Μόναχο, καθώς και ένα ακόμη χάλκινο πέρσι στην Ατττάλεια.
Παράλληλα, έφτασε σε άθροισμα τα δώδεκα χρυσά μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις, συνυπολογίζοντας τους θριάμβους του σε τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα (2015, 2017, 2018), στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες του 2015 και φυσικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες «Ρίο 2016».
Δημήτρης Ράφτης: «Υποκλίνομαι στα κότσια του Λευτέρη!»
Η επιστροφή του Λευτέρη Πετρούνια στην κορυφή της Ευρώπης, την οποία κατέκτησε για συνολικά έβδομη φορά, και μάλιστα τρεις μήνες πριν από την πρόκληση των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, είχε ξεχωριστή σημασία, όπως τόνισε στο επίσημο σάιτ της ομοσπονδίας ο προπονητής του «άρχοντα των κρίκων», Δημήτρης Ράφτης.
«Ήταν πολύ καλοί σχεδόν όλοι οι αντίπαλοι του Λευτέρη και αγχωθήκαμε, αλλά στο τέλος έδειξε ότι μπορεί να αντέχει τέτοιες πιέσεις. Το έχει κάνει πολλές φορές, αλλά πάντοτε νιώθουμε σαν να ξεκινάμε από την αρχή. Είναι πολύ βαρύ το φορτίο που κουβαλάει και υποκλίνομαι στα κότσια του!», δήλωσε ο κ. Ράφτης και συνέχισε:
«Παρότι δεν μας άρεσε που αγωνιζόταν τελευταίος απ’ όλους, τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν καλύτερα έτσι, επειδή είχε εικόνα των υπόλοιπων αθλητών. Όταν ήρθε η σειρά του, γνώριζε ότι έπρεπε να κάνει μία πάρα πολύ καλή εκτέλεση για να κερδίσει, επειδή πλην του Ιταλού, οι υπόλοιποι έξι φιναλίστ ήταν εξαιρετικοί και πήραν υψηλές βαθμολογίες»
Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Ρίμινι ήταν ο μοναδικός επίσημος αγώνας του Πετρούνια πριν από το Παρίσι και ο θρίαμβός του αποκτά προστιθέμενη αξία ενόψει της κορυφαίας διοργάνωσης:
«Έχει μεγάλη αξία αυτή η νίκη ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων, γιατί ήταν άπαντες παρόντες σ’ αυτή τη διοργάνωση, εκτός από τους δύο Κινέζους, που όποιοι κι αν είναι θα πρόκειται για πολύ δυνατούς αντιπάλους. Δεν έχουμε προγραμματισμένο άλλον επίσημο αγώνα για το επόμενο διάστημα, παρά μόνο μία φιλική συνάντηση στο Βέλγιο στα τέλη Ιουνίου, με τα ίδια όργανα και τις αγωνιστικές συνθήκες που θα βρούμε στους Ολυμπιακούς. Με δεδομένο ότι μέχρι το Παρίσι θα βελτιωθούμε λίγο ακόμα, έχοντας εστιάσει στο τι πρέπει να κάνουμε καλύτερα, θεωρώ ότι με τα κότσια που έχει ο Λευτέρης θα τα καταφέρει. Για άλλη μια φορά».
Ο Δημήτρης Ράφτης αναφέρθηκε και στην Εθνική Ανδρών, που έδειξε αισθητή βελτίωση και κατέλαβε τη 15η θέση με πολύ καλή παρουσία.
«Η Εθνική Ανδρών ήταν εξαιρετική. Χωρίς καμία υποστήριξη και προετοιμασία, πήρε πολύ καλή συνολική βαθμολογία, με πάνω από 13 βαθμούς ως μέσο όρο, παρότι κάναμε και λάθη. Είχα πει και πριν τον αγώνα ότι η ομάδα θα πήγαινε πολύ καλά, επειδή τα παιδιά δεν αισθάνονταν πίεση και είχαν προπονηθεί πολύ δυνατά», είπε και συμπλήρωσε:
«Αν μας δοθεί η ευκαιρία να δουλέψουμε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα όλοι μαζί, θα πάμε αρκετά καλύτερα. Αν μας προσφέρουν λίγη παραπάνω υποστήριξη, μπορούμε να κάνουμε πολύ καλά πράγματα. Όπως λέει και το τραγούδι του Πορτοκάλογλου, “τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη σου ελπίδα” και εμείς τα παιδιά μας τα έχουμε παρατημένα στην κερκίδα. Πρέπει όλοι να πασχίσουν να δώσουν κάτι σ’ αυτά τα παιδιά και δεν μιλάω για χρήματα, αλλά μιλάω για υποστήριξη, για μια αγκαλιά. Αν την έχουν, θα κάνουν τα πάντα χωρίς να ζητάνε τίποτα για τον εαυτό τους».