Ιωάννα Σταματοπούλου: Η τερματοφύλακας της εθνικής πόλο εξηγεί γιατί χάσαμε το μετάλλιο

Αν ρίξετε μια προσεκτική ματιά σε στιγμιότυπο που κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο θα εντυπωσιαστείτε από μια πανύψηλη γοργόνα της εθνικής πόλο που στέκεται χαμογελαστή στην άκρη δεξιά της φωτογραφίας.

Εντελώς τυχαία και με τη βοήθεια του φίλου Γιώργου Κοντογιαννόπουλου, γνώρισα την Ελενα Γκρίλου, τη μητέρα αυτής της γοργόνας που φέρει το όνομα Ιωάννα Σταματοπούλου. Ολα έγιναν κατά τη διάρκεια του δεκαημέρου των βουτιών μου στην Κουρούτα του Νομού Ηλείας. Κοίτα να δεις πώς τα φέρνει η ζωή.

Από τη μητέρα κατάφερα να βρω άκρη με τη γοργόνα, η οποία κατέφτασε στο ίδιο σημείο, στην ίδια θάλασσα, και μάλιστα στο υπέροχο resort με την ονομασία «Δεξαμενές», όπου και έγινε η συνομιλία και η φωτογράφηση μαζί της.

Το πρώτο που μου έκανε εντύπωση ήταν η άνετη εντελώς σπορ εμφάνισή της. Το δεύτερο, το γλυκύτατο βλέμμα της. Το οποίο με δεύτερη προσεκτική ματιά καταλάβαινες πως έσταζε δηλητήριο. Και το τρίτο, ο νεανικός αυθορμητισμός της. Ο,τι και να τη ρωτούσα, απαντούσε αυθόρμητα και αβίαστα.

Ναι, τα αγόρια τα ξαποστέλνει στο πι και φι. Ολα έχουν ημερομηνία λήξεως. Ενίοτε μάλιστα και χωρίς να δώσει εξηγήσεις. Ναι, τα πρωινά ξυπνάει με νευράκια και ξεσπάει στη μητέρα της. Ναι, όσες τη γνωρίζουν σχηματίζουν την πρόχειρη εντύπωση ότι η Ιωάννα είναι σνομπ και απρόσιτη. Και ναι, η εθνική ομάδα πόλο γυναικών κατρακύλησε στην έβδομη θέση στο Παρίσι, αλλά, πού ’σαι, στο πρόσφατο παρελθόν είχε κατακτήσει την τρίτη θέση στην Ευρώπη και την τέταρτη στον κόσμο.

Σκηνή 1η
Ολοι μπορούν να παίξουν πόλο

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΑΝΙΚΑΣ: Λοιπόν, η μαμά δεν έχει σχέση με το πόλο, με τον αθλητισμό. Ο μπαμπάς, ο αδερφός;
ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ: Οχι, κανένας.

Δ.Δ.: Και πώς ξεκίνησες, πώς σου ήρθε να κάνεις πόλο;
Ι.Σ.: Η μητέρα μου πήρε την απόφαση.

Δ.Δ.: Για σένα;
Ι.Σ.: Ναι, ήμουν πολύ μικρή, μόλις 7 ετών. Και είχαμε πισίνα κοντά μας, στα Βοτσαλάκια, στον Πειραιά. Ξεκίνησα από τη μικρή πισίνα και μετά από ενάμιση χρόνο περίπου πήγα στη μεγάλη. Και απλά με πήγε. Μου άρεσε μετά το νερό, πολύ.

Δ.Δ.: Σε ποια ηλικία πήγες σε ομάδα;
Ι.Σ.: Στα 9, κάπου εκεί.

Δ.Δ.: Σε ποια ομάδα;
Ι.Σ.: Στον Εθνικό πρώτα. Και μετά πήγα στις Ακαδημίες του Ολυμπιακού, εκεί έμαθα πόλο.

Δ.Δ.: Ολυμπιακός είσαι;
Ι.Σ.: Δεν είμαι κάποια συγκεκριμένη ομάδα. Ο Ολυμπιακός έχει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου γιατί έπαιζα τόσα χρόνια, μέχρι πέρυσι δηλαδή, και ό,τι έχω κατακτήσει είναι μαζί του σε αυτά τα 12 χρόνια.

Δ.Δ.: Πόσα πρωταθλήματα έχεις κατακτήσει;
Ι.Σ.: Εντεκα ελληνικά πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα Ελλάδος, τρία πρωταθλήματα Ευρώπης.

Δ.Δ.: Και τι θυμάσαι από την εποχή εκείνη στις Ακαδημίες;
Ι.Σ.: Πολύ όμορφα παιδικά χρόνια, όλη μου την παιδική ηλικία την έζησα στις πισίνες.

Δ.Δ.: Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να παίξει μια κοπέλα πόλο; Πρέπει να είναι ψηλή, ας πούμε;
Ι.Σ.: Ανάλογα τη θέση. Εγώ πιστεύω ότι όλοι οι σωματότυποι μπορούν να παίξουν πόλο.

Σκηνή 2η
Η φουνταριστή τρώει το ξύλο

Δ.Δ.: Ποιος αποφάσισε να γίνεις τερματοφύλακας;
Ι.Σ.: Η πρώτη μου προπονήτρια, με το που με είδε. Λόγω του ύψους πίστευε ότι κάνω για τη θέση.

Δ.Δ.: Πόσο ύψος έχεις;
Ι.Σ.: Τώρα είμαι 1,84, αλλά ήμουν πάντα ψηλό παιδάκι.

Δ.Δ.: Και βάρος;
Ι.Σ.: 73 κιλά, νομίζω.

Δ.Δ.: Σε ζυγίζουν; Ακολουθείς ειδική διατροφή;
Ι.Σ.: Εχουμε διατροφολόγο στην ομάδα, αλλά δεν ακολουθούμε κάποιο σκληρό πρόγραμμα.

Δ.Δ.: Δηλαδή τι πρέπει να τρως κάθε μέρα για να κάνεις το άθλημα αυτό;
Ι.Σ.: Ανάλογα, άμα έχω αγώνες θέλει περισσότερο μακαρόνι, δηλαδή υδατάνθρακα.

Δ.Δ.: Υπάρχουν απαγορεύσεις για μια κοπέλα που είναι στο πόλο; Μπορεί να παντρευτεί;
Ι.Σ.: Εννοείται ότι μπορεί να παντρευτεί. Αν μείνει έγκυος, πρακτικά δεν γίνεται να παίξει πόλο. Εκτός αν φύγει, γεννήσει με το καλό και επιστρέψει στην ενεργό δράση. Η Αλεξάνδρα Ασημάκη, που είναι στην εθνική ομάδα, είναι μανούλα.

Δ.Δ.: Τι είναι ο φουνταριστός;
Ι.Σ.: Θα το πω απλά για να το καταλάβει ο κόσμος. Είναι αυτός που τρώει το περισσότερο ξύλο. Αν έχετε δει ποτέ πόλο, είναι ο κεντρικός, αυτός που παίζει το περισσότερο ξύλο με τους αντιπάλους. Είναι από τις πιο βασικές θέσεις στο πόλο. Του περνάς την μπάλα για να βάλει γκολ.

Δ.Δ.: Τα κορίτσια που είναι περιφερειακά τι κάνουν;
Ι.Σ.: Παίζουν δεξιά και αριστερά. Και αυτές είναι σουτέρ, όλοι είναι σουτέρ. Αλλά πρέπει να είναι καλύτερες στο κολύμπι γιατί πηγαίνουν πάνω - κάτω. Δεν τρώνε τόσο ξύλο όσο η φουνταριστή, αλλά υπάρχει παντού ξύλο. Μόνο ο τερματοφύλακας δεν τρώει.

Δ.Δ.: Ολο αυτό το ξύλο πέφτει κάτω από το νερό;
Ι.Σ.: Ναι, δεν πολυφαίνεται. Αμα τα δει ο διαιτητής δίνει αποβολή.

Δ.Δ.: Τι έγινε και η εθνική ομάδα δεν πήγε καλά φέτος; Βγήκατε έβδομες, περίμενα να βγείτε τρίτες τουλάχιστον, να πάρετε ένα χάλκινο μετάλλιο, όλοι το περιμέναμε αυτό.
Ι.Σ.: Χάσαμε από πολύ καλές ομάδες. Από την Αυστραλία που βγήκε δεύτερη, από την Ισπανία που βγήκε πρώτη. Δεν είναι το θέμα αυτό. Το θέμα είμαστε εμείς, εγώ εκεί θέλω να επικεντρωθώ. Ναι, πιστεύω ότι η ομάδα μας θα μπορούσε να είναι σε μια καλύτερη θέση, αλλά βρισκόμαστε σε μια χρονιά, όπως όλες οι χώρες, εκτός από την Αυστραλία και την Αμερική, που είχαμε ένα ευρωπαϊκό και ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα, με τις ομάδες μας είχαμε Ευρώπη, Κύπελλο, πρωτάθλημα, και τους Ολυμπιακούς μαζί με όλα αυτά μέσα σε έναν χρόνο. Οχι ότι άλλες ομάδες και άλλες αθλήτριες δεν το είχαν αυτό, όλοι την ίδια κούραση είχαμε, δεν θέλω να το ρίξω εκεί. Αλλά όταν παίρνεις μια πρόκριση μετά από 16 χρόνια, κάπως σαν να αδειάζεις.

Δ.Δ.: Τι εννοείς ακριβώς ότι είχατε πολλές υποχρεώσεις με την ομάδα;
Ι.Σ.: Είχαμε με τον Ολυμπιακό Ευρώπη, πρωτάθλημα, Κύπελλο.

Δ.Δ.: Στην Ευρώπη πώς πήγατε;
Ι.Σ.: Βγήκαμε δεύτερες στο Champions League.

Δ.Δ.: Και ποια βγήκε πρώτη;
Ι.Σ.: Η Σαμπαντέλ, ισπανική ομάδα.

Δ.Δ.: Εχεις έρθει δεύτερη στην Ευρώπη δηλαδή;
Ι.Σ.: Φέτος, ναι. Εχω πάρει όμως και τρία πρωταθλήματα Ευρώπης με τον Ολυμπιακό.

Δ.Δ.: Τι λες τώρα; Και στο Κύπελλο;
Ι.Σ.: Στο Κύπελλο χάσαμε από τον Εθνικό. Εχουμε πάρει όλα τα Κύπελλα, τέσσερα έχουμε πάρει, χάσαμε πρώτη φορά φέτος. Μετά είχαμε με την εθνική ομάδα ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και ένα παγκόσμιο.

Δ.Δ.: Πώς πήγατε;
Ι.Σ.: Στο ευρωπαϊκό βγήκαμε τρίτες και στο παγκόσμιο τέταρτες.

Δ.Δ.: Τέταρτες στον κόσμο; Και πρώτη ποια ήρθε, η Αμερική;
Ι.Σ.: Η Αμερική νομίζω.

Σκηνή 3η
Τα αγόρια τ’ αφήνω γρήγορα

Δ.Δ.: Και πώς αισθανόσουν όταν τα έκανες όλα αυτά τα πράγματα; Δεν είχες προσωπική ζωή, όλη τη μέρα στην προπόνηση;
Ι.Σ.: Προσπαθώ, όσο σκληρό κι αν είναι το πρόγραμμά μου, να έχω προσωπική ζωή. Είναι πάρα πολύ δύσκολο και γι’ αυτό πρέπει να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που να σε καταλαβαίνουν. Εγώ ευτυχώς έχω πολύ καλούς φίλους που με ανέχονται και καταλαβαίνουν το πρόγραμμά μου. Αμα κάποιος δεν έχει προσωπική ζωή, δεν είναι και χαρούμενος.

Δ.Δ.: Ψυχολόγο έχετε;
Ι.Σ.: Εχουμε αθλητική ψυχολόγο στην εθνική ομάδα, αλλά εγώ πηγαίνω σε δικιά μου, στον Πειραιά.

Δ.Δ.: Πηγαίνεις συχνά, κάθε εβδομάδα;
Ι.Σ.: Πήγαινα κάθε εβδομάδα φέτος, ναι. Τρία χρόνια επισκέπτομαι ψυχολόγο.

Δ.Δ.: Για ποια θέματα;
Ι.Σ.: Γενικά, και για την πίεση που υπάρχει στην καθημερινότητα και για προσωπικά θέματα. Πιστεύω ότι όλοι χρειαζόμαστε έναν ψυχολόγο.

Δ.Δ.: Πώς συμπεριφέρεσαι εσύ, απότομα;
Ι.Σ.: Παλιά; Ναι, συμπεριφερόμουν πολύ απότομα.

Δ.Δ.: Α, δεν σου φαίνεται. Το βλέμμα σου είναι πολύ γλυκό.
Ι.Σ.: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ναι, ήμουν πολύ απότομη.

Δ.Δ.: Εχεις μια γλυκύτητα, και ταυτόχρονα γίνεσαι τίγρης, αλλάζεις. Με ποιους;
Ι.Σ.: Με τους δικούς μου ανθρώπους περισσότερο.

Δ.Δ.: Τσακώνεσαι με τη μητέρα σου, δηλαδή.
Ι.Σ.: Παλιά, πολύ. Τώρα έχουμε ηρεμήσει, τα έχουμε βρει.

Δ.Δ.: Με το αγόρι σου;
Ι.Σ.: Με το αγόρι μου όλα καλά, δεν έχουμε προβλήματα ακόμα.

Δ.Δ.: Διατηρείς σχέση πολύ καιρό;
Ι.Σ.: Οχι.

Δ.Δ.: Τους αφήνεις γρήγορα; Τους επιλέγεις εσύ; Σε επιλέγουν εκείνοι; Δεν επιλέγει άντρας ποτέ γυναίκα, η γυναίκα επιλέγει τον άντρα.
Ι.Σ.: Ναι, ναι, ισχύει. Είμαστε μικρό χρονικό διάστημα μαζί, οπότε είναι ακόμα όλα καλά. Μετά θ’ αρχίσουν τα δύσκολα.

Δ.Δ.: Εχει χρονικά περιθώρια αυτός;
Ι.Σ.: Να είναι μαζί μου; Πιστεύω έχει, πολλά. Είμαι σε μια πολύ καλή φάση.

Δ.Δ.: Τι ζώδιο είσαι;
Ι.Σ.: Δίδυμος. Το χειρότερο, λένε.

Δ.Δ.: Δίδυμος! Του αέρα. Αρα είσαι εναέρια. Εγώ είμαι Υδροχόος.
Ι.Σ.: Α, ταιριάζουμε.

Δ.Δ.: Και επομένως αλλάζεις από τη μια στιγμή στην άλλη. Δηλαδή το βράδυ κοιμάσαι έτσι και το πρωί ξυπνάς αλλιώς.
Ι.Σ.: Ναι, ξυπνάω με νεύρα! Αλλά πια έχω μάθει λίγο να με διαχειρίζομαι. Δηλαδή όταν βλέπω ότι δεν έχω ξυπνήσει καλά, ότι έχω νεύρα, δεν θα επιδιώξω να βγω έξω. Λέω εντάξει, άσ’ το, θα μείνω σπίτι - γιατί με ξέρω.

Δ.Δ.: Στη σχέση που έχεις, μια ερωτική σχέση με κάποιο παιδί, τον διώχνεις αμέσως χωρίς να του εξηγήσεις για ποιο λόγο χωρίζετε.
Ι.Σ.: Οχι, εκεί θα κάτσει να τ’ ακούσει!

Δ.Δ.: Δεν σου έχει συμβεί ποτέ να τον έχεις διώξει χωρίς να του πεις τίποτα;
Ι.Σ.: Μου έχει τύχει.

Δ.Δ.: Ημουν σίγουρος, αυτός είναι ο Δίδυμος.
Ι.Σ.: Αλλά ανάλογα τον άνθρωπο. Δεν θα το κάνω έτσι με οποιονδήποτε.

Δ.Δ.: Τον εξετάζεις πολύ; Δεν νομίζω.
Ι.Σ.: Οχι, όχι.

Δ.Δ.: Απλώς τον μετράς, τον ζυγίζεις σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια.
Ι.Σ.: Ναι, ακριβώς.

Δ.Δ.: Και τον πιάνεις αδιάβαστο.
Ι.Σ.: Εντάξει, με τις σχέσεις, άμα βρω έναν άνθρωπο που πιστεύω όντως ότι πρέπει να είναι δίπλα μου, θα είναι. Γενικά να κάνω σχέση απλά για να κάνω, όχι, δεν μου αρέσουν οι επιπολαιότητες.

Δ.Δ.: Θέλεις να κάνεις μια σχέση για να έχεις έναν σύντροφο δίπλα σου;
Ι.Σ.: Ναι, ακριβώς αυτό.

Σκηνή 4η
Δεν με φλερτάρουν

Δ.Δ.: Εχεις φίλες πιστές; Μία, δύο, πόσες;
Ι.Σ.: Δύο έχω.

Δ.Δ.: Από το πόλο;
Ι.Σ.: Οχι, είναι εκτός πόλο. Θα σας πω τη μία, είναι η κολλητή μου, η Εβίτα. Είναι αδερφική μου φίλη, με έχει στηρίξει στα πάντα, γνωριζόμαστε από το Γυμνάσιο, κάθε μέρα επικοινωνούμε.

Δ.Δ.: Το βλέμμα σου πάντως γλυκό και δηλητηριώδες μαζί. Το πιστεύουν και οι άλλοι για σένα αυτό;
Ι.Σ.: Μου έχουν πει, ας πούμε στο πόλο, ότι βγάζω ένα βλέμμα... Με έχουν πει πολλές φορές σνομπ, ότι έχω ένα ύφος κάπως... και όταν με γνωρίζουν λένε ότι δεν είμαι καθόλου έτσι. Ακόμα και η κολλητή μου όταν με γνώρισε μου είπε ότι δεν με συμπαθούσε στην αρχή. Και μετά όταν κάναμε παρέα, δεν χωρίσαμε ποτέ. Ναι, στην αρχή δύσκολα με συμπαθούν.

Δ.Δ.: Εχεις διώξει φιλενάδες σου, πολλές;
Ι.Σ.: Ναι, άμα δω ότι δεν μου κάνει κάποιος και δεν ταιριάζουμε είμαι πολύ απόλυτη. Εχω κάποιους ανθρώπους δίπλα μου που όντως θέλω να είναι δίπλα μου. Και δύσκολα έρχονται άνθρωποι στη ζωή μου.

Δ.Δ.: Πού να έρθουν, φοβούνται οι άνθρωποι.
Ι.Σ.: Οχι, εγώ δεν τους βάζω μέσα!

Δ.Δ.: Εσύ δεν τους βάζεις, αλλά και οι ίδιοι δεν έρχονται γιατί φοβούνται. Σε βλέπουν και σου λέει αυτή τώρα θα μας διαλύσει, θα μας πάρει τ' αγόρια, τα πάντα.
Ι.Σ.: Οχι, όχι!

Δ.Δ.: Δεν λέω ότι θα πας με τα αγόρια, αλλά θα σε φλερτάρουν.
Ι.Σ.: Οχι, να μην το νομίζετε. Εμένα δεν με φλερτάρουν τ’ αγόρια, να ξέρετε.

Δ.Δ.: Ελα! Για πες μου.
Ι.Σ.: Μπορεί να φοβούνται, μπορεί να είναι το ύψος... Πολύ σπάνια. Γενικά, δεν υπάρχει φλερτ.

Σκηνή 5η
Mπορώ να παίζω ως τα 35

Δ.Δ.: Πήγες πανεπιστήμιο; Τι έκανες;
Ι.Σ.: Ναι, είμαι στο Sport Management στη Σπάρτη, δεν έχω βγάλει ακόμα τη σχολή. Θέλω τώρα να βάλω μπρος ώστε να την τελειώσω τα επόμενα δύο χρόνια.

Δ.Δ.: Εχεις σκεφτεί να πας στο εξωτερικό για σπουδές.
Ι.Σ.: Οχι.

Δ.Δ.: Προτάσεις για να παίξεις έξω έχεις;
Ι.Σ.: Παλιότερα είχα. Εγώ αποφάσισα να μην πάω γιατί γενικά είμαι άνθρωπος που θέλει τους δικούς του ανθρώπους δίπλα. Δύσκολα θα έφευγα.

Δ.Δ.: Εσύ που είσαι πρωταθλήτρια, οικονομικά πώς τα βγάζεις πέρα;
Ι.Σ.: Είναι δύσκολο γενικά για έναν αθλητή. Το πόλο είναι ερασιτεχνικό άθλημα, εγώ είμαι από τις περιπτώσεις που παίρνουν έναν ικανοποιητικό μισθό για την ηλικία μου.

Δ.Δ.: Γιατί έφυγες από τον Ολυμπιακό και πας στον Αλιμο;
Ι.Σ.: Δώδεκα χρόνια στον Ολυμπιακό είναι μια ζωή, δεν έχω παίξει σε άλλη ομάδα.

Δ.Δ.: Είχες παράπονο κι έφυγες;
Ι.Σ.: Οχι, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Απλά ένιωσα ότι θέλω να κάνω και κάτι άλλο και ήθελα μια αλλαγή στη ζωή μου.

Δ.Δ.: Θα χάσει ο Ολυμπιακός, το πιστεύεις αυτό;
Ι.Σ.: Δεν είπα ποτέ ότι θα χάσει. Ο Ολυμπιακός είναι Ολυμπιακός, είναι ο πρωταθλητής, αλλά πιστεύω ότι θα δούμε ένα πάρα πολύ ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, οπότε δεν ξέρουμε.

Δ.Δ.: Πήρες περισσότερα λεφτά στον Αλιμο και πας εκεί;
Ι.Σ.: Ναι.

Δ.Δ.: Και καλά έκανες, επαγγελματίας είσαι. Και μέχρι πότε μπορεί να παίζεις τερματοφύλακας; Μέχρι τα 28, 29, 30;
Ι.Σ.: Παραπάνω, τερματοφύλακας μπορεί να παίζεις και μέχρι τα 35.

Δ.Δ.: Και η προοπτική μετά το πόλο ποια είναι;
Ι.Σ.: Θέλω να έχω ένα μαγαζί, να ασχοληθώ με την εστίαση. Και με την κολλητή μου σκεφτόμαστε, και το μαγαζί που έχουμε και τώρα...

Σκηνή 6η
Το ίνδαλμά μου

Δ.Δ.: Δεν με έπεισε όμως η απάντηση που μου έδωσες για την έβδομη θέση που πήρατε. Μήπως υπάρχει πρόβλημα με την προπόνηση; Με την κυρία Καμμένου;
Ι.Σ.: Οχι, κανένα πρόβλημα. Απλά δεν πήγαμε καλά.

Δ.Δ.: Ο προηγούμενος ποιος ήταν;
Ι.Σ.: Ο Τεό Λοράντος, τώρα είναι προπονητής της Γαλλίας.

Δ.Δ.: Ελα! Πότε έφυγε αυτός;
Ι.Σ.: Πριν από τρία χρόνια.

Δ.Δ.: Με την Καμμένου τι έχετε πάρει;
Ι.Σ.: Στο Σπλιτ βγήκαμε δεύτερες στην Ευρώπη το ’22 και τώρα πήραμε την τρίτη θέση. Και τέταρτες στον κόσμο.

Δ.Δ.: Ποια είναι η πιο εμβληματική παίκτρια για σένα;
Ι.Σ.: Η Φιλιώ Μανωλιουδάκη ήταν μία. Χρόνια στον Ολυμπιακό αρχηγός, έχει σταματήσει από το ’19. Ηταν μια παίκτρια που τη θαύμαζα πάρα πολύ. Οχι μόνο για τον τρόπο που έπαιζε, αλλά και για τον τρόπο που συμπεριφερόταν σε μας.

Δ.Δ.: Πώς ήταν σαν χαρακτήρας;
Ι.Σ.: Τρομερή. Την αγαπάω πάρα πολύ τη Φιλιώ. Εκτός από το ότι ήταν πάρα πολύ καλή παίκτρια, ήταν πολύ έξυπνη, μας πώρωνε ως αρχηγός. Ηθελες να παίξεις για εκείνη.

Σκηνή 7η
Υποδομές, χάλια

Δ.Δ.: Οι υποδομές στην Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες;
Ι.Σ.: Εντάξει, δεν συγκρίνονται.

Δ.Δ.: Δηλαδή; Πες μου ένα παράδειγμα.
Ι.Σ.: Τα κολυμβητήρια εδώ πέρα σχεδόν υπολειτουργούν. Εχουμε πάει σε κάποιες πισίνες φέτος που ή θα ήταν πάρα πολύ κρύα τα νερά ή θα ήταν πάρα πολύ βρώμικα τα αποδυτήρια. Σκουριασμένοι σωλήνες... Δεν υπάρχουν τα βασικά, χάλια. Και πας στο εξωτερικό και ντρέπεσαι να πατήσεις. Νομίζεις ότι είσαι σε μουσείο.

Δ.Δ.: Σε ποιες χώρες λες;
Ι.Σ.: Σε όλες. Δεν υπάρχει χώρα που να έχω πάει και να μην έχω δει πολύ ωραίες υποδομές. Στη Γαλλία, στην Ισπανία, στην Ουγγαρία, στη Ρωσία, παντού. Οπου έχω πάει, δεν συγκρίνονται, δυστυχώς.

Δ.: Για να καταλάβω, η Εθνική δεν κάνει προπόνηση σε μία μόνο πισίνα;
Ι.Σ.: Φέτος κάναμε μόνο σε μία πισίνα. Στο ΟΑΚΑ.

Δ.Δ.: Και αυτή πώς ήταν;
Ι.Σ.: Θα μπορούσε να είναι και καλύτερη. Βέβαια πάλι καλά που μας δώσανε και το ΟΑΚΑ και μπορούσαμε να κάνουμε κάπου προπόνηση στοχευμένα, γιατί άλλες χρονιές πηγαίναμε σε όλες τις πισίνες της Αττικής.

Δ.Δ.: Τέτοιο χάλι;
Ι.Σ.: Ναι... Πάλι καλά που φέτος είχαμε το ΟΑΚΑ, ένα σταθερό «σπίτι» για να κάνουμε προπόνηση, αλλά πιστεύω ότι θα μπορούσαν οι συνθήκες να είναι πολύ καλύτερες.

Σκηνή 8η
Κρεβάτια σαν χαρτόκουτα

Δ.Δ.: Στο Παρίσι πώς ήταν; Πες μου για τις υποδομές, γιατί άκουσα διάφορα. Πες μου για το Ολυμπιακό Χωριό.
Ι.Σ.: Ηταν οι πρώτοι μου Ολυμπιακοί Αγώνες, οπότε δεν έχω μέτρο σύγκρισης. Το Ολυμπιακό Χωριό ήταν πολύ ωραίο.

Δ.Δ.: Το φαγητό πώς ήταν;
Ι.Σ.: Το φαγητό ήταν μέτριο. Είχε πολλά πράγματα, ήταν μια τεράστια τραπεζαρία, είχε όλα τα φαγητά, αλλά δεν ήταν κάτι ουάου, κάτι τρελό. Δεν ήταν πολύ ωραία τα φαγητά. Το Χωριό σαν Χωριό ήταν πολύ ωραίο. Εντάξει, αυτά που έχετε ακούσει για τα κρεβάτια ισχύουν - ήταν χαρτόκουτα ουσιαστικά.

Δ.Δ.: Απίστευτο
Ι.Σ.: Τα διαμερίσματα δεν ήταν βολικά για έναν αθλητή τέτοιου επιπέδου, ούτε για ξεκούραση. Σηκωνόμασταν και πόναγε η μέση μας, γενικά ήταν άσχημες οι συνθήκες στο κομμάτι του ύπνου. Πολλοί αθλητές φύγανε από το Χωριό και πήγανε σε ξενοδοχεία - και καλά κάνανε από τη στιγμή που μπορούσαν.

Δ.Δ.: Περίεργο που το έκανε αυτό η Γαλλία, μια χώρα τόσο πλούσια.
Ι.Σ.: Νομίζω για οικολογικούς λόγους έγινε, έτσι είχα ακούσει. Τώρα το τι ισχύει δεν ξέρω. Στο θέμα της ξεκούρασης, πάντως, ήταν άσχημα. Δεν ξεκουραζόμασταν αρκετά. Υπήρχε και μια ταλαιπωρία στα λεωφορεία, δεν ήταν καλά προγραμματισμένα. Μπορεί να αργούσαν, δεν είχαν air condition τα περισσότερα... Υπήρχε μια αναμπουμπούλα σε αυτό το κομμάτι, είχε μια ταλαιπωρία, αλλά κατά τα άλλα ήταν πολύ ωραία.

Επίλογος
Δεν θέλω να βλέπω πολιτικούς

Δ.Δ.: Τι ακούς για την πολιτική; Οι παρέες σου ασχολούνται καθόλου;
Ι.Σ.: Οχι. Βρίζουμε περισσότερο.

Δ.Δ.: Τους πάντες, όλους;
Ι.Σ.: Ναι. Εγώ δεν ασχολούμαι, δεν θέλω να τους βλέπω καν. Καθόλου. Και αυτούς που είναι τώρα, και γενικά όλους.

Δ.Δ.: Αυτό συμβαίνει και με τους φίλους σου;
Ι.Σ.: Ναι.

Δ.Δ.: Και για να τελειώνουμε τώρα, πες μου τρία πράγματα. Το πρώτο, ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σου;
Ι.Σ.: Θα πω όταν πήραμε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στο τελευταίο λεπτό απέναντι στην Ιταλία. Το ότι το καταφέραμε ήταν κάτι μαγικό. Δεν ξέρω, το λέω και ανατριχιάζω ακόμα.

Δ.Δ.: Το δεύτερο. Πες μου ένα όνομα που θα το κουβαλάς πάντα στη ζωή σου. Αντρας, γυναίκα, δεν έχει σημασία.
Ι.Σ.: Ο μπαμπάς μου. Τον λατρεύω, έχω μαζί του έρωτα.

Δ.Δ.: Και το τρίτο. Τι ελπίζεις;
Ι.Σ.: Θα πω κάτι πάρα πολύ κλασικό, όμως πραγματικά ελπίζω να γίνει ο κόσμος λίγο καλύτερος και να υπάρχει συμπόνοια για τον διπλανό, να μη μας νοιάζει μόνο η πάρτη μας.

Δ.Δ.: Εχεις δείξει συμπόνια για τους άλλους;
Ι.Σ.: Πολλές φορές. Από το να δώσω τα ρούχα μου, να βοηθήσω έναν ηλικιωμένο, να μεταφέρω ψώνια, αυτά είναι για μένα βασικά πράγματα.

Τη στιγμή του αποχαιρετισμού τη ρώτησα αν η σημερινή νέα γενιά είναι καλύτερη ή χειρότερη. Αβίαστα μου είπε: «Μα φυσικά καλύτερη». Κι εγώ το πιστεύω, κι ας λένε οι «αναλφάβητοι» τα χειρότερα.