Τιμ Γκρόβερ: «Ο Τζόρνταν δεν ήθελε να μοιάζει με κανέναν» - Ο ξεχωριστός Κόμπι και η «πικρία» για τον Αντετοκούνμπο
08.10.202416:34
Ο γυμναστής των Μάικλ Τζόρνταν, Κόμπι Μπράιαντ και γκουρού της αυτοβελτίωσης, Τιμ Γκρόβερ, μιλά στο protothema.gr λίγο πριν την παρουσία του στην Αθήνα, σε μια εκδήλωση που δεν πρέπει να χάσει κανείς
Την τελευταία φορά που τον είδαμε ήταν στο επικό ντοκιμαντέρ Last Dance… Εκεί όπου οι 50άρηδες θυμηθήκαμε τα νιάτα μας με τη δυναστεία των Μπουλς, με τον Τιμ Γκρόβερ, προσωπικό γυμναστή του Μάικλ Τζόρνταν (αλλά και του Κόμπι Μπράιαντ και πολλών άλλων σπουδαίων στη συνέχεια), να μιλά για το πως ο MJ εξελίχθηκε σε GOAT του αθλήματος.
Τριάντα χρόνια αργότερα, ο Γκρόβερ παραμένει ένας από τους κορυφαίους γυμναστές, αλλά παράλληλα πλέον είναι ένας πετυχημένος συγγραφέας και επιχειρηματίας, ενώ θεωρείται ως ο γκουρού της αυτοβελτίωσης.
«Υπερβολές» θα σκεφτεί ίσως κάποιος, ωστόσο, έχοντας την τύχη να συνομιλήσουμε μαζί του για περισσότερο από μία ώρα, η πραγματικότητα είναι πως δεν υπάρχει καμία υπερβολή σε ό,τι έχει ειπωθεί και γραφτεί για τον 60χρονο Αμερικανό!
Κι αν θεωρήσουμε τη σημερινή διαδικτυακή κουβέντα μαζί του ως το πρώτο πιάτο, το ορεκτικό εν όψει του κυρίως μενού που θα σερβιριστεί το Σάββατο 19 Οκτωβρίου (19:00, Θέατρο Άλσους, εισιτήρια μπορείτε να προμηθευτείτε ΕΔΩ) τότε το σίγουρο είναι ότι αυτή η πρώτη του παρουσία στην Ελλάδα θα μείνει αξέχαστη.
Όσο λεπτά διήρκησε η διαδικτυακή «συνάντηση» του με τους Έλληνες εκπροσώπους του Τύπου ο Γκρόβερ σε κρατούσε καθηλωμένο με τις ατάκες, τις ιστορίες και τις ξεκάθαρες χωρίς υπεκφυγές τοποθετήσεις του.
«Μεγαλώνοντας ξεχνάμε το ποιοι είμαστε και προσπαθούμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε… Κι όταν μετατρέπεσαι σε κάτι που δεν είσαι πραγματικά, τότε παύεις να πιστεύεις σε αυτόν που πρέπει να πιστεύεις περισσότερο. Στον εαυτό σου!».
Καλησπέρα και καλή βραδιά με την πρώτη ατάκα. Δεν είναι μόνο οι ψεύτικες καταναλωτικές ανάγκες που μας κυριεύουν, αλλά και τα «πρότυπα» που πρέπει να γίνουμε, αλλά δεν θα έπρεπε να μας απασχολούν…
«Πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να μεγαλώσουν, να εκφράζονται με τον τρόπο που θέλουν, να πετύχουν, να αποτύχουν. Πρέπει να τα προκαλούμε και όχι να τα προστατεύουμε συνεχώς… Όταν χάνεις τη δυνατότητα να πιστεύεις στον εαυτό του, τότε επέρχεται αυτό που εγώ αποκαλώ ‘ο θάνατος της ασφάλειας’. Γι’ αυτό όταν μεγαλώνουν τα παιδιά πρέπει να κόβουμε το δίχτυ ασφαλείας. Στη σημερινή εποχή περιμένουμε κάποιον άλλον να μας πει ότι πρέπει να πιστέψεις τον εαυτό σου. Και ξεχνάμε να ακούσουμε την πιο σημαντική φωνή απ’ όλες: Τη δική μας! Πόσοι από εσάς είχατε μια συνομιλία με τον εαυτό σας σήμερα, όταν ξυπνήσατε; Μιλάτε με όλους αλλά όχι με τον εαυτό σας! Η πρώτη κουβέντα που έκαναν ο Τζόρνταν κι ο Μπράιαντ με το που ξυπνούσαν, πριν ή μετά τους αγώνες ήταν με τον εαυτό τους! Δεν έχετε την ανάγκη αξιολόγησης από κανέναν, παρά μόνο από τον εαυτό σας. Κι ο λόγος που δεν θέλετε να έχετε αυτή την κουβέντα είναι γιατί δεν θέλετε να είστε ειλικρινής με τον εαυτό σας. Δεν έχετε αυτοπεποίθηση και ψάχνεται επιβεβαίωση από κάποιον άλλον».
Έχοντας δουλέψει με ορισμένους από τους κορυφαίους αθλητές στον κόσμο, τον ρωτήσαμε πόσο διαφορετικό είναι σήμερα να πείσεις νέους αθλητές να ξεπεράσουν τα όρια τους για να προκύψει ο νέος Τζόρνταν ή ο νέος Κόμπι... «Είναι πολύ πιο δύσκολο σήμερα να το κάνεις αυτό. Παίρνουν λανθασμένες αξιολογήσεις από τα Μέσα και τα σόσιαλ μίντια, τα χρήματα για να είσαι απλά ένας καλός παίκτης είναι τόσο πολλά που οι άνθρωποι ξεχνούν ότι πρέπει να συνεχίσουν να προσπαθούν και να πιέζουν τον εαυτό τους. Οι προϋποθέσεις για να γίνεις ένας από τους κορυφαίους είναι τελείως διαφορετικές από το να είσαι απλά καλός. Κι οι περισσότεροι συμβιβάζονται με το να είναι καλοί. Γιατί θα έχουν πολλούς δίπλα τους να τους λένε πόσο καλοί είναι… Όταν είσαι καλός το λες σε όλους τους άλλους, όταν είσαι μεγαλειώδης στο λένε όλοι οι άλλοι».
Κι η συνέχεια στις ατάκες του ακόμη πιο εντυπωσιακή... «Όλοι λένε ότι ‘θέλω να γίνω ο καλύτερος’, μέχρι τη στιγμή που μαθαίνουν τι χρειάζεται για να γίνει ο πρώτος των πρώτων. Δυστυχώς όμως ο κόσμος δεν θέλει να ακούσει την αλήθεια, παρόλο που δεν υπάρχει κάτι πιο… υποστηρικτικό απ’ αυτήν. Αν θέλεις να γίνεις ο καλύτερος πρέπει να είσαι ικανός να αποδεχθείς την αλήθεια, να αποδεχθείς την κριτική. Υπήρχε μια διαφήμιση εκείνα τα χρόνια που έλεγε ότι ‘θέλω να γίνω σαν τον Μάικλ (Τζόρνταν)... Ο Μάικλ ήθελε όμως μην μοιάζει σε κανέναν άλλον… Ο Τζόρνταν κι ο Μπράιαντ ήταν ξεχωριστοί γιατί ήταν ανοικτοί σε νέες ιδέες, σε νέες προκλήσεις. Έτσι άντεχαν την πίεση. Αν σκέφτεσαι και λειτουργείς όπως όλοι οι άλλοι τότε θα είσαι σαν όλους τους άλλους...»
Πως όμως καταφέρνεις να βγάλεις έναν αθλητή ή τον οποιονδήποτε έξω από τη ζώνη ασφαλείας του; «Πολύ απλά δεν τους αφήνεις να αισθάνονται άνετα! Τόσο εύκολα. Ο Μάικλ έλεγε ότι προπονείται τόσο σκληρά, για να είναι εύκολα τα ματς. Ρωτούσαν πολλοί για το μυστικό πίσω από την επιτυχία του. Είναι αυτό που δεν βλέπετε... Όταν παίζεις μπροστά σε εκατομμύρια κόσμο και έχεις αυτή την απόδοση είναι γιατί πίσω στο παρασκήνιο έχει δουλέψει τόσο σκληρά».
Για να φτάσεις λοιπόν στην κορυφή χρειάζεται «… να θυσιάσεις τα πάντα. Η ζωή σου θα είναι έξω από τα όρια», ωστόσο ο κ.Γκρόβερ δεν συμφωνεί απόλυτα με το κλισέ που αναφέρει ότι οι ‘αποτυχίες σου μαθαίνουν πολλά’ καθώς σύμφωνα με τον ίδιο: «Πολλά περισσότερα μαθαίνεις με τις επιτυχίες! Το ζήτημα είναι να μαθαίνεις τα σωστά πράγματα από τις αποτυχίες κι οι περισσότεροι δεν το κάνουν».
Όσον αφορά τη νέα γενιά αθλητών; Αυτό που είπε μάλλον θα γίνει κορνίζα από πολλούς γονιούς και θα κάνει αρκετούς να πάρουν τους wannabe αυριανούς πρωταθλητές (γιους και κόρες) στην εκδήλωση της 19ης Οκτωβρίου για να τον ακούσουν να λέει: «Αφήστε τα κινητά κάτω! Όταν ο χρόνος που περνάτε μπροστά από την οθόνη του κινητού είναι περισσότερος από τον χρόνο που κάνετε προπόνηση δεν έχεις καμία τύχη να γίνεις σπουδαίος... Αν το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν τελειώσει η προπόνηση είναι το να πιάσεις το κινητό, δεν έχεις προοπτική.»
Αναφερόμενος στη σχέση Τζόρνταν - Μπράιαντ, ο Γκρόβερ επιβεβαιώσε ότι «… ο Κόμπι ήταν ο μόνος αθλητής τον οποίο μου πρότεινε ο Μάικλ να συνεργαστώ μαζί του... Γιατί το έκανε αυτό; Ο Μάικλ ήταν ανοικτός να δώσει συμβουλές σε όποιον του ζητούσε γιατί ήξερε ότι δεν υπήρχαν μυστικά, αλλά η αφοσίωση στη δουλειά. Θα σου έδινε ένα μικρό κομμάτι κι όταν ερχόσουν να του ζητήσεις ξανά, τότε θα σου έλεγε όχι, γιατί δεν είχες υλοποιήσει το πρώτο κομμάτι. Ο Κόμπι όμως κάθε φορά το έκανε. Ενσωμάτωνε κάτι καινούργιο και την επόμενη φορά του έδινε μια άλλη πληροφορία. Είχαν την ίδια ακριβώς νοοτροπία».
Για το φινάλε κρατήσαμε τα όσα είπε για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο -εκεί όπου φάνηκε από τη χροιά της φωνής του μια αδιόρατη πικρία, γιατί δεν μπόρεσε να δουλέψει μαζί του, αν και είχαν κάποια στιγμή επικοινωνία.
«Έχουμε μιλήσει στο παρελθόν αλλά δεν συνεργαστήκαμε... Ο Γιάννης τις δύο τελευταίες σεζόν είχε προβλήματα τραυματισμών. Για να γίνει καλύτερος πρέπει να είναι.. διαθέσιμος για την ομάδα, για τους συμπαίκτες του… Έχουν νέους παίκτες, νέο προπονητή, αλλάζουν πολλά και πρέπει να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα... Ξέρει πως μπορεί να κάνει το εαυτό του μεγάλο… Δεν είναι μόνο πως θα γίνει το δικό του παιχνίδι καλύτερο, αλλά πως θα βελτιώσει και αυτό των συμπαικτών του».
Τα υπόλοιπα επί σκηνής στις 19 Οκτωβρίου στο Θέατρο Άλσους.