Ο Μπέκερ αποκαλύπτει πως γίνεσαι Νο1: Πρέπει να είσαι τρελός και η ζωή σου να είναι το τένις
14.03.202518:21
Ο Γερμανός τενίστας μίλησε για τις θυσίες και την καλώς εννοούμενη τρέλα που χρειάζεται για να ανέβει κάποιος στο Νο1
Στα πλαίσια της νέας σειράς, ATP «Νο.1 Club», ο πρώην τενίστας, Μπόρις Μπέκερ, ο οποίος υπήρξε «κάτοικος» της Νο.1 θέσης της παγκόσμιας κατάταξης του τένις για δώδεκα εβδομάδες, ανέλυσε τα χαρακτηριστικά στοιχεία που ξεχωρίζουν αυτούς τους παίκτες που τα κατάφεραν, από τους υπόλοιπους.
«Για να γίνεις Νο.1 πρέπει να είσαι λίγο τρελός, λίγο εγωκεντρικός, με την έννοια ότι η ζωή σου είναι το τένις. Για να έχεις τη θέληση να κάνεις αυτό που πρέπει, όλη η ζωή πρέπει να περιστρέφεται γύρω από το τένις. Δεν μπορεί να υπάρχει τίποτα σημαντικότερο από τον επόμενο αγώνα σου.
Είναι δύσκολο να διατηρήσεις αυτή την ένταση για πολύ καιρό, αλλά όλοι όσοι περάσαμε από το Νο.1 έχουμε αυτή την τρέλα. Είναι ένα σπουδαίο επίτευγμα, είτε τα καταφέρνεις για μια εβδομάδα, για 12, ή για 350».
Όσον αφορά τη δική του προσωπική εμπειρία, είπε: «Όταν ανέβηκα στο Νο.2 το 1986, ήμουν 18 χρονών. Ήμουν δυο φορές πρωταθλητής του Wimbledon και νόμιζα ότι ο κόσμος μου ήταν τέλειος, υπήρχε όμως ένας τύπος που λεγόταν Ίβαν Λεντλ μπροστά μου. Δεν πίστευα ότι θα έπαιρνα άλλα 4,5 χρόνια μέχρι να φτάσω στην κορυφή του Έβερεστ. Τελικά το έκανα το 1991, όταν τον κέρδισα στον τελικό του Australian Open.
Το Νο.1 είναι ζήτημα συνέπειας. Στη δεκαετία του '80 ήμουν ακόμα έφηβος, είχα σπουδαία τουρνουά, αλλά αρκετές μέτριες εβδομάδες. Οι Ιβάν (Λεντλ), Ματς (Γουιλάντερ) και Στέφαν (Έντμπεργκ), ήταν πιο σταθεροί σε βάθος 52 εβδομάδων. Αυτό άλλαξε στις αρχές της δεκαετίας του '90».
Να θυμίσουμε, ότι ο Γερμανός υπήρξε ο προπονητής του Νόβακ Τζόκοβιτς από το 2013 έως το 2016 και σίγουρα έβαλε το λιθαράκι του για τις μετέπειτα μεγάλες επιτυχίες του Σέρβου σταρ στο χώρο του τένις.