Η
Νιούκαστλ έκανε την έκπληξη επικρατώντας 2-1 της
Λίβερπουλ στον τελικό του League Cup και κατακτώντας τον πρώτο της τίτλο μετά το 1969 και το Κύπελλο Εκθέσεων. Μάλιστα, αυτή ήταν η πρώτη εγχώρια κούπα για την ομάδα της Βόρειας Αγγλίας από το 1955, καθώς τότε είχε κερδίσει το Κύπελλο Αγγλίας απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι.
Το σκορ για τη Νιούκαστλ άνοιξε ο
Νταν Μπερν στο τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου, όταν με καρφωτή κεφαλιά έστειλε τη μπάλα στη γωνία των «κόκκινων». Ο 32χρονος κεντρικός αμυντικός κουβαλάει μία τεράστια ιστορία πίσω του και ως φανατικός οπαδός της ομάδας από μικρό παιδί, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας.
Τα παιδικά χρόνια και η απόρριψη
Το ταξίδι προς την καταξίωση δεν ήταν στρωμένο με ροδοπέταλα. Ο Νταν Μπερν γεννήθηκε στο
Μπλιθ, μία κωμόπολη κοντά στο Νιούκαστλ και από μικρός ήταν φανατικός υποστηρικτής της τοπικής ομάδας. Μαζί με τους γονείς του είχαν διαρκείας στο «St' James Park» και παρακολουθούσαν κάθε Κυριακή τις «Καρακάξες», ενώ είδωλό του ήταν ο θρύλος της Νιούκαστλ, Άλαν Σίρερ, ο οποίος παρακολούθησε την Κυριακή τον τελικό από τις κερκίδες του Γουέμπλεϊ.
Ο Μπερν ξεκίνησε να παίζει τερματοφύλακας στις ακαδημίες της Νιούκαστλ, όμως στα 11 του κόπηκε από την παιδική ομάδα του συλλόγου και κατέληξε στην ομάδα της γειτονιάς του, Μπλιθ Σπαρτανς. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη απογοήτευση της ζωής του, με τα πράγματα να παίρνουν μια δραματική μορφή όταν στα 13 του, έκοψε τον παράμεσο του, ανεβαίνοντας σε ένα φράχτη. Εκείνο το ατύχημα έσβησε μονομιάς τα όνειρα να γίνει τερματοφύλακας και αίφνης μετατράπηκε σε αμυντικό.
Το 2009, σε ηλικία 16 ετών το όνειρο του να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής έμοιαζε με.. .ουτοπία και έτσι αναγκάστηκε να δουλέψει σε σούπερ μάρκετ, όντας υπεύθυνος για τα καρότσια, ενώ ταυτόχρονα διάβαζε για να μπορέσει να περάσει σε κάποιο πανεπιστήμιο.
Ωστόσο, τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν το 2011, όταν τον αγόρασε η Φούλαμ και τον έδωσε δανεικό σε Ντάρλινγκτον, Γέοβιλ και Μπέρμιγχαμ. Σταδιακά, μέσω του πάθους που έβγαζε στο παιχνίδι του έγινε αναγνωρίσιμος στις χαμηλότερες κατηγορίες του Νησιού. Έτσι παρόλο που μέχρι το 2015, δεν είχε παίξει ούτε καν στην Championship, πήρε μεταγραφή στη Γουίγκαν, όπου την επόμενη τριετία ήταν βασικός και αναντικατάστατος, αναγκάζοντας τη Μπράιτον να τον αγοράσει (αφήνοντάς τον για ένα χρόνο ακόμα δανεικό στη δεύτερη κατηγορία).
Η μεγάλη στιγμή για τον Μπερν, ήρθε τον Αύγουστο του 2019, όταν έκανε ντεμπούτο στην Premier League με τη φανέλα των «γλάρων». Ο Άγγλος ήταν βασικός στέλεχος της ομάδας για 3 χρόνια, όντας από τους καλύτερους παίκτες του συλλόγου γεγονός που τον οδήγησε στο επόμενο βήμα της καριέρας του που ήταν και το παιδικό του όνειρο.
Η επιστροφή στην ομάδα της καρδιάς του
Η Νιούκαστλ τον αγόρασε έναντι 13 εκατ. λιρών, το καλοκαίρι του 2022 και αμέσως έγινε απολύτως απαραίτητος για την ομάδα του Έντι Χάου. Έφτιαξε ένα φοβερό δίδυμο μαζί με τον Φαμπιάν Σερ, σε μία ομάδα που μπήκε στην τετράδα της Premier League και προκρίθηκε στο Champions League.
Κι εκείνο το πρώτο παιχνίδι στη γιορτή των αστεριών, έμοιαζε να είναι το φινάλε μιας χολιγουντιανής ταινίας, με πρωταγωνιστή τον πιτσιρικά ο οποίος απορρίφθηκε από τις ακαδημίες της Νιούκαστλ και 21 χρόνια αργότερα άκουγε ως βασικό στέλεχος της ομάδας μέσα στο St James Park, την θρυλική μελωδία του ύμνου της διοργάνωσης.
Όμως κάτι έλειπε για να ολοκληρωθεί αυτή η απίθανη ιστορία, καθώς οι «καρακάξες» κουβαλούσαν πάνω τους μία από τις μεγαλύτερες κατάρες στο Νησί, έχοντας να πανηγυρίσουν τίτλο 56 χρόνια (το Κύπελλο Εκθέσεων, προπομπός του Κυπέλλου UEFA), ενώ τα χρόνια της ξηρασίας όσον αφορά τους εγχώριους τίτλους ήταν περισσότερα καθώς πριν από 70 χρόνια είχαν κατακτήσει το Κύπελλο Αγγλίας.
Τώρα όμως είχε φτάσει η στιγμή για να δοθεί ένα τέλος στην... γκαντεμιά με τη Νιούκαστλ να πανηγυρίζει το βράδυ της Κυριακής το πρώτο της
League Cup, λυτρώνοντας τους 60 χιλιάδες και πλέον οπαδούς τους που είχαν κατακλύσει το Λονδίνο.
Πρωταγωνιστής, ποιος άλλος; Ο Νταν Μπερν, ο οποίος νίκησε στον αέρα τον ΜακΆλιστερ για να γράψει το 1-0 και να ανοίξει διάπλατα το δρόμο προς το τρόπαιο, ενώ στο υπόλοιπο παιχνίδι ήταν πραγματικά απροσπέλαστος.