Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: Αιώνιοι... από μακριά και αγαπημένοι

Ο Παναθηναϊκός έδειξε στο παρκέ του ΟΑΚΑ τις συνήθεις αρετές και αδυναμίες του. Εξαιρετική άμυνα και έλεγχος του ρυθμού από τη μια, αλλά και δυσλειτουργίες σε τακτά χρονιά διαστήματα με εγκλωβισμό σε έναν συγκεκριμένο τύπο παιχνιδιού στην επίθεση. Αν πάντως ο Διαμαντίδης δεν βρισκόταν στη χειρότερη βραδιά της καριέρας του, πιθανότατα οι «πράσινοι» θα είχαν πάρει τη νίκη απέναντι στην εξαιρετική ΤΣΣΚΑ. 

Μάλλον όμως είναι καλύτερα που τα μονοπάτια των «αιωνίων» δεν διασταυρώθηκαν τώρα. Τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον Ολυμπιακό. Και για πολλούς λόγους. 

Κόντρα στο λογικό επιχείρημα πως ο εμφύλιος στα προημιτελικά θα εξασφάλιζε την ελληνική παρουσία στο Final 4 του Λονδίνου, μπορούμε να αντιπαραθέσουμε πολλά άλλα, εξίσου ισχυρά. Όπως ότι η ιστορία έχει διδάξει πως σε αυτές τις περιπτώσεις οι δύο «αιώνιοι» αναλώνονται στη μεταξύ τους κόντρα και φτάνουν «άδειοι» να διεκδικούν τον πραγματικό τους στόχο. Ο νικητής θα κινδύνευε να επαναπαυτεί στη δόξα της εξουδετέρωσης του μεγάλου του αντιπάλου και ο ηττημένος θα υπόκειντο στη συνήθη καταστροφολογία που συνοδεύει μια αποτυχία, λες και οι ήττες δεν είναι μες στο παιχνίδι. 

Μαζί με τον εμφύλιο στα προημιτελικά αποφύγαμε και τον κίνδυνο να… εξάγουμε καφρίλα δείχνοντας και στην τελευταία γωνιά του κόσμου που μπορεί να μη γνωρίζει τι συμβαίνει στα μέρη μας ότι οι «άγριοι» βασιλεύουν στα ντέρμπι των δύο μεγάλων. Και μαζί με το διεθνή διασυρμό γλιτώσαμε και τον κίνδυνο τιμωριών (με πρόστιμα ή κεκλεισμένων των θυρών) που θα συντρόφευαν τις δύο ομάδες για καιρό και θα εκτίονταν σε ματς που θα τις «πονούσαν» κι όχι απέναντι στους εύκολους αντιπάλους της Α1. 

Διαβάστε περισσότερα από το www.sport-fm.gr