Κατσικάρης: «Όπως μέχρι τώρα και την Κυριακή…»

Να συνεχίσουν με την ίδια συγκέντρωση, το ίδιο πάθος, αλλά και την ίδια διάθεση να απολαύσουν το παιχνίδι και να προσφέρουν θέαμα στον κόσμο… Αυτά ζητά ο Φώτης Κατσικάρης από τους παίκτες του και στο παιχνίδι της Κυριακής απέναντι στη Σερβία, κόντρα στην κρισιμότητα του αγώνα για τους «16».



Αναλυτικά, ο Φώτης Κατσικάρης στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε μια μέρα πριν τον κρίσιμο αγώνα της Εθνικής, είπε για τη σημασία του παιχνιδιού: «Το ξέραμε από την αρχή πως το μέλλον μας σε αυτή τη διοργάνωση κρίνεται στο ματς των 16. Ξέραμε επίσης πως με όποιον κι αν παίζαμε θα ήταν δύσκολο παιχνίδι. Υπάρχουν σίγουρα κάποια δεδομένα που πρέπει να προσέξουμε, πρώτα στο κομμάτι της πνευματικής προετοιμασίας που η ομάδα έδειξε ένα πολύ υψηλό επίπεδο, με την έννοια ότι θέλαμε να δούμε κάθε κατοχή, κάθε απόφαση, κάθε παιχνίδι ξεχωριστά. Μείναμε συγκεντρωμένοι σε αυτό το κομμάτι και γι’ αυτό παίξαμε καλό μπάσκετ και ελέγξαμε όλα τα ματς. Αυτό είναι σημαντικό για τα νοκ άουτ. Αποκτήσαμε κάποιες καλές συνήθειες. Αυτό που θα ζητήσω από τα παιδιά είναι να είναι έτσι και την Κυριακή.

»Το κομμάτι της πίεσης υπάρχει, αλλά αν λειτουργήσουμε με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να τα καταφέρουμε. Το τεχνικό κομμάτι τα παιδιά έχουν αφομοιώσει όσα ζητάμε σε υψηλό επίπεδο. Θα κριθούν πολλά από την άμυνα και από τη θέληση, όπως και από τη σωστή προετοιμασία, γιατί οι Σέρβοι έχουν παίκτες με ταλέντο, όπως ο Τεόντοσιτς που είναι απρόβλεπτος, αλλά κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ταλέντο του. Υπάρχει ο Μπιέλιτσα που είναι παιδί με μεγάλο ταλέντο κι ο Μπογκντάνοβιτς που είναι πολύ καλός σκόρερ. Είναι τρεις σημαντικοί παίκτες στο κομμάτι της επίθεσης. Στην άμυνα, ειδικά στο μισό γήπεδο, οι Σέρβοι είναι σκληροί. Οι διαιτητές αφήνουν τις επαφές, αλλά είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με την μπάλα.



»Ο μέσος όρος των λαθών μας είναι ικανοποιητικός για μια καινούρια φιλοσοφία, αλλά θα παίξει μεγάλο ρόλο το κομμάτι αυτό την Κυριακή. Θα πρέπει να λειτουργήσουμε καλά στο ομαδικό πνεύμα. Υπάρχει αυτοπεποίθηση σε ό,τι αφορά το σουτ. Δεν με ενδιαφέρει να αστοχούμε, αν είναι σωστά τα σουτ. Μπορεί να μην έχουμε τους σουτέρ-δολοφόνους, πέρα από τον Βασιλειάδη, αλλά έχουμε καλούς σουτέρ». 

Φώτης Κατσικάρης: Το προφίλ του προπονητή της επίσημης αγαπημένης

Λένε πως ένας μεγάλος παίκτης δεν μπορεί να γίνει καλος προπονητής, ένας όμως μέτριος παίκτης μπορεί να γίνει αστέρας των πάγκων. Ο Φώτης Κατσικάρης έρχεται να επιβεβαιώσει τον μπασκετικό κανόνα. Δεν ήταν ποτέ κορυφαίος παίκτης και δεν είχε το ταλέντο που έχει ο Διαμαντίδης ή ο Σπανούλης. Είχε όμως πολύ μυαλό. Και μαζί, επιμονή, υπομονή και όρεξη να μάθει. Είχε ακόμη τρόπους και παιδεία. Κι έτσι, ακολούθησε την συμβουλή του Ντούσαν Ίβκοβιτς, έβγαλε την φανελα, φόρεσε το κουστούμι και έγινε προπονητής.



Το μικρόβιο το ειχε αλλωστε. «Διάβαζε», ακόμη και όταν ήταν στον πάγκο, τις άμυνες και τα συστήματα των αντιπάλων. Και όταν του δόθηκε η ευκαιρία την άρπαξε από τα μαλλιά. ΑΕΚ, Ντιναμό Πετρούπολης, Βαλένθια, Άρης και Μπιλμπάο είναι οι σταθμοί του πριν το μεγάλο στοίχημα της Εθνικής ομάδας, της επίσημης αγαπημένης όλων των Ελλήνων.

Χωρίς Διαμαντίδη, που έχει αποφασίσει εδώ και καιρό να απέχει από την Εθνική, χωρίς Σπανούλη, χωρίς Κουφό που «έριξε πόρτα», αλλά και χωρίς Σχορτσιανίτη, λόγω προβλημάτων υγείας, ο 47χρονος coach έχει καταφέρει με τα δυο ταλέντα που εκείνος είχε αναδείξει, το Νίκο Ζήση και το Γιάννη Μπουρούση, με τον 19χρονο Αντετονκούμπο και τους άλλους δυο ΝΒΑερς Καλάθη και Παπανικολάου και φυσικά με νέα παιδιά να δημιουργήσει μια παρέα παικτών και φίλων που πάνε καρφί για το μετάλλιο.



Όπως τώρα σε μια δύσκολη αποστολή, μιας και η Εθνική έχει τουλάχιστον πέντε χρόνια να διακριθεί, έτσι και στη ζωή του ο Φώτης Κατσικάρης έχει μάθει να διαβάζει τη ζωή και τους αντιπάλους και να προχωρά με σταθερά βήματα.
Ήταν μόλις δέκα χρονών όταν πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του σε γήπεδο μπάσκετ.

Όντας μοναχοπαίδι αποσπούσε εύκολα την προσοχή των άλλων και ως εκ τούτου ο θείος του, έδειχνε από τότε να του έχει αδυναμία. “Αύριο θα πάμε στο γήπεδο για να δούμε μπάσκετ μεταξύ Ιωνικού Νικαίας και Ολυμπιακού.”, του είχε πει, όπως θα εκμυστηρευτεί σε φίλους του ο ίδιος αργότερα, εκείνο το βράδυ δεν έκλεισε μάτι από τη χαρά του.

Στα εφηβικά του χρόνια η μοναδική αγαπημένη του ασχολία ήταν το μπάσκετ. Σε κάθε σχολικό διάλειμμα αλλά και μετά το σχολείο ο Φώτης μαζί με τους φίλους του έπαιζαν έστω και στις αλάνες για λίγη ώρα μπάσκετ και εκεί ανανέωναν το ραντεβού τους για την επόμενη μέρα.

Τα Σαββατοκύριακα πάλι, συνήθιζαν να πηγαίνουν πότε στο ανοιχτό γήπεδο της Προοδευτικής και πότε στο ανοιχτό γήπεδο του Πλάτωνα στην περιοχή του Κορυδαλλού. Οι γονείς του βλέποντάς τον ενθουσιασμένο με τον αθλητισμό τον ενθάρρυναν ακόμα περισσότερο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο πατέρας του Κώστας, επειδή διέθετε δικό του πούλμαν και εργαζόταν ως οδηγός, μετέφερε τους παίχτες του Ιωνικού στο γήπεδο. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο γιος του, Φώτης.

Στις κερκίδες καθόταν πάντοτε η μητέρα του, Χαρούλα και καμάρωνε το μοναχοπαίδι της κάθε φορά που σηκωνόταν για να σουτάρει τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι. Η αγαπημένη ομάδα του Φώτη Κατσικάρη, ήταν η ομάδα της πόλης του της Νίκαιας ο Ιωνικός .



Στο παρκε του γηπέδου εκεί, έδωσε τις πρώτες πάσες και αγάπησε το μπάσκετ, ενώ παράλληλα γνώρισε σπουδαίους παράγοντες και παίχτες του αθλητισμού που αργότερα θα έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή του.
Ο Παναγιώτης Γιαννάκης ήταν ο πρώτος άνθρωπος που έγινε το ίνδαλμα του Φώτη Κατσικάρη τον οποίο αργότερα είχε προπονητή στα τμήματα υποδομής του Ιωνικού Νικαίας.

Ο άνθρωπος όμως που τον απέτρεψε αργότερα να σπουδάσει στην Αμερική γιατί θεωρούσε ότι το μέλλον του δεν ήταν στα έδρανα του Πανεπιστημίου αλλά στο γήπεδο του μπάσκετ και μάλιστα σε ρόλο προπονητή, ήταν ο Κροάτης, Κρέζιμιρ Τσόσιτς. “Του χρωστάω πολλά. Υπήρξε ένας από τους μέντορες μου γιατί μου έμαθε πολλά για το μπάσκετ αλλά και τον τρόπο με τον οποίο άρχισα να αντιλαμβάνομαι το άθλημα” ένιωσε την ανάγκη να πει παλαιότερα ο Φώτης Κατσικάρης.

Η καριέρα του το 1996 διακόπηκε αιφνίδια όταν ήταν 29 ετών, μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό. Συνολικά έπαιξε 197 παιχνίδια στην Α1.



Στα τέλη του 1998 ο τότε προπονητής της ΑΕΚ, Γιώργος Καλαφατάκης, διέκρινε τις ικανότητες του Κατσικάρη και τον επέλεξε, στα 31 του, για βοηθό του, θέση που διατήρησε, με εξαίρεση την εποχή Ιωαννίδη, και με τους Κώστα Πολίτη, Ντούσαν Ιβκοβιτς, Ντράγκαν Σάκοτα. «Εσύ, μπρε, πρέπει να γίνεις μάνατζερ! Είσαι ωραίο παιδί με γυαλάκια και μιλάς Αγγλικά», τον προέτρεψε ο Ντούσαν Ιβκοβιτς, αλλά ο Κατσικάρης ήθελε να κάνει καριέρα προπονητή. Από τον δάσκαλο Ντούντα έμαθε πολλά, ενώ το 2003 πήρε προαγωγή κι έγινε πρώτος προπονητής της ΑΕΚ.

Από τότε ξεκίνησε η ευρωπαϊκή του καριέρα με πρώτο σταθμό την Ντιναμό Αγίας Πετρούπολης το διάστημα 2005-2006, όπου είχε βοηθό τον Μίλαν Τόμιτς.
Αμέσως μετά ακολούθησε η μεταγραφή του στη Βαλένθια, το διάστημα 2006-2008, ενώ τον επόμενο χρόνο και για λίγους μήνες διετέλεσε προπονητής του Άρη.

Έχοντας τα προσόντα να ηγηθεί μιας ευρωπαϊκής ομάδας, όπου έμελλε να απογειώσει το όνομά του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αποδέχτηκε τη δελεαστική πρόταση της Μπιλμπάο και βρέθηκε εκ νέου στην Ισπανία για τρία χρόνια από το 2010 μέχρι και πέρυσι.

Όταν παρουσιάστηκαν τα οικονομικά προβλήματα της ομάδας πήγε στη Ρωσία, χωρίς όμως να οδηγήσει την Εθνική ομάδα των Ρώσων στο Ευρωμπάσκετ, αφού παραιτήθηκε τρεις μήνες πριν την έναρξή του. Τον Ιούνιο 2014 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Εθνικής Ελλάδος.

Στο “Μερσέντες” γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του

Στις αρχές της δεκαετίας του '90 οι παίχτες της ΑΕΚ συνήθιζαν να διασκεδάζουν στο πιο φημισμένο νυχτερινό μαγαζί της Αθήνας. Το “Μερσέντες κλαμπ”. Σε μια από τις πολλές εξόδους τους, ήταν και ο Φώτης Κατσικάρης ο οποίος εκείνο το παγωμένο βράδυ, μέσα στην καυτή ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν η μουσική και το ποτό γνώρισε τη μετέπειτα σύντροφό του και μητέρα τω δυο τους παιδιών, Κατερίνα.

Μαζί της ταξίδεψε μέχρι την Ισπανία όταν ανέλαβε τις τύχες της Βαλένθια και της Μπιλμπάο. Χώρα την οποία αγαπά όσο και την Ελλάδα. “Θα μπορούσα να ζήσω για πάντα στην Ισπανία. Ποτέ δεν περίμενα ότι θα απολάμβανα τόσο πολύ τη ζωή εδώ στον Βορρά της Ιβηρικής χερσονήσου, ανάμεσα στον Ατλαντικό και τα Πυρηναία. Το Μπιλµπάο με γοητεύει ακόμη και όταν βρέχει δυνατά και έχω έτσι την ευκαιρία να χωθώ στα καφέ ή στα εκπληκτικά μουσεία, όπως το περίφημο Γκουγκενχάιµ ” θα πει σε παλαιότερη συνέντευξή του.

Και μπορεί η Ισπανία να είναι η χώρα- εκτός της Ελλάδας- που θα ήθελε να μείνει, ωστόσο αδιάφορη δεν του είναι και η Ιταλία. Η γειτονική χώρα με τους σπεσιαλίστες στο ντύσιμο υποδέχεται αρκετές φορές τον Φώτη Κατσικάρη, που την επισκέπτεται για να ανανεώσει την γκαρνταρόμπα του. Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι θεωρείται ένας από τους πιο καλοντυμένους προπονητές της Ευρώπης. Επίσης, στον ελεύθερό του χρόνο του αρέσει να επισκέπτεται τα μουσεία. Δηλώνει λάτρης του καλού φαγητού, του καλού κρασιού και του τσιγάρου.