Ο Ρομάριο κατεβαίνει για βουλευτής!

Δεν του φτάνανε τα σχεδόν χίλια γκολ που σημείωσε στην τόσο σπουδαία ποδοσφαιρική του καριέρα, ο Ρομάριο σκοπεύει να σκοράρει και στον τομέα της… πολιτικής! Τίποτα επίσημο, βέβαια, δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα, αλλά στη Βραζιλία έχει… βουίξει ο τόπος: ότι ο Ο Ρομάριο ντε Σόουζα Φαρία, στα 43 του πλέον χρόνια, θα βάλει υποψηφιότητα με το Σοσιαλιστικό Κόμμα στις βουλευτικές εκλογές του 2010!

Και, επειδή στη Βραζιλία το ποδόσφαιρο είναι κάτι παραπάνω από θρησκεία, υπάρχει κανείς που ν’ αμφιβάλλει ότι από του χρόνου ο Ρομάριο θα είναι βουλευτής;

Οι μεγάλες στιγμές

Ο Ρομάριο ντε Σόουζα Φαρία, όπως είναι το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 29 Ιανουαρίου του 1965 σε ένα προάστιο του Ρίο και δεν… πρωτοτύπησε, αφού έμαθε τα μυστικά της μπάλας στα στενοσόκακα των συνοικιών της βραζιλιλανικης μεγαλούπολης και στην παραλία της Κόπα Καμπάνα. Πρωτόπαιξε μπάλα με… τη βούλα (με δελτίο, δηλαδή) στην ερασιτεχνική Ολάρια, ενώ το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο το υπέγραψε το 1985 με τη Βάσκο Ντα Γκάμα (την ομάδα, δηλαδή, με την οποία όλα δείχνουν ότι θα κλείσει την εν Βραζιλία καριέρα του –αν και με τον Ρομάριο ποτέ μη λες ποτέ!).

Από μικρός θαύμαζε τον Σόκρατες, αλλά δεν τον έφτανε ούτε μέχρι τον ώμο (μόλις 1,69 είναι το μπόι του), εξού και το παρατσούκλι «κοντούλης» που του κότσαραν από τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Μικρός στο μάτι, ωστόσο, μεγάλος στα γήπεδα! Μόλις το 1986 έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική Βραζιλίας, με την οποία στη συνέχεια μεγαλούργησε.

Με 80 γκολ σε 122 αγώνες με τη Βάσκο και το ασημένιο μετάλλιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Σεούλ κρεμασμένο στο στήθος του, ο Ρομάριο παίρνει μεταγραφή το ’88 για την Αϊντχόβεν, με την οποία πετυχαίνει ένα… κοντέινερ γκολ (98 μόνο στο πρωτάθλημα) και κατακτά μέχρι το ’93 τρία πρωταθλήματα και δύο Κύπελλα, ενώ αναδεικνύεται τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ -μόνο τη σεζόν 1991-92 δεν τα κατάφερε, λόγω τραυματισμού.

Το 1993 φεύγει για την Μπαρτσελόνα, με την οποία κατακτά το νταμπλ, σημειώνοντας 30 γκολ σε 33 αγώνες πρωταθλήματος! Κι όμως, μετά τη συντριβή της Μπάρτσα (4-0) από τη Μίλαν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στην Αθήνα, ο Κρόιφ τον παίρνει με στραβό μάτι κι έτσι, παρά το θρίαμβο της Εθνικής Βραζιλίας στο Μουντιάλ του ’94 στις ΗΠΑ και τις εκπληκτικές του εμφανίσεις, η ισπανική ομάδα τον δίνει  δανεικό στη Φλαμένγκο, η οποία αποκτά σύντομα τα δικαιώματά του και με τη σειρά της τον παραχωρεί το 1996 στη Βαλένθια. Εκεί, ωστόσο, ο Ρομάριο νιώθει σαν ψάρι έξω από τα νερά του κι έτσι επιστρέφει ένα χρόνο αργότερα στην πατρίδα του, όπου αγωνίζεται μέχρι σήμερα, με μια μικρή παρένθεση στο Κατάρ (πήγε το 2003 στην Αλ Σάαντ, έπαιξε τρία ματς χωρίς να σκοράρει, και επέστρεψε στη Βραζιλία πλουσιότερος κατά 1,7 εκατομμύρια ευρώ…). Και, φυσικά, από τη μέρα που γύρισε, εξακολουθούσε μέχρι πρόσφατα να σκοράρει ακατάπαυστα από… συνήθεια!

Μαύρη μαγεία και… σεξ!

Όπως οι περισσότεροι μεγάλοι παίκτες, έτσι και ο Ρομάριο είναι ιδιόρρυθμος ως χαρακτήρας. Και αυτή ακριβώς η ιδιορρυθμία του έχει προκαλέσει αρκετές κόντρες και προστριβές με προπονητές και συμπαίκτες του (παροιμιώδης το αμοιβαίο μίσος με τον Ρονάλντο), αλλά και κάποια… πιπεράτα περιστατικά που δεν του βγήκαν σε καλό.

Αν κάτσουμε να αναφέρουμε όλες τις καλές και κακές στιγμές της καριέρας του, θα χρειαστούμε μια εφημερίδα ολόκληρη. Δεν είναι δύσκολο, ωστόσο, να ξεχωρίσουμε τις δύο κορυφαίες πίκρες που δοκίμασε, αφού τα δάκρυά του ήταν εύγλωττα όταν αποκλείστηκε από την αποστολή της εθνικής Βραζιλίας στα Μουντιάλ του 1998 και του 2002. Μάλιστα, το 1998 έβαλε τη μητέρα του να κάνει… ξόρκια μαύρης μαγείας στον Μάριο Ζαγκάλο που τον είχε αποκλείσει από το Μουντιάλ της Γαλλίας!

 Υπάρχει, βέβαια, και ένα άλλο περιστατικό, που δεν έχει και,… μεγάλη σχέση με την μπάλα:

Το 1999, παραμονή του κρίσιμου αγώνα της Φλαμένγκο με τη Ζιουβενδούδε, ο Ρομάριο οργάνωσε πάρτι στο οποίο πήραν μέρος δέκα συμπαίκτες του και δυο… συμπαίκτριες (σε… άλλου είδους παιχνίδι, ασφαλώς)! Την άλλη μέρα οι παίκτες της Φλαμένγκο έκαναν… οχτάρια στο γήπεδο και η Ζιουβενδούδε νίκησε. Ο Ρομάριο εκδιώχθηκε κακήν κακώς από τη «Φλα» όταν έγινε γνωστό το ροζ σκάνδαλο, αλλά ο ίδιος ο παίκτης είχε να πει την τελευταία λέξη: «Όταν ξενυχτάω και κάνω σεξ, παίζω καλύτερα»!

Ο Ρομάριο με αριθμούς

·            Τα 71 του γκολ σε 88 συμμετοχές με την εθνική Βραζιλίας υστερούν μόνο απέναντι στα 95 του Πελέ (σε 114 συμμετοχές).

·            Πέτυχε το 71^ο και τελευταίο του γκολ με τη «σελεσάο» τον Δεκέμβριο του 2004, στο αποχαιρετιστήριο παιχνίδι κόντρα στη Γουατεμάλα (3-0).

·            Κατέχει το παγκόσμιο ρεκόρ ανάδειξης πρώτου σκόρερ σε εθνικά πρωταθλήματα, αφού το έχει καταφέρει 13 φορές!

·            Έχει σημειώσει 415 γκολ σε 536 αγώνες των διαφόρων εθνικών πρωταθλημάτων στα οποία έχει αγωνιστεί.

·            Παραμένει ο πρώτος εν ενεργεία σκόρερ σε όλο τον κόσμο –και όπως φαίνεται θα παραμείνει τουλάχιστον για ένα δυο χρόνια ακόμα.

·            Βρίσκεται στην πέμπτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών, βάσει της έρευνα της FIFA και της ομοσπονδίας στατιστικής του ποδοσφαίρου.