Η συγκλονιστική εξομολόγηση της Παραολυμπιονίκη που σκέφτεται την ευθανασία!

Από τα 20 της χρόνια, λόγω μιας σπάνιας εκφυλιστικής ασθένειας που της έχει παραλύσει τα κάτω άκρα, είναι αναγκασμένη να κινείται με αναπηρικό καροτσάκι.

Αυτό δεν εμπόδισε την Μάριεκε Βέρφορτ να συνεχίσει τη ζωή της, με τον αθλητισμό να της δίνει μια νέα διέξοδο, φτάνοντας στο σημείο το 2012 να κατακτήσει ένα χρυσό κι ένα ασημένιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.



Μόνο που η 37χρονη, πλέον, Βελγίδα πρωταθλήτριας ετοιμάζεται για την τελευταία της παράσταση στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, καθώς όπως αποκάλυψε θα εγκαταλείψει τον αθλητισμό, αφήνοντας ανοικτό ακόμη και το ενδεχόμενο της ευθανασίας.

«Μετά το Ρίο θα δούμε τι μας επιφυλάσσει η ζωή. Η αλήθεια είναι πάντως ότι έχω αρχίσει να σκέφτομαι την ευθανασία», δήλωσε η ίδια σε συνέντευξη της στον ραδιοφωνικό σταθμό RTL σοκάροντας την κοινή γνώμη, ωστόσο όπως εξήγησε: «Κάθε μέρα πονάω! Κάποιες νύχτες από τους πόνους δεν μπορώ να κοιμηθώ, κι όταν τελικά κοιμάμαι μετά από δέκα λεπτά πρέπει να ξυπνήσω γιατί έχω προπόνηση».

Με την κατάσταση της να χειροτερεύει τους τελευταίους μήνες οι οικείοι της δεν ήταν σίγουροι ότι θα είναι σε θέση να αγωνιστεί στο Ρίο, ενώ την ίδια ώρα υπήρχε ο φόβος να μην διεξαχθούν τα αγωνίσματα της (100 και 200 μέτρα με αναπηρικό καροτσάκι) καθώς δεν υπήρχαν τόσες πολλές συμμετοχές.



Τελικά κι η ίδια δείχνει δυνατή κι έτοιμη να αγωνιστεί ενώ και ο απαιτούμενος αριθμός των συμμετεχόντων εξασφαλίστηκε, οπότε θα ταξιδέψει κανονικά στην Βραζιλία.

«Το Ρίο είναι η τελευταία μου επιθυμία. Κάθε μέρα δουλεύω σκληρά και παλεύω νύχτα και μέρα με την ασθένεια μου, αλλά ελπίζω να τελειώσω την καριέρα μου πάνω σε ένα βάθρο. Το θέλω πολύ αλλά ξέρω ότι θα έχω μεγάλο ανταγωνισμό».



Η ευθανασία στο Βέλγιο είναι νόμιμη από το 2002 και υπάρχουν 1400 ετησίως, ενώ η Βέρφορτ έχει στα χέρια της τις τρεις υπογραφές γιατρών για να καταθέσει το σχετικό αίτημα.

Πριν το κάνει αυτό όμως, έχει ήδη συμπληρώσει μια λίστα με διάφορα πράγματα που θέλει να κάνει αμέσως μετά το Ρίο (π.χ ελεύθερη πτώση από αεροπλάνο) καθώς όπως λέει: «Θέλω να απολαύσω τις καλύτερες στιγμές! Παρά την κατάσταση μου είχα και έχω τη δυνατότητα να βιώσω πράγματα που οι άλλοι άνθρωποι μπορούν μόνο να τα ονειρευτούν».

Κι αν τελικά καταθέσει το αίτημα για την ευθανασία, αυτό που ζήτησε είναι «όλοι να κρατούν ένα ποτήρι σαμπάνια και να έχουν μία θετική ανάμνηση από εμένα».