Διαιτητές

Με την ευκαιρία του ντόρου που γίνεται εσχάτως με τον Σπάθα (και το γενεαλογικό του δέντρο) έχουμε και λέμε:

Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες διαιτητών. Οι διαιτητές έδρας (που συμμετέχουν ενεργά στο σύστημα του γηπεδούχου προπονητή και το μετατρέπουν συνειδητά σε 4-4-2-1), οι διαιτητές εξέδρας (που κάνουν ό,τι μπορούν για να γίνει το όνομά τους σύνθημα) και οι διαιτητές ενέδρας.

Οι τελευταίοι ανήκουν σε άλλες, ηρωικές εποχές. Τύπου Ευθυμιάδη, δηλαδή. Και Μπάκα. Αλλά η Σούπερ Λιγκ είναι καινούργια εποχή! Δεν τα σηκώνει αυτά! Και, καθότι το είδος τείνει επικινδύνως προς εξαφάνιση, οφείλει να το προστατέψει.

Α, ναι, υπάρχει και η τέταρτη κατηγορία. Οι λεγόμενοι αδέκαστοι, δηλαδή. Οι αντικειμενικοί. Οι φίφτι - φίφτι. Άλλο είδος προς εξαφάνιση κι αυτοί. Καρέτα - Καρέτα. Και βάλε. Επίτιμο μέλος της Greenpeace βλέπω να γίνεται όπου να ’ναι ο αρχιδιαιτητής.

Φυσικά, οι διαιτητές θα ήταν ένα τίποτα χωρίς τους τηλεδιαιτητές. Τους αμείλικτους κριτές τους. Τι είναι, άλλωστε, το όλον σύστημα; Μια μικρογραφία της ζωής είναι. Όπως οι κοινοί θνητοί κρίνονται από το Θεό, τον Αλλάχ ή τον Βούδα, έτσι κι οι κοινοί διαιτητές κρίνονται από τον Τεβεκέλη, τον Βασιλάκη ή τον Βαρούχα...