Πολέμους κερδίζουν (και) οι στρατιώτες

Ήταν, όμως, για μια ακόμα φορά ομάδα. Ήταν συνεπής και την ώρα που έπρεπε το μάτι γυάλιζε και τα μεγάλα σουτ μπήκαν. Ο ένας βοήθησε τον άλλο και όλοι μαζί έβγαλαν στον αφρό την ομάδα.

Ο Ολυμπιακός παραμένει μια ομάδα χημείας με οικογενειακά αποδυτήρια, μια ομάδα που ζητάει πολλές και κρίσιμες υπηρεσίες από τους ξένους της.


Συνεχίζει, όμως, να στηρίζεται πρώτα και πάνω από όλα στον ελληνικό κορμό και την ψυχή που αυτός έχει. Κάτι που το γουστάρω πολύ και πρέπει να το λέμε και να συνειδητοποιούμε την μεγάλη του αξία.

Ο αγώνας

Η μεγάλη μάχη ξεκίνησε με τον Τσάβι Πασκουάλ να εμπιστεύεται τον Αλεσάντρο Τζεντίλε στην ευρωπαϊκή πρεμιέρα του Ιταλού με τον Παναθηναϊκό. Ο λόγος ήταν προφανής. Ο Καταλανός κόουτς ήθελε να του δώσει την μπάλα στο ποστ και με αυτό τον τρόπο να αναγκάσει τον Γιάννη Σφαιρόπουλο να μην βάλει τον Παπανικολάου πάνω στον Καλάθη, όπως κατά κόρον είχε συμβεί στα δύο προηγούμενα ντέρμπι φέτος.

Ο “Παπ” πήγε στον Ιταλό, ο Σπανούλης στον Φελντέιν και ο Μάντζαρης στον Καλάθη. Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε μουδιασμένα και πρόλαβε να υποπέσει σε 4 λάθη στα δύο πρώτα λεπτά. Κάτι που οι πράσινοι δεν το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο.

Διαχειρίστηκαν επιπόλαια κάποιες κατοχές στο ανοιχτό γήπεδο μετά τα κλεψίματα και στο μισό γήπεδο, είδαν τον Τζεντίλε να παίρνει 5 μπάλες στο ποστ και να γράφει 0/4 και μια ασίστ. Ο Παπανικολάου έβαλε δυνατά το κορμί του και έπαιξε εξαιρετική άμυνα.

Ο Ολυμπιακός άρχισε να βρίσκει σκορ στην επίθεση από την “μπουλντόζα” Κεμ Μπιρτς που όπως ακριβώς έγινε στο ΟΑΚΑ, έκανε εκπληκτικό ξεκίνημα. Με τον Καναδό απόλυτο πρωταγωνιστή και με 9 δικούς του πόντους (και 6 ριμπάουντ σε αυτό το διάστημα), οι κόκκινοι μπήκαν μπροστά με 17-11 στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου.

Στα τελευταία λεπτά σκόραρε μόνο ο Τζέιμς, που άμα την έλευσή του στο παρκέ, έδειξε μεγάλη αποφασιστικότητα και τσαγανό.

Μεγάλη ζημιά οι Ρίβερς – Τζέιμς

Στη δεύτερη περίοδο ο Παναθηναϊκός κέρδισε με επί μέρους σκορ 21-26. Ο Ολυμπιακός ανέβασε λίγο το δικό του σκορ, αλλά δέχτηκε +15 σε σχέση με το πρώτο δεκάλεπτο. Γιατί; Επειδή δεν μπορούσε να βρει αντίδοτο απέναντι στον Κέι Σι Ρίβερς και τον Μάικ Τζέιμς.

Ο Ρίβερς μπήκε στο γήπεδο σεληνιασμένος. Ο τύπος σε τρία λεπτά έβαλε 10 πόντους χωρίς να χάσει σουτ! Έτσι, ούτε το τρίτο φάουλ του Γιάννη Μπουρούση, ούτε η μέτρια απόδοση του Καλάθη στο πρώτο ημίχρονο στοίχισαν στον Παναθηναϊκό.

Οι δύο Αμερικανοί πέτυχαν παρέα 27 πόντους με φοβερά ποσοστά για εκτός έδρας ντέρμπι (10/14) και ήταν ο λόγος που η ομάδα του Πασκουάλ βρέθηκε σε απόσταση αναπνοής (38-37) από τον Ολυμπιακό στο ημίχρονο.

Ο Μπιρτς και ο Παπανικολάου ήταν μακράν οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας του Σφαιρόπουλου σε αυτό το διάστημα. Τι χρειαζόταν ο Ολυμπιακός στην επανάληψη; Πιο αποτελεσματική άμυνα σε Τζέιμς και Ρίβερς, μεγάλα σουτ και πάση θυσία είτε να σκοράρει από το ποστ ο Πρίντεζης, είτε να βρουν ρυθμό εκτελεστικά οι Λοτζέσκι και Γκριν.

Το ίδιο (μπασκετικό) σενάριο

Στα πρώτα επτά λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου το ντέρμπι εξελισσόταν στο ίδιο μοτίβο με την δεύτερη περίοδο. Οι Τζέιμς και Ρίβερς είχαν κάνει άνω – κάτω την άμυνα του Ολυμπιακού και έδιναν ένα ρυθμό, που “πλήγωνε” τους κόκκινους.

Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να ακουμπήσει την μπάλα στο ποστ με τον Πρίντεζη, αλλά ήταν φανερό πως ο Γιώργος δεν είχε ούτε πατήματα, ούτε ανάσες. Οι πράσινοι πέρασαν μπροστά και το κατάφεραν αυτό χωρίς ο Καλάθης να διαδραματίζει ρόλο στο ματς.

Στα τρία τελευταία λεπτά ο Ολυμπιακός πέτυχε ένα ξέσπασμα, που το έψαχνε ώρα. Έβγαλε 2-3 καλές άμυνες, έτρεξε λίγο, βρήκε σε καταστάσεις ανισορροπίας την άμυνα του Παναθηναϊκού και έκανε ένα σερί 10-0 από το 45-48 κι έπειτα, για να προηγηθεί με 55-48!

Λοτζέσκι, Παπαπέτρου και Γκριν ήταν οι δράστες και εξαιρετικός στο διάβασμα του παιχνιδιού σε αυτό το διάστημα ο Ντόμινικ Ουότερς, στο ντεμπούτο του με τα ερυθρόλευκα.

Με καλάθι του Τζέιμς ο Παναθηναϊκός μείωσε σε 55-50 κι αυτό ήτα το τελικό σκορ στο τρίτο δεκάλεπτο. Ο Ολυμπιακός είχε υποπέσει ήδη σε 15 λάθη και όφειλε να τα αποφύγει μπαίνοντας στην τελική ευθεία της μάχης.

Ένας στρατιώτης έκρινε τη μάχη

Ήταν ξεκάθαρο πως όλα θα κριθούν στο τελευταίο δεκάλεπτο. Αξίζει να πούμε πως ο Ντομινίκ Ουότερς σε αυτά τα σχεδόν 10 πρώτα του λεπτά με την φανέλα του Ολυμπιακού και μάλιστα λεπτά της… φωτιάς, κατάφερε κάτι σπουδαίο.

Μπήκε με τα πάντα ρευστά και ΕΦΕΡΕ τον ρυθμό στα μέτρα του Ολυμπιακού, κάτι που δεν συνέβαινε σε όλο το υπόλοιπο διάστημα! Δεν είναι θέμα ασίστ. Είναι πως αυξομείωνε τον ρυθμό, πως διάβαζε, πόσο σωστά και σε κατάλληλο τάιμινγκ πάσαρε και άνοιγε την άμυνα, έφτιαχνε τις προϋποθέσεις για να εξελιχθεί σωστά η επίθεση.

Το 64-53 στο ξεκίνημα της καθοριστικής περιόδου είχε την υπογραφή του. Ο Παναθηναϊκός αντέδρασε ξανά, έβγαλε 3 διαδοχικές άμυνες και μείωσε σε 65-62. Απέμεναν ακριβώς τέσσερα λεπτά.

Εκεί εμφανίστηκε ο Παπαπέτρου και μέσα σε λιγότερα από 60 δευτερόλεπτα, έκρινε το ντέρμπι! Τρίποντο, κι άλλο τρίποντο, τρομερό κόουστ του κόουστ και κάρφωμα και έτσι απλά το 65-62 στο 3.10” έγινε 73-64!


Ασφαλώς και μια διαφορά 9 πόντων μπορεί να καλυφθεί σε τρία λεπτά. Ο Παπαπέτρου, όμως, άνοιξε την ψαλίδα στο πιο κρίσιμο σημείο, “έβαλε φωτιά” στην εξέδρα, έδωσε φοβερή αυτοπεποίθηση στον Ολυμπιακό και την ίδια στιγμή “πλήγωσε” την ψυχολογία του αντιπάλου.

Ο τύπος έγειρε την πλάστιγγα ξεκάθαρα υπέρ της ομάδας του την πιο κρίσιμη στιγμή και ήταν κάτι σαν “ξαφνικός θάνατος” για τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι τυχαίο πως μετά το “χτύπημα” του Ιωάννη, οι πράσινοι δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν ξανά.

Ο Ολυμπιακός πήρε ένα πολύ σημαντικό παιχνίδι, επέκτεινε το ρεκόρ του σε 11-5, δημιούργησε σημαντική απόσταση από τον Παναθηναϊκό και συνεχίζει να βρίσκεται σε απόλυτη τροχιά πρόκρισης με βλέψεις και για το πλεονέκτημα έδρας.

Ο Ολυμπιακός κέρδισε για τρίτη φορά τον μεγάλο του αντίπαλο φέτος και για πρώτη φορά στην ιστορία του μετράει 6 διαδοχικές νίκες απέναντι στον Παναθηναϊκό.

Και το έκανε χωρίς να έχει καλά ποσοστά ούτε στα δίποντα, ούτε στα τρίποντα. Με τα λάθη (19) να είναι περισσότερα από τις ασίστ (16). Με τον Σπανούλη απροπόνητο (κι ας έγραψε τελικά 12 πόντους και 7 ασίστ) και τον Πρίντεζη φανερά εκτός ρυθμού και χωρίς ανάσες.
Ήταν η βραδιά που ο Παπαπέτρου πέτυχε ένα ψυχολογικό άλμα στη καριέρα του και αποθεώθηκε μαζικά από το κόσμο.

Ήταν η βραδιά που ο Παπανικολάου με 6 πόντους σε 26 λεπτά απέδειξε πόσο σημαντικός είναι για τον Ολυμπιακό. Η βραδιά που ο Μπιρτς σε 21 λεπτά έκανε θραύση, που ο Γιανγκ έδειξε πως… επιστρέφει για τα καλά.

Ήταν ακόμη η βραδιά που “βαπτίστηκε” στα κόκκινα ο Ουότερς και που ο Παναθηναϊκός ήρθε στο ΣΕΦ και έπαιξε ένα μπάσκετ που στηριζόταν περισσότερο στο ταλέντο και την ατομική ικανότητα, παρά στην συνολική ομαδική λειτουργία και συνοχή.

Το αποδεικνύει αυτό που λέω η εμφάνιση των Τζέιμς και Ρίβερς και το πολύ σπάνιο γεγονός να τελειώνει ένα παιχνίδι ο Νικ Καλάθης με περισσότερα λάθη (4) από ότι ασίστ (3). Ο Παναθηναϊκός πήρε 47 από τους 69 πόντους του από δύο μόλις παίκτες (με 18/30 σουτ) και όλοι οι υπόλοιποι είχαν μόλις 22 με 8/36 σουτ!

Η ζωή συνεχίζεται, ο Ολυμπιακός δικαιούται να χαμογελάει, αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μείνει πολύ στη νύχτα της Παρασκευής.

Θέλει υγεία, λίγο τύχη και ο χρόνος λειτουργεί υπέρ του, αφού θα προσαρμοστεί και ο Ουότερς. Οι μεγάλες ομάδες κρίνονται στο τέλος, τότε κάνουν ταμείο.

Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός είναι μέσα σε όλους τους στόχους του, αλλά δεν έχει κατακτήσει τίποτα και το πρώτο παιχνίδι “ζωής ή θανάτου” που κρίνει πρόκριση σε τελικό και σχεδόν… τίτλο – τον πιο αδιάφορο για μένα – έρχεται σε 10 μέρες, πάλι με τον Παναθηναϊκό.

Στην Ευρωλίγκα υπάρχει μπροστά πολύ δύσκολη αποστολή απέναντι στην Μπαρτσελόνα που με ρεκόρ 7-9 “καίγεται”.

Ο υπερβολικός ενθουσιασμός αποπροσανατολίζει και η αλαζονεία είναι το πιο ολέθριο σφάλμα. Σεμνά και ταπεινά, δουλειά και το πιο μεγάλο όπλο του Ολυμπιακού είναι πως κερδίζει και χάνει ως πραγματική ομάδα.

ΥΓ1. Ο Γκριν χωρίς να κάνει τη μεγάλη διαφορά, προσφέρει συστηματικά και δείχνει πως μπορεί να έρθουν και κάποιες πραγματικά μεγάλες βραδιές.

ΥΓ2. Ο Μπιρτς συνεχίζει την παράδοση των ψηλών που βγαίνουν… λαβράκια.




ΥΓ3. Για τον Γιανγκ έλεγα το εξής: Αν τον διώξεις, πόσο σίγουρος είσαι πως μετά από 2-3 μήνες αυτός που θα έρθει θα είναι καλύτερος από ότι ο Πάτρικ της άνοιξης; Το ίδιο ισχύει και τώρα… ΥΓ4. Το έγραφα συνέχεια όταν ο Παπαπέτρου ήταν “εξαφανισμένος” σε ρόλο, χωρίς λεπτά συμμετοχής, χωρίς ψυχολογία, χωρίς τίποτα. Έχει κάτι με το οποίο γεννιέσαι και πεθαίνεις. Δεν μπορείς να το αποκτήσεις στη διαδρομή. Τσαγανό και μεγάλη ψυχή. ΥΓ5. Για τον Παπανικολάου; Όλη τη χρονιά, το ίδιο συζητάμε. Είναι ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΙΜΟΣ. Τώρα που είναι στην απέναντι όχθη και ο Αλεσάντρο Τζεντίλε, γίνεται ακόμα πιο σημαντικός.



ΥΓ6. Ο Παναθηναϊκός υστερεί σίγουρα σε χημεία, συνοχή, σε ομαδικούς κανόνες και νόμους. Έχει πολύ ταλέντο, όμως. Αξίζει το σεβασμό. Η λογική λέει πως μόνο καλύτερος θα γίνεται. Περισσότερο από ποτέ τώρα, που ο Ολυμπιακός έχει 6 σερί νίκες, πρέπει να σέβεται και να υπολογίζει τον μεγάλο του αντίπαλο. Ο Παναθηναϊκός διαθέτει ό,τι χρειάζεται στο τοπ επίπεδο, έχει μεγάλη δίψα και πλέον μεγάλο και… πληγωμένο εγωισμό. ΥΓ7. Καλή χρονιά σε όλους. Όταν τελειώσει το 2017, να απολαμβάνουμε υγεία εμείς και όσοι αγαπάμε και να έχουμε γίνει λίγο καλύτεροι άνθρωποι. Με πράξεις, όχι με λόγια.

Πηγή : www.eurohoops.net