Συγκλονίζει πρώην άσος της Άρσεναλ: Χρεοκόπησε, κρύβεται από την αστυνομία και σκέφτεται την αυτοκτονία!

4 Σεπτεμβρίου 2013: η Γαλατασαράι υποδέχεται τη Ρεάλ Μαδρίτης στο Αλί Σάμι Γεν και οι Μαδριλένοι έχουν κάνει το γήπεδο να σωπάσει με δύο γρήγορα γκολ. Ο Εμάνουελ Έμπουε, με ένα κεραυνό με το δεξί του πόδι, στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα και δίνει το έναυσμα για την ιστορική βραδιά για την «Τσιμπόμ», που λήγει με νίκη 3-2.

Οι Τούρκοι, πήραν αυτό τον ωραίο τύπο από το Λονδίνο και την Άρσεναλ. Ήταν μέλος της ένδοξης ομάδας των κανονιέρηδων που πήρε πρωτάθλημα αήτητη. Ταχύτατος, με γρήγορη αντίληψη της φάσης. Κάποιες φορές τον είχαν «κράξει» για τα κακά αμυντικά του μαρκαρίσματα, όμως Εμάνουελ Έμπουε ήξερε πάντα να επανορθώνει μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εκτός αυτού, ήταν παιδί. Κανείς από τους φίλους των κανονιέρηδων δεν μπορεί να ξεχάσει τους πανηγυρισμούς του, στα λιγοστά ομολογουμένως, γκολ του, που παρέπεμπαν στις χορευτικές του ικανότητες, τις οποίες ευτυχώς που δεν βλέπαμε στην πίστα. Κανείς δεν ξεχνά την επική στιγμή στο Μουντιάλ του 2010, όπου όντας απέναντι στο Νοτιοκορεάτη Αν Γιουνγκ Χουαν και τον προπονητή του, προσποιείται ότι καταλαβαίνει τη γλώσσα τους και κάνει πως συνεννοείται μαζί τους. 



Και φυσικά εκείνα τα Χριστούγεννα του 2006. Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα, αρχηγός της Άρσεναλ, είναι οικοδεσπότης στο καθιερωμένο πάρτι. Όμως υπολογίζει χωρίς τον Ιβοριανό συμπαίκτη του, ο οποίος, αφού έχουν έρθει όλοι στο σπίτι του Βραζιλιάνου πετάγεται μπροστά τους με στολή τίγρη και αρχίζει να βρυχάται, προκαλώντας δάκρυα γέλιου.

Ο Έμπουε πριν από δύο μήνες μέγινε γνωστό ότι πάσχει από HIV. Όμως το δράμα του δεν σταματά εκεί.  Παρότι μόλις 34 ετών και με σπουδαία καριέρα σε Αγγλία και Τουρκία, αυτήν τη στιγμή είναι άστεγος, κρύβεται από αστυνομία και κλητήρες και παρακαλάει για μία δουλειά, όχι ως ποδοσφαιριστής πια.

Το χειρότερο όλων, όπως αποκαλύπτει στην "Daily Mirror", είναι οι σκέψεις που πολλές φορές διαπερνούν το μυαλό του και τον φέρνουν κοντά στην αυτοκτονία. "Μόνο ο Θεός μπορεί να με βοηθήσει. Μόνο Εκείνος μπορεί να βοηθήσει να φύγουν αυτές οι σκέψεις από τον μυαλό μου", δηλώνει ο άλλοτε διεθνής με την Ακτή Ελεφαντοστού.

Αιτία των βασάνων του το διαζύγιο που πήρε με τη σύζυγό του, Ορελί, το οποίο βγήκε εις βάρος του και με δικαστική απόφαση έχασε όλη την περιουσία του. Τα χρήματα, τα πολυτελή αυτοκίνητα, ακόμα και η βίλα στο Βόρειο Λονδίνο πρέπει να μεταβιβαστεί στη σύζυγό του, η οποία ανέλαβε και την επιμέλεια των τριών παιδιών τους.

Ο 34χρονος αμυντικός, όμως, αρνείται να φύγει από το σπίτι του: "Δεν έχω τα χρήματα να συνεχίσω να έχω δικηγόρο ή νομικό εκπρόσωπο. Βρίσκομαι στο σπίτι και φοβάμαι, επειδή δεν ξέρω τι ώρα θα έρθει η αστυνομία. Μερικές φορές σβήνω τα φώτα, επειδή δεν θέλω ο κόσμος να ξέρει ότι είμαι μέσα. Βάζω τα πάντα πίσω από την πόρτα. Στο ίδιο το σπίτι μου. Υπέφερα για να αγοράσω το σπίτι μου, αλλά τώρα φοβάμαι. Δεν πρόκειται να πουλήσω τα ρούχα μου ή να πουλήσω ό,τι έχω. Θα παλέψω μέχρι τέλους, επειδή δεν είναι δίκαιο".

Στο τέλος του 2016 έχασε τον παππού του που τον μεγάλωσε, τον Αμαντού Μπερτέν, και ένα από τα 11 αδέρφια του, τον Εντρί Σερζ, σε τροχαίο με μοτοσυκλέτα. Μάλιστα, εκείνη την περίοδο τελούσε υπό τιμωρία από τη FIFA, διότι δεν κατέβαλε 1.000.000 ευρώ στον πρώην ατζέντη του. Όταν εξέτισε την ποινή του, το φετινό καλοκαίρι, ο Λομανά Λουά Λούα τον προσκάλεσε στο πρωτάθλημα της κατεχόμενης Κύπρου. Αν και ταξίδεψε μέχρι τη Λάρνακα, δεν υπέγραψε με την Τουρκ Οτζαγί, διότι "κόπηκε" στα ιατρικά κι έκτοτε δεν έχει ομάδα.

"Κοιτάζω πίσω και λέω 'Εμανουέλ, υπήρξες πολύ αφελής. Γιατί δεν το σκεφτόσουν από πριν;' Είναι πολύ δύσκολο. Πολύ, πολύ δύσκολο. Τα χρήματα που έβγαζα, τα έστελνα στη γυναίκα μου για τα παιδιά μας. Στην Τουρκία έβγαλα 8.000.000 ευρώ. Έστειλα τα 7.000.000 πίσω στο σπίτι. Ό,τι μου έλεγε να υπογράψω, το υπέγραφα. Είναι η γυναίκα μου. Τα προβλήματα με τη FIFA ήταν εξαιτίας των ανθρώπων που με συμβούλευαν. Άνθρωποι που υποτίθεται ότι θα νοιάζονταν, όμως εξαιτίας τους η FIFA με τιμώρησε".

Από τη δικαστική απόφαση μεταβίβασης της κυριότητας του σπιτιού πέρασαν τρεις εβδομάδες, ωστόσο ο Εμπουέ δεν έχει μετακινηθεί ακόμα. Από τα 8.000.000 ευρώ της Τουρκίας και τις 5.000.000 λίρες ανά χρόνο που έπαιρνε στην Άρσεναλ δεν έχει μείνει τίποτα και γι' αυτό πολλές φορές μένει στο σπίτι της "αδερφής" του, όπως την αποκαλεί, Γιασμίν Ραζάκ.

"Το σπίτι της το λέω 'καταφύγιο'. Μπορώ να κρυφτώ εκεί. Έχει παιδιά και δεν θέλω να ενοχλώ, γι' αυτό κοιμάμαι στο πάτωμα του σαλονιού", εξηγεί.

Τα δικά του παιδιά, τη 14χρονη Κλάρα, η 12χρονη Μαέβα και τον 9χρονο Ματίς που βρίσκεται στις ακαδημίες της Άρσεναλ, έχει να τα δει πολλούς μήνες και να τα ακούσει δύο. "Τα κορίτσια έχουν κινητό και μιλάγαμε, αλλά έχουν να με πάρουν τηλέφωνο από τον Οκτώβριο".

Αντιθέτως, ο ίδιος δεν έχει ορισμένες βασικές συσκευές της σύγχρονης ζωής, όπως το πλυντήριο: "Κάθε μέρα, πλένω τα τζιν, τα ρούχα μου, όλα. Τα χέρια μου είναι σκληρά. σαν να εργάζομαι σε φάρμα. Ευχαριστώ τη γιαγιά μου που με έμαθε να πλένω, να μαγειρεύω, να καθαρίζω όσο ήμουν μικρός. Συνεχίζω να ευχαριστώ τον Θεό. Έχω τη ζωή μου. Δεν θα ήθελα να συμβεί αυτό που συνέβη. Δεν το εύχομαι σε κανέναν".

Κάποιοι παίκτες της εποχής του τον βοηθάνε στην κατάσταση που βρίσκεται, όπως ο Λουά Λουά, κάποιοι άλλοι του κάνουν κακό, έστω και άθελά τους, όπως ο Τιερί Ανρί: "Όταν βλέπω τον Τιερί, αισθάνομαι χαρά για εκείνον, αλλά ντρέπομαι για την κατάστασή μου. Όταν βλέπω φίλους στην τηλεόραση με τους οποίους έπαιξα μαζί ή ως αντίπαλος, λέω στον εαυτό μου 'θα έπρεπε να είμαι ακόμα εκεί'. Είναι δύσκολο να τους βλέπω".

Η επιστροφή στα γήπεδα ως ποδοσφαιριστής μοιάζει αδύνατη για τον Εμπουέ, μετά από αυτά τα καταστροφικά δύο χρόνια, ωστόσο ο ίδιος ζητάει μία ευκαιρία στον χώρο του ποδοσφαίρου, έστω και από άλλο πόστο.

"Θα δεχόμουν βοήθεια από παντού, αλλά έαν ο προηγούμενος σύλλογός μου (σ.σ. εννοεί την Άρσεναλ) θέλει να με βοηθήσει, τότε θα ήμουν πολύ, πολύ χαρούμενος. Ίσως μπορώ να βοηθήσω τους νεαρούς; Ο σύνδεσμος ποδοσφαιριστών της Αγγλίας με βοήθησε όταν είχα προβλήματα με τον ατζέντη μου. Εάν μου έδιναν μια δουλειά, ακόμα κι αν δεν ήταν μεγάλη, μεγάλη δουλειά... Ίσως να δω κάποιους ανθρώπους που έπαιξα μαζί ή ως αντίπαλος και να αισθανθώ ντροπή. Αλλά θα συνηθίσω".