Οι προσωπικές ιστορίες των Ελλήνων που θριάμβευσαν σε στίβο, τένις και κολύμβηση

Εντελώς ξαφνικά, σαν να έστησαν μια... συνωμοσία για την ανάταση του ηθικού των ελληνικού λαού, επτά μεγάλα αστέρια του ελληνικού αθλητισμού βρέθηκαν συντονισμένα σε μια τροχιά εκπληκτικών θριάμβων, σε διεθνές επίπεδο.

Κόντρα στο πένθος για την πολύνεκρη τραγωδία στο Μάτι, αλλά με επίγνωση της εθνικής οδύνης και σεβασμό στη μνήμη των νεκρών, η Κατερίνα Στεφανίδη και η Νικόλ Κυριακοπούλου στο επί κοντώ, η Βούλα Παπαχρήστου στο τριπλούν, ο Στέφανος Τσιτσιπάς στο τένις, ο Κριστιάν Γκολομέεβ και ο Απόστολος Χρήστου στην κολύμβηση και ο Μίλτος Τεντόγλου στο μήκος έδωσαν την κρίσιμη ανάσα περηφάνιας και χαράς σε μια στιγμή που η Ελλάδα τη χρειαζόταν περισσότερο από ποτέ.

Το «Pray for Greece» συνδυάστηκε με το «Play for Greece». Αυτό απέδειξε πανηγυρικά ο Στέφανος Τσιτσιπάς, ο οποίος και χρησιμοποίησε το γνωστό οικουμενικό σύνθημα συμπαράστασης για τις φωτιές της Ανατολικής Αττικής. Εχει μεγάλη σημασία το γεγονός ότι το πρώτο που σκέφτηκε ο νεαρός τενίστας αμέσως μόλις ολοκλήρωσε τον απίστευτο άθλο του κερδίζοντας το ιερό τέρας του τένις Νόβακ Τζόκοβιτς ήταν να στείλει σε όλο τον κόσμο το μήνυμα «Pray for Greece». Τόσο αυτός όσο και οι υπόλοιποι Ελληνες αθλητές αντιπροσωπεύουν, κατά κάποιον τρόπο, μια απάντηση στις προσευχές σύσσωμης της ελληνικής κοινωνίας για ένα καλύτερο αύριο. Και όχι μόνο στον αθλητισμό.

Το βράδυ της περασμένης Πέμπτης η Κατερίνα Στεφανίδη και η Νικόλ Κυριακοπούλου έκαναν το 1-2 στο επί κοντώ, σε μια πρωτοφανή επιτυχία. Την ίδια μέρα στην κολύμβηση ο Κριστιάν Γκολομέεβ πήρε το ασημένιο μετάλλιο στα 50 μέτρα ελεύθερο, ενώ στο τένις ο Στέφανος Τσιτσιπάς κέρδισε τρεις από τους θρύλους του αθλήματος, τον Νόβακ Τζόκοβιτς, τον Αλεξάντερ Σβέρερ και τον Κέβιν Άντερσον. Είχε προηγηθεί το χάλκινο του Απόστολου Χρήστου στα 100 μ. ύπτιο και το χρυσό στο μήκος του Μίλτου Τεντόγλου. Και δεν είναι μόνο τα μετάλλια που κατέκτησε η Ελλάδα. Είναι ότι όλοι και όλες, κυριολεκτικά, έδωσαν ό,τι είχαν μέσα τους και ξεπέρασαν εαυτόν ακόμη κι αν δεν ανέβηκαν στο βάθρο, με τα πανελλήνια ρεκόρ να πέφτουν βροχή. Και αυτό είναι το σπουδαίο.


Κατερίνα Στεφανίδη
Χρυσό μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου
Aπό το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στον πιο ψηλό πήχη

«Είναι μια μεγάλη επιτυχία το 1-2 από εμένα και τη Νικόλ». Τα πρώτα λόγια της Κατερίνας Στεφανίδη μετά τη μεγάλη επιτυχία και το «back to back» χρυσό μετάλλιο στους Πανευρωπαϊκούς Αγώνες δείχνει ότι, εκτός από μεγάλα ταλέντα και σπουδαίους αθλητές, η Ελλάδα ευτύχησε να έχει και σπουδαίους χαρακτήρες. Η Στεφανίδη είναι αυτή τη εποχή η καλύτερη Ελληνίδα αθλήτρια σε παγκόσμιο επίπεδο. «Γνωρίζω πως όλοι με θεωρούν φαβορί, όμως αυτό δεν με αγχώνει καθόλου» δηλώνει, έχοντας αποκτήσει πλέον τον αέρα των επιτυχιών. Είχε από μικρή παραστάσεις από τον στίβο, μια και οι γονείς της ήταν αθλητές, ο πατέρας της Γιώργος Στεφανίδης στο τριπλούν και η μητέρα της Ζωή Βαρέλη στις ταχύτητες. Η Κατερίνα όμως δεν επέλεξε κανένα από τα δύο αθλήματα γιατί σε ηλικία 10 ετών τη μάγεψε η αίσθηση του πετάγματος στον αέρα που της χάρισε το επί κοντώ. Μαζί της άρχισε να προπονείται και η αδελφή της Γεωργία, η οποία βρίσκεται και αυτή στα ΗΠΑ. Το ταλέντο της ξεχώρισε πολύ νωρίς, όταν άρχισε να καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο ήδη από την κατηγορία των κορασίδων, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Το 2009 η οικονομική κρίση είχε αρχίσει να ρίχνει βαριά τη σκιά της κι έτσι οι γονείς της τη συμβούλεψαν να φύγει στο εξωτερικό συνδυάζοντας σπουδές και αθλητισμό σε ένα ανώτερο επίπεδο. Επέλεξε τις ΗΠΑ για σπουδές Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπου άρχισε να προπονείται πιο σκληρά, με τα αποτελέσματα να μην αργούν να φανούν. Το 2014 κατέκτησε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα, ενώ ήταν 2η στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Ζυρίχης. Μετά άρχισε η απογείωση, με κορυφαία στιγμή το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο Ρίο. Στην Αμερική γνώρισε και τον σύζυγό της, Μίτσελ Κρίερ, με τον οποίο παντρεύτηκε πέρσι. Πλέον είναι και ο προπονητής της. Γνωρίστηκαν στο Φοίνιξ της Αριζόνα. Πριν από δύο χρόνια μετακόμισαν στο Οχάιο. Ο Μίτσελ είναι λάτρης της Ελλάδας και ήδη μιλάει ελληνικά. Πριν από ένα άλμα συνήθως βλέπει την προσπάθεια νοερά: «Πολλές φορές έχω περάσει τον πήχη με το μυαλό μου προτού σηκώσω το κοντάρι και τρέξω στον διάδρομο», δηλώνει. Παράλληλα, η Κατερίνα έχει μεταπτυχιακό στη Νευροψυχολογία.


Νικόλ Κυριακοπούλου
Ασημένιο μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βερολίνου
Γέννησε και ρώτησε τον γιατρό: Έχω ακόμα του κοιλιακούς μου;

Η Νικόλ Κυριακοπούλου έχει τη δική της ιστορία στο άθλημα. Έχει παρελθόν, παρόν αλλά και ένδοξο μέλλον. Πρωταθλήτρια Ελλάδος και χάλκινο μετάλλιο τόσο στο Παγκόσμιο του 2015 στο Πεκίνο όσο και στο Πανευρωπαϊκό του Ελσίνκι το 2012 και πολλές καταρρίψεις του πανελλήνιου ρεκόρ. Αρχισε τον αθλητισμό στα 7 της χρόνια κάνοντας ενόργανη και στα 11 της μεταπήδησε στον στίβο. Εκανε την αρχή με το άλμα εις μήκος στον Αστέρα Αιγάλεω. Δοκίμασε στους δρόμους ταχύτητας αλλά και τις ρίψεις, φαίνεται όμως ότι ήταν προορισμένη για το άλμα επί κοντώ. Σήμερα ανήκει στο σωματείο ΑΓΕΣ Κάμειρος. Πρώτος προπονητής της μέχρι το 2016 ήταν ο Μανώλης Καραγιάννης. Σήμερα γυμνάζεται με τον Ανδρέα Τσώνη, αδελφό του δημοσιογράφου που μεταδίδει για την ΕΡΤ τους αγώνες Νίκου Τσώνη. Παντρεμένη με τον παλιό πρωταθλητή των 400 μέτρων μετ’ εμποδίων Ανδρέα Λιναρδάτο, έγινε μητέρα το 2017, όταν έφερε στον κόσμο την κόρη της, τη Λένια. Τότε ανακοίνωσε ότι επιστρέφει στην αγωνιστική δράση.

Απόγευμα Παρασκευής είχαμε το τηλεφωνικό ραντεβού για τη συνέντευξη στο «ΘΕΜΑ». Εκείνη στο Βερολίνο απολάμβανε τις στιγμές. Στις δύο πρώτες προσπάθειες να επικοινωνήσουμε το τηλέφωνο ήταν κλειστό. Στην τρίτη απάντησε: «Συγγνώμη, αλλά μου τελείωσε η μπαταρία», μας είπε. Ο λόγος της χειμαρρώδης, τον παραθέτουμε ως έχει: «Τον Φεβρουάριο του 2017 άρχισα να προπονούμαι με τον Ανδρέα Τσώνη. Με βοήθησε η εγκυμοσύνη και η αποχή από τον στίβο. Ξεκουράστηκε το σώμα μου. Αποτοξινώθηκα. Δεν είχα σταματήσει καθόλου λόγω της τρέλας από τις επιτυχίες που είχα. Η μικρή μου, η Λένια μου, μού έδωσε φτερά. Μάζευα ενέργεια η οποία συσσωρεύτηκε μέσα μου και βγήκε στους αγώνες τώρα. Μόλις γέννησα, ρώτησα τον γιατρό μου “έχω ακόμη τους κοιλιακούς μου;”. “Ναι, τους έχεις”, μου απάντησε γελώντας. Κάθισα σπίτι 15 ημέρες. Σε 41 ημέρες, μετρημένες μία προς μία, άρχισα να τρέχω. Ενιωθα ότι ήμουν έτοιμη να τα δώσω όλα. Ημουν σίγουρη ότι θα γυρίσω γρήγορα. “Μόλις επιστρέψω θα γίνει χαμός!” σκεφτόμουν. Με 4,72 μ. πήγα στο Πανευρωπαϊκό. Εκανα καλές προσπάθειες έως τότε στα 4,84 μ.. Στο Πανελλήνιο τον Ιούλιο πέρασα τα 4,65 μ. Στους Μεσογειακούς δεν πήγα καθόλου καλά. Αποφασίσαμε με τον προπονητή μου να σταματήσω τους αγώνες και να δουλέψω στην τεχνική. Οταν με ανέλαβε, προερχόμουν από εγκυμοσύνη και αποχή από τον στίβο. “Πας για μετάλλιο”, μου έλεγε συνεχώς. Με έχει βοηθήσει πολύ και ψυχολογικά. Ημουν σίγουρη για τον εαυτό μου πριν αρχίσει το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Είπα στον προπονητή μου “αν με δεις την ώρα του αγώνα μέσα στην τρέλα, να με ηρεμήσεις”. Απέτυχα στην πρώτη προσπάθεια. Μου είπε να ηρεμήσω. Με συνέφερε. Και έτσι μπόρεσα να κάνω το πετυχημένο άλμα στα 4,80. Μόλις το πέρασα, ήμουν σίγουρη ότι είχα κατακτήσει μετάλλιο. Είχα επιστρέψει».


Στέφανος Τσιτσιπάς
Μόνο ο Ναδάλ τον σταμάτησε από την κορυφή του Rogers Cup - Διεθνές τουρνουά τένις ATP Masters του Τορόντο
Ο νέος που γεννήθηκε με το χέρι ψηλά, σαν τενίστας

Ο Στέφανος Τσιτσιπάς την περασμένη Πέμπτη ανέβασε ακόμα περισσότερο τις μετοχές του στο τένις νικώντας στη φάση των «16» του Rogers Cup του Τορόντο, με 2-1 σετ, τον τεράστιο Νόβακ Τζόκοβιτς, ενώ την Παρασκευή κέρδισε -επίσης με 2-1 σετ- στα προημιτελικά τον Νο 3 του κόσμου Γερμανό Αλεξάντερ Σβέρεφ, κάνοντας μια επική ανατροπή. Ο Σέρβος πρωταθλητής, Νο 10 στον κόσμο αυτή την εποχή και για πολύ καιρό Νο 1, έδειξε το μεγαλείο του σχολιάζοντας κάτω από τη φωτογραφία που ανέβασε ο Στέφανος Τσιτσιπάς στο Instagram: «You deserved it, file mou» (Το άξιζες, φίλε μου). Οι δυο τους, αν και έχουν 10 χρόνια διαφορά, είναι καλοί φίλοι.

Αμέσως μετά το τέλος του κορυφαίου για τον Στέφανο αγώνα -μέχρι τον… επόμενο, όπως είχε πει ο μεγάλος Νίκος Γκάλης- του ζητήθηκε, ως είθισται, να υπογράψει πάνω στην κάμερα. Η υπογραφή του ήταν αφιερωμένη στα θύματα της πολύνεκρης τραγωδίας στο Μάτι: «Pray for Greece» (Προσευχηθείτε για την Ελλάδα) Στα 20 του χρόνια ο Στέφανος έχει καταφέρει να κερδίσει έξι φορές αντιπάλους που βρίσκονται στην πρώτη 10άδα της παγκόσμιας κατάταξης, εκ των οποίων τους τέσσερις μέσα στο 2018.

Τόσο ο Καρδιτσιώτης πατέρας του όσο και η Ρωσίδα μητέρα του ασχολούνται επαγγελματικά με το άθλημα. Ομως τα πρώτα του βήματα δεν τα έκανε ούτε στην Καρδίτσα ούτε στη Μόσχα, αλλά στον «Αστέρα» Βουλιαγμένης, όπου εργάζονταν οι γονείς του. Η μητέρα του Γιούλια Σαλνίκοβα ήταν πρωταθλήτρια τένις της Σοβιετικής Ενωσης και μέλος της ομάδας του Fed Cup της χώρας. Υπήρξε μάλιστα Νο 1 τζούνιορ παίκτρια στην πατρίδα της. Εχει κερδίσει τη Βιρτζίνια Γουέιντ, κάτοχο 3 Grand Slam, το 1981. Η ίδια εγκατέλειψε τη Σοβιετική Ενωση γιατί είχε προστριβές με τους προπονητές της. Ωστόσο, κατάφερε να φτάσει μόνο μέχρι το Νο 194 της παγκόσμιας κατάταξης, τον Οκτώβριο του 1990, παίζοντας κυρίως σε πρωταθλήματα τοπικών κλαμπ της Γαλλίας. Αργότερα γνώρισε τον Απόστολο Τσιτσιπά, με τον οποίο παντρεύτηκε και μαζί απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Ο Στέφανος είναι ο πρωτότοκος. Σε παλιότερη συνέντευξή της η μητέρα του Στέφανου είχε εκμυστηρευτεί ότι «πιστέψτε με, ο γιατρός που με βοήθησε να γεννήσω αυτό το παιδί μου είπε πως ο Στέφανος βγήκε με το χέρι ψηλά, σαν τενίστας! Πάντα ήξερα ότι θα κάνει κάτι σχετικό με το τένις, αλλά δεν ήξερα τι». Ο παππούς του Σεργκέι Σαλνίκοφ ήταν ποδοσφαιριστής και έπαιζε στην επίθεση. Εγινε χρυσός Ολυμπιονίκης το 1956. Σπούδασε προπονητική και αργότερα έγινε μάνατζερ. Εχει μπει μάλιστα στο κλειστό κλαμπ «Γκριγκόρι Φεντότοφ», όπου θέση είχαν όσοι σκόραραν περισσότερα από 100 γκολ στην καριέρα τους στο σοβιετικό πρωτάθλημα.

Ο αµέσως επόµενος αδελφός του είναι ο Πέτρος, με τον οποίο έχει δύο χρόνια διαφορά. Είναι το alter ego του και η παρέα του Ελληνα πρωταθλητή στις βραδινές εξόδους, ενώ είναι και αυτός μεγάλο ταλέντο στο τένις. Ακολουθεί ο 11χρονος Παύλος, χαρισματικός και όµορφος, γι’ αυτό και τον φωνάζουν «Μπραντ Πιτ». Η Ελισάβετ είναι το στερνοπαίδι της οικογένειας. Αγαπάει τον χορό, αλλά θέλει να μοιάσει στα δύο μεγάλα της αδέλφια που ασχολούνται με το τένις. Ο Απόστολος Τσιτσιπάς, που έχει σπουδάσει προπονητική, μόλις ο γιος του συμπλήρωσε τα 12 του χρόνια του άφησε τα πάντα για να ασχοληθεί μαζί του. Είναι κάτι που το αναγνωρίζει ο Στέφανος, ο οποίος λέει ότι το πρότυπό του είναι ο Ρότζερ Φέντερερ. Και ο βασικός του στόχος είναι «να αποτελέσω πρότυπο για τους υπόλοιπους σε αυτό το άθλημα, άλλα και ως άνθρωπος». Ο μακροχρόνιος στόχος του είναι να γίνει «ο καλύτερος τενίστας στην ιστορία και να μείνει υγιής όσο στοχεύει στην κορυφή.


Miλτος Τεντόγλου
Από το παρκούρ στην κορυφή της Ευρώπης, ένα χρυσό άλμα

Ενας 20χρονος Θεσσαλονικιός, που μεγάλωσε στα Γρεβενά και ζει πλέον στο Μαρούσι, λάτρεψε το παρκούρ, παίζει κιθάρα και μπουζούκι και είδε τον πατέρα του να γίνεται οικονομικός μετανάστης στη Γερμανία για να συντηρήσει την οικογένειά του, από την περασμένη Τετάρτη είναι μέλος στο club με τους κατακτητές της κορυφής, φορώντας στον λαιμό το χρυσό μετάλλιο που κέρδισε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου.
Ο Μίλτος Τεντόγλου σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου υπό τους ήχους του «Ζορμπά» του Μίκη Θεοδωράκη. Ο προπονητής του τον χαρακτήρισε «killer, πραγματικό εκτελεστή πάνω στον αγώνα», για να προσθέσει: «Στις φλέβες του τρέχει παγωμένο αίμα».

Ο Μίλτος απέκτησε σε πολύ νεαρή ηλικία διεθνή αναγνωρισιμότητα με τα αγωνιστικά του κατορθώματα. Σε ένα άθλημα όπως το άλμα εις μήκος, όπου ένας αθλητής μπορεί να πρωταγωνιστεί μέχρι τα 35 του χρόνια, η επιτυχία του Ελληνα πρωταθλητή είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Η αγκαλιά και το φιλί της μεγάλης Γερμανίδας αθλήτριας Χάικε Ντρέσλερ, η οποία ήταν εθελόντρια στον τελικό του μήκους και έστρωνε το σκάμμα, ήταν σαν μαγικό άγγιγμα νεράιδας και δείχνει ότι ο Μίλτος έχει βαλθεί να αναγκάσει με το πείσμα του το ίδιο το σύμπαν να συνωμοτήσει υπέρ του.

Το μυστικό του είναι η προσήλωση σε αυτό που κάνει και αυτό προκύπτει από τις κατά καιρούς δηλώσεις του.

«Είναι δύσκολο να φτάσεις εκεί που θες, ωστόσο αν το βάλεις στόχο, μπορείς να πετύχεις. Αρκεί να έχεις σχέδιο και να κάνεις αυτά που πρέπει. Κρατώ την εμπειρία και συνεχίζω», δήλωσε αμέσως μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, ενώ παλαιότερα είχε πει: «Το πιο σημαντικό είναι να μη βάζεις όρια στη ζωή σου. Είναι μεγάλο λάθος τα όρια. Βασική προϋπόθεση αποτελεί το να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που σου αρέσει. Να μην ακούς κανέναν από εκείνους που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σού θέτουν εμπόδια ή θέλουν να σε βάλουν σε δρόμο διαφορετικό από αυτόν που εσύ θέλεις».

Από την επόμενη κιόλας ημέρα της επιτυχίας του δέχεται εκατοντάδες τηλεφωνήματα στο κινητό του από εταιρείες που θέλουν να γίνουν χορηγοί του και από δημοσιογράφους για μία δήλωσή του.

Δίπλα του έχει τον τεχνικό σύμβουλο του ΣΕΓΑΣ Γιάννη Κουτσογιαννόπουλο, ο οποίος λειτουργεί ως ασπίδα αλλά και φίλτρο των εισερχόμενων προτάσεων προς τον Ελληνα πρωταθλητή.

«Ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί ούτε τις προεκτάσεις της επιτυχίας του», είπαν στο «ΘΕΜΑ» άνθρωποι που τον ζουν αυτές τις ημέρες από κοντά: «Χτυπάει συνεχώς το τηλέφωνό του. Είναι μεγάλη η πίεση που δέχεται και αν σκεφτείτε ότι είναι κλειστό παιδί, τότε καταλαβαίνετε ότι θέλει χρόνο και τρόπο για να το διαχειριστεί».

Μάλιστα για τη νέα αυτή κατάσταση ρωτήθηκε ο προπονητής του Γιώργος Πομάσκι, ο οποίος εμφανίστηκε καθησυχαστικός: «Δεν πρόκειται να πάρουν τα μυαλά του αέρα. Δεν έχει τέτοια θέματα. Είναι και λίγο κλειστός χαρακτήρας και θα συνεχίσει να δουλεύει σκληρά».

Δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις της μητέρας του Μίλτου Ιωάννας Παπαδημητρίου, η οποία ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση γνωρίζει πολύ καλά από ψυχολογία. Μέσα στη χαρά και τον ενθουσιασμό για τη μεγάλη επιτυχία του παιδιού της, την οποία έζησε από την κερκίδα του Ολυμπιακού Σταδίου του Βερολίνου, είχε την ψυχραιμία να τον επιβραβεύσει και συνάμα να τον αποφορτίσει, αφού πλέον στους ώμους του σηκώνει μεγάλο βάρος: «Είμαι πολύ περήφανη για τον Μίλτο και για τα όσα έχει καταφέρει μέχρι στιγμής στη ζωή του. Και τελευταίος να έβγαινε, πάλι περήφανη θα ήμουν για το παιδί μου. Υπάρχει πάντα ο κίνδυνος της ανατροπής. Δεν τον αγαπάμε λιγότερο αν ο Μίλτος έχει κάποια αποτυχία».

Το ξεκίνημα
Στα Γρεβενά, όπου μεγάλωσε ο Τεντόγλου και έζησε έως τα 18 του χρόνια, η ζωή κυλούσε σε ήρεμους ρυθμούς. Αγάπησε την καθημερινότητα της επαρχίας, με αποτέλεσμα η Αθήνα με τους έντονους ρυθμούς της να του φαίνεται χαώδης. Και ως παιδί και ως έφηβος λάτρευε το παρκούρ, δηλαδή την υπερπήδηση εμποδίων, φυσικών και τεχνητών, από βράχους, ποτάμια, κλαδιά μέχρι τοίχους, πεζούλια ή κάγκελα. Η ενασχόληση με αυτό το άθλημα, που προήλθε από ένα είδος στρατιωτικού αγωνίσματος δρόμου μετ’ εμποδίων, βοήθησε τον Μίλτο στην επιδεξιότητα των κινήσεών του. Η παρέα έκανε άλματα, κατέγραφε σε βίντεο τις προσπάθειες και στη συνέχεια τα ανέβαζε στο Διαδίκτυο. Το πάθος του για το παρκούρ ήταν μεγάλο, παρά τους συνεχείς μικροτραυματισμούς που τον οδήγησαν τελικά στο χειρουργικό κρεβάτι για μια επέμβαση μηνίσκου.
Από τα αγαπημένα του μέρη για να κάνει παρκούρ μαζί με τους φίλους του ήταν η πλατεία και το γήπεδο των Γρεβενών. Χαρακτηριστική ήταν η αντίδραση του επιστάτη κάθε φορά που τους έβλεπε, ο οποίος τους έδιωχνε από τις αθλητικές εγκαταστάσεις γιατί φοβόταν μη συμβεί κάποιο ατύχημα. Οι νεαροί όμως επέστρεφαν συνεχώς.

Μία μέρα τον εντόπισε ο κυνηγός ταλέντων και προπονητής του ΣΕΓΑΣ Βαγγέλης Παπανίκος, ο οποίος διέκρινε τη μεγάλη του αλτικότητα και του πρότεινε να ασχοληθεί με τον στίβο. Ολα αυτά στο πλαίσιο του προγράμματος για την αναζήτηση παιδιών με ταλέντο σε όλη την περιφέρεια, το οποίο επεξεργάστηκε και εφαρμόζει η διοίκηση του ΣΕΓΑΣ με πρόεδρο τον Κώστα Παναγόπουλο. Ο προπονητής έβαλε τον Μίλτο να κάνει δοκιμαστικά άλματα στο σκάμμα του γηπέδου και οι φήμες θέλουν να τον πλησιάζει και να του λέει: «Μόλις έγινες υποψήφιος άλτης».

Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς ο Μίλτος άρχισε να πηγαίνει σε κάποιες προπονήσεις, καθώς δεν είχε δει ζεστά το θέμα. Του άρεσε μεν ο στίβος, αλλά δεν ήθελε να δεσμεύεται από το πρόγραμμα των προπονήσεων. Οπως θυμούνται οι δικοί του άνθρωποι, τον πρώτο καιρό τον κρατούσαν στο γήπεδο με το ζόρι. Λίγους μήνες αργότερα, όμως, τον Μάρτιο της επόμενης χρονιάς, στους Διασυλλογικούς Αγώνες κατακτά την πρώτη θέση στην ηλικία του. Οι προπονητές της Γυμναστικής Ενωσης Γρεβενών σιγουρεύτηκαν ότι είχαν να κάνουν με ένα μεγάλο ταλέντο. Προτού καταλήξει, πάντως, στο άλμα εις μήκος, πέρασε από το έπταθλο αλλά και το άλμα εις ύψος, όπου είχε και μια διάκριση.

Η ζωή του αθλητή δεν ήταν και τόσο εύκολη στην περιφέρεια. Ακόμα θυμάται το κοκκινόχωμα στο γήπεδο των Γρεβενών, το οποίο δεν έστρωναν σχεδόν ποτέ. Δεν είχε όμως εναλλακτική, αφού η μετάβαση σε γήπεδα γειτονικών πόλεων εκτός από κουραστική ήταν και κοστοβόρα. Στα 18 του χρόνια λοιπόν κατεβαίνει στην Αθήνα, πάντα στο πλαίσιο του προγράμματος του ΣΕΓΑΣ. Το ταλέντο του ξεχωρίζει από την πρώτη στιγμή. Πρόκειται για ένα ακατέργαστο διαμάντι. Μαζί με άλλους 27 αθλητές από την περιφέρεια μένει στους ξενώνες του ΣΕΓΑΣ στο ΟΑΚΑ, όπου και προπονείται.
Η διοίκηση της ομοσπονδίας τον έθεσε υπό τις προπονητικές οδηγίες του Γιώργου Πομάσκι, ο οποίος τον ανέβασε στην κορυφή. Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Παίδων, ασημένιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της ίδιας κατηγορίας και το επιστέγασμα ήρθε στο Βερολίνο με το χρυσό στην κατηγορία των ανδρών. Το ατομικό του ρεκόρ στο μήκος είναι 8,30 μ., ενώ καλύτερη φετινή του επίδοση είναι το 8,25 μ. που σημείωσε στον τελικό του Βερολίνου.

Στα 20 του χρόνια, ο Μίλτος Τεντόγλου έγινε ο νεότερος Ελληνας που κατακτά μετάλλιο στο αγώνισμά του σε επίπεδο ανδρών μετά το μεγάλο του πρότυπο, τον Λούη Τσάτουμα (ατομικό ρεκόρ 8,66 μ. το 2007), και τον Κώστα Κουκοδήμο (ατομικό ρεκόρ 8,36 μ. το 1994).

Η ζωή του
Ο Μίλτος Τεντόγλου έζησε πολλά χρόνια με τη μητέρα του, αφού ο πατέρας του ξενιτεύτηκε στη Γερμανία όπου άνοιξε εστιατόριο προκειμένου να εξασφαλίσει οικονομικά την οικογένειά του. Μάλιστα όποτε ευκαιρεί πηγαίνει να δει τον γιο του σε διεθνείς αγώνες. Οι οικονομικές δυσκολίες, όμως, δεν του επιτρέπουν ακόμα να επιστρέψει στην πατρίδα.

Ο νεαρός πρωταθλητής λατρεύει τη μουσική και γι’ αυτό πήγε σε μουσικό σχολείο. Παίζει κιθάρα, μπουζούκι και πιάνο. Τις λιγοστές ελεύθερες ώρες του, αφού οι προπονήσεις είναι εντατικές και επίπονες, του αρέσει να βλέπει κινηματογράφο μαζί με την κοπέλα του και να σερφάρει στο Διαδίκτυο, ενώ συχνά ανεβάζει στα social media βίντεο και φωτογραφίες από τις συμμετοχές του σε αγώνες.

Το χρυσό άλμα
Το χρυσό μετάλλιο για τον Μίλτο Τεντόγλου ήρθε στο πέμπτο του άλμα. Πέταξε στα 8,25 μέτρα ξεπερνώντας κατά ένα εκατοστό την καλύτερη φετινή του επίδοση. Aρχισε με 7,96, ακολούθησε ένα άλμα στα 7,80 και με το τρίτο έφτασε στα 8,00, παρόλο που πάτησε 20 εκατοστά πίσω από τη βαλβίδα, ενώ το τέταρτο άλμα του ήταν άκυρο. Στην τελευταία του προσπάθεια, έχοντας εξασφαλίσει την πρωτιά, ο Μίλτος έκανε το άλμα ενώ από τα μεγάφωνα ακουγόταν ο «Ζορμπάς» του Μίκη Θεοδωράκη. Ο ίδιος, ο προπονητής του και η μητέρα του λένε για τον αγώνα που έδωσε:

Μίλτος Τεντόγλου: «Δεν ξεκίνησα όσο καλά θα ήθελα, αφού έκανα τεχνικά λάθη και δεν έβγαλα το άλμα που έπρεπε. Παρ’ όλα αυτά ένιωθα καλά μέσα στον αγώνα και θεωρώ ότι δικαιολογημένα βγήκε μια καλή επίδοση και το μεγάλο άλμα. Θα μπορούσα να είχα πάει και καλύτερα, ωστόσο αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα και αυτό είναι το επιθυμητό».

Γιώργος Πομάσκι: «Ο Μίλτος με συγκίνησε πολύ. Οταν νίκησε, ήρθε αμέσως κοντά μου και με ρώτησε :“Κόουτς, είσαι ευχαριστημένος;”. Του έδωσα τα συγχαρητήριά μου και του είπα: “Φυσικά, Μίλτο, όλα πήγαν εξαιρετικά”. Στην αρχή είναι συγκρατημένος, θέλει πρώτα να ασφαλίσει το άλμα και να είναι σίγουρος ότι έχει ένα καλό. Μετά επιχειρεί για πιο μακριά. Δεν τον φοβήθηκα καθόλου. Είναι killer, πραγματικός εκτελεστής πάνω στον αγώνα. Στις φλέβες του κυλάει παγωμένο αίμα και είναι ικανός πάντα για το καλύτερο».

Ιωάννα Παπαδημητρίου: «Για κάποια στιγμή νιώσαμε την αγωνία να μας κυριεύει, αλλά πάντα ελπίζαμε ότι θα κάνει ένα πολύ καλό άλμα. Εβλεπα ότι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν πολύ ήρεμος και περίμενα ότι κάποια στιγμή θα βγει το άλμα που και αυτός επιθυμούσε».