Παναθηναϊκός Βlog: Μια βραδιά μεγαλύτερη από όλους τους τίτλους!
28.09.2018
21:21
Ο Παναθηναϊκός τίμησε όπως του άρμοζε, τον Παύλο Γιαννακόπουλο και επιβεβαίωσε γιατί μόνο οι “πράσινοι” μπορούν να διοργανώσουν μεγαλειώδεις και συγκινητικές βραδιές σαν αυτή, που αξίζει όσα όλοι οι τίτλοι μαζί και ακόμα παραπάνω. Τα δείγματα από την ευρεία νίκη επί της Χίμκι.
Μεγάλες νίκες, πολλές. Τίτλοι και φιέστες ακόμα περισσότερες. Για τον Παναθηναϊκό οι σπουδαίες βραδιές δεν έχουν λείψει, πόσω μάλλον τα έντονα συναισθήματα, όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με όσα έγιναν το βράδυ της 27ης Σεπτεμβρίου 2018, που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη.
Η μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου τιμήθηκε όπως ακριβώς έπρεπε, με απέραντο συναίσθημα και απέριττο μεγαλείο, για τον άνθρωπο που έκανε πραγματικότητα το “Σύλλογος Μεγάλος” που λέει κι ο ύμνος της ομάδας, που έδειξε για άλλη μια φορά γιατί ξεχωρίζει.
Το λάβαρο στην οροφή του ΟΑΚΑ θα είναι από εδώ και πέρα πάντα εκεί, δίπλα στους δεκάδες τίτλους που οφείλονται στο μεράκι, την αγάπη, την επιμονή, τα χρήματα που ξόδεψε και συνεχίζει να ξοδεύει η οικογένεια Γιαννακόπουλου, με πρωτεργάτη επί δεκαετίες τον αείμνηστο Παύλο Γιαννακόπουλο.
Ο Παναθηναϊκός έδειξε για άλλη μια φορά πως ξέρει να τιμά τους ανθρώπους που έχουν προσφέρει και δεν χωρούσε αμφιβολία πως το τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” θα συνοδευόταν από μια βραδιά που αξίζει πολύ περισσότερο από όλους τους τίτλους, όπως κι έγινε.
Μια βραδιά που έδειξε για άλλη μια φορά γιατί το τεράστιο μέγεθος των “πράσινων” στο ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν ορίζεται μόνο από τα έξι αστέρια στη φανέλα, αλλά από το μεγαλείο που απορρέει από την τιμή των “μύθων” του.
Καθολική αποθέωση
Οσοι ήμασταν εκεί, ζήσαμε μια πραγματικά μεγάλη βραδιά, με συναισθήματα να κατακλύζουν κάθε γωνιά του ΟΑΚΑ, με αποκορύφωμα το λάβαρο και το απίστευτο πανό-κορεό, που συγκίνησαν πάνω απ’ όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Η εικόνα των δακρυσμένων Θανάση και Δημήτρη, που ήταν αδύνατο να διαχειριστούν τις συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια…
Ο Παναθηναϊκός δεν έφτασε τυχαία στην κορυφή. Εκτός από όλα τα στοιχεία, αγωνιστικά και μη που είχε και έχει, είναι γεμάτος αγάπη, συναίσθημα και σεβασμό κι αυτό έδειξαν όλοι, ακόμα κι αυτοί που δεν ανήκουν στην ευρύτερη “πράσινη” οικογένεια, στον ευεργέτη Παύλο. Αντίθετα, ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν γι’ αυτόν που μπορούσε να κάνει κάθε όνειρο πραγματικότητα και να τυγχάνει καθολικής αποδοχής.
Η παρουσία τριών τόσο σημαντικών ομάδων στο τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” μιλά από μόνη της, γιατί πρώτα και κύρια ήθελαν να αποτίσουν έμπρακτα φόρο τιμής στον εκλιπόντα, όπως και το σύνολο του ευρωπαϊκού μπάσκετ που αναγνωρίζει πως ο Παύλος υπήρξε ένας εκ των σημαντικότερων ανθρώπων του.
Τα δείγματα γραφής
Το τουρνουά αυτό γίνεται και θα γίνεται και τα επόμενα χρόνια για τη μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου κι όσα έγιναν προ του τζάμπολ του φιλικού με τη Χίμκι τα επισκίασαν όλα, ωστόσο κι όσα ακολούθησαν στο παρκέ έχουν τη σημασία τους, για τον Τσάβι Πασκουάλ και το επίπεδο ετοιμότητας της ομάδας του.
Η μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου τιμήθηκε όπως ακριβώς έπρεπε, με απέραντο συναίσθημα και απέριττο μεγαλείο, για τον άνθρωπο που έκανε πραγματικότητα το “Σύλλογος Μεγάλος” που λέει κι ο ύμνος της ομάδας, που έδειξε για άλλη μια φορά γιατί ξεχωρίζει.
Το λάβαρο στην οροφή του ΟΑΚΑ θα είναι από εδώ και πέρα πάντα εκεί, δίπλα στους δεκάδες τίτλους που οφείλονται στο μεράκι, την αγάπη, την επιμονή, τα χρήματα που ξόδεψε και συνεχίζει να ξοδεύει η οικογένεια Γιαννακόπουλου, με πρωτεργάτη επί δεκαετίες τον αείμνηστο Παύλο Γιαννακόπουλο.
Ο Παναθηναϊκός έδειξε για άλλη μια φορά πως ξέρει να τιμά τους ανθρώπους που έχουν προσφέρει και δεν χωρούσε αμφιβολία πως το τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” θα συνοδευόταν από μια βραδιά που αξίζει πολύ περισσότερο από όλους τους τίτλους, όπως κι έγινε.
Μια βραδιά που έδειξε για άλλη μια φορά γιατί το τεράστιο μέγεθος των “πράσινων” στο ευρωπαϊκό μπάσκετ δεν ορίζεται μόνο από τα έξι αστέρια στη φανέλα, αλλά από το μεγαλείο που απορρέει από την τιμή των “μύθων” του.
Καθολική αποθέωση
Οσοι ήμασταν εκεί, ζήσαμε μια πραγματικά μεγάλη βραδιά, με συναισθήματα να κατακλύζουν κάθε γωνιά του ΟΑΚΑ, με αποκορύφωμα το λάβαρο και το απίστευτο πανό-κορεό, που συγκίνησαν πάνω απ’ όλα τα μέλη της οικογένειάς του. Η εικόνα των δακρυσμένων Θανάση και Δημήτρη, που ήταν αδύνατο να διαχειριστούν τις συναισθηματικά φορτισμένες στιγμές, δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια…
Ο Παναθηναϊκός δεν έφτασε τυχαία στην κορυφή. Εκτός από όλα τα στοιχεία, αγωνιστικά και μη που είχε και έχει, είναι γεμάτος αγάπη, συναίσθημα και σεβασμό κι αυτό έδειξαν όλοι, ακόμα κι αυτοί που δεν ανήκουν στην ευρύτερη “πράσινη” οικογένεια, στον ευεργέτη Παύλο. Αντίθετα, ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν γι’ αυτόν που μπορούσε να κάνει κάθε όνειρο πραγματικότητα και να τυγχάνει καθολικής αποδοχής.
Η παρουσία τριών τόσο σημαντικών ομάδων στο τουρνουά “Παύλος Γιαννακόπουλος” μιλά από μόνη της, γιατί πρώτα και κύρια ήθελαν να αποτίσουν έμπρακτα φόρο τιμής στον εκλιπόντα, όπως και το σύνολο του ευρωπαϊκού μπάσκετ που αναγνωρίζει πως ο Παύλος υπήρξε ένας εκ των σημαντικότερων ανθρώπων του.
Τα δείγματα γραφής
Το τουρνουά αυτό γίνεται και θα γίνεται και τα επόμενα χρόνια για τη μνήμη του Παύλου Γιαννακόπουλου κι όσα έγιναν προ του τζάμπολ του φιλικού με τη Χίμκι τα επισκίασαν όλα, ωστόσο κι όσα ακολούθησαν στο παρκέ έχουν τη σημασία τους, για τον Τσάβι Πασκουάλ και το επίπεδο ετοιμότητας της ομάδας του.
Ο Καταλανός για πρώτη φορά παρουσίασε τη νέα ομάδα μπροστά στον κόσμο της, σε πλήρη σύνθεση και τα δείγματα ήταν ενθαρρυντικά. Το +27 της νίκης δεν πρέπει να παρασύρει κανέναν, αφού το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο σε ένα φιλικό, ωστόσο περίπου μία εβδομάδα πριν το πρώτο επίσημο ματς (κύπελλο) και 15 μέρες πριν το τζάμπολ της Ευρωλίγκας, τα δείγματα υπάρχουν.
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου αφού βίωσε το κάτι παραπάνω από αποθεωτικό καλωσόρισμα του κόσμου στο ΟΑΚΑ, επιβεβαίωσε πόσο ανανεωμένος είναι πνευματικά και μπασκετικά, αποτελώντας ένα από τα σημεία αναφοράς του νέου Παναθηναϊκού.
Οσο βρίσκεται στο παρκέ, η μπάλα περνά σταθερά από τα χέρια του, είτε για να τελειώσει τη φάση προτιμότερα στο ποστ, είτε εκμεταλλευόμενος με την πάσα στην αδύνατη πλευρά, τους συμπαίκτες του.
Για τον Καλάθη είναι περιττό να σημειωθεί πως όταν ανεβαίνει, αυτό παρασύρει όλη την ομάδα, με τον Πασκουάλ να έχει την ευχέρεια να διαθέτει περισσή αθλητικότητα, με μερικά σχήματα (όπως αυτό με Καλάθη, Θανάση, Γκιστ, Λάσμε) να… τρομάζει αμυντικά με τον τρόπο που “πνίγει” τον αντίπαλο.
Λάνγκφορντ και Τόμας από την πλευρά τους δείχνουν πως έχουν πολλούς τρόπους να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, με τον δεύτερο να δείχνει μεγάλη διάθεση βοήθειας στα ριμπάουντ, ενώ ο Παπαγιάννης εκμεταλλεύτηκε άριστα το δεκάλεπτο που πήρε (τέταρτο), συντελώντας στο μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας.
Βέβαια, “θέματα” υπάρχουν, όπως κάποια νεκρά διαστήματα και ανεπάρκεια απέναντι σε κλειστές άμυνες (ζώνη) και εύκολα λάθη, ειδικά όσο ο Καλάθης παίρνει χρόνο για ανάσες, ωστόσο σε κάθε περίπτωση το δείγμα απέναντι στην διεκδικήτρια του Final Four και του ευρωπαϊκού τίτλου, Φενέρ, να προσφέρει ακόμα περισσότερα συμπεράσματα.
ΥΓ1: Είναι σπουδαίο, εκτός από την τεχνογνωσία της κατάκτησης νικών και τίτλων, να κατέχεις την τεχνογνωσία διοργάνωσης τέτοιων τιμητικών εκδηλώσεων, όπως ο Παναθηναϊκός. Από την υποδοχή στις επιστροφές του Μποντιρόγκα, του Μπατίστ, του Ομπράντοβιτς, ως τα “αντίο” σε Αλβέρτη, Διαμαντίδη, το “Honouring Our Legacy” με την βράβευση της κορυφαίας πεντάδας της 25ετίας και κορωνίδα πλέον το μεγάλο αντίο στον Παύλο Γιαννακόπουλο, οι “πράσινοι” επιβεβαιώνουν κάθε φορά τους λόγους για τους οποίους έχουν διοργανώσει τόσο μεγαλειώδεις βραδιές.
Αντίστοιχες εκδηλώσεις με τόσο μεγαλείο συναισθημάτων δεν έχουν υπάρξει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και μπορούν να συγκριθούν μόνο με αντίστοιχες στο ΝΒΑ, το οποίο έτσι κι αλλιώς είναι… δεκαετίες μπροστά. Σε κάθε περίπτωση, αξίζουν πάμπολλα συγχαρητήρια από τον επικεφαλής της ΚΑΕ, ως τον τελευταίο άνθρωπο που ασχολήθηκε έμμεσα ή άμεσα, στην υλοποίηση αυτής της αξέχαστης εκδήλωσης.
ΥΓ2: Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη βραδιά. Ακόμα κι αν για οποιοδήποτε λόγο η Φενέρ δεν μπορούσε να συμμετάσχει στο τουρνουά, ο Ζοτς δεν γινόταν να τη χάσει, ως “μέλος της οικογένειας”, όπως τον χαρακτήρισε κλαίγοντας ο Θανάσης Γιαννακόπουλος. Τα 13 χρόνια κοινής πορείας σημάδεψαν τη ζωή και των δύο πλευρών για πάντα.
ΥΓ3: Αναμφίβολα μεγάλη στιγμή ήταν για τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι νεαροί, ότι βρέθηκαν σε αυτή τη βραδιά και κάθισαν στην εξέδρα, δίπλα σε θρύλους του μπασκετικού Παναθηναϊκού, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Κώστα Τσαρτσαρή και τον Γιώργο Καλαϊτζή. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα άδραξαν την ευκαιρία μάλιστα κι έβγαλαν τις σχετικές selfies. Εμπειρία ζωής και… δωρεάν μαθήματα παναθηναϊκής ιστορίας, που σίγουρα θα αποτελέσουν έμπνευση για τον Γιώργο Δώνη σε μία από τις επόμενες ομιλίες του στους ποδοσφαιριστές που καλούνται φέτος να σηκώσουν μεγάλο βάρος.
ΥΓ4: Το θερμό χειροκρότημα στον Κώστα Σλούκα ήταν από τις στιγμές που ξεχώρισαν στην πρώτη ημέρα του “Παύλος Γιαννακόπουλος” και η εξήγηση είναι ξεκάθαρη. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος του έκανε μεγάλη πρόταση πριν την τελευταία ανανέωση με την Φενέρ και το επόμενο καλοκαίρι θέλει να τινάξει ξανά την μπάνκα για χάρη του. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ονειρεύεται δίδυμο Καλάθη-Σλούκα για να συνθέσουν το καλύτερο δίδυμο της Ευρωλίγκας και το ζεστό καλωσόρισμα στο ΟΑΚΑ αποτελεί φυσιολογική συνέπεια.
ΥΓ5: Μόνο ο Παύλος μπορούσε να ενώσει όπως ένωσε όλα τα τμήματα του συλλόγου γι’ αυτή τη βραδιά-ορόσημο
ΥΓ6: Πανάθα είναι τρέλα, η νέα σου (ριγέ) φανέλα!
Πηγή: www.eurohoops.net
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου αφού βίωσε το κάτι παραπάνω από αποθεωτικό καλωσόρισμα του κόσμου στο ΟΑΚΑ, επιβεβαίωσε πόσο ανανεωμένος είναι πνευματικά και μπασκετικά, αποτελώντας ένα από τα σημεία αναφοράς του νέου Παναθηναϊκού.
Οσο βρίσκεται στο παρκέ, η μπάλα περνά σταθερά από τα χέρια του, είτε για να τελειώσει τη φάση προτιμότερα στο ποστ, είτε εκμεταλλευόμενος με την πάσα στην αδύνατη πλευρά, τους συμπαίκτες του.
Για τον Καλάθη είναι περιττό να σημειωθεί πως όταν ανεβαίνει, αυτό παρασύρει όλη την ομάδα, με τον Πασκουάλ να έχει την ευχέρεια να διαθέτει περισσή αθλητικότητα, με μερικά σχήματα (όπως αυτό με Καλάθη, Θανάση, Γκιστ, Λάσμε) να… τρομάζει αμυντικά με τον τρόπο που “πνίγει” τον αντίπαλο.
Λάνγκφορντ και Τόμας από την πλευρά τους δείχνουν πως έχουν πολλούς τρόπους να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, με τον δεύτερο να δείχνει μεγάλη διάθεση βοήθειας στα ριμπάουντ, ενώ ο Παπαγιάννης εκμεταλλεύτηκε άριστα το δεκάλεπτο που πήρε (τέταρτο), συντελώντας στο μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας.
Βέβαια, “θέματα” υπάρχουν, όπως κάποια νεκρά διαστήματα και ανεπάρκεια απέναντι σε κλειστές άμυνες (ζώνη) και εύκολα λάθη, ειδικά όσο ο Καλάθης παίρνει χρόνο για ανάσες, ωστόσο σε κάθε περίπτωση το δείγμα απέναντι στην διεκδικήτρια του Final Four και του ευρωπαϊκού τίτλου, Φενέρ, να προσφέρει ακόμα περισσότερα συμπεράσματα.
ΥΓ1: Είναι σπουδαίο, εκτός από την τεχνογνωσία της κατάκτησης νικών και τίτλων, να κατέχεις την τεχνογνωσία διοργάνωσης τέτοιων τιμητικών εκδηλώσεων, όπως ο Παναθηναϊκός. Από την υποδοχή στις επιστροφές του Μποντιρόγκα, του Μπατίστ, του Ομπράντοβιτς, ως τα “αντίο” σε Αλβέρτη, Διαμαντίδη, το “Honouring Our Legacy” με την βράβευση της κορυφαίας πεντάδας της 25ετίας και κορωνίδα πλέον το μεγάλο αντίο στον Παύλο Γιαννακόπουλο, οι “πράσινοι” επιβεβαιώνουν κάθε φορά τους λόγους για τους οποίους έχουν διοργανώσει τόσο μεγαλειώδεις βραδιές.
Αντίστοιχες εκδηλώσεις με τόσο μεγαλείο συναισθημάτων δεν έχουν υπάρξει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ και μπορούν να συγκριθούν μόνο με αντίστοιχες στο ΝΒΑ, το οποίο έτσι κι αλλιώς είναι… δεκαετίες μπροστά. Σε κάθε περίπτωση, αξίζουν πάμπολλα συγχαρητήρια από τον επικεφαλής της ΚΑΕ, ως τον τελευταίο άνθρωπο που ασχολήθηκε έμμεσα ή άμεσα, στην υλοποίηση αυτής της αξέχαστης εκδήλωσης.
ΥΓ2: Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν θα μπορούσε να λείπει από αυτή τη βραδιά. Ακόμα κι αν για οποιοδήποτε λόγο η Φενέρ δεν μπορούσε να συμμετάσχει στο τουρνουά, ο Ζοτς δεν γινόταν να τη χάσει, ως “μέλος της οικογένειας”, όπως τον χαρακτήρισε κλαίγοντας ο Θανάσης Γιαννακόπουλος. Τα 13 χρόνια κοινής πορείας σημάδεψαν τη ζωή και των δύο πλευρών για πάντα.
ΥΓ3: Αναμφίβολα μεγάλη στιγμή ήταν για τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι νεαροί, ότι βρέθηκαν σε αυτή τη βραδιά και κάθισαν στην εξέδρα, δίπλα σε θρύλους του μπασκετικού Παναθηναϊκού, τον Δημήτρη Διαμαντίδη, τον Κώστα Τσαρτσαρή και τον Γιώργο Καλαϊτζή. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα άδραξαν την ευκαιρία μάλιστα κι έβγαλαν τις σχετικές selfies. Εμπειρία ζωής και… δωρεάν μαθήματα παναθηναϊκής ιστορίας, που σίγουρα θα αποτελέσουν έμπνευση για τον Γιώργο Δώνη σε μία από τις επόμενες ομιλίες του στους ποδοσφαιριστές που καλούνται φέτος να σηκώσουν μεγάλο βάρος.
ΥΓ4: Το θερμό χειροκρότημα στον Κώστα Σλούκα ήταν από τις στιγμές που ξεχώρισαν στην πρώτη ημέρα του “Παύλος Γιαννακόπουλος” και η εξήγηση είναι ξεκάθαρη. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος του έκανε μεγάλη πρόταση πριν την τελευταία ανανέωση με την Φενέρ και το επόμενο καλοκαίρι θέλει να τινάξει ξανά την μπάνκα για χάρη του. Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ονειρεύεται δίδυμο Καλάθη-Σλούκα για να συνθέσουν το καλύτερο δίδυμο της Ευρωλίγκας και το ζεστό καλωσόρισμα στο ΟΑΚΑ αποτελεί φυσιολογική συνέπεια.
ΥΓ5: Μόνο ο Παύλος μπορούσε να ενώσει όπως ένωσε όλα τα τμήματα του συλλόγου γι’ αυτή τη βραδιά-ορόσημο
ΥΓ6: Πανάθα είναι τρέλα, η νέα σου (ριγέ) φανέλα!
Πηγή: www.eurohoops.net
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr